Przegląd Sigma Zoom DC 18-250mm 1: 3.5-6.3 DC MACRO OS HSM

Przegląd nawigacji:

1. Krótko
2. Historia
3. Główne cechy techniczne
4. montaż
5. 'Przycisk blokujący
6. Stabilizator
7. Ostrość
8. Wpływ f/6.3 na ostrość
9. Jakość obrazu
10. Przykładowe zdjęcia
11. Alternatywy
12. Moje osobiste doświadczenia z obiektywem
13. Wyniki
14. Komentarze użytkowników
15. Dodaj swoją recenzję lub pytanie dotyczące obiektywu

Należy pamiętać, że obiektyw Sigma Zoom DC 18-250mm 1:3.5-6.3 DC MACRO OS HSM jest dostępny z różnymi mocowaniami. Ta recenzja przedstawia wersję Sigma Zoom DC 18-250mm 1:3.5-6.3 DC MACRO OS HSM dla lustrzanek z mocowaniem Nikon F i matrycą APS-C (Nikona DX). Jednocześnie Sigma Zoom DC 18-250mm 1:3.5-6.3 DC MACRO OS HSM jest również dostępny z mocowaniami Sony A (aka Konica Minolta A), Pentax K, Sigma SA i Canon EF/EF-S.

W tej recenzji będę skracał obiektyw Sigma Zoom DC 18-250mm 1: 3.5-6.3 DC MACRO OS HSM - 'Sigma 18-250mm makro".

Krótko

Sigma 18-250mm Macro to uniwersalny obiektyw do lustrzanek z matrycą APS-C. Obiektyw wykorzystuje bardzo duży zakres ogniskowych. Ciekawy stabilizator obrazu, ultradźwiękowy silnik ogniskowania, wewnętrzne ogniskowanie i niewielkie rozmiary (po złożeniu). Sigma 18-250mm Macro może fotografować z maksymalnym powiększeniem 1:2.9 (pseudomakro).

Z wcześniejszego modelu Sigma Zoom 18-250mm 1:3.5-6.3 DC OS HSM (2009) ma znacznie mniejsze rozmiary i wagę, unowocześniono również konstrukcję optyczną.

Charakterystyka optyczna jest podobna do innych podobnych superzoomów i nie błyszczy wysoką wydajnością.

Historia

Pierwszy hyperzoom Sigma klasy 18-200/3.5-6.3 został wprowadzony na początku 2005 roku, czyli sześć miesięcy wcześniej niż premiera oryginału Nikon 18-200/3.5-5.6 VR i 3 lata wcześniej niż oryginalny Canon 18-200/3.5-5.6 IS. W przyszłości linia soczewek została udoskonalona i przeszła wiele różnych zmian. A ponieważ Sigma produkuje również obiektywy z różnymi mocowaniami, do systemów Nikon, Canon, Pentax, Sigma, Sony / Minolta, może istnieć ogromna liczba różnych podwersji i wersji tego samego modelu. Główne wersje podzieliłem według schematów optycznych:

1. Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 [EF, F, K, SA, A], luty 2005, schemat 15/13, z czerwonym pierścieniem i aksamitnym korpusem, makro 1:4.4, bez stabilizatora, z mikrosilnikiem [ ale tylko dla Canona EF-S]. Od grudnia 2007 roku mikrosilnik jest również wbudowany w obiektywy Nikona (wcześniej w obiektywie nie było silnika ustawiania ostrości). Ten obiektyw był również produkowany pod tą nazwą Quantaray 18-200mm 1:3.5-6.3 Dio Powłoka wielowarstwowa.
2. Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 (+-HSM) OS (stabilizator optyczny) [EF, F, K, SA, A], wrzesień 2006, schemat 18/13, korpus aksamitny (2006) lub czarny (od sierpnia 2007), makro 1:3.9. Wersja aksamitna, którą pokazałem tutaj. Aparaty Nikon mają na sobie tylko napis „HSM”. W przypadku aparatów Pentax, Sigma, Sony/Minolta i Canon obiektyw jest dostarczany bez silnika „HSM”. W wersji Sigmy i Canona w obiektywie zastosowano konwencjonalny mikrosilnik. Wersje dla Sony/Minolty i Pentaxa nie mają wbudowanego stabilizatora obrazu (ewentualnie bez wbudowanego silnika ustawiania ostrości). Wersje wydane po marcu 2007 r. różnią się od wcześniejszych wersji tym, że etykieta „Stabilizator optyczny” znajduje się w innym miejscu (po lewej stronie przycisku „LOCK”). Poszczególne egzemplarze różnią się budową gumki na pierścieniu zmiany ogniskowej. Wcześniejsze wersje mają aksamitną obudowę Sigma, nowsze wersje mają klasyczną czarną. Ten obiektyw był również produkowany pod tą nazwą Quantaray 18-200mm 1:3.5-6.3 Dio OS (+-HSM) Wielowarstwowy.
3. Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS (stabilizator optyczny) [EF, F, K, SA, A], październik 2011, schemat 18/14, z czerwonym pierścieniem, makro 1:3.8. Wersje Sony/Minolta i Pentax nie mają wbudowanego stabilizatora obrazu.
4. Sigma DC C 18-200 mm 1:3.5-6.3 Macro OS HSM (współczesny, optyczny stabilizator) [EF, F, K, SA, A], styczeń 2014, schemat 16/13, makro 1:3. Wersje Sony/Minolta i Pentax nie mają wbudowanego stabilizatora obrazu.

Linia podobnych soczewek uzupełnione super-zoomami o nieco wyższym współczynniku powiększenia:

1. Sigma Zoom 18-250mm 1:3.5-6.3 DC OS HSM (stabilizator optyczny), styczeń 2009, 18 elementów w 14 grupach, makro 1:3.4
2. Sigma Zoom 18-250mm 1:3.5-6.3 DC OS HSM MACRO (stabilizator optyczny), czerwiec 2012, 16 elementów w 13 grupach, makro 1:2.9 (najlepszy w serii)
3. Sigma 18-300mm 1:3.5-6.3 DC OS HSM MAKRO | C (współczesny, stabilizator optyczny), wrzesień 2014, 17 elementów w 13 grupach, makro 1:3

Najprostszym sposobem na rozpoznanie Sigmy 18-250mm Macro jest napis „MACRO HSM” obok oznaczenia ogniskowej lub „DC MACRO OS” obok przedniej soczewki. Chociaż poprzednia wersja nie ma przedrostka „MAKRO”, może również ustawiać ostrość bardzo blisko.

Linia obiektywów makro Sigma 18-250 mm nie będzie już rozwijana, oprócz jej dodatku wydano „dłuższą” wersję - Sigma C 18-300mm F3.5-6.3 DC MAKRO OS HSM, a rozwój i produkcja nowych obiektywów do lustrzanek zostały całkowicie wstrzymane.

Główne parametry techniczne Sigma Zoom DC 18-250mm 1: 3.5-6.3 DC MACRO OS HSM:

Nazwa instancji z recenzji	Na ramce w pobliżu przedniej soczewki jest napisane „Sigma Zoom 18-250mm 1:3.5-6.3 DC MACRO OS HSM ø62 LENS MADE IN JAPAN”
Kluczowe właściwości	DC - obiektyw przeznaczony do lustrzanek z matrycą APS-C, w tym przypadku jest odpowiednikiem 'Nikona DX" ZOOM - możliwość zmiany ogniskowej obiektywu LOCK – przycisk do mocowania pierścienia do zmiany ogniskowej w pozycji 18 mm. HSM (Hyper Soniczny Motor) - ultradźwiękowy silnik ogniskujący, w tym przypadku jest to odpowiednik 'Nikona SWM" AF/M - prosty przełącznik trybu ostrości OS (Ooptyczny Stabilizer) - wbudowany optyczny stabilizator obrazu, w tym przypadku analogiczny do 'Nikona VR" IF (Iwieczny Focusing) - wewnętrzne ogniskowanie Super wielowarstwowa powłoka – optyka super wielowarstwowa ASP (Żmijaherical) - elementy asferyczne w konstrukcji optycznej Opieka długoterminowa (Sszczególnie rozległą Low Dispersion) - specjalne elementy o niskiej dyspersji w konstrukcji optycznej do zwalczania aberracji chromatycznej. Analogowe 'Nikona ED" MAKRO 0.35 m/1.16 stopy - możliwe jest fotografowanie na bardzo krótkich odległościach ogniskowania przy maksymalnym powiększeniu 1:2.9 Skala do makrofotografii z powiększeniem Brak pierścienia regulacji przysłony analogowej 'Nikona G" W zestawie kaptur bagnetowy Stosunkowo mały rozmiar i waga TSC (Thermetycznie Sstół Cmateriał kompozytowy) - termicznie stabilny materiał korpusu
Średnica filtra przedniego	62 mm
Ogniskowa	18-250mm, EGF dla aparatów Nikon DX wynosi 27-375 mm
Współczynnik powiększenia	13.89 X (zwykle zaokrąglane do 14)
Opracowany przez	w przypadku aparatów cyfrowych Nikon DX są modyfikacje dla innych systemów Sony A (bez systemu operacyjnego) Pentax K (bez systemu operacyjnego) Sigma S.A. Canon EF / EF-S Nikon F.
Liczba listków przysłony	7 zaokrąglonych płatków
tagi	odległość ostrzenia w metrach i stopach, wartości ogniskowych dla 18, 28, 35, 50, 80, 135, 250 mm, mocowanie bagnetowe i oznaczenie mocowania osłony przeciwsłonecznej. Posiada oznaczenia do powiększenia
Przysłona	18 mm od F/3.5 do F/22. Przy 250 mm od F/6.3 do F/22. Obiektyw pozbawiony jest pierścienia do regulacji przysłony, sterowanie odbywa się poprzez menu/sterowanie aparatu (podobnie jak w Nikon G — typ obiektywu)
MDF	0.35 metra, maksymalny współczynnik powiększenia 1:2.9
Waga	470 gram
Konstrukcja optyczna	16 soczewek w 13 grupach, 3 soczewki asferyczne ASP (na schemacie optycznym soczewki asferyczne na różowo) i 1 soczewka SLD o niskiej dyspersji (na schemacie optycznym na niebiesko) Obraz schematu optycznego można kliknąć
Blenda	LH780-04
Kraj producenta	OBIEKTYW MADE IN JAPAN (obiektyw wyprodukowany w Japonii)
Okres produkcyjny	Od czerwca 2012 r
Źródła oficjalne	Oficjalna strona internetowa
Cena	Około 400 dolarów zobacz aktualną cenę z bezpłatną wysyłką na AliExpress.com

Pierwszym takim obiektywem był Tamron AF 18-250mm F/3.5-6.3 Di II LD Aspherical [IF] Macro (model A18). Obecnie Tamron nadal jako pierwszy wprowadza na rynek obiektywy z coraz większymi współczynnikami zoomu. Nawet giganci tacy jak Nikon i Canon nie nadążają za tempem, w jakim pojawiają się uniwersalne obiektywy superzoom firmy Tamron. Przykładem takiego obiektywu jest Tamron 18-400/3.5-6.3 Di II VC HLD (750 USD).

montaż

Sigma 18-250mm Macro została wyprodukowana w Japonii. W dotyku soczewka jest przyjemna i ciężka. Wysuwana rama nadwozia („bagażnik”) składa się z 2 sekcji, które są dość mocne, bez luzów. Obiektyw waży zaledwie 470 gramów i korzysta z dość powszechnych filtrów o średnicy 62 mm.

Korpus jest całkowicie czarny i nie ma typowego dla Sigmy aksamitnego wykończenia, które było typowe dla starszych obiektywów Sigma. Pierścienie ostrości i zoomu są gumowane. Obiektyw ma metal bagnet.

Tubus obiektywu jest wykonany z nowego materiału kompozytowego - TSC - Thermetycznie Sstół Ckompozyt (Thermal Stable Composite), mniej wrażliwy na zmiany temperatury niż konwencjonalny poliwęglan. Taki kompozyt pozwala uniknąć deformacji korpusu przy dużej zmianie temperatury otoczenia. Z tego materiału Sigma produkuje swoje soczewkiSZTUKA(A)","WSPÓŁCZESNY (C)' I 'SPORTY)".

Na korpusie znajduje się oznaczenie mocowania bagnetowego oraz oznaczenie do szybkiego montażu kaptura. Obiektyw wykorzystuje plastikową osłonę, która mocowana jest w specjalnych rowkach znajdujących się w pobliżu przedniej soczewki obiektywu. Na czas transportu osłonę przeciwsłoneczną można zamontować w przeciwnym kierunku. W tej pozycji traci się dostęp do pierścienia do ustawiania ostrości na ogniskowej 18 mm. Podczas zmiany ogniskowej osłona przeciwsłoneczna porusza się wraz z przodem obiektywu.

Punkty ujemne:

• Podczas zmiany ogniskowej tylna soczewka porusza się w środku tubusu obiektywu jak pompa - zasysa i wypycha powietrze. Takie zachowanie tylnej soczewki może zwiększyć ilość kurzu gromadzącego się w aparacie.
• Recenzowany przeze mnie egzemplarz nie ma widocznych śladów zużycia ani długotrwałego użytkowania, ale mocowanie obiektywu („tułów”) jest mimo wszystko spontanicznie zmienia swój rozmiar pod własnym ciężarem. Przycisk „LOCK” częściowo rozwiązuje ten problem.
• Egzemplarz z recenzji ma mały luz pierścienia zmiany ogniskowej (zoom).
• Jeśli delikatnie potrząśniesz obiektywem, usłyszysz, że coś dynda pośrodku. Może to część stabilizatora. Widać to w wielu obiektywach ze stabilizatorem.

Blokada „BLOKADA”

Felga (bagażnik) do Sigmy 18-250mm Macro spontanicznie zmienia swój rozmiar pod własnym ciężarem (może zaczyna się to dopiero z czasem). Na przykład, gdy kamera jest pochylona w dół, tułów obiektywu samoistnie się wydłuża (długość ogniskowa wzrasta). Aby zapobiec takim nieprzyjemnym niuansom, na korpusie obiektywu znajduje się przełącznik blokady ogniskowej „LOCK” (tzw. „blokada”), który mocno mocuje długość ogniskowa przy wartości 18 mm.

Aby naprawić tułów obiektywu, musisz najpierw ustawić ogniskową na 18 mm. Obok przycisku znajduje się narysowana strzałka, która pokazuje, w którą stronę należy przesunąć przełącznik, aby zablokować obiektyw.

Włącznik znajduje się w dogodnym miejscu - pod kciukiem lewej dłoni, dzięki czemu obiektyw można szybko i wygodnie "wyjąć z blokady" przed zrobieniem zdjęcia. Ale ja przełącznik jest bardzo niewygodny w użyciu - nie zawsze wiadomo w jakiej pozycji się aktualnie znajduje, można ją łatwo zaczepić i zmienić ustawioną pozycję.

Co prawda, gdy obiektyw jest ustawiony na ogniskową 18 mm, oprawka i tak samoistnie się nie wydłuża, samowydłużenie rozpoczyna się po przesunięciu pierścienia z pozycji 18 mm. Być może z czasem korpus obiektywu zaczyna „wypadać” już na ogniskowej 18 mm.

Stabilizator

Sigma 18-250mm Macro ma wbudowany stabilizator obrazu. Stabilizator może kompensować w przybliżeniu Kroki 4 nadotycząca narażenie. W kategoriach liczbowych oznacza to, że możesz fotografować z czasami otwarcia migawki 16 razy dłuższymi niż wymagany przez obiektyw bez stabilizatora. Na przykład 250 mm bez stabilizatora wymaga fragment około 1/320 s, jeśli włączysz stabilizator, ta sama nieruchoma scena będzie mogła zostać sfilmowana po włączeniu narażenie 1/20 sek.

Mogłem robić z ręki zdjęcia nieruchomych obiektów. narażenie 1/30 sek. i ogniskowej 250mm. Podczas rzeczywistego fotografowania stabilizator naprawdę pomaga, a sam stabilizator działa dobrze.

Na obudowie znajduje się przełącznik trybu pracy stabilizatora „OS ON/OFF”. Gdzie „OS” jest skrótem od „stabilizatora optycznego”.

Praca stabilizatora ma jego własne cechy. Jeśli wsłuchasz się w wnętrze obiektywu, możesz usłyszeć lekki szum w środku obiektywu, nawet jeśli stabilizator jest w pozycji „OFF”.

Gdy aparat jest wyłączony, nawet jeśli stabilizator jest w pozycji „OFF”, JVI widać, jak obraz drga, a także słychać szum od parkowania soczewek – to znak, że stabilizator „znowu” się wyłączył.

Na kamerach Fujifilm FinePix S3 Pro и Nikon D5300, na którym testowałem ten obiektyw, Sigma 18-250mm Macro nie wyłącza automatycznie pomiaru światła po upływie czasu określonego w ustawieniach. Stabilizator działa dokładnie po 1 minucie od jego aktywacji (włączenia aparatu i/lub wciśnięcia przycisku ostrości/pomiaru ekspozycja). Po minucie możesz zobaczyć, jak obraz drży JVI, a także odgłosy parkowania obiektywu, gdy stabilizator jest wyłączony. Tak więc i stabilizator i światłomierz przy włączonym aparacie działają znacznie dłużejniż w przypadku oryginalnych obiektywów Nikkor Nikkor. Może to niekorzystnie wpłynąć na poziom naładowania baterii. Podobne nietypowe zachowanie stabilizatora zaobserwowałem na innych obiektywach Sigma (np. włączony Sigma Zoom 17-50mm 1:2.8 EX DC OS HSM и SIGMA C 17-70mm 1:2.8-4 DC OS HSM MAKRO). Na w pełni naładowanej baterii Nikon D5300 Udało mi się zrobić około 100 zdjęć z Sigma 18-250mm Macro i włączonym stabilizatorem.

Warianty Sigma 18-250mm Macro do aparatów Sony i Pentax nie mają wbudowanego stabilizatora obrazu, ponieważ jest on już obecny na samej matrycy.

Ostrość

Obiektyw wykorzystuje specjalny ultradźwiękowy silnik ostrości  „HSM” (silnik hiperdźwiękowy). Choć wszędzie jest napisane, że ta technologia wykorzystuje ciche ustawianie ostrości, tak naprawdę szum ogniskowania Sigmy 18-250mm Macro jest obecny. Obiektyw dość cicho ustawia ostrość, ale nie cicho.

Obiektyw musi działać poprawnie na wszystkich Lustrzanki cyfrowe Nikon DX.

Podczas używania w aparacie Fujifilm FinePix S3 Pro z prostym system ogniskowania Multi-CAM 900 obiektyw często zmieniał ostrość podczas pracy w zakresie 80-250 mm.

Szybkość automatycznego ustawiania ostrości średnia. Czas ustawiania ostrości od nieskończoności do MDF iz powrotem jest w przybliżeniu równy czasowi obiektywu Nikon 18-200/3.5-5.6GII.

Ostrość na Sigmie 18-250mm Macro wewnętrzny - podczas ustawiania ostrości przednia i tylna soczewka nie obracają się, a sam obiektyw nie zmienia swojego rozmiaru podczas ustawiania ostrości. Szkoda, ale podczas autofokusa pierścień ostrości kręci się i nie można go dotknąć. W tych obiektywach firmy Nikon pierścień ostrości pozostaje nieruchomy podczas automatycznego ustawiania ostrości.

W trybie ręcznego ustawiania ostrości pierścień ostrości obraca się o 45 stopni. Rotacja jest szarpana. Ręczne ustawianie ostrości jest bardzo niewygodne.

Obiektyw posiada skalę odległości ogniskowania z oznaczeniami w metrach i stopach. Skala jest nakładana na pierścień ostrości. Skala jest bardzo uboga, ma oceny tylko dla 5 wartości odległości ogniskowania (w tym 'nieskończoność').

Minimalna odległość ogniskowania to tylko 35 cm (odległość od matrycy aparatu do obiektu). Przy takiej płycie MDF maksymalny współczynnik powiększenia wynosi 1:2.9. W ten sposób obiektyw pozwala na fotografowanie amatorskie 'makro„. Wysuwana ramka obudowy ma oznaczenia wskazujące maksimum współczynnik powiększenia dla niektórych ogniskowych: 1:9.5 (28mm), 1:7.8 (35mm), 1:5.8 (50mm), 1:4.2 (80mm), 1:3.3 (135mm), 1:2.9 (250mm).

Zauważyć: jeśli fotografujesz obiekty znajdujące się na poziomej powierzchni, to ustawiając ostrość na minimalną możliwą odległość, możesz zaczepić ramkę korpusu i / lub osłonę obiektywu o tę właśnie powierzchnię.

Obiektyw ma przełącznik trybu ostrości „AF/M”. W przypadku ręcznego ustawiania ostrości obiektyw musi być ustawiony w trybie „M”, w przeciwnym razie może dojść do uszkodzenia silnika regulacji ostrości. Niestety, w przeciwieństwie do wielu obiektywów Nikona tego typu, Sigma 18-250mm Macro nie obsługuje pełnego ręcznego ustawiania ostrości.

Sigma 18-250mm Macro ma silny efekt „oddychania skoncentrowanego” (zmiany kąta widzenia podczas ustawiania ostrości). Podczas ustawiania ostrości w kierunku płyty MDF zwiększa się kąt widzenia. Można odnieść wrażenie, że na ogniskowej 250 mm i ogniskowaniu na MDF-ie rzeczywista ogniskowa jest w okolicach 200 mm. Często niedoświadczeni fotografowie i fotograficy-amatorzy wyciągają błędny wniosek, że zestaw ogniskowych Sigmy 18-250mm Macro nie jest prawdziwy, ale tak naprawdę obiektyw posługuje się „uczciwym” zakresem od 18 do 250 mm.

Podczas zmiany ogniskowej następuje utrata ostrości, obiektyw nie jest parafokalny.

To jest ważne: w systemowych aparatach bezlusterkowych Nikon ZDX и Nikona ZFX używając oryginalnych adapterów F->Z najprawdopodobniej autofokus będzie działał bardzo słabo.

Wpływ f/6.3 na ostrość

Instrukcje dla większości aparatów Nikon wskazują próg maksymalnego względnego otworu obiektywu, przy którym dostępny będzie prawidłowy autofokus. Większość aparatów firmy Nikon jest przeznaczona wyłącznie do współpracy z obiektywami. nie ciemniejszy niż f/5.6. Na przykład kamera Nikon D3200, z którym wykonano zdjęcia testowe, teoretycznie nie powinien działać poprawnie z tym obiektywem. Mimo to, jak pokazała moja praktyka, w warunkach przy dobrym oświetleniu nie ma szczególnych problemów z automatycznym ustawianiem ostrości nawet w aparatach, które nie są przystosowane do współpracy z obiektywami z F/6.3.

Listę aparatów Nikon, których czujniki ostrości mogą bez problemu ustawiać ostrość z obiektywami o maksymalnym otworze przysłony F/5.6-8.0 można znaleźć tutaj. W chwili pisania tego tekstu istniały tylko trzy aparaty Nikon DX z tą funkcją: D7100, D7200, D500. W trybie Live View ograniczenie do F/6.3 może nie działać. Ograniczenie podczas pracy z aparatami bezlusterkowymi Nikon ZDX może nie działać.

Ta sama uwaga dotyczy kamer innych producentów.

Mały otwór względny - jedna z głównych przyczyn częstych braków ostrości i „drganie” ostrości z tym obiektywem.

Jest tylko jeden obiektyw z superzoomem o podobnym współczynniku powiększenia, który wykorzystuje przysłonę f/5.6 na swoim długim końcu, a jest nim Nikon DX AF-S Nikkor 18-300mm 1:3.5-5.6G ED SWM VR IF Asferyczny.

Jakość obrazu

Obiektyw powstał w czasach, gdy istniały już aparaty z matrycą APS-C 24 MP.

Uważa się, że takie domyślne superzoomy nie mogą zapewnić dobrej jakości obrazu. Ale wszystko w dużej mierze zależy od ogniskowych, wartości przysłony, fragmenty i część ramy. Generalnie Sigma 18-250mm Macro jest klasycznym przedstawicielem swojej rodziny i czasami bardzo trudno jest uzyskać wysoką jakość obrazu.

Poniżej opisano możliwości obiektywu bez ulepszeń oprogramowania.

Ostrość/Rozdzielczość

• pewna ostrość przy otwartej przysłonie w centrum kadru w zakresie 18-80 mm
• słaba ostrość na brzegach i rogach kadru przy 18 mm przy f/3.5, ostrość na brzegach kadru staje się akceptowalna po f/8.0
• хорошая rozdzielczość w centrum kadru na przysłonach zasłanianych (w okolicach F/8) w zakresie 18-80 mm
• po ogniskowej 80mm następuje ogólny spadek ostrości
• w zakresie 80-250 mm obiektyw jest słaby przy prawie każdej wartości przysłony
• przy 250 mm ostrość najlepsza jest w zakresie F/8-F/11, ale nadal jest na niewystarczającym poziomie, krawędzie obrazu w ogóle nie odbijają się na żadnej ogniskowej

Zniekształcenie

• ogólny poziom dystorsji jest na poziomie charakterystycznym dla takich soczewek
• silna dystorsja w prawie całym zakresie ogniskowych
• w zakresie szerokokątnym dystorsja ma charakter beczkowaty, po ogniskowej 50 mm i do 250 mm - poduszkowa
• charakter zniekształceń jest ujednolicony, łatwo korygowany w edytorze

Winietowanie

• ogólny poziom winietowania jest na poziomie typowym dla takich obiektywów
• winietowanie jest najbardziej widoczne w skrajnych położeniach ogniskowej
• winietowanie prawie znika przy f/5.6 dla 18 mm i f/11 dla 250 mm
• winietowanie jest praktycznie niezależne od odległości ogniskowania
• winietowanie można łatwo naprawić w edytorze

aberracje

• obiektyw niewielkie aberracje chromatyczne
• silny aberracja chromatyczna tylko na rogach i krawędziach ościeżnicy co 18 mm i w przedziale 135-250 mm
• najmniejsze aberracje chromatyczne w średnim zakresie ogniskowych, od około 50 do 100 mm
• mocne pieprzenie

Reszta

• obiektyw źle zachowuje się przy mocnym podświetleniu, tworzy dużo odblasków (przykład)
• uzyskanie efektu 14-promieniowej gwiazdy jest dość trudne
• czasami można uzyskać neutralny, a nawet przyjemny bokeh (zwłaszcza w zakresie TV)
• na dyskach rozmycia znajdują się koncentryczne kręgi „cebulowe” (efekt elementów asferycznych)

Do Sigma 18-250mm Macro dostępny jest profil obiektywu do popularnych konwerterów RAW, który pozwala w prosty i łatwy sposób skorygować niektóre niedoskonałości obiektywu optycznego, takie jak dystorsja czy winietowanie.

Przykładowe zdjęcia

Wszystkie przykładowe zdjęcia zostały wykonane legendarnym aparatem Fujifilm FinePix S3Pro (Mocowanie Nikon F, matryca APS-C, pełny analog Nikona DX). Wszystko wykonane zgodnie z regulaminem ZEROJPEG.

Pliki źródłowe JPEG ('.jpg') mogą być pobierz z tego linku (Ponad 50 zdjęć, galeria Dysku Google).

Alternatywy

Poniżej znajduje się lista wszystkich hiperzoomów dla lustrzanek cyfrowych lub bezlusterkowców z matrycą APS-C i zakresem ogniskowych większym lub równym klasycznemu 18-200 mm.

Tamron (różne mocowania):

1. Wzór A14 Tamron 18-200 /3.5-6.3 AF (IF) Asferyczny LD XR DiII Makro, luty 2005. Kraj produkcji Japonia lub Chiny. Wersja do aparatów Pentax posiada mocowanie metalowe, do Nikon/Canon/Sony/Minolta mocowanie jest plastikowe. W marcu 2008 roku pojawia się ulepszony model Tamrona dla aparatów Nikon. A14 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania, 8 stykami mikroprocesora i metalowym mocowaniem.
2. Wzór B018 Tamron 18-200 /3.5-6.3 AF Di II VC, sierpień 2015.
3. Wzór B011 Tamron 18-200mm F/3.5-6.3 Di III VC, czarny lub srebrny, grudzień 2011, do montażu bezlusterkowców Sony E и Canon EOS M.
4. Wzór A18 Tamron 18-250 /3.5-6.3 AF Di II LD Aspherical [IF] Macro, wrzesień 2006. Kraj pochodzenia Japonia lub Chiny. W grudniu 2007 roku pojawia się ulepszony model dla aparatów Nikon Model Tamrona A18 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania i 8 pinami mikroprocesora.
5. Wzór B003 Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II LD [IF] Asferyczne makro VC, lipiec 2008.
6. Wzór B008 Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD, grudzień 2010. Producent Chiny lub Wietnam.
7. Model B008TS Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD, wrzesień 2016.
8. Wzór B016 Tamron 16-300 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD Makro, Luty 2014.
9. Wzór B028 Tamron 18-400 /3.5-6.3 Di II VC HLD, czerwiec 2017 r.

Promaster (różne wierzchowce):

1. PROMASTER 18-200 /3.5-6.3 CYFROWY XR EDO AF Asferyczny LD (IF) Makro, Kopiuj Model Tamrona A14 pod marką Promaster. zgromadzenie japońskie

Sigma (różne mocowania):

1. Sigma 18-200mm/3.5-6.3 Zoom DC, luty 2005.
2. Sigma 18-200 /3.5-6.3 Zoom DC (+-HSM) OS (stabilizator optyczny), wrzesień 2006, aksamit lub eleganckie czarne ciało. Silnik HSM jest dostępny tylko w obiektywach do aparatów Nikon.
3. Sigma 18-200 /3.5-6.3 II Zoom DC HSM OS (stabilizator optyczny), październik 2011.
4. Sigma 18-200 /3.5-6.3 MAKRO HSM DC OS | C (współczesny, stabilizator optyczny), Styczeń 2014.
5. Sigma 18-250 /3.5-6.3 Zoom DC HSM OS (stabilizator optyczny), styczeń 2009
6. Sigma 18-250 /3.5-6.3 Zoom DC Macro HSM OS (stabilizator optyczny), czerwiec 2012.
7. Sigma 18-300 /3.5-6.3 MAKRO HSM DC OS | C (współczesny, stabilizator optyczny), wrzesień 2014.

Quantaray (różne wierzchowce):

1. Quantaray 18-200 /3.5-6.3 Dio Multi-Coated, kopia Sigmy 18-200mm/3.5-6.3 Zoom DC (2005) oznaczona jako „Quantaray”
2. Quantaray 18-200 /3.5-6.3 Dio OS (+-HSM) Multi-Coated, kopia Sigma 18-200/3.5-6.3 Zoom DC (+-HSM) OS (2006) pod szyldem „Quantaray”.

Nikon (F):

1. Nikon 18-200 /3.5-5.6G DX VR, listopad 2005.
2. Nikon 18-200 /3.5-5.6GII DX VR, lipiec 2009.
3. Nikon 18-300 /3.5-5.6G DX VR, czerwiec 2012.
4. Nikon 18-300 /3.5-6.3G DX VR, kwiecień 2014.

Sony („A” lub „E”):

1. Sony 18-200 / 3.5-6.3 AF DT, montaż, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Model Tamrona A14.
2. Minolta 18-200 /3.5-6.3AF DT D, Mocowanie, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamrona A14
3. Sony 18-250 /3.5-6.3 AF DT, montaż, od 2007 roku najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.
4. Sony 18-200 /3.5-6.3 OSS, mocowanie typu E, maj 2010 r
5. Sony 18-200 /3.5-6.3 OSTRO, mocowanie typu E, maj 2012 r
6. Sony 18-200 /3.5-6.3 PZ OSS, mocowanie typu E, wrzesień 2012 r

Hasselblad (SonyE):

1. Hasselblad E 3.5-6.3/18-200 Kopia OSS Sony 18-200/3.5-6.3 OSSWrzesień 2012

Pentaks (K):

1. Pentax 18-250 /3.5-6.3 AL SMC DA [IF], październik 2007, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.
2. Pentax 18-270 /3.5-6.3 ED SMC DA SDM, wrzesień 2012, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Model Tamrona B008.
3. Samsung 18-250 / 3.5-6.3, z mocowaniem Pentax KAF2, 2008, (najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.

Kanon (EFS):

1. kanonik 18-200 /3.5-5.6 IS Obiektyw zmiennoogniskowy EF-S (Image Sbabilizer), sierpień 2008 r.

Samsunga (NX):

1. Samsung 18-200 /3.5-5.6 ED OIS i-Function, mocowanie Samsung NX

Moje doświadczenie

Sigma 18-250mm Macro jest bardzo wygodna i przyjemna w użytkowaniu. Sigma 18-250mm Macro jest optycznie ciut lepsza od starszej wersji Sigma Zoom 18-250mm 1:3.5-6.3 DC OS HSM (rok 2009). Różnicę należy skrupulatnie wyszukać za pomocą polowania na piksele.

W domu, w czasie wolnym, w podróży mogłem z łatwością fotografować za pomocą Sigma 18-250mm Macro (z tej recenzji). Superzoom nie wymaga oszałamiającej profesjonalnej jakości obrazu, a jakość obrazu, którą zapewnia Sigma 18-250mm Macro, jest wystarczająca do amatorskich zadań fotograficznych.

Jestem wielkim fanem super zoomów i czasem potajemnie o nich marzę Tamron 18-400 mm (750 USD).

Wyniki

Z Sigma 18-250mm Macro, klasycznym wszechstronnym obiektywem z wieloma funkcjami. Stosunkowo niski koszt sprawia, że ​​jest dobrym zamiennikiem oryginalnych podobnych rozwiązań (np Nikon 18-300mm).

10 głównych zalet:

1. bardzo wygodny zestaw ogniskowych do pracy na kadrowanych aparatach z matrycą APS-C
2. wbudowany 4-stopniowy stabilizator obrazu
3. w konstrukcji optycznej zastosowano elementy asferyczne i elementy o niskiej dyspersji
4. ogniskowanie wewnętrzne, wbudowany silnik ustawiania ostrości HSM (krytyczny dla posiadaczy aparatów Nikon DX z młodszej linii)
5. dobra jakość wykonania: metalowy bagnet, wytrzymały plastikowy korpus TSC, wytrzymała osłona przeciwsłoneczna w zestawie
6. kompaktowe wymiary, średnica filtra przedniego to tylko 62 mm
7. dość lekki (160 gramów lżejszy Poprzednia wersja)
8. dobry współczynnik do pseudo-makrofotografii, rekord wśród wszystkich podobnych obiektywów Sigmy klasy 18-200 / 18-250 / 18-300
9. w popularnych konwerterach RAW dostępny jest profil obiektywu (ułatwia automatyczną korektę niektórych zniekształceń)
10. niski koszt (znacznie niższy niż oryginał Nikon DX AF-S Nikkor 18-300mm 1: 3.5-6.3G ED SWM VR IF asferyczny)

10 największych wad:

1. mały jasność, z tego powodu możliwe są problemy z ustawianiem ostrości w niektórych aparatach
2. pierścień ostrości obraca się podczas automatycznego ustawiania ostrości
3. szybkość ustawiania ostrości jest niska
4. tylko siedem listków przysłony
5. bardzo silny i nieprzyjemny efekt pompy powietrza
6. wyjątkowo niewygodne i trudne ręczne ustawianie ostrości (mały rozstaw pierścieni, dokładność odległości w okolicach nieskończoności)
7. wbudowany stabilizator obrazu dziwnie się zachowuje
8. profil z Sigmy 18-250mm Macro nie jest okablowany w nowoczesnych aparatach Nikon, co utrudnia automatyczne korygowanie niektórych dystorsji
9. silny efekt „oddychania skoncentrowanego”
10. niska wydajność optyczna

Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.

Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram