Przegląd Sigma Zoom DC 18-200mm 1: 3.5-6.3 II HSM OS

Dla dostarczone przez Obiektyw Sigma Zoom DC 18-200mm 1: 3.5-6.3 II HSM OS (wersja do aparatów Nikon) ogromny dzięki sklepowi www.fotika.com.ua, gdzie można znaleźć ogromną liczbę różnych używanych. sprzęt fotograficzny, w tym podobne obiektywy do aparatów Nikon.

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Przegląd nawigacji:

1. Przegląd nawigacji
2. Krótko
3. Główne różnice w stosunku do poprzedniego modelu
4. Historia
5. Główne cechy techniczne
6. montaż
7. 'Przycisk blokujący
8. Stabilizator
9. Ostrość
10. Wpływ f/6.3 na ostrość
11. Jakość obrazu i przykładowe zdjęcia
12. Alternatywy
13. Moje osobiste doświadczenia z obiektywem
14. Wyniki
15. Komentarze użytkowników
16. Dodaj swoją recenzję lub pytanie dotyczące obiektywu

W tej recenzji będę skrócić Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS (stabilizator optyczny) jako „Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM”. Tutaj recenzuję wersję dla aparatów Nikon DX.

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Krótko

Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM - uniwersalny obiektyw do kadrowanych aparatów z matrycą APS-C, zaktualizowana wersja starszego modelu Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 OS HSM. Obiektyw wykorzystuje szeroki zakres ogniskowych i może fotografować zarówno w szerokim, jak i teleobiektywu. Ciekawy stabilizator obrazu, ultradźwiękowy silnik ogniskowania, wewnętrzne ogniskowanie i niewielkie rozmiary (po złożeniu). Ogólnie rzecz biorąc, Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM to niedrogie i funkcjonalne rozwiązanie dla przyciętych aparatów, zapewniające przeciętną jakość obrazu, ale całkiem odpowiednie dla amatorskiej i zaawansowanej amatorskiej fotografii. Generalnie nieco lepszy niż poprzedni model Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 OS HSM.

Według TIPA Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM to najlepszy obiektyw amatorski 2012 roku do lustrzanek cyfrowych.

Główne różnice w stosunku do poprzedniego modelu:

• Kolejny schemat optyczny. Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM wykorzystuje nieco więcej specjalnych elementów optycznych, w tym nową Sigma FLD, która ma właściwości fluorytu, ale jest tańsza w produkcji i lżejsza.
• Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM ma mniejszą średnicę przedniego filtra (62 mm w porównaniu do 72 mm dla Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 OS HSM)
• Nieco wzrosły możliwości fotografowania makro, teraz maksymalny współczynnik powiększenia wynosi 1:3.8 zamiast 1:3.9.
• Waga obiektywu została zmniejszona z 600 do 490 gramów.
• Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM to nowszy obiektyw wypuszczony 5 lat później Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 OS HSM.
• Wszystkie wersje obiektywów Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM mają silnik ultradźwiękowy, a silnik ultradźwiękowy Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 OS HSM stosowany tylko w wersji dla aparatów Nikon.
• Zmieniono wygląd nadwozia. Wersja Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM jest łatwo rozpoznawalna po czerwonej ramce w pobliżu przedniego obiektywu

W nowym obiektywie nie znalazłem żadnych znaczących innych zmian.

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Historia

Pierwszy hyperzoom Sigma klasy 18-200/3.5-6.3 został wprowadzony na początku 2005 roku, czyli sześć miesięcy wcześniej niż premiera oryginału Nikon 18-200/3.5-5.6 VR i 3 lata wcześniej niż oryginalny Canon 18-200/3.5-5.6 IS. W przyszłości linia soczewek została udoskonalona i przeszła wiele różnych zmian. A ponieważ Sigma produkuje również obiektywy z różnymi mocowaniami, do systemów Nikon, Canon, Pentax, Sigma, Sony / Minolta, może istnieć ogromna liczba różnych podwersji i wersji tego samego modelu. Główne wersje podzieliłem według schematów optycznych:

1. Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 [EF, F, K, SA, A], luty 2005, schemat 15/13, z czerwonym pierścieniem i aksamitnym korpusem, makro 1:4.4, bez stabilizatora, z mikrosilnikiem [ ale tylko dla Canona EF-S]. Od grudnia 2007 roku mikrosilnik jest również wbudowany w obiektywy Nikona (wcześniej w obiektywie nie było silnika ustawiania ostrości). Ten obiektyw był również produkowany pod tą nazwą Quantaray 18-200mm 1:3.5-6.3 Dio Powłoka wielowarstwowa.
2. Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 (+-HSM) OS (stabilizator optyczny) [EF, F, K, SA, A], wrzesień 2006, schemat 18/13, korpus aksamitny (2006) lub czarny (od sierpnia 2007), makro 1:3.9. Wersja aksamitna, którą pokazałem tutaj. Aparaty Nikon mają na sobie tylko napis „HSM”. W przypadku aparatów Pentax, Sigma, Sony/Minolta i Canon obiektyw jest dostarczany bez silnika „HSM”. W wersji Sigmy i Canona w obiektywie zastosowano konwencjonalny mikrosilnik. Wersje dla Sony/Minolty i Pentaxa nie mają wbudowanego stabilizatora obrazu (ewentualnie bez wbudowanego silnika ustawiania ostrości). Wersje wydane po marcu 2007 r. różnią się od wcześniejszych wersji tym, że etykieta „Stabilizator optyczny” znajduje się w innym miejscu (po lewej stronie przycisku „LOCK”). Poszczególne egzemplarze różnią się budową gumki na pierścieniu zmiany ogniskowej. Wcześniejsze wersje mają aksamitną obudowę Sigma, nowsze wersje mają klasyczną czarną. Ten obiektyw był również produkowany pod tą nazwą Quantaray 18-200mm 1:3.5-6.3 Dio OS (+-HSM) Wielowarstwowy.
3. Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS (stabilizator optyczny) [EF, F, K, SA, A], październik 2011, schemat 18/14, z czerwonym pierścieniem, makro 1:3.8. Wersje Sony/Minolta i Pentax nie mają wbudowanego stabilizatora obrazu.
4. Sigma DC C 18-200 mm 1:3.5-6.3 Macro OS HSM (współczesny, optyczny stabilizator) [EF, F, K, SA, A], styczeń 2014, schemat 16/13, makro 1:3. Wersje Sony/Minolta i Pentax nie mają wbudowanego stabilizatora obrazu.

Linia podobnych soczewek uzupełnione super-zoomami o nieco wyższym współczynniku powiększenia:

1. Sigma Zoom 18-250mm 1:3.5-6.3 DC OS HSM (stabilizator optyczny), styczeń 2009, 18 elementów w 14 grupach, makro 1:3.4
2. Sigma Zoom 18-250mm 1:3.5-6.3 DC OS HSM MACRO (stabilizator optyczny), czerwiec 2012, 16 elementów w 13 grupach, makro 1:2.9 (najlepszy w serii)
3. Sigma 18-300mm 1:3.5-6.3 DC OS HSM MAKRO | C (współczesny, stabilizator optyczny), wrzesień 2014, 17 elementów w 13 grupach, makro 1:3

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Główne parametry techniczne Sigma Zoom DC 18-200mm 1: 3.5-6.3 II HSM OS (stabilizator optyczny):

W momencie premiery Sigmy 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM był to najbardziej złożony optycznie obiektyw tego typu. W swojej konstrukcji optycznej posiada aż 6 wyspecjalizowanych elementów optycznych czterech różnych typów.

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

montaż

Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM została wyprodukowana w Japonii. W dotyku soczewka jest przyjemna i ciężka. Wysuwana rama korpusu ("tułowia") składa się z 2 sekcji, które są dość mocne, bez luzów.

Obiektyw ma metal bagnet. Pierścień do zmiany ogniskowej jest gumowany, ale pierścień do ustawiania ostrości nie (zwykły plastik falisty). Zmiana ogniskowej jest płynna i wygodna. W pobliżu przedniej soczewki znajduje się czerwony pierścień ozdobny, przypominający czerwone pierścienie obiektywów L firmy Canon.

Na korpusie znajduje się oznaczenie mocowania bagnetowego oraz oznaczenie do szybkiego montażu kaptura. Obiektyw wykorzystuje plastikową osłonę, która mocowana jest w specjalnych rowkach znajdujących się w pobliżu przedniej soczewki obiektywu. Na czas transportu osłonę przeciwsłoneczną można zamontować w przeciwnym kierunku. W tej pozycji nie traci się dostępu do pierścienia do ustawiania ostrości na ogniskowej 18 mm. Podczas zmiany ogniskowej osłona przeciwsłoneczna porusza się wraz z przodem obiektywu.

Podczas zmiany ogniskowej tylny obiektyw porusza się pośrodku tubusu obiektywu jak pompka - wciąga i wypycha powietrze. Takie zachowanie tylnej soczewki nazywa się „efekt odkurzacza”, co może zwiększyć ilość kurzu gromadzącego się w aparacie.

Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM obraca pierścienie zoomu i ostrości inaczej niż oryginał Nikon DX AF-S 18-200mm 1: 3.5-5.6GII VR.

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Blokada „BLOKADA”

Ramka (bagażnik) do Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM spontanicznie zmienia swój rozmiar pod własnym ciężarem (może zaczyna się to dopiero z czasem). Na przykład, gdy kamera jest pochylona w dół, tułów obiektywu samoistnie się wydłuża (długość ogniskowa wzrasta). Aby zapobiec takiemu nieprzyjemnemu zdarzeniu, na korpusie obiektywu znajduje się przełącznik blokady ogniskowej „LOCK” (tzw. „blokada”), który mocno mocuje długość ogniskowa przy wartości 18 mm.

Aby naprawić tułów obiektywu, musisz najpierw ustawić ogniskową na 18 mm. Obok przycisku znajduje się narysowana strzałka, która pokazuje, w którą stronę należy przesunąć przełącznik, aby zablokować obiektyw.

Przełącznik znajduje się w dogodnym miejscu – pod kciukiem lewej ręki, dzięki czemu obiektyw można szybko i wygodnie „wyjąć z blokady” przed wykonaniem zdjęcia.

Efekt spontanicznej zmiany ogniskowej (pełzanie tułowia) w tym obiektywie jest dość wyraźny.

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Stabilizator

Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM ma wbudowany stabilizator obrazu. Wiele źródeł twierdzi, że stabilizator może skompensować 4 kroki w narażenie. Z moich obserwacji wynika, że ​​stabilizator Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM kompensuje nie więcej niż 3 stopnie w narażenie. Udało mi się robić zdjęcia z ręki narażenie 1/30 - 1/40 sek. i ogniskowej 200mm. Podczas faktycznego fotografowania działanie stabilizatora naprawdę pomaga, a sam stabilizator działa dobrze (poza niektórymi funkcjami). Nie zauważyłem żadnej wymiernej poprawy jakości stabilizacji w stosunku do poprzedniej wersji Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 OS HSM.

Na obudowie znajduje się przełącznik trybu pracy stabilizatora „OS ON/OFF”. Gdzie „OS” jest skrótem od „stabilizatora optycznego”.

Wbudowany stabilizator Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 może śledzić ruchy aparatu podczas tworzenia panoram.

Wersje Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 do aparatów Sony i Pentax nie mają wbudowanego stabilizatora, ponieważ stabilizator jest już obecny w aparatach tych producentów.

Jak z Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 OS HSM, stabilizator Sigmy 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM ma swoje własne cechy. Przede wszystkim wydaje się, że stabilizator jest cały czas włączony, nawet jeśli dźwignia sterująca jest w pozycji „OFF”.

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Ostrość

Obiektyw wykorzystuje specjalny ultradźwiękowy silnik ostrości „HSM” (silnik hiperdźwiękowy). Chociaż wszędzie jest napisane, że ta technologia wykorzystuje ciche ustawianie ostrości, w rzeczywistości dźwięk ogniskowania Sigmy 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM jest słyszalny. Generalnie obiektyw ustawia ostrość dość cicho, ale nie cicho.

W przypadku użycia w aparacie Nikon D90 z prostym system ogniskowania Multi-CAM 1000 obiektyw działa dobrze. Z dokładnością i wytrwałością skupienia nie miałem szczególnych problemów. W obiektywie Nikon D90 Sprawdziłem obecność tylnego i przedniego ogniska przy różnych odległościach ostrzenia (również nieskończoność i MDF). Jako miarę wykorzystano zdjęcia wykonane w trybie Live View (który nie cierpi z powodu ogniskowania tył/przód). Dokładność ustawiania ostrości przy użyciu czujników fazowych była dokładnie taka sama jak w trybie Live View.

Szybkość automatycznego ustawiania ostrości średni (ani wysoki, ani niski). Błędy ponownego ustawiania ostrości lub ustawiania ostrości są rzadkie, ale nasilają się w słabym oświetleniu oraz podczas korzystania z dalekiego zasięgu i bocznych niekrzyżowych punktów ostrości.

Koncentrując się na Sigmie 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM wewnętrzny - podczas ustawiania ostrości ani przedni, ani tylny obiektyw nie obraca się, a sam obiektyw nie zmienia swoich rozmiarów podczas ustawiania ostrości. Szkoda, ale podczas autofokusa pierścień ostrości obraca się i nie można go dotknąć. W tych obiektywach Nikon pierścień ostrości pozostaje nieruchomy podczas autofokusa.

W trybie ręcznego ustawiania ostrości pierścień ostrości obraca się o 60 stopni. Ręczne ustawianie ostrości jest bardzo niewygodne. Po osiągnięciu skrajnych pozycji pierścień ostrości spoczywa i nie można go dalej obracać.

Minimalna odległość ogniskowania to tylko 45 cm (odległość od matrycy aparatu do obiektu). Przy takiej płycie MDF maksymalny współczynnik powiększenia wynosi 1:3.8. W ten sposób obiektyw pozwala na fotografowanie amatorskie 'makro„. Wysuwana ramka obudowy ma oznaczenia wskazujące maksimum współczynnik powiększenia dla niektórych ogniskowych: 1:13.1 (28mm), 1:10.7 (35mm), 1:7.9 (50mm), 1:5.6 (80mm), 1:4.2 (135mm), 1:3.8 (200mm).

Obiektyw ma przełącznik trybu ostrości „AF/M”. W przypadku ręcznego ustawiania ostrości obiektyw musi być ustawiony w trybie „M”, w przeciwnym razie silnik ustawiania ostrości może ulec uszkodzeniu. Niestety, w przeciwieństwie do wielu tego typu obiektywów Nikona, Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM nie obsługuje ciągłego manualnego ustawiania ostrości.

Funkcje ostrości:

• Występuje silny efekt „oddychania ostrością” (kąt widzenia zmienia się podczas ustawiania ostrości).
• Zmiana ogniskowej powoduje utratę ostrości.
• Nieznana kompatybilność z telekonwerterami.
• Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM nie ma ciężko zatrzymać (twardy ogranicznik mechaniczny nieskończoności), który umożliwia dokładne i szybkie ustawienie ostrości obiektywu na nieskończoność w każdych warunkach zewnętrznych.
• Obiektyw posiada skalę odległości ogniskowania z oznaczeniami w metrach i stopach. Skala jest nakładana na pierścień ostrości. Skala jest bardzo uboga, ma oceny tylko dla 5 wartości odległości ogniskowania (w tym 'nieskończoność').
• Nie zauważono przesunięcia ostrości (shift-focus).
• Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM nie ma problemów z ustawianiem ostrości w trybie Live View (testowane na Nikon D90 ), ale skupia się powoli.
• Obiektyw przekazuje wartość odległości ogniskowania do obiektu do aparatu (podobnie do Nikon D., Nikona G).

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Wpływ f/6.3 na ostrość

Instrukcje dla większości aparatów Nikon wskazują próg maksymalnego względnego otworu obiektywu, przy którym dostępny będzie prawidłowy autofokus. Większość aparatów firmy Nikon jest przeznaczona wyłącznie do współpracy z obiektywami. nie ciemniejszy niż f/5.6. Na przykład kamera Nikon D90, z którym wykonano zdjęcia testowe, teoretycznie nie powinien działać poprawnie z tym obiektywem. Mimo to, jak pokazała moja praktyka, w warunkach przy dobrym oświetleniu nie ma szczególnych problemów z automatycznym ustawianiem ostrości nawet w aparatach, które nie są przystosowane do współpracy z obiektywami z F/6.3.

Listę aparatów Nikon, których czujniki ostrości mogą bez problemu ustawiać ostrość z obiektywami o maksymalnym otworze przysłony F/5.6-8.0 można znaleźć tutaj. W chwili pisania tego tekstu istniały tylko trzy aparaty Nikon DX z tą funkcją: D7100, D7200, D500. Boczne punkty ostrości są najbardziej wrażliwe na brak przysłony. W trybie Live View ograniczenie do F/6.3 może nie działać.

Ta sama uwaga dotyczy kamer innych producentów. Różnica w stosunku przysłony między F/5.6 a F/6.3 wynosi około jednej trzeciej przysłony.

Mały otwór względny — jedna z głównych przyczyn możliwych braków ostrości i „drganie” ostrości z tym obiektywem. Zaznaczam, że ustawianie ostrości Sigmą 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM jest bardziej wytrwałe niż np. z podobnym „ciemnym” i niezmotoryzowanym obiektywem ProMaster 18-200/3.5-6.3.

Producenci zewnętrzni do tej pory (na początku 2018 roku) nie wykonali takiego super-zoomu do lustrzanek, który miałby F/5.6 na długim końcu. Oto oryginalne soczewki:

• Nikon DX AF-S Nikkor 18-200mm 1: 3.5-5.6 G ED SWM VR IF asferyczny
• Nikon DX AF-S Nikkor 18-200mm 1: 3.5-5.6 GII ED SWM VR IF asferycznygrunt
• Nikon DX AF-S Nikkor 18-300mm 1: 3.5-5.6 G ED SWM VR IF asferyczny
• Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF-S 18-200mm 1:3.5-5.6 IS

używany na długim końcu F / 5.6.

Zaznaczam, że w zakresie 18-100 mm, gdzie otwór względny jest większy niż F/5.6, jest mniej błędów ostrzenia niż w zakresie tele, gdzie otwór względny wynosi od F/5.6 do F/6.3.

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Jakość obrazu i przykładowe zdjęcia

• ogólnie słaba ostrość/szczegóły przy otwartych przysłonach
• spadek ostrości wraz ze wzrostem ogniskowej, szczególnie w zakresie tele
• dobra ostrość w zakresie szerokokątnym w centrum kadru, szczególnie przy zasłoniętych przysłonach
• słaba ostrość i bardzo mocna aberracja chromatyczna na rogach i krawędziach ramyszczególnie w telewizji
• zauważalny zniekształcenie o 18 mm, przy czym charakter dystorsji jest ten sam (albo beczkowaty, albo poduszkowaty, bez typu mieszanego)
• słaba odporność na światło tylne / boczne w określonych warunkach. Ogólnie rzecz biorąc, soczewka daje niewielką ilość pasożytniczych odblasków i odblasków
• niewielkie winietowanie w całym zakresie ogniskowych, winietowanie jest najbardziej odczuwalne dla 18 mm i otwartych przysłon
• filtry pogarszają winietowanie

Ważne: z tym obiektywem w niektórych aparatach Nikon nie są dostępne funkcje kontroli zniekształceń.

Zdjęcia z aparatu Nikon D90. Zdjęcia w poniższej galerii są wyświetlane bez przetwarzania, konwertując oryginalne pliki RAW za pomocą oryginalnego narzędzia Nikon Capture NX-D bez dokonywania dodatkowych korekt lub oryginalne pliki JPEG.

Oryginalne zdjęcia z aparatu w formacie „.NEF” (RAW) Nikon D90 można pobierz z tego linku (441 MB). Wszystkie zdjęcia zostały zrobione przy użyciu filtr ochronny Quantaray 62mm QMC-UV Japonia.

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Alternatywy

Poniżej znajduje się lista wszystkich hiperzoomów dla lustrzanek cyfrowych lub bezlusterkowców z matrycą APS-C i zakresem ogniskowych większym lub równym klasycznemu 18-200 mm.

Tamron (różne mocowania):

1. Wzór A14 Tamron 18-200 /3.5-6.3 AF (IF) Asferyczny LD XR DiII Makro, luty 2005. Kraj produkcji Japonia lub Chiny. Wersja do aparatów Pentax posiada mocowanie metalowe, do Nikon/Canon/Sony/Minolta mocowanie jest plastikowe. W marcu 2008 roku pojawia się ulepszony model Tamrona dla aparatów Nikon. A14 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania, 8 stykami mikroprocesora i metalowym mocowaniem.
2. Wzór B018 Tamron 18-200 /3.5-6.3 AF Di II VC, sierpień 2015.
3. Wzór B011 Tamron 18-200mm F/3.5-6.3 Di III VC, czarny lub srebrny, grudzień 2011, do montażu bezlusterkowców Sony E и Canon EOS M.
4. Wzór A18 Tamron 18-250 /3.5-6.3 AF Di II LD Aspherical [IF] Macro, wrzesień 2006. Kraj pochodzenia Japonia lub Chiny. W grudniu 2007 roku pojawia się ulepszony model dla aparatów Nikon Model Tamrona A18 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania i 8 pinami mikroprocesora.
5. Wzór B003 Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II LD [IF] Asferyczne makro VC, lipiec 2008.
6. Wzór B008 Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD, grudzień 2010. Producent Chiny lub Wietnam.
7. Model B008TS Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD, wrzesień 2016.
8. Wzór B016 Tamron 16-300 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD Makro, Luty 2014.
9. Wzór B028 Tamron 18-400 /3.5-6.3 Di II VC HLD, czerwiec 2017 r.

Promaster (różne wierzchowce):

1. PROMASTER 18-200 /3.5-6.3 CYFROWY XR EDO AF Asferyczny LD (IF) Makro, Kopiuj Model Tamrona A14 pod marką Promaster. zgromadzenie japońskie

Sigma (różne mocowania):

1. Sigma 18-200mm/3.5-6.3 Zoom DC, luty 2005.
2. Sigma 18-200 /3.5-6.3 Zoom DC (+-HSM) OS (stabilizator optyczny), wrzesień 2006, aksamit lub eleganckie czarne ciało. Silnik HSM jest dostępny tylko w obiektywach do aparatów Nikon.
3. Sigma 18-200 /3.5-6.3 II Zoom DC HSM OS (stabilizator optyczny), październik 2011.
4. Sigma 18-200 /3.5-6.3 MAKRO HSM DC OS | C (współczesny, stabilizator optyczny), Styczeń 2014.
5. Sigma 18-250 /3.5-6.3 Zoom DC HSM OS (stabilizator optyczny), styczeń 2009
6. Sigma 18-250 /3.5-6.3 Zoom DC Macro HSM OS (stabilizator optyczny), czerwiec 2012.
7. Sigma 18-300 /3.5-6.3 MAKRO HSM DC OS | C (współczesny, stabilizator optyczny), wrzesień 2014.

Quantaray (różne wierzchowce):

1. Quantaray 18-200 /3.5-6.3 Dio Multi-Coated, kopia Sigmy 18-200mm/3.5-6.3 Zoom DC (2005) oznaczona jako „Quantaray”
2. Quantaray 18-200 /3.5-6.3 Dio OS (+-HSM) Multi-Coated, kopia Sigma 18-200/3.5-6.3 Zoom DC (+-HSM) OS (2006) pod szyldem „Quantaray”.

Nikon (F):

1. Nikon 18-200 /3.5-5.6G DX VR, listopad 2005.
2. Nikon 18-200 /3.5-5.6GII DX VR, lipiec 2009.
3. Nikon 18-300 /3.5-5.6G DX VR, czerwiec 2012.
4. Nikon 18-300 /3.5-6.3G DX VR, kwiecień 2014.

Sony („A” lub „E”):

1. Sony 18-200 / 3.5-6.3 AF DT, montaż, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Model Tamrona A14.
2. Minolta 18-200 /3.5-6.3AF DT D, Mocowanie, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamrona A14
3. Sony 18-250 /3.5-6.3 AF DT, montaż, od 2007 roku najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.
4. Sony 18-200 /3.5-6.3 OSS, mocowanie typu E, maj 2010 r
5. Sony 18-200 /3.5-6.3 OSTRO, mocowanie typu E, maj 2012 r
6. Sony 18-200 /3.5-6.3 PZ OSS, mocowanie typu E, wrzesień 2012 r

Hasselblad (SonyE):

1. Hasselblad E 3.5-6.3/18-200 Kopia OSS Sony 18-200/3.5-6.3 OSSWrzesień 2012

Pentaks (K):

1. Pentax 18-250 /3.5-6.3 AL SMC DA [IF], październik 2007, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.
2. Pentax 18-270 /3.5-6.3 ED SMC DA SDM, wrzesień 2012, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Model Tamrona B008.
3. Samsung 18-250 / 3.5-6.3, z mocowaniem Pentax KAF2, 2008, (najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.

Kanon (EFS):

1. kanonik 18-200 /3.5-5.6 IS Obiektyw zmiennoogniskowy EF-S (Image Sbabilizer), sierpień 2008 r.

Samsunga (NX):

1. Samsung 18-200 /3.5-5.6 ED OIS i-Function, mocowanie Samsung NX

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS

Moje doświadczenie

Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM to kolejna gałąź w rozwoju superzoomów od Sigmy. W rzeczywistości jest to już trzecia iteracja takiego obiektywu. Jeśli chodzi o poprzednią wersję Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 OS HSM Nie pochlebiało mi to zbytnio, ale nieco bardziej podobała mi się druga wersja Sigmy 18-200mm f/3.5-6.3 II OS HSM. Ale nadal Sigma 18-200mm 1:3.5-6.3 DC OS HSM MAKRO | C (współczesny, stabilizator optyczny) to ciekawsza opcja i generalnie nawet lepsza od oryginalnych podobnych obiektywów Nikkor Nikkor.

Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.

Dwa podobne obiektywy: Sigma Zoom DC 18-200mm 1: 3.5-6.3 II HSM OS oraz PROMASTER DIGITAL XR EDO AF Asferyczny LD (IF) 18-200mm 1:3.5-6.3 Makro

Wyniki

Sigma Zoom DC 18-200mm 1:3.5-6.3 II HSM OS - klasyczny hiperzoom, ulepszona wersja obiektywu poprzedniej generacji - Sigma 18-200mm f/3.5-6.3 OS HSM. Ogólnie Sigma Zoom DC 18-200mm 1: 3.5-6.3 II HSM OS to stosunkowo niedrogi i funkcjonalny super zoom do kadrowanych aparatów, obiektyw zasługuje na uwagę i może być zamiennikiem oryginału i starszego Nikon DX AF-S 18-200mm 1: 3.5-5.6GII VR.

Zalety:

1. duży współczynnik powiększenia równy 11.11X
2. wiele specjalnych elementów optycznych w konstrukcji optycznej, w tym rzadka Sigma FLD
3. wbudowany stabilizator obrazu z przełącznikiem
4. kompaktowy rozmiar, niewielka waga, mała średnica filtra
5. zamek do mocowania obiektywu w pozycji 18 mm
6. bardzo wygodny zestaw ogniskowych (jednocześnie 18 mm dla szerokiego kąta i 200 mm dla zakresu TV)
7. gumowany pierścień do zmiany ogniskowej, osłona przeciwsłoneczna typu bagnetowego z możliwością zamontowania odwrotnej strony
8. mała płyta MDF o dobrym maksymalnym współczynniku powiększenia 1:3.8
9. wewnętrzne ogniskowanie
10. bez zmiany ostrości
11. ultradźwiękowy i dość cichy wbudowany silnik ostrości
12. dość równomierne rozmycie dysków dzięki 7-łopatkom membrana przy otwartych i średnich aperturach
13. pewna ostrość przy zasłoniętych przysłonach w centrum kadru w niemal całym zakresie ogniskowych
14. dobra ostrość w centrum kadru w zakresie szerokokątnym już na pełnym otworze
15. nagroda TIPA 2012 za najlepszy obiektyw amatorski dla koron czeskich

Wady:

1. niski jasność, normalne ustawianie ostrości przy F/6.3 jest obsługiwane przez bardzo niewiele aparatów z serii Nikon DX
2. niezrozumiała logika stabilizatora (spotykana również w niektórych innych obiektywach Sigma)
3. brak ochronnego o-ringu w pobliżu mocowania oraz brak jakiejkolwiek ochrony przed kurzem i wilgocią
4. samoczynne wysuwanie pnia pod własnym ciężarem
5. powolny autofokus
6. niewygodne ręczne ustawianie ostrości ze względu na mały skok pierścienia do ustawiania ostrości, pierścień do ustawiania ostrości obraca się o około 60 stopni, pierścień jest plastikowy, nie podgumowany
7. ruch tylnej soczewki podczas zmiany ogniskowej, zauważalny efekt odkurzacza/pompy powietrza
8. Dokładność ustawiania ostrości jest tracona przy zmianie ogniskowej
9. obrót pierścienia ostrości podczas autofokusa i w efekcie brak funkcji stałego manualnego ustawiania ostrości
10. kierunek obrotu pierścieni zoomu i ostrości nie pasuje do oryginalnego obiektywu Nikon DX AF-S 18-200mm 1: 3.5-5.6GII VR, co może powodować dyskomfort podczas korzystania z innych oryginalnych obiektywów Nikkor Nikkor
11. silny efekt „Focus Breathing” (zmiana kąta patrzenia podczas ustawiania ostrości).
12. może występować niekompatybilność z niektórymi aparatami i / lub telekonwertery (dokładne dane niedostępne)
13. brak przełącznika wyboru trybów pracy stabilizatora, który ma np. podobny Nikon DX AF-S 18-200mm 1: 3.5-5.6GII VR
14. spadek ostrości w zasięgu telewizora
15. zauważalny zniekształcenie o 18 mm, przy czym charakter dystorsji jest ten sam (albo beczkowaty, albo poduszkowaty, bez typu mieszanego)
16. lekkie winietowanie na otwartych przysłonach w całym zakresie ogniskowych, szczególnie zauważalne dla 18 mm i f/3.5
17. główną wadą jakości obrazu jest słaba ostrość i bardzo mocna aberracja chromatyczna na rogach i krawędziach ramy, szczególnie w zakresie telewizorów
18. słaba odporność na światło tylne/boczne w pewnych warunkach
19. rozmyte dyski w kształcie orzecha na mocno zakrytych otworach, bulwiasty bokeh
20. brak danych o obiektywie w nowoczesnych aparatach, co utrudnia automatyczną korekcję niektórych rodzajów dystorsji (zniekształcenie etc.)

Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram