KO-120 1:2.1 F=12cm. Przegląd dostosowanego obiektywu do projekcji filmowej

Materiał na ten obiektyw specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eshmakov.

Rodzaj dostosowanego obiektywu. Powiększ.

KO-120 120/2.1 jest przedstawicielem rodziny obiektywów projekcyjnych o wysokiej aperturze, wykorzystujących bardzo prosty schemat czterosoczewkowy aplanatyczny, który w tradycji sowieckiej nazywa się „Kinolux”. Jeśli wierzyć danym z „Katalogu soczewek opracowanych w GOI” autorstwa A.F. Soczewki Jakowlew, KO kosztują aż 10 razy taniej niż ich odpowiedniki w zakresie serii RO (anastygmaty sześciosoczewkowe)! Ze względu na powszechność na rynku wtórnym, niską cenę, kompatybilność z większością aparatów oraz niezwykle atrakcyjne parametry, bloki obiektywu KO-120 są często stosowane w domowych obiektywach o różnym poziomie wydajności. Na przykład moje pierwsze dostosowane soczewki projekcyjne miały klejoną soczewkę jako mechanizm ogniskowania. tuba z papieru epoksydowego. Obiektyw KO-120 z recenzji Arkadego Shapoval miał metalową szybkę do ustawiania ostrości z gwintowanym mocowaniem do aparatu. Muszę powiedzieć, że ten konkretny artykuł, a także recenzja obiektywu F=92 LETI-60M 92/2 wiele lat temu zainspirowało mnie do studiowania i adaptacji optyki projekcyjnej.

W artykule przedstawiono obiektyw KO-120 120/2.1 w pełni przystosowany do współpracy z nowoczesnymi aparatami. Przeczytaj także artykuł o aplanacie krótkoogniskowym KO-90 90/1.9, przystosowany do aparatów bezlusterkowych.

Dane techniczne:

Konstrukcja optyczna - 4 soczewki w 2 grupach, aplanat;

Rysunek schematu optycznego obiektywu.

Ogniskowa - 120 mm;
Apertura względna - 1:2.1;
Format ramki (obliczony) - 18x24 mm (obejmuje 44x33 mm);
Tylna ogniskowa - ~52 mm (kompatybilna z lustrzankami małoformatowymi);
Średnica skrzyni do lądowania - 52.5 mm;
Cechy - w oryginalnej formie nie posiada mechanizmu ogniskowania i przesłony irysowej.

Cechy konstrukcyjne i adaptacyjne

KO-120 to metalowa rura składająca się z dwóch części połączonych gwintem. W każdej części jest posadzony klej dwusoczewkowy. Przód obiektywu może być używany z innymi obiektywami w obiektyw makro.

Niestety w obiektywach KO nie ma miejsca na montaż przesłony irysowej w korpusie, dlatego przy adaptacji należy wykonać korpus od podstaw. Z tego powodu adaptacja tych filmowych obiektywów projekcyjnych jest bardzo kosztowną przyjemnością. Procedura adaptacji jest całkowicie identyczna z opisaną tutaj и tutaj. Zdjęcie zaadaptowanego obiektywu pokazano poniżej.

Mam też zdjęcia "przejściowej" wersji obiektywu KO-120, którego użyłem w aparacie Canon 600D kilka lat temu: to był mój pierwszy obiektyw projekcyjny z prawidłowo dobraną i ustawioną przysłoną. Blok soczewki o prymitywnej konstrukcji został wykonany ze stali, a jako helikoida zastosowano wyciąg okularowy soczewki Telear-N 200/3.5.

KO-120 jest znacznie większy niż obiektywy do fotografowania o podobnych parametrach - jego konstrukcja optyczna nie zapewnia kompaktowości. Jednak masa zaadaptowanego KO-120 jest bardzo mała nawet w porównaniu z tego typu optyką projekcyjną o krótszym ognisku RO500-1 90/2. Fabrycznie wykonana helikoida zapewnia komfortowe ogniskowanie do odległości około 0.7 m, co zapewnia dobrą skalę makro. Zwykle MDF obiektywów 135 mm to 1-1.5 m.

Właściwości optyczne

KO-120 120/2.1 ma dobrą ostrość w centrum kadru już z otwartej przysłony - wyraźne aberracje sferochromatyczne stają się zauważalne dopiero w zakresie makro. W polu kadru APS-C ostrość w obrębie powierzchni ogniskowej również nie budzi dużej krytyki przy F/2.1, ale na brzegach kadru 36×24 wpływ aberracji pola (astygmatyzm, koma, chromatyzm) jest już zauważalne. Na f/2.8 trudno jednak zarzucić jakość obrazu na powierzchni ogniskowej. Na F/5.6 ostrość jest znakomita.

Należy zauważyć, że obiektyw ma zakrzywione pole obrazu. Oznacza to, że strefa ostro przedstawionych przestrzeni jest powierzchnią kulistą, w tym konkretnym przypadku wypukłością zwróconą do podmiotu. W związku z tym punkt ostrości na krawędzi obrazu będzie leżał bliżej niż punkt ostrości na środku obrazu. Krzywizna pola jest zwykle uważana za szkodliwą dystorsję optyczną, ale w niektórych przypadkach można ją wykorzystać do celów artystycznych, aby zapewnić bardziej efektywne rozmycie tła lub zbudować „nieliniową” kompozycję.

KO-120 ma zauważalne winietowanie w przypadku korzystania z aparatów pełnoklatkowych. Na APS-C jego wkład jest znikomy. Przy użyciu KO-120 z adapterem przesunięcia Fotodiox EOS-NEX do uzyskania zdjęć w rozmiarze „36×45” nie było problemów z pokryciem kadru – co oznacza, że ​​obiektyw nadaje się do Fujifilm GFX (44×33 mm rama).
Profil transmisji światła KO-120 jest typowy dla starej optyki jednowarstwowej - z niewielką absorpcją w niebiesko-fioletowej części widma widzialnego: obiektyw trochę "ogrzewa" obraz, ale najczęściej aparat z powodzeniem radzi sobie z instalacja balans bieli podczas korzystania z obiektywu. Kontrast obrazu tworzonego przez KO-120 zależy wyłącznie od jakości wyczernienia przestrzeni międzysoczewkowej. Zdjęcia z tego egzemplarza wymagają niewielkiej lub żadnej poprawy przy fotografowaniu w normalnym oświetleniu, chociaż przy mocnym oświetleniu kontrast znacznie spada ze względu na rozpraszanie światła wewnątrz przesłony obiektywu - wymagana jest osłona przeciwsłoneczna.

Bokeh obiektywu, utworzony przez niezwykłą mieszankę aberracji szczątkowych, wyraźnie różni się od tego, co można uzyskać z obiektywów fotograficznych tej klasy 135/2 . Wcale nie wygląda to na słynne rozmycie. Helios-40.

Moim zdaniem aplanaty typu KO to jedne z najciekawszych obiektywów do adaptacji w ogóle, ponieważ łączą w sobie dość wysoką jakość optyczną z niesamowitym artystycznym wzorem.

Poniżej znajdują się przykładowe zdjęcia wykonane na Sony A7, w tym przy użyciu adaptera zmiany biegów Fotodiox EOS-NEX.

Oleg Isaev udostępnił przykłady ramek w Canon 5D (Instagram). Oleg już pomógł mi z materiałami do recenzje wcześniej.

Wszystkie recenzje obiektywów do projekcji i filmowania:

1. RO3-3M 2/50
2. RO2-2M 75/2 (recenzja czytelnika)
3. RO 500-1 F9 SM. 1:2 godz (recenzja czytelnika)
4. LENKINAP RO500-1 F=9cm 1:2 P (recenzja czytelnika)
5. ЛЭТИ-60/60М F=92 1:2 (recenzja czytelnika)
6. 2/92
7. F=92 1:2
8. ОКП-6-70-1 F=70 1:1,8
9. LENKINAP OKS1A-75-1 F=75 1:2 P (recenzja czytelnika)
10. LOMO RO501-1 F=100 1:2 (+ materiały od czytelnika)
11. LOMO RO500-1 F=90 1:2
12. 16KP-1,4/65 (recenzja czytelnika)
13. 35KP-1,8/65 (recenzja czytelnika)
14. 35KP-1,8/70
15. 35KP-1,8/75 (recenzja czytelnika)
16. 35KP-1,8/85
17. 35KP-1.8/100 (recenzja czytelnika)
18. 35KP-1.8/120 (recenzja czytelnika)
19. 35KP-1,8/120 (z aperturą, recenzja czytelnika)
20. LOMO P-5 F=90 1:2 (recenzja czytelnika)
21. LOMO P-5 F=100 1:2 (recenzja czytelnika)
22. LOMO OKS1-22-1 F=22 1:2.8 (recenzja czytelnika)
23. ЛОМО ОКС1-40-1 40/2.5 (recenzja czytelnika)
24. LOMO OKS1-300-1 F=300 1:3.5 (recenzja czytelnika)
25. LOMO OKS11-35-1 F=35 1:2 (recenzja czytelnika)
26. LOMO Ż-53 F=75 1:2 (recenzja czytelnika)
27. LOMO Ż-54 F=85 1:2 (recenzja czytelnika)
28. LOMO OKP4-80-1 F=80 1:1,8 (recenzja czytelnika)
29. LOMO OKP8-90-1 F=90 1:2 (recenzja czytelnika)
30. Tair-41 50/2 (recenzja czytelnika)
31. KO-120 1:2,1 120mm
32. KO-90 1:1,9 F=9cm (recenzja czytelnika)
33. KO-120M 1:1.8 F=120mm (recenzja czytelnika)
34. KO-120M 120/1.8 z membraną i helikoidą (recenzja czytelnika)
35. KO-120 1:2.1 F=12cm (recenzja czytelnika)
36. GOZ „KO-140” 1:2,2 F–14cm (recenzja czytelnika)
37. MP RSFSR GLAVOCHTEKHPROM ROŚLINA №6 ★ F=7.7cm ★ (recenzja czytelnika)
38. MSO Ukraiński SSR UTOG UPP-1 ★ CHARKOW ★ F-7 SM ★
39. Schneider Super Cinelux 70/2
40. Meopta Meostigmat 100/1.7
41. Projekcja aplanatów: „Petzvali” i „Richter”

Nazwy soczewek odpowiadają ich dokładnej pisowni na korpusie.

odkrycia

Projekcja KO-120 120/2.1 zaskakuje niezwykle jasnym charakterem obrazu, co jest niespotykane w optyce fotograficznej. Jak na tak prostą konstrukcję optyczną obiektyw ma doskonałą jakość optyczną - w centralnej części kadru wyprzedza najpopularniejsze manualne teleobiektywy klasy 135/2 (2.8). Wierzę, że obiektywy te mogą stać się podstawą do opracowania nowej ultraszybkiej kreatywnej optyki, wnoszącej na rynek choć trochę urozmaicenia tysiąca i jednej modyfikacji „podwójnego gaussu”.

Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj. Wszystkie recenzje Rodion w jednym miejscu tutaj.