Adapter Shift Fotodiox Pro Shift EOS-NEX jako środek do wykonywania zdjęć „średniego formatu” aparatem małoformatowym. Recenzja Rodiona Eshmakova

Materiał adaptera specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eshmakov.

Adapter zmiany biegów to urządzenie zaprojektowane do konwersji obiektywu z systemu o dużej odległości roboczej w obiektyw typu shift dla systemu o krótszej odległości roboczej. Obiektyw przesuwany różni się od konwencjonalnego obiektywu możliwością przesunięcia („przesunięcie” - „przesunięcie”) obiektywu w wybranym kierunku równolegle (w ten sposób różni się od obiektywu uchylnego) do płaszczyzny matrycy aparatu, która jest zwykle używany do korygowania zniekształceń perspektywy. Często znajduje to odzwierciedlenie w nazwie soczewek: w Radożowie jest artykuł o rzadkiej ukraińskiej soczewce Mir-67 PKS 35/2.8, gdzie „PCR” oznacza „forward bias Correction”. Korzystanie z adaptera zmiany biegów umożliwia przekształcenie dowolnego zgodnego obiektywu w obiektyw z przesunięciem. Na przykład, od dłuższego czasu znane są adaptery ARAX i Hartblei shift z systemu średnioformatowych lustrzanek Pentacon Six do lustrzanek małoformatowych. Pojawienie się i dystrybucja aparatów bezlusterkowych o niewielkiej odległości roboczej (~16-20 mm) umożliwiło stworzenie adapterów zmiany biegów dla obiektywów lustrzanek małoformatowych. W artykule przedstawiono nowoczesny adapter zmiany biegów z systemu Canon EF do mocowania Sony E amerykańskiej firmy Fotodiox, która specjalizuje się w produkcji specjalistycznych akcesoriów do sprzętu fotograficznego.

Cechy konstrukcyjne

Adapter Fotodiox Shift EOS-NEX należy do linii „Pro” adapterów Fotodiox, jego koszt na stronie producenta w momencie pisania to 110 USD - to około 5 razy drożej niż zwykłe chińskie adaptery EOS-NEX i 2- 3 razy droższy niż tani Chiński adapter EOS-NEX wyposażony w elektronikę autofokusa i kontroli przysłony.

Jednocześnie adapter zmiany biegów nie jest wyposażony w żadną elektronikę, nie posiada styków procesora dla aparatu i obiektywu. Oznacza to, że podczas korzystania z obiektywów Canon EF sterowanie przysłoną, elektroniczny pierścień ostrości w obiektywach STM, autofokus, stabilizator, transmisja nie będą działać przez ten adapter. EXIF.

Dlaczego, można się zastanawiać, w takim razie konieczne było wykonanie montażu EF? Rzecz w tym, że zasięg działania systemu Canon EF jest najmniejszą z powszechnie spotykanych małoformatowych lustrzanek – tylko 44 mm. Dzięki temu optykę z wielu innych systemów można zamontować na mocowaniu EF poprzez proste tanie pierścienie adaptacyjne - M42, Nikon F, Olympus OM, Contax / Yashica itp.

Adapter wykonany jest w całości z metalu - aluminium oraz chromowanego mosiądzu. Jego masa jest bardzo duża - około 100-150 g, czyli prawie jak typowy pięćdziesiąt pięćdziesiąt. Adapter wygląda bardzo niezawodnie, ale w rzeczywistości ma z tym pewne problemy: podczas korzystania z adaptera kilka razy spotkałem się z samoistnym luzowaniem się śrubek, a raz podczas niedbałego przenoszenia aparatu z Pentakon 125/2.8 w moim plecaku cała przednia bagnetowa część adaptera „z mięsem” została całkowicie oderwana: okazało się, że cały ładunek (który może osiągnąć 1.5-2 kg) spoczywa na 3 małych śrubach z gwintem M1, czyli całkowicie gorszący. Następnie wymieniłem śruby montażowe na bardziej niezawodne M1.5 wycinając nowe gwinty. Nie było żadnych skarg na dokładność dopasowania długości roboczej podczas pracy.

Adapter Fotodiox Shift EOS-NEX pozwala na przesunięcie osi optycznej o 9 mm w każdym kierunku. W tym celu przytrzymaj metalową dźwignię na adapterze i przesuń mocno obiektyw, a następnie zwolnij dźwignię. Prowadnica jest ząbkowana, aby uzyskać dyskretne ustawienia przesunięcia w odstępach co 1 mm.

Przesunięcie obiektywu wewnątrz adaptera powoduje odsłonięcie dość słabo zmatowionej powierzchni, co może wprowadzić dodatkowe odbicie światła i zmniejszyć kontrast obrazu. I generalnie fabryczne wyczernienie wewnętrznych powierzchni adaptera jest raczej przeciętne, sam musiałem je wyczernić.

Adapter przesunięcia umożliwia wybór kierunku przesunięcia osi optycznej, dla której mocowanie EF wraz z mechanizmem ruchu można obracać o 360 stopni w jednym kierunku. Aby to zrobić, należy nacisnąć boczne metalowe uszy adaptera, znajdujące się naprzeciw siebie, i obrócić ruchomą część w jedynym dogodnym kierunku. Obrót jest dyskretny, zawsze łatwo jest uzyskać ściśle poziomą lub pionową orientację kierunku przemieszczenia.

Najłatwiej jest obsługiwać adapter, gdy aparat jest zamontowany na statywie. W rzeczywistości prawie zawsze używałem tego projektu na wadze, rękami. W takim przypadku najwygodniej jest pracować z przesunięciem w pionie: w tym przypadku pomaga sama masa obiektywu.

Aby pracować z przesunięciem w pionie, przycisk blokady zmiany biegów jest wygodnie umieszczony z boku uchwytu aparatu, a podczas pracy z przesunięciem w poziomie najlepiej umieścić go od dołu.

Komfort pracy z adapterem zmiany biegów w dużym stopniu zależy od masy obiektywu. Soczewka typu światła manewrowego Industar-26M 50/2.8 bardzo łatwe i proste – przemieszczenie następuje płynnie, bez szarpnięć. Jednocześnie optyka ważąca ponad kilogram wymaga znacznego wysiłku podczas fotografowania z ręki, ruch nie jest tak płynny, ale ciężki ОКС1-300-1 300/3.5 Nawet nie próbowałem używać adaptera zmiany biegów z moich rąk. Masywne obiektywy należy mocować na statywie za pomocą pierścienia statywowego i poruszać samym aparatem, a nie obiektywem.

Używanie adaptera przesunięcia do robienia panoram

Najbardziej oczywistym zastosowaniem adaptera przesunięcia jest użycie go w aparatach Sony cropped z obiektywami pełnoklatkowymi (zwykle szerokokątnymi) do korekcji perspektywy na zdjęciu - w tym celu wymyślił go producent. Ale wypracowałem inną tradycję używania go i to na aparacie pełnoklatkowym – okazało się, że przy użyciu adaptera zmiany biegów bardzo wygodnie jest robić panoramy skanując pole obiektywu matrycą aparatu, co pozwala na uzyskać obrazy o większym formacie w porównaniu do klatki 36x24 podczas zszywania ("shiftoramy"). Aby połączyć zdjęcia w panoramę wystarczy wykonać 2-3 ujęcia w skrajnym i środkowym położeniu adaptera. Dopasowywanie zazwyczaj nie wymaga większych przekształceń geometrii obrazów źródłowych, dlatego warto wybrać opcję „tylko przesuń” podczas wyrównywania ramek.

Najważniejszym wymogiem przy korzystaniu z adaptera przesunięcia w aparatach pełnoklatkowych jest wystarczająca wielkość obrazu tworzonego przez obiektyw. Tak więc, aby pokryć ramkę o wymiarach 36x24 mm, średnica okrągłego obrazu soczewki musi wynosić co najmniej 43.2 mm, co wynika z twierdzenia Pitagorasa. Aby uniknąć winietowania przy stosowaniu adaptera przesunięcia w aparacie pełnoklatkowym z odchyleniem pionowym 9 mm od osi, konieczne jest, aby okrąg pokrycia obiektywu wynosił co najmniej 55 mm. A dla panoramowania poziomego przy tym samym odchyleniu wymagany okrąg pokrycia wynosi już 59 mm (patrz rysunek poniżej).

Łatwo też obliczyć obszary obrazów uzyskanych przez panoramowanie z przesunięciami poziomymi i pionowymi - będą one odpowiednio 36 i 24 razy większe niż obszar oryginalnej klatki 1.5x1.75 mm. Współczynnik proporcji panoramy poziomej wynosi 2.25:1, a panoramy pionowej 7:6, czyli prawie kwadrat.

Możesz również zdefiniować współczynnik upraw dla obrazów uzyskanych aparatem pełnoklatkowym przy użyciu adaptera przesunięcia: dla panoramowania w poziomie jest to 0.82, a dla panoramowania w pionie jest to 0.76. Średnioformatowe aparaty Fujifilm GFX mają rozmiar matrycy 44x33mm i współczynnik upraw równa się 0.77. Dzięki temu, używając adaptera przesunięcia w aparacie pełnoklatkowym, można uzyskać zdjęcia średnioformatowe.

Jeśli fotografujesz z ręki z adapterem zmiany biegów (bez statywu), występują przypadkowe odchylenia aparatu. Z ich powodu po zszyciu i przycięciu panoramy rozmiar kadru okazuje się nieco mniejszy niż wyliczony powyżej.

Zastosowanie adaptera przesuwnego z kompatybilnym obiektywem pozwala nie tylko zwiększyć kąt widzenia obrazu w jednym z kierunków, ale także zwiększa fizyczne rozmiary obrazu. Adapter zmiany biegów nie ma wpływu jasność obiektyw, sam w sobie nie wprowadza dodatkowych zniekształceń. To go odróżnia od przyspieszacze prędkości - zbieranie systemów soczewkowych zainstalowanych za soczewką i zwiększanie jej jasność (zwykle około 1 stopnia) przy zmniejszaniu ogniskowej (zwykle około 0.7 raza). A z obrazu z soczewek anamorficznych wynik uzyskany przy użyciu adaptera przesunięcia wyróżnia się wyższą rozdzielczością obrazu oraz brakiem specyficznych zniekształceń (spłaszczenie krążków bokeh, charakterystyczne odblaski soczewek cylindrycznych, aberracje).

Co najważniejsze, istnieje wiele obiektywów małoformatowych, które mogą pracować bez żadnych ograniczeń z adapterem zmiany biegów w aparatach pełnoklatkowych (i aparatach Fujifilm GFX), ale póki co nie ma ani jednego przyspieszacza prędkości, który nie daje winietowania przy korzystaniu z te same obiektywy w aparatach pełnoklatkowych. Ponadto nadal nie ma dostępnych anamorficznych przystawek afokalnych, które nie wymagają ogniskowania - wysokiej jakości optyka cylindryczna jest droga w produkcji.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​najczęściej pełnoklatkowe obiektywy o ogniskowych od 50 mm do 135 mm działają bez problemów z adapterem zmiany biegów, ale zdarzają się też obiektywy krótkoogniskowe z nadmiernym pokryciem (np. rzadki specjalistyczny Carl Zeiss Jena SO -3.1 P-Flektogon 35/2.8 ), a także super-teleobiektywy jak lustrzanki Samyang 500/6.3 i Rubinar (300/4.5, 500/5.6 działają bez problemów z adapterem zmiany biegów, 1000/10 - ograniczone, 500/8 nie działa).

Przez półtora roku używałem adaptera zmiany biegów z prawie każdym obiektywem, który mógł być z nim używany. Lubię nie tylko wychodzić poza kadr w poszukiwaniu czegoś „ciekawego” jak drugi szczyt ostrości Helios-40 lub bokeh „dobry” Rubinowy 2/100, ale lubię też eksperymentować z nietypowymi proporcjami kadru, w tym „kinowym” 2.33:1 i „prawie kwadratowym” 4:5.

Poniżej znajdują się przykłady zdjęć zrobionych pełnoklatkowym aparatem. Sony A7, adapter przesunięcia Fotodiox EOS-NEX oraz obiektywy o ogniskowych od 17 mm do 1000 mm:

• RMC Tokina 17/3.5;
• Industar-26m 50/2.8;
• Vega-11U 50/2.8;
• Boyer Paryż Saphir 75/1.9;
• Trójka 78/2.8;
• Carl Zeiss Jena Tessar 80/2.8T (1952);
• Cyklop 85/1.5;
• LOMO Ż-54 85/2;
• Jowisz-9 85/2 (KMZ, 1959);
• Belar-2 90/2.5;
• Rubinowy 2/100 (1992);
• Trójka-5 100/2.8;
• Uran-27 100/2.5;
• Carl Zeiss Jena Tessar 1Q 105/3.5T ;
• KO-120 120/2.1;
• Pentakon 125/2.8;
• Carl Zeiss Jena Sonnar 1Q 180/2.8;
• MS ZM-7K 300/5.6;
• MC Rubinar 300/4.5;
• MC Rubinar 500/5.6;
• MC Rubinar 1000/10.

Jak widać z zestawienia, większość stosowanych obiektywów to klasyczne obiektywy portretowe 75-100mm, które najczęściej mają nadmierne pokrycie kadru i ciekawy wzór poza kadrami 36x24.

odkrycia

Adapter zmiany biegów stał się jedną z moich ulubionych zabawek, odkąd go kupiłem. Taka przejściówka pozwala uzyskać obraz „średniego formatu” bez drogiego aparatu średnioformatowego, a także odkryć coś nowego w znanych już obiektywach. Doskonałe urządzenie do zdobywania nowych doświadczeń w wolnym strzelaniu.

Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj. Wszystkie recenzje Rodion w jednym miejscu tutaj.