Materiał na MC Rubinar 5,6 / 500 Makro specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eshmakov (subskrybuj Instagram!)
Rubinar 500/5.6, adaptery do montażu na kamerze oraz głowica mikroskopu (również LZOS) w tle - dla otoczenia. Powiększ.
MC Rubinar 5.6 / 500 Macro - jeden z 4 obiektywów prezentowanych przez Zakład Szkła Optycznego Lytkarino Grudnia 30 2020 roku :
- Rubinowy 4.5/300
- Rubinowy 8/500
- Rubinar 5.6/500 (reprezentowany w tym artykule)
- Rubinar 10/1000 (również dostępny)
Nowe Rubinary różnią się od soczewek produkowanych w ZSRR świeżym designem, ulepszoną jakością wykończenia oraz powłoką antyrefleksyjną, wykonaną zgodnie z nowoczesnymi wymogami.
Ten obiektyw jest wersją ultrakompaktowego obiektywu o jasnej przysłonie Rubinowy 500/8. Jest już znacznie większy od „ciemnych pięciuset”, ale wciąż bardziej kompaktowy i lżejszy od swoich obiektywowych odpowiedników. Średnica apertury Rubinara 500/5.6 - 90 mm - osiągnęła aperturę całkiem rozsądnych teleskopów amatorskich, jednak w przeciwieństwie do Rubinara 1000/10, ten obiektyw nie ma specjalnej wersji dla astronomów ("Astrorubinar").
Obiektyw został dostarczony przez przedstawicieli zakładu LZOS specjalnie do napisania recenzji dla Radozhivy.
Технические характеристики
Schemat optyczny - soczewka lustrzana, opracowanie schematu Maksutowa-Cassegraina;
Ogniskowa (FR) - 500 mm;
Otwór względny (F-stopy) - 1:5.6;
Współczynnik przysłony biorąc pod uwagę ekranowanie centralne - 1:8.4;
Pole widzenia — 5° (ramka 36x24 mm);
Minimalna odległość ostrzenia - 2.2 m;
Gwint do filtrów - M105 * 1 mm;
Mocowanie do aparatu - gwint M42;
Wymiary (bez osłon) - 118 * 130 mm;
Waga (bez pokrowców) - 1.6 kg;
Cechy: pierścień statywu, tylko ręczne ustawianie ostrości, stały współczynnik przysłony.
Cechy konstrukcyjne
Rubinar 500/5.6 jest wykonany w tej samej konstrukcji, co inne obiektywy z tej linii, w korpusie z anodyzowanego aluminium z gumowanym pierścieniem ostrości i stopką do statywu.
Rubinar 500/5.6, adaptery do montażu na kamerze i mikroskopy (również LZOS) w tle - dla otoczenia.
Zaletą jest dobra jakość wykończenia: wszystkie oznaczenia na soczewkach są grawerowane, a nie tylko nanoszone farbą. Gumowy pierścień jest ciasny.
Wada wynika z gabarytów obiektywu: ze względu na dużą średnicę nie można go zamontować w lustrzankach z wbudowaną lampą błyskową. „Dziób” nie pozwala na zwijanie obiektywu w aparacie. Posiadacze aparatów bezlusterkowych nie napotkają takich problemów.
Mocowanie M42 jest uniwersalne, ale lustrzanki z „dziobem” lampy błyskowej są geometrycznie niekompatybilne z tym obiektywem.
Obiektyw ma dwie ruchome części - stopkę statywową i pierścień do ustawiania ostrości. Szeroki i responsywny, z płynną jazdą, a nawet bez zewnętrznego chrupania. Ruch kątowy pierścienia do ustawiania ostrości to prawie pełny obrót, a wymiary obiektywu w tym przypadku niewiele się zmieniają. Minimalna odległość ogniskowania 2.2 m zapewnia współczynnik powiększenia makro 1:4, tak jak w przypadku wszystkich obiektywów z tej linii. Moim zdaniem skok kątowy pierścienia z taką płytą MDF to za mało: choć obiektyw potrafi szybko przesuwać ostrość zgodnie z planem, to dokładne ustawienie ostrości wymaga cierpliwości i umiejętności.
Rubinar 500 / 5.6 podczas skupiania się na nieskończoności.
Rubinar 500 / 5.6 podczas skupiania się na MDF.
Podczas ustawiania ostrości cały przód obiektywu obraca się, więc stosowanie przy nim filtrów jest problematyczne. Jeśli możesz je znaleźć, to oczywiście filtry 105 mm są rzadkie i drogie. W zestawie nie ma filtrów, wersje radzieckie były wyposażone w filtry UV i kolorowe, które dziś nie są już bardzo aktualne.
Stopka do statywu posiada gwint 1/4″. Jest mocowany na obiektywie za pomocą śruby i można go dowolnie obracać, co jest bardzo wygodne podczas korzystania ze statywu. A do obiektywu może przydać się statyw: chociaż jasność i ergonomia pozwala zdjąć ręce, masa jest znacznie większa niż Helios-44 :).
Również spotykany do dziś na rynku wtórnym statyw i nasadka okularowa typu „Tourist-FL” umożliwiają przekształcenie obiektywu w niewielki teleskop.
Rubinar 500/5.6 na konwencjonalnym statywie, nawet z losowym mocowaniem okularu, świetnie sprawdza się jako narzędzie do obserwacji wizualnych.
O ile na razie najlepszym wyborem jest dopasowanie okularu do 1.25” (2”, najprawdopodobniej soczewka pokryje winietowanie przy pełnym polu okularu), ale nie będzie możliwości zamontowania zwierciadła diagonalnego. Jako instrument do astroobserwacji obiektów głębokiej przestrzeni, Rubinar 500/5.6 jest bardzo atrakcyjny: jest wyjątkowo jasny, lekki i kompaktowy w porównaniu do innych teleskopów 90 mm, ma duże pole i ma korektor pola, który zwykle jest dość drogi jako osobny produkt.
Według LZOS obiektyw otrzymał nowe oświecenie, co w tym przypadku wydaje się być prawdą: inaczej wygląda optyka muzealnych eksponatów. Soczewki obiektywów są odlane w kolorze różowym, fioletowym i pomarańczowym z trójwarstwową powłoką antyrefleksyjną.
Czy oświecenie rubinów nie pasowało do koloru Al2O3:Cr2O3?
Rubinar 500/5.6 twierdzi, że pod względem zestawu parametrów jest bardzo wielofunkcyjnym rozwiązaniem zarówno dla teleobiektywu, jak i astronomii. Choć nie jest już tak zaskakująco mały jak Rubinar 500/8, oferuje większą aperturę, większą jasność, co oznacza więcej możliwości. Konstrukcja obiektywu jest prosta i niezawodna, o dobrym, już nie sowieckim designie i wykończeniu.
Właściwości optyczne
Jednym z głównych warunków uzyskania dobrych zdjęć na Rubinar 500/5.6 jest albo obecność niezawodnego wsparcia, albo zastosowanie czasów otwarcia migawki krótszych niż 1/640 s (dla 12-megapikselowej pełnoklatkowej matrycy). W słoneczną pogodę obiektyw jest całkiem wygodny zdjąć ręce, praca w cieniu będzie wymagała zwiększenia ISO do nie najbardziej różowych liczb.
Rubinar 500/5.6 ma spory margines pola, co pozwala na jego stosowanie bez ograniczeń w aparatach średnioformatowych z matrycą 44*33 mm (Fujifilm G) oraz z adapterem zmiany biegów w aparatach pełnoklatkowych („36*48” mm ). Jednak z adapterem zmiany biegów bez statywu fotografowanie na takiej ogniskowej nie jest trywialnym zadaniem.
Rozdzielczość obiektywu jest co najmniej wystarczająca do współpracy z 12-megapikselowym sensorem pełnoklatkowym. Jakość obrazu w centrum kadru iw całym polu różni się nieznacznie. Główną zaletą obiektywu jest prawie całkowity brak aberracji chromatycznych i dobra korekcja dystorsji pola. Jednak Rubinar 500/5.6 ma prostą dystorsję poduszkową, która jest zauważalna podczas fotografowania architektury. Często ostrość zdjęć jest ograniczona przez załamanie atmosferyczne i rozmycie.
Kontrast obrazu w normalnym oświetleniu jest zadowalający. W podświetleniu pojawia się wyczuwalna zasłona - obiektyw należy używać z dołączoną do zestawu osłoną. Nie używałem go w pracy.
Ze względu na dużą aperturę obiektyw ma małą głębię ostrości i wyraźny bokeh z charakterystycznymi pączkami. To, czy jest to dobre, czy złe, zależy od kręconej sceny i oczywiście od gustu. Pierścienie bokeh są istotną cechą soczewek katadioptrycznych. W przypadku kreatywnych pomysłów to całkiem dodatkowe narzędzie.
Poniżej przykładowe zdjęcia wykonane pełnoklatkowym Sony A7, część z nich została wykonana za pomocą adaptera zmiany biegów.
Zobacz też porównanie Rubinaru 500/5.6 z Samyangiem 500/6.3 tutaj.
odkrycia
Rubinar 500/5.6 to obiektyw o dużym potencjale: to też dobry teleobiektyw jak na taką ogniskową jasność i małych rozmiarów, jest również obiecującym narzędziem do obserwacji astronomicznych i astrofotografii.
Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj. Wszystkie recenzje Rodion w jednym miejscu tutaj.
Ktoś tam opowiadał o nudnym obrazie takich soczewek, o okropnym, strasznym bajglu bokeh.
I to nic. I rysuje bardzo) i bubuliki nie psują obrazu))
Masz na myśli, że się nie psują? To szalony horror, z wyjątkiem „boke” nie ma nic do zobaczenia.
udany teleobiektyw.....mdeee, Rodion rozwinięty, za takie grosze łatwiej wziąć rurkę do buta 70-300 + MFT i tu jesteś.....600\5.6 :) Rozważam powrót do obiektywu linia produkcyjna to pozytywna uwaga....chociaż gdyby dostosowali przemysłowe 61 l\s, to byłoby bardzo ciekawie zobaczyć, czy kiedyś obiektyw IMHO był najbardziej udanym pięćdziesiąt dolarów w ZSRR.
W dającej się przewidzieć przyszłości na pewno zrobię testy w porównaniu z nowoczesnymi systemami soczewkowymi, wtedy wszystko zobaczycie sami.
Wypuszczenie i-61 lz byłoby kompletnym szaleństwem. Czy potrzebujesz 50/2.8 za 20k? Optyka nic nie kosztuje, ale mechanika i przygotowanie produkcji kosztują wszystko.
dlaczego zdecydowałeś, że będzie to kosztować 20 2016? kiedyś mieli ceny ludzkie (na przykładzie KMZ XNUMX) ...
Rodion, nie, nie, jeśli to taka „praca”, porównywanie soczewek i układanie kadrów fotograficznych, to nie trać czasu i naszego, recenzje tego rodzaju sugerują obecność przykładów, a nie przetworzonych i przycięte, ale oryginały, wreszcie pliki RAW, w przeciwnym razie jakość obrazu nie może być w ogóle oceniona. Jakakolwiek recenzja obiektywu bez plików RAW nie jest projektem wartym przeczytania, ale mówimy o ZŁO, ale bez oryginalnych zdjęć, generalnie bluźnierstwo, domyślnie powinien być niski kontrast, a w tym przypadku również z aberracjami chromatycznymi, które teraz pojawiły się w związku z włączenie w obwód jednej soczewki przedniej, a nie tylko lusterek jak w starszych wersjach.
Straszny. Jak zdecydujesz, gdzie zainwestować swoje uratowane 7tyr bez RAVoka?
Szczerze mówiąc, według RAV nigdy nie wybrano ani jednego obiektywu. Co więcej, im droższe szkło, tym mniejsze zapotrzebowanie na surowce. Tu ma siedzieć, mierzyć pipetą, tu róg o 3% lepszy, ale przepuszczalność światła o 5% gorsza... Powiedz, który Helios jest lepszy - m6 czy m7?
Czy naprawdę nie rozumiesz, że testując obiektywy i aparaty trzeba wgrywać oryginały, inaczej wszystko jest puste? To tak, jakby przyjść do kliniki po wynik rozszerzonego badania krwi i na recepcji powiedzą: - Tak, tam wszystko w porządku, do domu.
A ty proponujesz, aby dali ci coś w stylu „Oto przygotowania do twoich testów, przekonaj się sam w domu, co tam jest i jak…”
Od ekstremalnego do ekstremalnego. Skoro zagłębiasz się tak głęboko w szczegóły, to rozumiesz, że ważne jest również, jak to otworzyć i przez jaki profil to prowadzić?
Zenitar 2,8 / 60 Makro Czy to nie jego nowa reinkarnacja? Chociaż dodali elektroniczną kontrolę przysłony ...
Nikon 1 (crop 2,7x) + przejściówka ft1 + dowolny obiektyw Nikon - dostajemy wszystko, a nawet z autofokusem
Oczywiście z autofokusem i obiektywem af-s.
Jest bardzo dobry, dobrze zrozumiałem, że nie da się go założyć do lustrzanek z wbudowaną lampą błyskową?
Tak, niestety nie. Możesz nosić 300/4.5 i 500/8. Przy uprawie 300/4.5 może być nawet bardziej odpowiednie.
Ten obiektyw, ze swoimi właściwościami, nie ma większego sensu. Prawie każdy obiektyw 100-400 „podłączy go do paska”. Będzie więcej rozdzielczości („Rozdzielczość obiektywu wystarczy przynajmniej do pracy z 12-megapikselowym czujnikiem pełnoklatkowym”) i lepsze oświecenie. Nie wspominając o zastosowaniu autofokusa do zwykłej fotografii i dostępności dowolnych filtrów. Łącznie z zanieczyszczeniem światłem, które nie jest dostępne dla średnicy ZŁA. W artykule nie ma przykładów astrofoto (jest napisane, że jest dobre dla astrofoto), więc nie możemy ocenić jego jakości. Tylko dziecięce zdjęcia bokeh z „pączkami”. Do zdjęć „z pączkami” jest 3M-5ca 500 mm f/8 za 7 tysięcy rubli!
Przykłady astrofotografii dla rubinaru 500 / 5.6 można łatwo wyszukać w sieci. Jeśli chodzi o obiektywy, przyjrzymy się wynikom testu. Reszta - bez komentarza)
Bardzo dobrze wiem gdzie szukać fotoprzykładów, bardzo dobrze wiem gdzie są bazy przykładów w różnych formatach, dziwi mnie Wasza wytrwałość, z jaką nie podajecie w recenzjach pełnowymiarowych próbek, choć bez tego wszystko praca traci sens, chcę zobaczyć oryginały z tego konkretnego obiektywu, o którym czytasz, a nie z hipotetycznego „w Internecie”, mam nadzieję, że nie trzeba przekonywać, że tylko oryginalne zdjęcie (RAW) może pokazać wszystkie uroki i wady omawianego obiektywu, nawiasem mówiąc, dotyczy to jeszcze bardziej recenzji aparatów. Byłoby miło, gdybyś w przyszłości opanował dostarczanie przykładów.
Ups, odpowiedziałem w złym miejscu, chociaż nie było nic do odpowiedzi.
Za swoją cenę łatwiej jest wziąć Tamron 150-600 5-6.3.
Gdy bokeh ma ciemne tło, zdjęcia wyglądają niepotrzebnie ponuro. W świetle jest bardzo dobry (jak na zdjęciu z piwoniami). Ale dziury w pączkach w bokeh są znacznie gorsze niż tylko kółka czy shurikeny) Chociaż smak i kolor...
Takie próby LZOS to nic innego jak próba pozostania przez zakład przynajmniej w jakiś sposób w branży fotograficznej. Ale to jest ostatni wiek. W tej cenie kupiłbym zoom 100-400 Kenon. A powieszenie tego na aparacie bez lustra - przekręci ręce. A przynajmniej noś ze sobą monopod. Rodion, czy mógłbyś opublikować zdjęcie tego, jak to ZŁO wygląda na twojej Sonyi, byłoby ciekawie wyglądać.
Dzięki za recenzję!
Tak, a co jest niepotrzebnie niebieskie - szkło czy aparat?
Wszystkie grzechy kwiatów są wyłącznie po mojej stronie.
Google jest teraz w ogniu, widziałeś automatyczne tłumaczenie?
Rodiona
30.06.2021/13/27 o XNUMX:XNUMX Odpowiedz
Wszystkie grzechy kwiatów są ściśle po mojej stronie.
Nawiasem mówiąc, tłumaczenie absolutnie poprawne. Tłumacz automatyczny nie bierze pod uwagę kontekstu, w przeciwieństwie do osoby. Choć nie tak dawno oglądałem coś na History Channel, nie pamiętam o co chodziło, ale wspominali o diodach, które są częścią czegoś. Co jest z diodami LED? O cholera, oczywiście. Ktoś pomylił LED i ołów. A tam tylko osoba tłumaczy, nawet ze słuchu.
tak, ale to przykład z kategorii „nagi konduktor biegł wzdłuż samochodu” zamiast „goły drut rozciągnięty wzdłuż samochodu”
a słowo LEAD oznacza również „prowadzić, prowadzić” – „Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu” i „zera wiodące”
Podobały mi się zdjęcia zrobione tym obiektywem przez Rodiona. Jest ich wiele i dobrze oddają możliwości tej optyki. Brakuje tylko astrofotografii (konstelacji i mgławic), ale wiele z nich wymaga specjalnego sprzętu (prowadzenie). A do Księżyca lepiej strzelać na 1000 mm.
Zgadzam się z autorem, że do tej optyki lepiej nadaje się pogrubiony piksel (12 MP dla pełnej klatki, 8-10 MP dla crop).
Byłem zaskoczony, że Rodion odmówił użycia kaptura. Z mojego doświadczenia wynika, że jest to bardzo przydatne, biorąc pod uwagę wrażliwość ZŁA na podświetlenie. Ponadto powinien znajdować się w nowym zestawie fabrycznym.
W tym artykule (dane techniczne) dla tego Rubinaru znajduje się płyta MDF o długości 4 metrów, a w tekście - 2,2 metra. Być może jest to udoskonalenie projektu w 2020 roku w porównaniu do wersji radzieckiej.
Nie jestem dobry z astrofotografii, jest dużo zamieszania - to nie moje, poza tym trzeba jechać gdzieś daleko od światła. A teraz w ogóle białe noce, jakie astrofotomapy…
Myślę, że pozwoli na więcej niż 12 megapikseli na ff, tylko wymagania dotyczące czasu otwarcia migawki będą znacznie trudniejsze. I powinno być wystarczająco dużo uprawnień.
Odmówiłem kaptura na zasadzie - LZOS nie zrobił tego tak, że chciałem go nosić ze sobą. Nie lubię kapturów, które nie pasują do tyłu, nie składają się itp.
Poprawię błąd o 4 m, to literówka.
Tak więc sowieckie rubiny są bardzo marne. Ten jest znacznie bardziej niezawodny. Uznano, że kadłub nie unosi się pod wpływem temperatur i naprężeń zewnętrznych.
Widziałem wiele przykładów astrofoto na tym szkle, m.in. na obiektywie.
Możesz od razu zobaczyć, co zostało przyniesione do recenzenta. Nie warte pieniędzy, o które proszą. Przetestowałbyś to przy 20mp i porównał z analogami.
A co to jest apertura? Musi być bardziej nowoczesny. Nie nazywasz jedzenia jedzeniem.
słowo APERTURE jest rozumiane na całym świecie. cały świat tak mówi.
Przynieśli mi LZOS, żebym mógł z niego korzystać)))
Jak jeszcze proponujesz nazwać aperturę?
Podobno „membrana”.
Apertura to powszechnie używane słowo w optyce, a w szczególności w astronomii: https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BF%D0%B5%D1%80%D1%82%D1%83%D1%80%D0%B0_(%D0%BE%D0%BF%D1%82%D0%B8%D0%BA%D0%B0)
Ciekawy przykład możliwości starego ZM-5CA 500 mm/8 z tego samego LZOS-a na lustrzance cyfrowej Pentax K-1 (36 MP).
Napisane przez Jacquesa Bonsergenta z Penta-club. Odległość fotografowania 2 km, ISO 800, 1/1000 s, czujnik obrazu jest włączony. JPEG 0,9 MB
https://onedrive.live.com/?authkey=%21AOsVM3mGgrq%2D2UI&cid=68193B132A3A9DB7&id=68193B132A3A9DB7%21642480&parId=root&o=OneUp
Mogę porównać go z moim modelem Tamron SP 500 z 1983 roku i powiedzieć, że oświecenie posunęło się daleko do przodu.
Ale nie mogę powiedzieć na pewno bez plików RAW. Może to moje ręce, które nie posunęły się jeszcze daleko do przodu))
Ten temat (500 mm / 5,6) jest bardzo wyraźnie wąski.
Jest mniej wygodny do użytku mobilnego niż 500/8.
A producent (LZOS) wyraźnie zagrał na rynkach zagranicznych (w Rosji nie kupią go w tej cenie).
Kiedyś Samyang wypuszczał swoje 500/6,3 (znacznie lżejsze, ale miał pewne narzekania na zdjęcie), ale dzisiaj, od firmy EVIL, skupili się na 300/6,3 do bezlusterkowca (co jest znacznie bardziej udane optycznie).
Na wtórnym jest dużo ZŁA o parametrach 500/8, w tym. niedrogie i co najmniej porównywalne jakościowo z nowym Rubinarem 500/8.
Dlatego z segmentu „pięćset” dla LZOS świeci tylko wąska niszowa sprzedaż 5,6 nad wzgórzem.
Gdzie astro-strzelanie prawdopodobnie będzie solistą. Co więcej, wizerunek ZŁA wśród astronomów amatorów jest wyższy niż wśród fotografów.
I najprawdopodobniej będą strzelać w uprawie.
Z tego wszystkiego wynika, że LZOS musi w przyszłości pomyśleć o wariancie tego obiektywu do cropa ze spadkiem pola obrazu, ale ze wzrostem rozdzielczości w centrum (zwłaszcza przy nieskończoności).
W tej chwili brakowało im tylko specjalnie do liczenia obiektywów do upraw 500 mm. Rozdzielczość tego rubinaru jest ograniczona w nieskończoność raczej przez atmosferę niż rubinar.
W międzyczasie Tokina zaplanowała nowy SLR 2021/500 (oprócz niedawno wydanego 8/400) na zimę 8 roku.
Prawdopodobnie reakcja burżuazji na nową reinkarnację Rubinaru!
Cena wciąż nie jest znana, ale myślę, że będzie tańsza niż LZOS.
Będzie powód do bezpośredniego porównania obu nowych pozycji w 2021 roku, ale spodziewam się, że japońskie EVIL będzie nieco ciekawsze.
Nie mogę się powstrzymać od udostępnienia - z moskiewskiej strony internetowej firmy sprzedającej sprzęt fotograficzny:
„Obiektyw Rubinar 5,6 / 500 makro.
Obiektyw makro z wielowarstwową powłoką, odpowiedni do aparatów pełnoklatkowych o rozmiarze klatki 36x24. Ogniskowa od 650 do 800 mm w zależności od aparatu, z którym jest używana.”
Tak, na tle obecnych cen importowanej optyki i produktów KMZ nie wydaje się to już absurdalnie drogie.
Ogniskowa jest zawsze taka sama, niezależnie od aparatu
Tak tak! Tylko sprzedawcy o tym nie wiedzą!
To bardzo ciekawe, że tylko Samyang/Rokinon 300/6,3 ma gotowy profil do korekcji zniekształceń i zmniejszonego kontrastu w Adobe Lightroom (Adobe Photoshop) wszystkich EVIL
Ta opcja jest interesująca dla niedoświadczonych użytkowników.
Dlatego fajnie by było mieć go przynajmniej dla Rubinaru 500/8.
Dziękuję za twoją recenzję!
To możliwe dla zaawansowanego rosyjskiego produktu, wydaje się, że jest jeszcze gorzej niż dla Samyanga 800 \ F8, który za 6-8 tysięcy za BU jest całkiem odpowiedni dla takiego ZŁA, a wszystko to za 40 tysięcy rubli lub lopa kosztuje tam ...
Zdjęcia są potwornie skontrastowane z krwawą zielenią z oczu, że nie sposób pojąć prawdziwej jakości optegi
Jak się miewa Kamlan, panie Jankowski? Kiedy odbędzie się przegląd? Pokaż mi geranium na parapecie. Albo zdjęcie zachodu słońca. Najważniejsze, że z zastrzeżonym znakiem wodnym. Z góry dziękuję!
Kamlan kąpie się w luksusie - zdmuchuję z niego drobinki kurzu, wycieram rzadkimi VIP-elitarnymi szmatami kolekcjonerskimi jak wszystko inne..
Wszystko, czego potrzebowałem, napisałem o nim w Lens Club, nie ma nic więcej do dodania.
W swojej klasie od nowoczesności. produkty za te pieniądze na rynku nie ma pięćdziesięciu dolarów lepszych od niego.
Chyba widziałeś moje zdjęcia z Kamlan w Lance Club. Niestety, rdzenie 1000px nie dają adekwatnej percepcji jakości żadnego obiektywu. Trzeba bowiem oglądać oryginały na dużym monitorze 4K, żeby szczęka opadła.
Niektóre z moich zdjęć z Kamlan już bezczelnie ukradły sklepy Avito w celu odsprzedaży tego szkła, usuwając podpisy
Radzę go kupić i osobiście przetestować - czasami niedrogo można go znaleźć na pchlim targu. Swoją drogą kupiłem go z rąk człowieka, który strzelił im na A7S z całkowitą rozkoszą
Piękne przykłady zdjęć na mój gust. Zabierz to na swój pulpit
Dziękuję za artykuł. Lubiłem czytać i oglądać. Zabawne jest czytanie niektórych komentarzy - daj im RAVki. To zabawne, bo ci literaliści przechwalają się w taki brzydki (i dziecinny) sposób, przede wszystkim we własnych oczach („tu mówią, jak dobrze znam temat” – słodkie uczucie, tak). Jednocześnie nie siedzą w laboratoriach optycznych, nie robią zawodowo obliczeń i nie piszą ani nie kręcą recenzji. Usiądź, nieszczęsny holivarshchiki.
Hej, ktoś z 2022 roku? Czy zasób żyje? Kupiłem Rubinar 8/500 dawno temu. Potem zrobiłem kilka zdjęć Pentaxem K110D. Kupiłem K50 w tym roku. Próbowałem to przykręcić. 1,5 mm nie dochodzi do tuszy. Jakoś zrobiłem kilka zdjęć. Wydaje się być OK. Faktem jest, że leżał bez pokrowca w małym pojemniku wykonanym z półprzezroczystego plastiku, takie jak w Ikei i Leroy są sprzedawane... A pojemnik spadł z półki z wysokości 1,5m. Było wszystko inne. Krótko mówiąc, Rubinar przebił plastik tylną nicią. To było 5 lat temu. Pozostaje kupić telekonwerter 1,4 lub 1,7 i udać się na polowanie na zdjęcia.
Nie mieszkaj nigdzie
„Właściciele aparatów bezlusterkowych nie napotkają takich problemów”.
Wystarczy sfotografować lustrem „One” ;-) Na EOS-ach 1Ds podnosi się swobodnie…
No tak. „Dziób” nie jest.
Rodion, myślę, że Twoja recenzja nie jest wystarczająco kompletna! Po pierwsze, nie napisałeś nic o ruchu kątowym pierścienia ostrości. Porównuję MTO-1000 (wystarczy) i Samyanga 800 (wystarczy), lekki ruch i ostrości brak. Czy skok kątowy jest wystarczająco duży dla Rubinara 500/5.6??? A po drugie, czy skok „infinity” jest wystarczający? W Samyangu 800 jest duży i pozwala na zamontowanie „grubego” adaptera systemu M42x1, a przy tym nie ma problemu z wpadaniem na wbudowaną lampę błyskową. Chciałem go kupić, ale teraz się zastanawiam, czy będzie pasował do Sony Alpha ILCA-77M2. Kolejną wadą krajowego i zagranicznego Evila jest brak blokady ostrości, szczególnie w przypadku ciężkich obiektywów. Ponieważ ich ustawianie ostrości jest dość niewygodne i łatwo je stracić. W ogóle zaskakujące jest to, że sto przedsiębiorstw pracujących „dla kosmosu” produkuje surowce dla ludności cywilnej.
Jesteś zaskoczony. Wartość kątowa skoku jest zapisana, nie przeczytałeś jej uważnie. To, czy będzie to dla Ciebie „wystarczające”, czy „niewystarczające”, zależy od MDF. Sam zobacz.
Nie sprawdzałem przekroczenia zakresu, nie wiem, co oznacza „gruby adapter” i jak „gruby” musi być, aby obiektyw zmieścił się w aparacie. O tym może wiedzieć tylko właściciel aparatu.
Blokada ostrości jest trudna w wykonaniu, śruba blokująca spowoduje deformację korpusu, a co za tym idzie, astygmatyzm.
I oczywiście aż do kolki - „przedsiębiorstwo pracujące dla kosmosu”. Po prostu się śmiej, kiedy czytasz to o LZOS. Fakt, że to zrobili, jest już bezprecedensowym cudem cudów)
Pojęcie „wystarczająco” nic nie znaczy, w Samyangu 800 trudno się skupić, a jak lekko szarpniesz, to znika, to jest „niewystarczający” ruch kątowy. „Gruby” adapter ma 10 mm, nie licząc mocowania bagnetowego, wyprodukowany w Korei, co może pozwolić na ucieczkę od wbudowanej lampy błyskowej, ale to trzeba sprawdzić na sprzęcie i kupić Rubinara 500 /5.6 bez sprawdzenia jest ryzykowne. Co do „kosmosu”, mylicie się, soczewki o średnicy 500 mm są produkowane przez LZOS nie tylko dla astronomów. Dziękuję za odpowiedź.
Recenzja pokazuje czarno na białym posunięcie – niemal pełną rewolucję. Są też zdjęcia pokazujące skalę odległości obiektywu i położenie wartości skrajnych. Twierdzenie jest niejasne. Jest mało prawdopodobne, aby rezerwa chodu wynosiła 10 mm, ale w razie potrzeby można zmienić ułożenie pierścienia. A jeśli chodzi o przestrzeń - cóż, nie na próżno, te soczewki raczej pozostaną tylko w muzeum, a nie w produkcji, i nie ma dumy w samodzielnym wytwarzaniu jakichś megaproduktów a la „wunderwaffe” dla wojska , gdyby nie seryjny obywatel, nie robi się nic z powodu utraty kompetencji do wytwarzania produktów na dużą skalę.
Zazwyczaj przeregulowanie ostrości wynoszące 7-8 mm jest już wystarczające, aby zainstalować mały pierścień przedłużający 42 mm/1 z zestawu.
W zasadzie powinno to wystarczyć do stosowania w aparatach z lampą błyskową.
A dla ZŁA powinno wystarczyć 3,5 - 4 mm przesunięcia helikoidy.
Ponieważ, ze względu na konstrukcję lustra, przesunięcie łąkotki przedniej o tę odległość podwaja końcowe wydłużenie skoku belki w całym układzie.
Później zrobię pomiary obiektywem i zobaczę dokładnie jakie jest przekroczenie. Tylko wielkość przekroczenia zależy w dużym stopniu od temperatury, ponieważ przesunięcie ma na celu skompensowanie skutków rozszerzalności cieplnej/kurczenia się elementów soczewki.