Recenzja Tamrona Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC Piezo Drive B008

Dla dostarczone przez Obiektyw Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC Piezo Drive B008 (wersja do aparatów Canon EOS) ogromny dzięki sklepowi www.fotika.com.ua, gdzie można znaleźć ogromną liczbę różnych używanych. sprzęt fotograficzny, w tym podobne obiektywy do aparatów Canon.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Przegląd nawigacji:

1. Przegląd nawigacji
2. Krótko
3. Historia
4. Główne cechy techniczne
5. montaż
6. Bloker „BLOKADA”
7. Stabilizator
8. Ostrość
9. Wpływ f/6.3 na ostrość
10. Inne cechy ostrości
11. Jakość obrazu
12. Przykładowe zdjęcia
13. Ceny/gdzie kupić
14. Alternatywy
15. Moje osobiste doświadczenia z obiektywem
16. Wyniki
17. Komentarze użytkowników
18. Dodaj swoją recenzję lub pytanie dotyczące obiektywu

Ta recenzja przedstawia wersję obiektywu Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC Piezo Drive B008 do aparatów Canon (Model B008 E). Obiektywy były również produkowane do aparatów Nikon (Model B008 N) i Sony (Model B008 S).

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Krótko

Tamron 18-270 / 3.5-6.3 VC PZD to klasyczny super zoom do kadrowanych lustrzanek. Przyciąga wbudowanym stabilizatorem i 15-krotnym zoomem. Odpycha słabo jasność i niepewne skupienie.

Ten obiektyw był pierwszym, w którym zastosowano silnik ustawiania ostrości PZD. W momencie wprowadzenia Tamrona, Tamron 18-270/3.5-6.3 VC PZD był najlżejszym i najbardziej kompaktowym super-hiper megazoom z tym zakresem ogniskowych.

Ogólnie Tamron 18-270/3.5-6.3 VC PZD jest zauważalnie gorszy niż Tamrona B016.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Historia

Model B008 (z tej recenzji) to ulepszony model B003. Z kolei B008 został zaktualizowany do modelu B008TS.

Mała dygresja do linii superzoomów Tamron do lustrzanek z matrycą APS-C:

1. Wzór A14 Tamrona AF 18-200mm 1:3.5-6.3 (IF) Asferyczny LD XR DiII Makro, luty 2005. Kraj produkcji Japonia lub Chiny. Wersja do aparatów Pentax ma metalowe mocowanie, do Nikon / Canon / Sony / Minolta mocowanie jest plastikowe. W marcu 2008 roku pojawia się ulepszony model dla aparatów Nikon Model Tamrona A14 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania, 8 stykami mikroprocesora i metalowym mocowaniem. Najprawdopodobniej soczewki Sony AF DT 18-200mm F3.5-6.3 и Minolta AF DT 18-200mm F3.5-6.3 D używają tego samego projektu optycznego i są jego kopiami.
2. Wzór B018 Tamrona AF 18-200mm F/3.5-6.3 Di II VC, sierpień 2015.
3. Wzór A18 Tamrona AF 18-250mm F/3.5-6.3 Di II LD Asferyczny [IF] Makro, wrzesień 2006. Kraj producenta Japonia lub Chiny. W grudniu 2007 roku pojawił się ulepszony model dla aparatów Nikon Model Tamrona A18 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania i 8 pinami mikroprocesora. Najprawdopodobniej soczewki Sony AF DT 3.5-6.3/18-250 и SMC Pentax-DA 1:3.5-6.3 18-250mm AL [JEŚLI] и Samsung 18-250 1:3.5-6.3 używają tego samego projektu optycznego i są jego kopiami.
4. Wzór B003 Tamrona AF 18-270mm 1:3.5-6.3 Di II LD [IF] Asferyczne makro VC, lipiec 2008.
5. Wzór B008 Tamrona AF 18-270mm F/3.5-6.3 Di II VC PZD, grudzień 2010. Najprawdopodobniej obiektyw SMC Pentax-DA 1:3.5-6.3 18-270mm ED SDM użyj tej samej konstrukcji optycznej.
6. Model B008TS Tamrona AF 18-270mm F/3.5-6.3 Di II VC PZD, wrzesień 2016.
7. Wzór B016 Tamrona AF 16-300mm F/3.5-6.3 Di II VC PZD Makro, Luty 2014.
8. Wzór B028 Tamron 18-400mm F/3.5-6.3 Di II VC HLD, czerwiec 2017.

Jest jeszcze PROMASTER DIGITAL XR EDO AF asferyczny LD (IF) 18-200mm 1:3.5-6.3 Makro, który jest modelem Model Tamrona A14 pod marką Promaster.

Istnieją dwa oddzielne obiektywy do aparatów bezlusterkowych:

1. modelu C001 Tamron Micro 14-150mm F / 3.5-5.8 Di III, czarny lub srebrny, czerwiec 2014, do kamer z mocowaniem Mikro 4/3
   
2. Wzór B011 Tamron 18-200mm F / 3.5-6.3 Di III VC, czarny lub srebrny, grudzień 2011, dla aparatów z mocowaniem Sony E i Canon EOS M.
3. Wzór B061 Tamron 18-300mm F/3.5-6.3 Di III-A VC VXD (E+X) [Model B061], lipiec 2021, dla Sony E i FujiFilm X

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Kluczowe cechy Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC Piezo Drive B008 (E)

Najprawdopodobniej dzięki współpracy Tamrona i Pentaxa przeprojektowano obiektyw Tamron 18-270 / 3.5-6.3 VC PZD, po którym narodził się SMC Pentax-DA 1:3.5-6.3 18-270mm ED SDM. Najprawdopodobniej ten ostatni został wyprodukowany przez Tamrona dla Pentaxa (dokładnych danych nie mam).

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

montaż

Tamron 18-270 / 3.5-6.3 VC PZD posiada metal bagnet. Wnętrze obiektywu, o ile można to ocenić patrząc z tylnego obiektywu, wykonano z tworzywa sztucznego. Pierścień do zmiany ogniskowej (zoom) jest gumowany, szeroki i przyjemny w obsłudze. Wysuwana rama nadwozia (tułowia) składa się z dwóch części z tworzywa sztucznego. Gumowany jest również pierścień do ustawiania ostrości.

Obiektyw jest produkowany w Chinach. Pomimo ogromnego zoomu, Tamron 18-270/3.5-6.3 VC PZD ma dość kompaktowe rozmiary i niewielką wagę. Ogólnie rzecz biorąc, w dotyku obiektyw dobrze zbudowany (ale nie dobry).

Na korpusie znajduje się oznaczenie mocowania bagnetowego oraz oznaczenie do szybkiego montażu kaptura. Obiektyw wykorzystuje plastikową osłonę przeciwsłoneczną Tamron DA18 Japan, która mocowana jest w specjalnych rowkach znajdujących się w pobliżu przedniej soczewki obiektywu. Na czas transportu osłonę przeciwsłoneczną można zamontować w przeciwnym kierunku. W tej pozycji dostęp do pierścienia do ustawiania ostrości w zakresie 18-35 mm jest trochę utrudniony. Podczas zmiany ogniskowej osłona przeciwsłoneczna porusza się wraz z przodem obiektywu. Ze względu na duży rozrzut ogniskowych osłona przeciwsłoneczna jest najbardziej efektywna dla ogniskowej 18mm i praktycznie nieefektywna w zakresie 100-270mm.

Podczas zmiany ogniskowej tylny obiektyw porusza się pośrodku tubusu obiektywu jak pompka - wciąga i wypycha powietrze. Takie zachowanie tylnej soczewki nazywa się „efekt odkurzacza”, co może zwiększyć ilość kurzu gromadzącego się w aparacie.

Obiektyw cierpi na spontaniczną zmianę ogniskowej pod własnym ciężarem. Aby temu zapobiec, Tamron 18-270/3.5-6.3 VC PZD wyposażony jest w specjalny zamek 'LOCK'.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Blokada „LOCK” (ZL - BLOKADA POWIĘKSZENIA)

Rama (bagażnik) do Tamron 18-270 / 3.5-6.3 VC PZD spontanicznie zmienia swój rozmiar pod własnym ciężarem. Być może dopiero z czasem zaczyna się tak nieprzyjemne zjawisko. Ten problem z Tamronem 18-270 / 3.5-6.3 VC PZD jest bardzo wyraźny. Aby tego uniknąć, na tubusie obiektywu znajduje się blokada ogniskowej „LOCK” (tzw. „zoom lock”), która mocno mocuje długość ogniskowa przy wartości 18 mm.

Aby naprawić tułów obiektywu, musisz najpierw ustawić ogniskową na 18 mm. W stałej wartości obok przycisku widoczny jest czerwony pasek.

Przełącznik znajduje się w dogodnym miejscu - pod palcem wskazującym prawej ręki. Przed rozpoczęciem fotografowania bardzo łatwo „odblokować obiektyw”.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Stabilizator

Tamron 18-270/3.5-6.3 VC PZD może korzystać z wbudowanego stabilizatora obrazu. Funkcja stabilizacji jest nieodłączna tylko dla obiektywów Canon i Nikon, w aparatach Sony obiektyw jest dostępny bez stabilizatora.

Na obiektywie znajduje się przełącznik działania stabilizatora „VC ON / OFF”. Stabilizator pracuje dość cicho.

Zgodnie z instrukcją stabilizator może kompensować Kroki 4 nadotycząca narażenie. W wartościach fragmenty oznacza to, że możesz fotografować z czasem otwarcia migawki do 16 razy dłuższym niż wymaga tego obiektyw bez stabilizacji. W praktyce stabilizator może kompensować do 3 stopni w narażenie. Bez problemu fotografowałem na ogniskowej 270 mm i 1/60 sekundy. Próbując, można zrobić dobre zdjęcie nawet przy 1/30 sekundy i ogniskowej 270 mm. W sumie, stabilizator działa dobrze.

Nigdzie nie podano, czy stabilizator może śledzić ruch obiektywu podczas fotografowania panoramicznego. Tamron 18-270/3.5-6.3 VC PZD nie ma wyboru trybów stabilizacji.

Stwierdzono, że stabilizator w porównaniu z poprzednim modelem Tamrona B003, został całkowicie przeprojektowany, aby zwiększyć jego wydajność i zmniejszyć rozmiar soczewki. W praktyce nie odczułem znaczącego wzrostu wydajności w stabilizatorze pomiędzy modelami. Tamrona B003 i Tamron B008.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Ostrość

Obiektyw wykorzystuje specjalny piezoelektryczny silnik ultradźwiękowy „PZD” (Napęd Piezo). Ten pierwszy obiektyw firmy Tamron, w której zastosowano podobny silnik do ustawiania ostrości. Jak zademonstrowano działanie silnika PZD tutaj.

Poziom hałasu silnika jest bardzo niski. Podczas ustawiania ostrości system ustawiania ostrości może lekko trzeszczeć i buczać.

W przypadku użycia w aparacie Canon EOS CYFROWY Rebel XSi (znany jako Canona EOS DIGITAL 450D, znany jako Pocałunek Canona EOS X2) z prosty 9-punktowy system ustawiania ostrości obiektyw czasami zmieniał ostrość podczas pracy w zakresie 70-300 mm (słaba wytrzymałość ostrości). W warunkach słabego oświetlenia autofokus często gubił obiekty z pola widzenia, a obiektyw nieustannie wiercił się w poszukiwaniu ostrości. Obiektyw nie ustawia dobrze ostrości tylko ze skrajnych bocznych punktów ostrości.

Nie miałem żadnych problemów z celnością ustawiania ostrości. W obiektywie Canon EOS CYFROWY Rebel XSi Sprawdziłem obecność tylnego i przedniego ogniska przy różnych odległościach ostrzenia i różnych ogniskowych (również nieskończoność i MDF). Miarą były zdjęcia wykonane w trybie Live View (który teoretycznie nie cierpi z powodu tylnego/przedniego ogniskowania). Dokładność ogniskowania przy użyciu centralnego czujnika fazy w kształcie krzyża była dokładnie taka sama jak w trybie Live View.

Szybkość automatycznego ustawiania ostrości niski (bliżej średniego). Szybkość ustawiania ostrości w dużym stopniu zależy od wybranej ogniskowej. Wraz ze wzrostem ogniskowej prędkość ogniskowania maleje. Czas ustawiania ostrości od nieskończoności do MDF i z powrotem przy ogniskowej 270 mm zajmuje około 3 sekund.

Ogniskowanie na Tamron 18-270 / 3.5-6.3 VC PZD wewnętrzny - podczas ustawiania ostrości ani przedni, ani tylny obiektyw nie obraca się, a sam obiektyw nie zmienia swoich rozmiarów podczas ustawiania ostrości. Stosowanie polaryzujący a inne specjalistyczne filtry światła nie będą trudne.

Minimalna odległość ogniskowania to tylko 49 cm (odległość od matrycy aparatu do obiektu). Przy takiej płycie MDF maksymalny współczynnik powiększenia wynosi 1:3.8. W ten sposób obiektyw pozwala na fotografowanie amatorskie 'makro„. Poprzednia wersja obiektywu B003 mogła strzelać w maksymalnym stosunku 1:3.5 (lepiej niż 1:3.8) i miała w nazwie „Makro”.

Tamron 16-300/3.5-6.3 ma przełącznik trybu ostrości „AF/MF”. Aby wykonać ręczne ustawianie ostrości, obiektyw musi być w trybie ustawiania ostrości „MF”. Niestety obiektyw nie może korzystać z trybu FTM (Full Time Manual Focusing) - możliwości stałego ręcznego sterowania ostrością podczas korzystania z trybu „AF”. Tryb FTM pojawił się tylko w modelu Tamrona B016.

Podczas automatycznego ustawiania ostrości pierścień ostrości obraca się i nie można go dotknąć. W trybie ręcznego ustawiania ostrości pierścień ostrości obraca się o około 45 stopni. Po osiągnięciu skrajnych pozycji pierścień ostrości zatrzymuje się. Ręczne ustawianie ostrości nie jest wygodne. Podczas ręcznego ustawiania ostrości wyraźnie odczuwalny jest ruch „plastiku na plastiku”.

Размеры Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 75-300mm 1:4-5.6 IS USM i Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC Piezo Drive B008

Wpływ f/6.3 na ostrość

Instrukcje do większości aparatów Canon wskazują próg maksymalnego otworu względnego obiektywu, przy którym dostępny będzie prawidłowy autofokus. Większość aparatów firmy Canon jest zaprojektowana tylko do współpracy z obiektywami nie ciemniejszy niż f/5.6. Na przykład kamera Canon EOS CYFROWY Rebel XSi (znany jako Canona EOS DIGITAL 450D, znany jako Pocałunek Canona EOS X2), z którymi wykonano zdjęcia testowe, teoretycznie nie powinien działać poprawnie z tym obiektywem. Mimo to, jak pokazała moja praktyka, w warunkach przy dobrym oświetleniu nie ma szczególnych problemów z automatycznym ustawianiem ostrości nawet w aparatach, które nie są przystosowane do współpracy z obiektywami z F/6.3. Tamron 18-270/3.5-6.3 VC PZD wychodzi poza F/5.6 na ogniskowej 155 mm (!), Przy tej wartości maksymalny otwór względny wynosi już 1:6.3.

W chwili pisania tej recenzji było ich tylko cztery Aparaty Canon z matrycą APS-C oraz możliwość bezproblemowego ustawiania ostrości przy użyciu konwencjonalnego modułu do ogniskowania fazowego z soczewkami ciemniejszymi niż F/5.6: Canon EOS 7D Mark II, Canon EOS 80D, Canon EOS 77D, Canon EOS 800D.

W trybie podglądu na żywo limit f/6.3 dotyczy również modeli Hybrid CMOS AF, Hybrid CMOS AF II i Hybrid CMOS AF III. Przy F>5.6 zamiast ogniskowania za pomocą Hybrid CMOS AF / II / III należy włączyć zwykłe powolne ustawianie ostrości przez kontrast.

W trybie Live View funkcja Dual Pixel CMOS AF nie podlega ograniczeniu do F/6.3, ponieważ może działać przy maksymalnych przysłonach do F/11.

Więcej przydatnych informacji o czujnikach ostrości aparatu kanon eos znajdować tutaj.

Mały otwór względny — jedna z głównych przyczyn braku ostrości i „drganie” ostrości z tym obiektywem.

W chwili pisania tej recenzji jest tylko jeden superzoom o podobnym współczynniku powiększenia, który na długim końcu wykorzystuje F/5.6 - to Nikon DX AF-S Nikkor 18-300mm 1: 3.5-5.6G ED SWM VR IF asferyczny. Niestety, Tamron robi swoje superzoomy tylko do lustrzanek z f/6.3 na długim końcu.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Inne cechy ostrości

• Obiektyw ma bardzo wyraźny efekt „Focus Breathing” (zmiany kąta widzenia podczas ustawiania ostrości). Skupiając się na MDF przy ogniskowej 270 mm, efektywna długość ogniskowa wynosi około 150-200 mm. To może być denerwujące, gdy teleobiektyw zaczyna się „skracać” podczas fotografowania z małej odległości. Wiele teleobiektywów, które nie korzystają z wewnętrznego ogniskowania, robi coś przeciwnego - zmniejszają kąt widzenia (zwiększają efektywną ogniskową) podczas ustawiania ostrości w kierunku płyty MDF, co jest znacznie wygodniejsze w większości sytuacji.
• Obiektyw posiada skalę odległości z oznaczeniami w metrach i stopach. Skala jest niewielka, posiada jedynie oznaczenia 7, 3, 1, 0.49 metra oraz znak „nieskończoności”. Taka skala sama w sobie jest mało przydatna i jest bardziej prezentowana na pokaz.
• Przy ogniskowej 270 mm, podczas ustawiania ostrości na płycie MDF, odległość od przedniego elementu obiektywu do obiektu wynosi około 20 cm.
• Jeśli używasz kroku zmiany ekspozycjarówny 1/2 (pół stopu), to kamera Canon EOS CYFROWY Rebel XSi (znany jako Canona EOS DIGITAL 450D, znany jako Pocałunek Canona EOS X2), i zapewne wiele innych, pokaże maksymalny prześwit w zakresie 70-270 mm, równy 1:5.6. Najprawdopodobniej są to cechy oprogramowania układowego mikroprocesora obiektywu i / lub funkcje pracy z niektórymi kamerami.
• Zmiana ogniskowej powoduje utratę ostrości. Obiektyw w żaden sposób nie jest parafokalny.
• Podczas zmiany ogniskowej przedni obiektyw wraz z gwintem na filtr nie obraca się.
• Tamron 18-270/3.5-6.3 VC PZD nie ma problemów z ostrością w trybie Live View.
• Nieznana kompatybilność z telekonwerterami i oryginalnym adapterem Canon EF-EOS M.
• Tamron 18-270 / 3.5-6.3 VC PZD nie ma ciężko zatrzymać (twardy ogranicznik mechaniczny nieskończoności), który pozwala na dokładne i szybkie ustawienie ostrości obiektywu na nieskończoność w każdych warunkach zewnętrznych. W zakresie tele pierścień ostrości ma lot nieskończoności (niedoświadczeni użytkownicy czytający tę recenzję - spokojnie, wszystko w porządku, to nie jest błąd, to jest funkcja).
• Nie ma skali głębi ostrości i znaczników do pracy w widmie podczerwieni.
• Tamron 18-270/3.5-6.3 VC PZD to obiektyw innej firmy. Może się zdarzyć, że nie będzie działać poprawnie z nowymi aparatami Canona, które zostaną wprowadzone po zapowiedzi tego obiektywu.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Jakość obrazu

Układ optyczny obiektywu zawiera dużą liczbę specjalnych elementów optycznych, dzięki którym obiektyw jest lekki i kompaktowy, ale niestety nie można zachować dobrej jakości obrazu.

Główne zalety stworzonego obrazu:

• dobry kontrast w całym zakresie zoomu
• dobra ostrość w centrum kadru przy otwartych przysłonach w zakresie 18-70 mm
• znośna praca podświetlenia
• dobre oddawanie barw
• równe okręgi w strefie rozmycia dzięki zaokrąglonym płatkom membrana
• dobra praca makro

Główne wady obrazu:

• silny zniekształcenie 18 mm, mały zniekształcenie w całym zakresie ogniskowych
• bardzo słaba, katastrofalnie niska ostrość na krawędziach i rogach obrazu na prawie wszystkich ogniskowych, być może recenzja nie wypadła najlepiej
• słaba (ale znośna) ostrość na otwartych przysłonach w zakresie 70-270 mm w centrum kadru
• przysłona nieznacznie poprawia sytuację z detalami w rogach i na krawędziach kadru
• duża liczba aberracji chromatycznych w zakresie telewizorów, szczególnie na krawędziach i rogach obrazu
• proste, nieciekawe bokeh

Optymalną jakość obrazu uzyskuje się przy F/9-F/13 i średnich odległościach ostrzenia. Najlepszą ostrość obserwujemy dla 18 mm w centrum kadru na przysłoniętych przysłonach.

Wersja Tamrona B016 optycznie dużo lepiej niż Tamron B008.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Przykładowe zdjęcia

Zdjęcia z Canon EOS CYFROWY Rebel XSi (znany jako Canona EOS DIGITAL 450D, znany jako Pocałunek Canona EOS X2). Zdjęcia w galerii poniżej są wyświetlane bez obróbki, na aparacie JPEG.

Pobierz pliki źródłowe w formacie JPEG może przez link (104 pliki w formacie '.JPG', 660 MB).

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Alternatywy

Poniżej znajduje się lista wszystkich hiperzoomów dla lustrzanek cyfrowych lub bezlusterkowców z matrycą APS-C i zakresem ogniskowych większym lub równym klasycznemu 18-200 mm.

Tamron (różne mocowania):

1. Wzór A14 Tamron 18-200 /3.5-6.3 AF (IF) Asferyczny LD XR DiII Makro, luty 2005. Kraj produkcji Japonia lub Chiny. Wersja do aparatów Pentax posiada mocowanie metalowe, do Nikon/Canon/Sony/Minolta mocowanie jest plastikowe. W marcu 2008 roku pojawia się ulepszony model Tamrona dla aparatów Nikon. A14 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania, 8 stykami mikroprocesora i metalowym mocowaniem.
2. Wzór B018 Tamron 18-200 /3.5-6.3 AF Di II VC, sierpień 2015.
3. Wzór B011 Tamron 18-200mm F/3.5-6.3 Di III VC, czarny lub srebrny, grudzień 2011, do montażu bezlusterkowców Sony E и Canon EOS M.
4. Wzór A18 Tamron 18-250 /3.5-6.3 AF Di II LD Aspherical [IF] Macro, wrzesień 2006. Kraj pochodzenia Japonia lub Chiny. W grudniu 2007 roku pojawia się ulepszony model dla aparatów Nikon Model Tamrona A18 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania i 8 pinami mikroprocesora.
5. Wzór B003 Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II LD [IF] Asferyczne makro VC, lipiec 2008.
6. Wzór B008 Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD, grudzień 2010. Producent Chiny lub Wietnam.
7. Model B008TS Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD, wrzesień 2016.
8. Wzór B016 Tamron 16-300 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD Makro, Luty 2014.
9. Wzór B028 Tamron 18-400 /3.5-6.3 Di II VC HLD, czerwiec 2017 r.

Promaster (różne wierzchowce):

1. PROMASTER 18-200 /3.5-6.3 CYFROWY XR EDO AF Asferyczny LD (IF) Makro, Kopiuj Model Tamrona A14 pod marką Promaster. zgromadzenie japońskie

Sigma (różne mocowania):

1. Sigma 18-200mm/3.5-6.3 Zoom DC, luty 2005.
2. Sigma 18-200 /3.5-6.3 Zoom DC (+-HSM) OS (stabilizator optyczny), wrzesień 2006, aksamit lub eleganckie czarne ciało. Silnik HSM jest dostępny tylko w obiektywach do aparatów Nikon.
3. Sigma 18-200 /3.5-6.3 II Zoom DC HSM OS (stabilizator optyczny), październik 2011.
4. Sigma 18-200 /3.5-6.3 MAKRO HSM DC OS | C (współczesny, stabilizator optyczny), Styczeń 2014.
5. Sigma 18-250 /3.5-6.3 Zoom DC HSM OS (stabilizator optyczny), styczeń 2009
6. Sigma 18-250 /3.5-6.3 Zoom DC Macro HSM OS (stabilizator optyczny), czerwiec 2012.
7. Sigma 18-300 /3.5-6.3 MAKRO HSM DC OS | C (współczesny, stabilizator optyczny), wrzesień 2014.

Quantaray (różne wierzchowce):

1. Quantaray 18-200 /3.5-6.3 Dio Multi-Coated, kopia Sigmy 18-200mm/3.5-6.3 Zoom DC (2005) oznaczona jako „Quantaray”
2. Quantaray 18-200 /3.5-6.3 Dio OS (+-HSM) Multi-Coated, kopia Sigma 18-200/3.5-6.3 Zoom DC (+-HSM) OS (2006) pod szyldem „Quantaray”.

Nikon (F):

1. Nikon 18-200 /3.5-5.6G DX VR, listopad 2005.
2. Nikon 18-200 /3.5-5.6GII DX VR, lipiec 2009.
3. Nikon 18-300 /3.5-5.6G DX VR, czerwiec 2012.
4. Nikon 18-300 /3.5-6.3G DX VR, kwiecień 2014.

Sony („A” lub „E”):

1. Sony 18-200 / 3.5-6.3 AF DT, montaż, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Model Tamrona A14.
2. Minolta 18-200 /3.5-6.3AF DT D, Mocowanie, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamrona A14
3. Sony 18-250 /3.5-6.3 AF DT, montaż, od 2007 roku najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.
4. Sony 18-200 /3.5-6.3 OSS, mocowanie typu E, maj 2010 r
5. Sony 18-200 /3.5-6.3 OSTRO, mocowanie typu E, maj 2012 r
6. Sony 18-200 /3.5-6.3 PZ OSS, mocowanie typu E, wrzesień 2012 r

Hasselblad (SonyE):

1. Hasselblad E 3.5-6.3/18-200 Kopia OSS Sony 18-200/3.5-6.3 OSSWrzesień 2012

Pentaks (K):

1. Pentax 18-250 /3.5-6.3 AL SMC DA [IF], październik 2007, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.
2. Pentax 18-270 /3.5-6.3 ED SMC DA SDM, wrzesień 2012, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Model Tamrona B008.
3. Samsung 18-250 / 3.5-6.3, z mocowaniem Pentax KAF2, 2008, (najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.

Kanon (EFS):

1. kanonik 18-200 /3.5-5.6 IS Obiektyw zmiennoogniskowy EF-S (Image Sbabilizer), sierpień 2008 r.

Samsunga (NX):

1. Samsung 18-200 /3.5-5.6 ED OIS i-Function, mocowanie Samsung NX

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Moje doświadczenie

Sigma Zoom DC 18-250mm 1:3.5-6.3 HSM OS Podobało mi się znacznie bardziej niż Tamron B008.

Powolne i czasami nieregularne ustawianie ostrości w Tamron B008 sprawia, że ​​fotografowanie jest niewygodne.

Taki obiektyw doskonale sprawdza się w prostych zadaniach fotograficznych, np. na wakacjach, podróży, fotografii ulicznej itp. Tam, gdzie światła jest dużo, Tamron B008 będzie bardzo poręcznym narzędziem w rękach początkującego i amatora.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.

Napęd piezoelektryczny Tamron Di II 18-270mm F/3.5-6.3 VC B008

Wyniki

W przypadku Tamrona 18-270/3.5-6.3 VC PZD, podobnie jak w przypadku innych niedrogich superzoomów, musisz wybierać między wygodą a jakością obrazu.

Główne zalety

• 15-krotny zoom
• wbudowany stabilizator obrazu
• dobra jakość wykonania, metalowe mocowanie, gumowane pierścienie ostrości i zoomu, osłona przeciwsłoneczna w zestawie
• kompaktowy rozmiar, niewielka waga, mała średnica filtra
• dobry maksymalny współczynnik powiększenia do makrofotografii, który wynosi 1:3.8
• 7 zaokrąglonych płatków membranaobiektyw tworzy dość równomierne krążki rozmycia
• wewnętrzna koncentracja
• dość cicha koncentracja
• zamek do mocowania obiektywu w pozycji 18 mm
• nagrody na wystawach światowych (EISA itp.)

Основные недостатки

• niski jasność (maksymalny otwór względny w zakresie 155-270 mm to tylko 1:6.3)
• powolny autofokus (piękny napis Piezo Drive tylko pomaga uczynić obiektyw bardziej kompaktowym i cichym)
• okresowe (niesystematyczne) błędy ustawiania ostrości w aparacie Canona EOS DIGITAL 450D, najprawdopodobniej ze względu na małą przysłonę i cechy modułu ostrości
• obrót pierścienia ostrości podczas autofokusa i w efekcie brak funkcji stałego manualnego ustawiania ostrości
• niewygodne ręczne ustawianie ostrości ze względu na mały skok pierścienia ostrości
• Dokładność ustawiania ostrości jest tracona przy zmianie ogniskowej
• pierścień zoomu i ostrości obraca się w przeciwnym kierunku (niedogodność dla tych, którzy mają oryginalne obiektywy zmiennoogniskowe firmy Canon)
• ruch tylnej soczewki podczas zmiany zoomu, silny efekt pompy próżniowej/powietrza
• samodzielna i bardzo gwałtowna zmiana ogniskowej pod własnym ciężarem (być może problem zaczyna się z wiekiem)
• brak ochronnego o-ringu w pobliżu mocowania oraz brak jakiejkolwiek ochrony przed kurzem i wilgocią
• brak trybów pracy stabilizatora
• bardzo silny efekt „Focus Breathing” (kąt widzenia zmienia się podczas ustawiania ostrości)
• może występować niekompatybilność z niektórymi aparatami i / lub telekonwertery (dokładne dane niedostępne)
• silny spadek rozdzielczości wraz ze wzrostem ogniskowej
• przeciętna jakość obrazu, główną wadą jest bardzo słaba ostrość i bardzo mocna aberracja chromatyczna na rogach i krawędziach kadru może niezbyt udana wersja obiektywu, który miałem na teście
• brak danych o obiektywie we współczesnych aparatach, co utrudnia automatyczną korekcję niektórych rodzajów dystorsji (zniekształcenia itp.)

Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram