Dla dostarczone przez Tamron 18-270mm 1: 3.5-6.3 Di II LD [IF] Aspherical VC Macro B003E (do aparatów Canon) wielkie podziękowania dla Alexandra.
Recenzja Tamron AF 18-270mm f/3.5-6.3 Di II LD
Mała dygresja do linii superzoomów Tamron do lustrzanek z matrycą APS-C:
- Wzór A14 Tamrona AF 18-200mm 1:3.5-6.3 (IF) Asferyczny LD XR DiII Makro, luty 2005. Kraj produkcji Japonia lub Chiny. Wersja do aparatów Pentax ma metalowe mocowanie, do Nikon / Canon / Sony / Minolta mocowanie jest plastikowe. W marcu 2008 roku pojawia się ulepszony model dla aparatów Nikon Model Tamrona A14 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania, 8 stykami mikroprocesora i metalowym mocowaniem. Najprawdopodobniej soczewki Sony AF DT 18-200mm F3.5-6.3 и Minolta AF DT 18-200mm F3.5-6.3 D używają tego samego projektu optycznego i są jego kopiami.
- Wzór B018 Tamrona AF 18-200mm F/3.5-6.3 Di II VC, sierpień 2015.
- Wzór A18 Tamrona AF 18-250mm F/3.5-6.3 Di II LD Asferyczny [IF] Makro, wrzesień 2006. Kraj producenta Japonia lub Chiny. W grudniu 2007 roku pojawił się ulepszony model dla aparatów Nikon Model Tamrona A18 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania i 8 pinami mikroprocesora. Najprawdopodobniej soczewki Sony AF DT 3.5-6.3/18-250 и SMC Pentax-DA 1:3.5-6.3 18-250mm AL [JEŚLI] и Samsung 18-250 1:3.5-6.3 używają tego samego projektu optycznego i są jego kopiami.
- Wzór B003 Tamrona AF 18-270mm 1:3.5-6.3 Di II LD [IF] Asferyczne makro VC, lipiec 2008.
- Wzór B008 Tamrona AF 18-270mm F/3.5-6.3 Di II VC PZD, grudzień 2010. Najprawdopodobniej obiektyw SMC Pentax-DA 1:3.5-6.3 18-270mm ED SDM użyj tej samej konstrukcji optycznej.
- Model B008TS Tamrona AF 18-270mm F/3.5-6.3 Di II VC PZD, wrzesień 2016.
- Wzór B016 Tamrona AF 16-300mm F/3.5-6.3 Di II VC PZD Makro, Luty 2014.
- Wzór B028 Tamron 18-400mm F/3.5-6.3 Di II VC HLD, czerwiec 2017.
Jest jeszcze PROMASTER DIGITAL XR EDO AF asferyczny LD (IF) 18-200mm 1:3.5-6.3 Makro, który jest modelem Model Tamrona A14 pod marką Promaster.
Istnieją dwa oddzielne obiektywy do aparatów bezlusterkowych:
- modelu C001 Tamron Micro 14-150mm F / 3.5-5.8 Di III, czarny lub srebrny, czerwiec 2014, do kamer z mocowaniem Mikro 4/3
- Wzór B011 Tamron 18-200mm F / 3.5-6.3 Di III VC, czarny lub srebrny, grudzień 2011, dla aparatów z mocowaniem Sony E i Canon EOS M.
- Wzór B061 Tamron 18-300mm F/3.5-6.3 Di III-A VC VXD (E+X) [Model B061], lipiec 2021, dla Sony E i FujiFilm X
Tylko Tamron 18-270mm 1: 3.5-6.3 Ø72 Di II VC B003 jest napisany na samym obiektywie Montowane w Chinach, pozostałe przedrostki w nazwie obiektywu pochodzą z napisów na pudełku: Makro asferyczne LD (IF) dla firmy Canon. Co oznaczają te dziwne litery, dowiecie się z recenzji jego młodszego brata Tamron AF 18-200mm f/3.5-6.3. Tamron 18-270mm f/3.5-6.3 występuje w różnych wersjach: Nikon, Canon, Sony, Pentax. Ten obiektyw nadaje się tylko do przycięte aparaty Typ APS-C, niepożądane jest stosowanie go w drogich aparatach pełnoklatkowych.
Przykład zdjęcia. Makro, krople deszczu na liściu
Powinno być oddać hołd Tamronowi - Pojawił się obiektyw Tamron 18-270mm 1:3.5-6.3 Ø72 Di II VC B003 z 15-krotnym zoomem lato xnumx rok i miał największy współczynnik powiększenia dla wszystkich obiektywów z lustrzanek. Pamiętam, że w 2009 roku widziałem reklamę tego obiektywu w kijowskim metrze, wtedy moi znajomi podziwiali napis 'zoom factor 15X', co było wtedy niespotykane. I już 4 (cztery!) lata później Nikonowi udało się wypuścić coś podobnego w obliczu Nikona AF-S DX Nikkor 18-300mm f/3.5-5.6G ED VR z 17-krotnym zoomem. Za oknem jest rok 2013, a Canonowi nie udało się jeszcze powtórzyć wyczynu Tamrona i wypuścić ani 18-250, ani 18-270, o 18-300 już milczę. W 2011 roku obiektyw Tamron 18-270mm 1:3.5-6.3 Ø72 Di II VC został zmodernizowany do wersji z cichym silnikiem piezo. Proszę nie mylić Tamrona 18-270mm f/3.5-6.3 (model B003E) z tej recenzji z nową wersją Tamrona AF 18-270mm F/3.5-6.3 Di II VC PZD (model B008).
Różnica wielkości między dwiema wersjami Tamrona 18-270. Nowa wersja jest zauważalnie mniejsza.
Bardzo ciekawym obiektywem okazał się Tamron 18-270mm 1:3.5-6.3 Ø72 Di II VC B003. Jest duży, ciężki, z metalowym mocowaniem. Pomimo ogromnego współczynnika powiększenia, wykazywał znośną jakość obrazu. Być może sekretem jakości obrazu z mojego Tamrona 18-270mm f/3.5-6.3 jest to, że użyłem obiektywu w aparacie Canon 350D. Mówi się, że ten model ma „duże piksele”, co ułatwia uzyskanie ostrego obrazu. W każdym razie ogromny zoom i wbudowany stabilizator obrazu sprawiają, że Tamron 18-270mm f/3.5-6.3 jest bardzo atrakcyjną opcją dla wielu fotografów-amatorów.
Przykład zdjęcia. Po deszczu.
Obiektyw jest wypełniony specjalnymi elementami optycznymizaprojektowany w celu poprawy jakości obrazu. W układzie optycznym obiektywu, który składa się z 18 elementów w 13 grupach, jeden element jest typu AD (anomalne szkło rozpraszające), dwa elementy LD (soczewki ze szkła niskodyspersyjnego) i trzy elementy ASL (elementy asferyczne).
![Konstrukcja optyczna Tamron AF 18-270mm f/3.5-6.3 Di II LD [IF] VC macro](https://radojuva.com/wp-content/uploads/2013/09/tamron-18-270-optical-scheme.jpg)
Konstrukcja optyczna Tamron AF 18-270mm f/3.5-6.3 Di II LD (IF) VC macro
Portret na obiektywie
Koncentrowanie się na obiektywie wewnętrzny, dzięki czemu podczas ustawiania ostrości nic się nie obraca ani nie przesuwa poza obiektyw. Podczas powiększania przedni obiektyw również się nie obraca. Obiektyw ma wbudowany silnik ostrości, który brzęczy, nie jest to odpowiednik Nikona SWM czy Canona USM.
Portret na całej długości
Obiektyw posiada przełącznik trybu ostrości „AF/MF”. W trybie ręcznego ustawiania ostrości pierścień ostrości obraca się o około 45 stopni. Pierścienie zoomu i ostrości są gumowane i całkiem wygodne. Bardzo dobrze, że przy każdej ogniskowej minimalna odległość ostrzenia obiektywu wynosi tylko 49 cm, podczas gdy przy ogniskowej 270 mm można fotografować makro z powiększeniem 1:3.5. Powiększenie jest słabe, ale mimo to przedrostek „Makro” w nazwie obiektywu ma swoje miejsce. Obiektyw ma skalę odległości ogniskowania w metrach i stopach.
Widok z kamery
Tamron 18-270mm 1:3.5-6.3 jest dobrze zmontowany, waży nieco ponad pół kilograma. Średnica przedniego filtra jest dość duża, bo aż 72mm. Obiektyw wygląda solidnie na małych amatorskich lustrzankach. Tułów obiektywu może samoistnie wysunąć się pod własnym ciężarem. Aby temu zapobiec, obiektyw ma blokada powiększenia, który blokuje obiektyw w pozycji 18 mm. Obiektyw jest wyposażony w plastikową osłonę, którą można nosić tyłem. To prawda, że blokuje to dostęp do pierścienia ostrości. Kaptur jest mały i łatwy do noszenia. Osłona obiektywu nie wpływa zbytnio na jakość zdjęć.
Tak wygląda Tamron w aparacie Nikon
Stabilizator obrazu (VC) Byłem zaskoczony - działa bardzo, bardzo dobrze. Bez problemu fotografowałem z ręki z czasem otwarcia migawki 1/80s przy ogniskowej 270mm. Stabilizator w Tamronie 18-270mm 1:3.5-6.3 naprawdę dobrze spełnia swoje zadanie. To właśnie działanie stabilizatora powoduje lekki hałas. Obiektyw posiada przełącznik „VC ON/OFF”. Szkoda tylko, że obiektyw 270 mm jest „ciemny” z maksimum jasność F/6.3. W zakresie od 18 do 200 mm dostępne są wartości F / 3.5-5.6, ale od 200 do 270 mm maksymalny otwór może wynosić tylko F / 6.3. Słaby jasność może wpływać na dokładność ustawiania ostrości w złych warunkach oświetleniowych. Ogólnie rzecz biorąc, wiele lustrzanek po prostu nie jest przystosowanych do pracy z optyką, której maksymalna przysłona jest mniejsza niż F/5.6. Kiedy pracowałem z Tamronem 18-270mm 1:3.5-6.3, skupiał się dość „wytrwale”.
Praca stabilizatora na twarzy. Ręczny, 270mm 1/30 sekundy
Przykładowe zdjęcia
Obiektyw jest wystarczająco ostry tylko w centrum kadru, ostrość jest słaba. Obiektyw ma dobry kontrast. Przy 270 mm można osiągnąć wyraźny efekt bokeh. Jednak generalnie obraz w żaden sposób nie wyróżnia się. Odkąd mam obiektyw leje deszcz, a w tym skąpym świetle stabilizator obrazu bardzo mi pomógł i udało mi się zrobić kilka zdjęć do recenzji.
Parametry zdjęć przedstawionych w galerii:
Wszystko zrobione aparatem Canon EOS 350D za pomocą filtr ochronny Tamron 72mm MC UV Filipiny. EGF obiektyw włączony Canon 350D wynosi 29-432mm (!). JPEG L w aparacie, wysoka jakość (bez przetwarzania). Redukcja szumów przy długiej ekspozycji została wyłączona. Parametry: korekcja kontrastu - 0, ostrość - 0, nasycenie - 0, tonacja - 0. Używane balans bieli: „Auto” i „Zachmurzenie”, „Światło dzienne”, „Cień”. Zdjęcia zostały zmniejszone.
Tamron 18-270 z przedłużonym bagażnikiem
Moje doświadczenie:
Na własną rękę dodam, że obiektyw cierpi na efekt odkurzacza, a mianowicie: podczas powiększania wtłacza powietrze do wnętrza aparatu, co może prowadzić do szybkiego zanieczyszczenia matrycy aparatu. Nie jest to zbyt przerażające, ponieważ wiele aparatów ma specjalne systemy czyszczenia matrycy i systemy dystrybucji powietrza wzdłuż trzonu lustra aparatu. Zwykle fotografowie amatorzy chcą mieć jeden obiektyw na każdą okazję, a Tamron 18-270mm 1:3.5-6.3 może przyjść im z pomocą. To prawda, że im większy zoom, tym ogólnie gorsza jakość obrazu, więc nie należy się spodziewać, że Tamron 18-270mm 1:3.5-6.3 będzie robił super ostre zdjęcia. Wiele osób ma dylemat – ten Tamron, czy własny 18-200mm F/3.5-5.6. Nie zadzierałbym z Tamronem 18-270mm, bo byłoby to bardzo rozczarowujące, gdyby za 500 cu. natkniesz się na egzemplarz o niskiej jakości – w końcu wiele osób wie, że jakość budżetowych Tamronów różni się znacznie w zależności od egzemplarza. Jeśli jednak udało się znaleźć dobry egzemplarz, to Tamron 18-270 mm może stać się bardzo ładnym „szkłem” w przypadku fotografa-amatora.
Portret na obiektywie
Ceny obiektywów w popularnych sklepach internetowych mogą zobacz ten link.
Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.
Portret na Tamronie 18-270
Alternatywy
Przez alternatywy rozumiem uniwersalne obiektywy superzoom do lustrzanek cyfrowych APS-C przyciętych z powiększeniem większym niż 13X. Takich obiektywów nie ma zbyt wiele.
Poniżej znajduje się lista wszystkich hiperzoomów dla lustrzanek cyfrowych lub bezlusterkowców z matrycą APS-C i zakresem ogniskowych większym lub równym klasycznemu 18-200 mm.
Tamron (różne mocowania):
- Wzór A14 Tamron 18-200 /3.5-6.3 AF (IF) Asferyczny LD XR DiII Makro, luty 2005. Kraj produkcji Japonia lub Chiny. Wersja do aparatów Pentax posiada mocowanie metalowe, do Nikon/Canon/Sony/Minolta mocowanie jest plastikowe. W marcu 2008 roku pojawia się ulepszony model Tamrona dla aparatów Nikon. A14 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania, 8 stykami mikroprocesora i metalowym mocowaniem.
- Wzór B018 Tamron 18-200 /3.5-6.3 AF Di II VC, sierpień 2015.
- Wzór B011 Tamron 18-200mm F/3.5-6.3 Di III VC, czarny lub srebrny, grudzień 2011, do montażu bezlusterkowców Sony E и Canon EOS M.
- Wzór A18 Tamron 18-250 /3.5-6.3 AF Di II LD Aspherical [IF] Macro, wrzesień 2006. Kraj pochodzenia Japonia lub Chiny. W grudniu 2007 roku pojawia się ulepszony model dla aparatów Nikon Model Tamrona A18 NII z wbudowanym silnikiem ogniskowania, przełącznikiem trybu ogniskowania i 8 pinami mikroprocesora.
- Wzór B003 Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II LD [IF] Asferyczne makro VC, lipiec 2008.
- Wzór B008 Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD, grudzień 2010. Producent Chiny lub Wietnam.
- Model B008TS Tamron 18-270 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD, wrzesień 2016.
- Wzór B016 Tamron 16-300 /3.5-6.3 AF Di II VC PZD Makro, Luty 2014.
- Wzór B028 Tamron 18-400 /3.5-6.3 Di II VC HLD, czerwiec 2017 r.
Promaster (różne wierzchowce):
- PROMASTER 18-200 /3.5-6.3 CYFROWY XR EDO AF Asferyczny LD (IF) Makro, Kopiuj Model Tamrona A14 pod marką Promaster. zgromadzenie japońskie
Sigma (różne mocowania):
- Sigma 18-200mm/3.5-6.3 Zoom DC, luty 2005.
- Sigma 18-200 /3.5-6.3 Zoom DC (+-HSM) OS (stabilizator optyczny), wrzesień 2006, aksamit lub eleganckie czarne ciało. Silnik HSM jest dostępny tylko w obiektywach do aparatów Nikon.
- Sigma 18-200 /3.5-6.3 II Zoom DC HSM OS (stabilizator optyczny), październik 2011.
- Sigma 18-200 /3.5-6.3 MAKRO HSM DC OS | C (współczesny, stabilizator optyczny), Styczeń 2014.
- Sigma 18-250 /3.5-6.3 Zoom DC HSM OS (stabilizator optyczny), styczeń 2009
- Sigma 18-250 /3.5-6.3 Zoom DC Macro HSM OS (stabilizator optyczny), czerwiec 2012.
- Sigma 18-300 /3.5-6.3 MAKRO HSM DC OS | C (współczesny, stabilizator optyczny), wrzesień 2014.
Quantaray (różne wierzchowce):
- Quantaray 18-200 /3.5-6.3 Dio Multi-Coated, kopia Sigmy 18-200mm/3.5-6.3 Zoom DC (2005) oznaczona jako „Quantaray”
- Quantaray 18-200 /3.5-6.3 Dio OS (+-HSM) Multi-Coated, kopia Sigma 18-200/3.5-6.3 Zoom DC (+-HSM) OS (2006) pod szyldem „Quantaray”.
Nikon (F):
- Nikon 18-200 /3.5-5.6G DX VR, listopad 2005.
- Nikon 18-200 /3.5-5.6GII DX VR, lipiec 2009.
- Nikon 18-300 /3.5-5.6G DX VR, czerwiec 2012.
- Nikon 18-300 /3.5-6.3G DX VR, kwiecień 2014.
Sony („A” lub „E”):
- Sony 18-200 / 3.5-6.3 AF DT, montaż, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Model Tamrona A14.
- Minolta 18-200 /3.5-6.3AF DT D, Mocowanie, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamrona A14
- Sony 18-250 /3.5-6.3 AF DT, montaż, od 2007 roku najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.
- Sony 18-200 /3.5-6.3 OSS, mocowanie typu E, maj 2010 r
- Sony 18-200 /3.5-6.3 OSTRO, mocowanie typu E, maj 2012 r
- Sony 18-200 /3.5-6.3 PZ OSS, mocowanie typu E, wrzesień 2012 r
Hasselblad (SonyE):
- Hasselblad E 3.5-6.3/18-200 Kopia OSS Sony 18-200/3.5-6.3 OSSWrzesień 2012
Pentaks (K):
- Pentax 18-250 /3.5-6.3 AL SMC DA [IF], październik 2007, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.
- Pentax 18-270 /3.5-6.3 ED SMC DA SDM, wrzesień 2012, najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Model Tamrona B008.
- Samsung 18-250 / 3.5-6.3, z mocowaniem Pentax KAF2, 2008, (najprawdopodobniej wykorzystuje konstrukcję optyczną Tamron Model A18.
Kanon (EFS):
- kanonik 18-200 /3.5-5.6 IS Obiektyw zmiennoogniskowy EF-S (Image Sbabilizer), sierpień 2008 r.
Samsunga (NX):
- Samsung 18-200 /3.5-5.6 ED OIS i-Function, mocowanie Samsung NX
Wnioski:
Tamron 18-270mm 1:3.5-6.3 Di II LD (IF) Aspherical VC Macro B003E to obiektyw o bardzo wysokim współczynniku powiększenia, co czyni go obiektywem na każdą okazję. Ten obiektyw świetnie sprawdza się na wakacjach, zwłaszcza podczas fotografowania przy dobrym świetle dziennym. Ma powolne ogniskowanie wewnętrzne i stabilizator obrazu, który bardzo pomaga podczas fotografowania z ręki. Jakość obrazu nie jest wysoka, ale nadaje się do prostych zadań amatorskich.
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
Sądząc po zdjęciu https://radojuva.com.ua/wp-content/uploads/sg/tamron-18-270/tamron-18-270-vcsample-14.jpg dobry odcinek)
Patrzę więc na takie obiektywy i myślę – czy jest w tym jakiś sens? Przy takich przysłonach nie ma bokeh, trzeba podnieść ISO, czyli zalety dużej matrycy są zniwelowane. Wymiary są bardzo, bardzo duże, cena też nie jest najmniejsza, moim zdaniem jak taka wszechstronność jest potrzebna, łatwiej już kupić dobry ultrazoom - tam zakres ogniskowych będzie wyższy, przysłona będzie większa ( bokeh nie będzie gorszy, widziałem to), i ogólnie jakość będzie porównywalna; trafi do torby zamiast drugiej szklanki, plus okaże się urządzenie zapasowe :)
W takich obiektywach jest pewne znaczenie.
-
Po pierwsze, pomagają bezboleśnie przejść z technologii ultradźwiękowej na lustrzaną. Mimo to obraz jest zazwyczaj bardziej pogodny, kolory są bardziej naturalne, RAW lepiej się rozciąga.
-
Po drugie dla osoby, która nie korzystała z poprawek lub nie chce ich nosić/zmieniać, albo nie widzi różnicy w ostrości na swoim monitorze (lub przy drukowaniu), a jest zadowolony z takiego tła, a… jest jeszcze wiele do dodania – zestaw składający się z prostego aparatu i podobnego obiektywu rozwiąże wszystkie problemy na resztę życia.
-
Po trzecie, jeśli zestawisz je z obiektywami kitowymi, są dobrym ulepszeniem.
-
Po czwarte, obiektywy te pomagają wypełnić dziury „nad”, „pod” i „inter-fix” w ogniskowych i nie przegapić jakiegoś interesującego momentu lub kąta. Moim zdaniem bardzo dobrze jest wyjść ze znajomymi na sesję zdjęciową dwoma aparatami, z których jeden (w naszym przypadku D60 z Nikkorem AF-S 18-200 VR) ma uniwersalny zoom, a drugi (D300 ) ma poprawki.
-
Po piąte, takie obiektywy są bardzo ciekawe ze statystycznego punktu widzenia. Powiedzmy, że uważam, że fajnie byłoby kupić poprawkę, ale nie jestem pewien, którą. Następnie biorę swoją bibliotekę zdjęć, porządkuję ją według użytych ogniskowych i widzę, że przez większość czasu fotografuję na…mm, a najmniej podoba mi się to, jak mój zoom rysuje się na…mm.
PS Sądząc po własnych argumentach, początkujący i/lub „niezdecydowani” fotografowie, którzy już na tym etapie chcieli lustrzanki cyfrowej, powinni znaleźć w takich obiektywach najwięcej sensu (mąż dał mi pieniądze, nie ma gdzie wkładać, obraz nie pozwala na coś prostszego itp. ...).
PPS I oczywiście pisałem z głębi serca, nie obciążony myślami o cenie obiektywu. Jeśli policzysz pieniądze, sytuacja jest nieco inna :).
1. RAW tak, ale biorąc pod uwagę przysłonę i FR, prawdopodobnie będziesz musiał fotografować na wysokich ISO, tj. margines dla „wydobycia” z RAW nie będzie już taki sam. Jeśli aparat jest stary (jak EOS 350D), szum będzie silny przy wysokich czułościach ISO. Jeśli jest nowy, wielomegapikselowy i niskoszumowy, to będzie mydło z powodu niedoskonałości optyki.
2. Jeśli dana osoba jest zadowolona z takiego zdjęcia, to generalnie nie jest jasne, dlaczego skontaktowała się z lustrzanką cyfrową :)
3. Moja opinia - jeśli jest wieloryb, to lepiej wziąć coś z kategorii 70-300, nie próbując zabić dwóch ptaków jednym kamieniem.
4. Drugim aparatem mógłby być ultrazoom, który ma mniejsze rozmiary i wagę, jest tańszy i praktycznie nie gorszej jakości obrazu.
5. Ponownie, ultrazoom również rozwiązałby ten problem, po przeliczeniu ogniskowej.
Generalnie okazuje się, że to obiektyw - sposób na zamianę lustrzanki cyfrowej w prosty ultrazoom, podczas gdy ta metoda jest bardzo droga i kłopotliwa :)
Pytanie do dyskutujących, jaką technikę nazywasz „ciemną”?
Prawdopodobnie tak samo jak ty „Szkoda tylko, że obiektyw 270 mm jest „ciemny” z maksymalnym otworem przysłony F/6.3. Słaba przysłona może niekorzystnie wpłynąć na dokładność ustawiania ostrości w złych warunkach oświetleniowych.”
No cóż, od jakiej liczby F masz na myśli „ciemność”?
To zależy od jakiej optyki, w sensie ogniskowej. Dla szerokokątnego i 3.5 jest trochę ciemno, ale zasięg telewizora dla zbliżeń to niecałe 5.6, czyli co najmniej mniej niż zalecana minimalna wartość dla kamer.
1. Jest odcinek. Nie będzie problemów. ISO 400 i gotowe. Zwykle działa nawet na prostych aparatach. Są sytuacje, w których z założenia potrzebujesz zasłoniętych przysłon przy słabym oświetleniu i nie uzyskasz szybkich czasów otwarcia migawki. W tym przypadku z niedopałkiem będzie jeszcze fajniej niż z szybką optyką.
Zapas będzie dobry. W RAW można też nieco wyostrzyć ostrość. I mówię to nie tylko po to, by się kłócić, ale jako osoba, której po raz pierwszy zaprezentowano Nikkora 18-200, a potem sam zacząłem zbierać poprawki.
Oczywiście będzie mydło, to jest jeden z kompromisów, na które musisz pójść. Ale wiesz, wszystko jest względne. Jeśli ktoś jeszcze nie widział, czym jest naprawdę ostry obraz, jego zdjęcia będą dla niego cudowne.
2. Obraz „lustrzany” prawie zawsze różni się od aparatów z matrycą mniejszą niż zwykły kadr. Zwłaszcza w mniej niż idealnych warunkach fotografowania. I dla mnie było to odkrycie, że zauważa to wielu moich znajomych, którzy tak naprawdę nie rozumieją istoty sprawy.
3. Walka na wieloryby. Są ludzie, którzy potrzebują wszystkiego na raz. Są osoby, którym nawet nie radziłbym wymiany soczewek ze względu na wrodzoną krzywiznę, wszystko może się zdarzyć...
Jeśli mówimy o zakresie zastosowanych ogniskowych, to w zupełności wystarczyłoby mi 18-140 mm (niedawno pojawiło się u Nikona).
4. Nie zgadzam się. Jeśli mam flotę optyki i finanse na to pozwalają, świetnie jest mieć pod ręką 2 kamery o tej samej nazwie. Jak podłączyć jakiś kreatywny obiektyw do ultrazoomu? Lub optyka radziecka? A może niesamowita Vega-11U? I generalnie jest wiele sytuacji, kiedy nie chcę nosić ze sobą całego sprzętu, a łapię „maleńką torbę” z D60 i uniwersalnym zoomem, który JUŻ mam. Drugiego ultrazoomu nie potrzebuję, mi wystarczy drugi korpus, a będzie kosztował znacznie taniej niż podobny na zdjęciu bez lustra.
5. Okazuje się, że ten obiektyw pozwala byłemu właścicielowi ultrazoomu przejść na jakościowo nowy poziom fotografii bez frustracji „Jak nie ma wielkiego zoomu?”, „Dlaczego nie robi zdjęć makro?”. A ile będzie popytu na ten poziom i jak bardzo właściciel jest gotowy na dalszą ewolucję - to duże pytanie, które pozostanie otwarte.
4. Chodziło o drugi aparat, nie zniekształcaj. Nie mówię, że lustro nie jest potrzebne.
5. Tak samo będą frustracje. Nowoczesne ultrazoomy dają większy zoom, to po pierwsze. Tutaj makro w najlepszym razie jest takie samo, jak ultrazoom, a po drugie (aparaty z małą matrycą mają mocniejsze możliwości makro, bo ustawianie ostrości jest łatwiejsze).
I mówię o drugim aparacie!
Łatwiej jest mi wziąć drugą osnowę, która jest kompatybilna z całą moją optyką, niż ultrazoom. I taniej.
Więc frustracji jest mniej niż przy jednej poprawce. Nawet niż z zestawem poprawek. Krótko mówiąc, jest to najbardziej podobna opcja.
tak.. firmy mają sens, aby wypuszczać coś takiego dla leniwych ludzi, którzy chcą „mega obiektywu, który jest niesamowity na każdą okazję, jak megazoom tylko w fajnej lustrzance”. Wtedy prawda okazuje się, że zdjęcie nie to samo, a waga duża i ciemna, a 2/3 ogniskowych nie spadło (albo przydały się 1-2 razy, a te, które się przydały lepiej by było strzelać teleobiektywem), ale obiektyw został już sprzedany, zysk został osiągnięty.
Ale niektórzy ludzie muszą po prostu przejść przez ten etap, aby następnie poczuć różnicę i przejść do czegoś poważniejszego, ze zrozumieniem celów i zadań.
-
A dla niektórych „oświecenie” nigdy nie nadchodzi i przez całe życie żyją w szczęśliwej ignorancji, wciąż myśląc, że mają najlepszy na świecie „mega obiektyw, który jest niesamowity na każdą okazję, jak megazoom tylko w fajnej lustrzance ” :)
Powinno być łatwiej, chłopaki. Za dużo arogancji. Mam Tamrona z tej rodziny (jeszcze bez VR, ale już z silnikiem). Twoim zdaniem jestem po prostu takim bydłem, które frustruje ultrazoom. I - ty, kochanie, się mylisz. 18-200 (a także 18-300 itd.) to wisienka na torcie w linii wielorybów 18-55, 18-105 itd. Chociaż jesteś z nich arogancki, to nie rozumiejąc ekonomii i nie rozumiejąc, że szeroka gama plastików 18-xxx umożliwia Twoim ulubionym firmom produkcję Twoich ulubionych okularów, a z drugiej strony cieszy ich właścicieli, no cóż, czy denerwuje ich, zmuszając ich do myślenia o 70 -210 lub nawet o poprawkach.
Cóż, nawet znając radość z ostrego zdjęcia, wciąż zabiorę 18-250 w daleką podróż. Bo jest wygodny, choć nie zawsze mocno artystyczny. Nigdy nie żałowałem, że dałem 6000r za tamron 18-250 bez vr. Ale jesteśmy bardzo różnymi fotografami.
Myślę, że zamiast ultrazoom lepiej będzie pasował Canon Power Shot G15, przysłona EGF 28-140 1.8-2.8. Bardziej kompaktowa i matryca 1/7
G15 (i ogólnie seria G) to dobre urządzenie, ale nie można ich porównać z obiektywem z recenzji ze względu na mały zoom :)
Brak zoomu rekompensują nogi i głowa. A przysłona i kompatybilność z zewnętrzną lampą błyskową, a także znacznie mniejsze wymiary i znacznie wyższa jakość obrazu, są trudne do przecenienia.
Nie do wszystkich obiektów można dotrzeć
Jeśli chodzi o bokeh, radzę dobrze się zastanowić - http://vk.com/arkadii_shapoval?w=wall2269056_2023%2Fall
Nie chcę za darmo ostrej optyki!
Kupiłem ten obiektyw kilka lat temu do Nikona d90 z myślą o wszechstronności. Dane 18-270 są bardzo wszechstronne, ale nie radzę sobie z jitterem. przy 270mm w górach, przy świetnym słońcu, czas otwarcia migawki 500 - rozmazany. I oczywiście 3,5-6,3. Uniwersalność byłaby nie tylko w oddali, ale i w przeponie, a tu jest ciemno. Oznacza to, że nie kupiłbym tego teraz.
A teraz porównajmy na przykład z Canon PowerShot SX40.
Ma ogniskowe w ekwiwalencie 24 – 840 mm, czyli nawet w szerokim kącie robi ten obiektyw, już milczę o zasięgu telewizyjnym. Tak więc przy tak potwornym zoomie jego apertura to F2.7 - F5.8. Ma crop 5.62, w przypadku portretów z efektem bokeh na długich ogniskowych poradzi sobie całkiem nieźle. Na obiektywach ogniskowych porównywalnych z tym obiektywem będzie można fotografować z krótszym czasem otwarcia migawki lub przy niższym ISO, wzmocnienie jest oczywiste. Jest dobry stabilizator obrazu. Kosztuje mniej niż ta optyka, natomiast to samowystarczalne urządzenie, które w takim razie zastąpi lustrzankę :)
Jest różnica między „nie potrzebuję” a „nie potrzebuję”. A może trzeba wypowiedzieć wojnę zoomom i nie uspokajać się, dopóki nie zostaną zabite? :)
Właśnie się wykłóciłem, nie wypowiedziałem żadnej wojny.
No cóż z Canonem Nikonami nic innego nie widać.. nic innego nie widać.. dawno temu była mydelniczka z jasnym obiektywem, z matrycą 1/1.63, z króćcem na matrycę i najlepsza na rynku ostrość (bez chromatyczności i innych rzeczy) ..z równymi i wszystkimi urokami.
olimpus xz1
EGF 28-110mm, przysłona 1.8-2.5; ISO 800 całkiem działa, ale przy aperturze i odgałęzieniu na matrycy 1600 raczej nie będzie kiedyś potrzebne.. (swoją drogą automatyka nigdy nie ustawia więcej niż 800)
przykład bokeh:
http://a.img-dpreview.com/reviews/OlympusXZ1/samples/dof/XZ1port.JPG
http://www.letsgodigital.org/images/producten/2728/testrapport/olympus-xz1-image.jpg
ISO 800 (najgorszy wynik, jaki można uzyskać z aparatu w maszynie)
http://content.onliner.by/news/reviews/olympus_xz1/31.jpg
ISO 100
http://content.onliner.by/news/reviews/olympus_xz1/27.jpg
Przykład ostrości mdf (makro).
http://album.foto.ru/photos/or/462846/2763787.jpg
W żaden sposób nie promuję tego modelu aparatu, po prostu odnoszę wrażenie, że ludzie są zahipnotyzowani słowem lustrzanka i nie widzą nic innego, zresztą z tak wąskiego spektrum jak lustrzanka ludzie też są zafiksowani na 2 systemy.
W 2006 roku zrozumiałem nieodwołalnie: za 1000 USD. możesz mieć wszystko na raz dla sukcesu
amatorskie "życie fotograficzne" i (lub) ... po prostu tusza przeciętnie przyciętej lustrzanki cyfrowej dla nieudanego amatorskiego "życia fotograficznego". W drugim przypadku będziesz długo „wspinać się” (zawsze!) i wyrwać się, nie nadążając za mniej lub bardziej jasną optyką, filtrami itp.
Zdecyduj, proletariuszu, towarzyszu, tym bardziej, jeśli nie jesteś mistrzem (różnica polega na wadze portfela)! Zawsze decyduj. Musisz wyłożyć 3000 USD. na porządny aparat amatorski? I możesz wyrzucić te pieniądze w błoto bez szkody dla siebie, swojej rodziny? Odważyć się. Po prostu nie musisz udawać wielkiego fotografa-artysty – wielcy na mecie życia znów fotografują mechanicznymi aparatami z czasów I i II wojny światowej. Fotoprawda jest źródłem malarstwa światłem.
Tak, dziś jest znacznie więcej przyzwoitych „mydelniczek” (poziom aparatów pseudorefleksowych) niż przyzwoitych lustrzanek. Za 1000 j.m. możesz wybrać ten, który ozdobi Twoje życie. W tym kreatywność. Jeśli zrobisz arcydzieło, zostanie ono oderwane za pomocą matrycy, która kosztuje 20 USD. I vice versa: spójrz, ile badziewia w Internecie od właścicieli kamer FF za 5000 USD. Ja bym używał własnych aparatów dla takich fotografów... Bugatenky pinokio i pinocchio.
Przepraszam, ale Canon PowerShot SX40 daje mniej więcej ostry obraz do 100mm EGF, potem ostrość bardzo spada ze względu na aberracje chromatyczne, w pochmurny dzień nie da się uzyskać normalnego zdjęcia.
Ten obiektyw jest przeznaczony do podróżowania po gorących krajach. Dlatego jest tak ciemno. Wszystkie mają tę samą nazwę podróży zoom. Gdy nie ma czasu na przestawianie obiektywu, a w podróż łatwiej przewieźć jeden obiektyw niż zestaw 14mm / 50/135/200/300. Jeśli potrzebujesz poważnej pracy, weź ze sobą zestaw półtora kilograma L-k.
Dziękuję autorowi za stronę.
Bardzo dobre recenzje technologii. Ta recenzja jak zwykle mnie ucieszyła. Chociaż nie robię tak dużo, osobiście uważam, że wszystkie te same obiektywy o różnych ogniskowych są ważniejsze niż jeden uniwersalny. Tak, fotografowanie dla siebie problemu rozwiąże się natychmiast po zakupie tego obiektywu, ale aby zrobić dobre, spokojne ujęcie, lepiej odczepić i założyć inny obiektyw.
Kiedyś używałem Tamrona i „mydło” zdjęć mnie zabiło, teraz nawet nie wiem, czy uzupełnić urządzenie takim „szkłem”, czy nie.
Jak mówią powyżej, wszechstronność nie zawsze jest dobra!
Powiedziałeś: „Użyłem Tamrona raz…”. Brakowało Ci słowa „to”, ponieważ ten producent ma dużo BARDZO dobrej optyki; niektóre soczewki mają po prostu wyjątkowe właściwości! A ten, owszem, jest bardzo przeciętny optycznie i powstał jako kompromis dla podróżującego amatora, którego nie interesują niuanse obrazu, ale wygodnie jest fotografować małpy na drzewach w Tajlandii. Co jest nie tak? Każdemu według jego potrzeb. Po co przymierzać cudzą sukienkę i mówić całemu światu, że to dla ciebie za mało? Szyj osobno...
Mnda ... ... Słaby obiektyw za 500 $ (
Dzięki za recenzję Arkady!
Makro Tamron AF 70-300mm F4-5.6 będzie recenzja tego obiektywu? mocowanie nikona
Dobra pora dnia! Mam Nikona D3100 i obiektyw kitowy 18-55. Latem jedziemy do Petersburga. Będziemy kręcić zarówno samo miasto – budynki, ulice, pomniki itp., jak i w muzeach. Chciałabym też sfotografować miasto nocą. Proszę o radę: jaki obiektyw kupić 18-105 czy 50/1,8G? Budżet jest niestety ograniczony do 10 tys. (Ale ja też nie chcę „zoomować” stopami, a to nie zawsze jest możliwe). Z góry dziękuję.
Na spacery po mieście wystarczy 18-55. Do portretów można użyć 50mm 1.8, chociaż do zdjęcia „… jestem blisko wieży lub pałacu…” wystarczy wieloryb
Cóż, jeśli nie chcesz powiększać stopami, to wybór jest oczywisty))) Ale poprawka to poprawka, będzie miała lepszy obraz niż zoom, musisz poświęcić wygodę dla obrazu.
Lepiej kup poprawkę, masz już 18-55 lat i zabierz ich obu w podróż.
W rzeczywistości nie jest drogi, na przykład na Nikonie kosztuje mniej niż 10t.r
http://www.dns-shop.ru/catalog/i153714/obektiv-tamron-18-270mm-f-35-63-di-ii-vc-pzd-dlya-nikon.html
Na próżno skarcili ten obiektyw. Jak dla mnie - doskonałe szkło. Będąc posiadaczem tamronu 18-200 uznałem, że fajnie byłoby mieć ten sam obiektyw, ale z kijem. Dodatkowe 70 mm nic nie daje, ale kikut naprawdę pomaga. Z drugiej strony, większy rozmiar jest frustrujący w porównaniu do 18-200. Mydło obu tamronów zależy przede wszystkim od fotografa (jak w przypadku każdego innego szkła). Jeśli nieumiejętnie dobierzemy czas otwarcia migawki/przysłonę/ISO, to nie będzie ostrości nawet przy 70-200 2.8l. Ale najczęściej to szkło staje się drugim, a nawet pierwszym obiektywem fotografa, co oznacza, że doświadczenie to wciąż za mało. Ponadto ważne jest, aby umieć prawidłowo trzymać aparat, bo kikut nie zawsze może uratować dzień. Ponadto musisz mieć możliwość pracy z plikami rav - dodanie ostrości nigdy nie stanowi problemu. Otóż generalnie ostrość zdjęć na poziomie 18-270 jest wystarczająca do wydrukowania ich na a3 (a kto w ogóle drukuje nawet a4?). Na ekranie monitora bez powiększenia nie brakuje też ostrości, kontrast jest wysoki. Ogólnie rzecz biorąc, z jakiegoś powodu tamrony w jepegu robią zdjęcia w cieplejszych kolorach - najwyraźniej autoBB z tamronami nie działa tak samo, jak z natywnymi okularami. Swoją drogą mam ten tamron na Nikonie.
Czytałem wiele opinii, że Canon 55-250is daje lepszą jakość za niższą cenę. Nikt się nie kłóci, ale w kanonie nie ma szerokiego kąta. Mam 55-250is i przewyższa tamron we wszystkim poza wygodą ogniskowych. Zaskoczył mnie też rozmiar tego tamronu 18-270. Jest jeszcze szerszy niż mój Nikon 70-300VR, choć trochę krótszy. Z osłoną przeciwsłoneczną wygląda na to, że masz coś naprawdę poważnego :) Porównywanie tego szkła z poprawkami nie ma sensu. Ale zoom podróży z niego jest normalny. I wziąłem to właśnie po to, aby nie ciągnąć ze sobą tego samego 55-250 plus 18-55 lub poprawek. Cóż, o cenie. W naszym sklepie kosztuje 18000 18 rubli. Cena nie jest tak nieuzasadniona - niewystarczająca. Chociaż natywny 200-100VR od Nikona kosztuje więcej, niż powinien kosztować. Ale całkiem możliwe jest wyjęcie takiego szkła z rąk. Wziąłem go za 5000 euro (18 rubli) i za tę cenę jako zamiennik niestabilizowanego tamronu 200-400 - szkło jest po prostu super. Jestem pewien, że teraz ten duży obiektyw na długo zagości na jakimś korpusie Nikona. Na poważną i długą sesję zdjęciową (latem wszelkiego rodzaju festiwale plenerowe) możesz wziąć 40d z 2.8mm 50, 55d z 250-80IS, d50 z 1.8 5100 i d80 tym tamronem. Będzie wszystko ogniskowe, piękny obraz i przysłona. Wcześniej w tym samym zestawie na d18 było to 200-5100 (to szkło nie miało własnego silnika do ustawiania ostrości, więc nie zakładałem go na d5100), a na d70 300-18vr. To prawda, że przy 270-70 prędkość ogniskowania nie zbliża się nawet do 300-50vr. Ale szybciej niż 1.4 18g :) Szybkość porównywalna z wielorybem 55-18vr Nikona, a to biorąc pod uwagę nieporównywalnie większy zakres ogniskowych. Ogólnie 270-100 jest dobre na obiektyw uniwersalny i nie ma sensu się spierać :) Dla tych, którzy mogą zabrać na wycieczkę tylko jedną szklankę i dla tych, którzy nie planują patrzeć na 16% crop po podróży, którzy są nie chorują na perfekcjonizm i są gotowi trochę poświęcić jakość obrazu, ze względu na niezrównany kąt - musisz kupić! Nawiasem mówiąc, Tamron prawie zaczął sprzedawać nowy superzoom - 300-18 z odgałęzieniem. Tak więc Nikon ze swoją 300-16 ponownie przegrywa z Tamronem pod względem pokrycia ogniskowej. Gdy cena używanego 300-7 spadnie do akceptowalnych 8-18 tys., chętnie zmienię ten 270-XNUMX na nowszy model.
został dosłownie tydzień, zanim dolar zaczął rosnąć w cenie ... :)
Panowie, fotografowie amatorzy i profesjonaliści pomagają mi dokonać właściwego wyboru. Przejrzałem kilka recenzji, ale nie znalazłem dla siebie odpowiedzi.
Co wybrać NIKON AF-S 18-200mm VRII czy TAMRON 18-270mm F/3.5-6.3 Di II VC PZD?
Celem jest uniwersalny obiektyw podróżny (oboje). Do innych celów jest zarówno stały, jak i szerokokątny, teraz wybór jest właśnie taki kombi. Kwestia ceny nie jest tego warta, dobieram według stosunku jakość/łatwość użytkowania. Karkas - Nikon D7200.
Piszą o tamronie, na którym cierpi jakość obrazu (zwłaszcza ostrość), jest głośny, wydaje się, że skupia się trochę wolniej. Chociaż ktoś pisze, że nikorr cierpi na te same rany.
Tym, co przyciąga w tamronie, jest większy zoom, mniejsza waga, bardziej kompaktowy. Ale jeśli jakość obrazu jest znacznie gorsza, to co za te dodatkowe 70 mm? Jak pracują z wideo?
Ogólnie mile widziane są wszelkie przemyślenia i prawdziwe doświadczenia porównawcze. Z góry dziękuję wszystkim!
Mam Nikona D7100. Miałem Sigmę 18-250 (dopóki nie został skradziony). Sigma jest ostrzejsza, ciekawsza (znowu tańsza), nie zmywa detali, patrz, są porównania. Jest też nowa Sigma 18-300 z wbudowanym silnikiem. Jeśli nie przeszkadza Ci kwestia pieniędzy - kup NIKOR 18-300 mm, będzie lepiej pod każdym względem.
Tak, wahałeś się przed spamowaniem w każdym wątku.
DZIĘKUJEMY Arkady za tę recenzję i za całą witrynę!
Od pół roku, kiedy to czytam, rozwinęło się już dobre uzależnienie - jeśli chcę coś wyjaśnić o soczewce lub odnieść się do kogoś innego, to pierwsze, na co patrzę, to Radozhiva. Nawet materiał o chrzcinach trafił na ten temat! ))
I uważam, że twoje materiały są nie do pochwały - szczegółowe, uporządkowane i zrozumiałe do przyswojenia. Umiarkowanie subiektywny.
Bez "popisów" i kategorycznych stwierdzeń. Bez fałszywego „marketingu”, za co wielkie dzięki!
Ale nagle nastąpiła awaria - zainteresował mnie obiektyw Tamron 16-300. I ... nie znalazłem tego tutaj ... ((
k.m.k. - to bardzo ciekawy „uniwersalny” na tle konkurencji, którego szczerze życzę i „ankietę”.
Zwłaszcza w porównaniu z markowym Nikkorem 18-300, którego niestety też nie masz. ;)
czy warto czekać na niegrzeczną wersję PZD?
O bogowie! Jakże uwielbiam te argumenty z zawadiackim wysunięciem dolnej wargi i opowieściami o dzwoniącej ostrości.
Chłopaki! Jest to zoom podróżny z eleganckim króćcem i doskonałym fr.
Latem położyłem go na tuszy i pojechałem na Krym.
Nigdy nie żałowałem, że nie zabrałem ze sobą innej optyki. Idealny do raportowania z wakacji. I portret z klaunem na plaży do startu dla dziecka i statkiem płynącym daleko w morze.
A ostrość... Zdjęcia z wakacji świetnie wyglądają na moim XNUMX-calowym telewizorze.
A kiedy idę na sesję reklamową… biorę zupełnie inne okulary. To pięćdziesiąt dolarów 1.4 i zoom 17-50 2.8.
A tym bardziej, że dostałem tego Tamrona z ebay za 100 dolarów (Amerykanka rozciągnęła gumkę na pierścieniu do zmiany ogniskowej i postanowiła go sprzedać) – po prostu zadomowił się na zawsze w mojej kolekcji obiektywów.
Tak, nie uzyskasz od niego dzwoniącej ostrości. Ale na wakacjach to szkło jest po prostu niezastąpione. Nic. Absolutnie.
Arkady, czy powinienem wymienić mojego Nikkora 55-200 VR na ten egzemplarz z dopłatą?
Nie jestem Arkadym, ale nie zrobiłbym tego. To w skrócie. Jeśli szczegółowo, to musisz wiedzieć, do czego służy ta wymiana. Istnieje wiele przypadków, w których zastąpienie ma sens:
- jeśli masz w ogóle jeden obiektyw - 55-200, to oczywiście bez szerokiego kąta jest to smutne i trzeba je zmienić;
- jeśli często podróżujesz i potrzebujesz do wszystkiego jednej soczewki, tamron też się sprawdzi;
- jeśli jesteś zbyt leniwy, aby nosić kilka okularów, potrzebujesz jednej i niedrogiej, a z grubsza mówiąc, nie obchodzi cię spadek jakości.
W innych przypadkach wymiana nie jest do końca udana. Jeśli masz 18-55 i 55-200, to każdy z nich da lepszy obraz w swoim zakresie ogniskowych. Dodatkowe 70 mm na długim końcu tamronu jest wyraźnie mydlane, będziesz musiał zakryć przysłonę, co oznacza fotografowanie z zewnętrzną lampą błyskową lub na słońcu.
Sam mam taki tamron i używam go tylko na wyjazdach, kiedy w ogóle nie ma czasu na zmianę okularów, a także w raportach, które nie wymagają dużej przysłony, małej głębi ostrości i dużej ostrości, a także w przypadku kiedy idę zgłosić w ogóle światło. Generalnie nie jest źle, ale 55-200vr da ostrzejszy obraz, na dodatek jest to obiektyw natywny, który pozbawia go ewentualnych problemów, jak w przypadku tamronu.
I na koniec, jeśli naprawdę potrzebujesz superzoomu, spójrz na Tamrona 16-300vs - jest mniejszy, ma ochronę przed kurzem i wilgocią, szybko ustawia ostrość, ma jednocześnie szerszą i dłuższą pozycję zoomu, a także zapewnia nieco ostrzejszy obraz. Ale cena jest też znacznie wyższa.
Dzięki Pastorze. Mam jeszcze fix 35 mm od Nikkora. A od 55-200 jest naprawdę smutno bez szerokiego kąta i jest trochę ciemno. Dlatego zdecydowałem się na wymianę. Czekam, aż dotrze jutro...
A do jakiej wartości ma sens zaciskanie przysłony dla maksymalnej ostrości na tym tamronie?
Po co pytać, jeśli go nie masz, a jeśli tak, tym łatwiej się o tym przekonać.
Wydawało mi się, że przysłona 8 będzie miała z niej najlepszy obraz.
Mam to szkło od 2009 roku, najpierw w Nikonie D50, potem w D90. Nie bez narzekań, ale bardzo mi się podobało. Jeszcze w 2015 roku zepsuł się napęd zoomu. Nie licząc na naprawę jakościową kupiłem Tamrona 16-300. Co mogę powiedzieć... Tak, zarówno szerzej, jak i dłużej. Ale ostrości brakuje jako klasy. Nawet przy 6MP D50 - owsianka w środku.
Jakoś naprawiono 18-270. Uzgodnili z centrum serwisowym w Moskwie - zgodzili się wyrównać. Upuścił oba. Sprawdziłem po - 18-270 było lepiej niż było, ale 16-300 nie. Umówiłem się na osobiste spotkanie, przywiózł oba i D90. Dostosowany do konkretnego urządzenia. 18-270 - ogólnie klasa! I 16-300 - zheppa ... 500 dolców - i wyrzuć ...
16-300 i miałem problem z ustawieniem ostrości, opisałem to w recenzji, szkoda (
Mijn lens blokkeert bij het inzoomen, komt daardoor niet verder dan ca. 30mm.
Co to jest daar aan te don?
Wyślij go do naprawy.