Materiał według tych soczewek specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eshmakov.
Na początku lipca zakład Lytkarinsky pokazał na wystawie Innoprom-2022 w Jekaterynburgu dwa nowe obiektywy - MC Rubinar 2/100 M i Tair-45 Bokeh Master 95/2.3. W tej notatce chcę opowiedzieć historię mojej interakcji z LZOS, która pozostała za kulisami tego wydarzenia, ale jest bezpośrednio związana z tymi obiektywami.
W przeddzień nowego roku 2021 LZOS pokazał zaktualizowane obiektywy lustrzane Rubinar, a dzięki inicjatywie Arkadego już w styczniu 2021 roku zostałem przyjęty do fabryki, zwiedziłem m.in. i został przeniesiony do Rubinowy 300/4.5 do recenzji, a nawet umówiłem się na spotkanie z projektantami w celu omówienia obiecujących projektów do produkcji fotooptyki.
Astronomiczne soczewki apochromatyczne i ogromne soczewki kosmiczne w Muzeum LZOS.
Pamiętam dokładnie, że w tym dniu moim głównym osiągnięciem było dosłownie uniemożliwienie wznowienia produkcji przestarzałego Industar-61 LZ MS pod każdym względem, co brzmi śmiesznie, ale wtedy nie było bynajmniej iluzją. W tym samym czasie po raz pierwszy dowiedziałem się o opracowaniu obiektywu portretowego 100/2 - jak można się domyślić, tego samego MC Rubinar 2/100 M.
Podczas kolejnych wizyt otrzymałem nie tylko następujące „rubinary» do recenzji, ale też zgodziłem się na odbycie stażu w przedsiębiorstwie, ponieważ chemiczne procesy wytwarzania szkła to moja specjalność.
A pod koniec kwietnia zostałem zaproszony na wystawę fotograficzną w Moskwie, gdzie oprócz znanych mi już przedstawicieli LZOS spotkałem ich sobowtórów z KMZ, którzy delikatnie mówiąc okazali się zarówno niekompetentni, jak i nielojalni, z wyjątkiem Artema Timireva, projektanta mechaniki obiektywów KMZ, który był obecny. Pod wrażeniem tego, co zobaczył, zostało napisane notka o „ojczyźnie słoni”.
Rosja to miejsce narodzin słoni. Oraz „obiektywy dla profesjonalistów” (C).
Latem podczas stażu miałem dużo czasu na bliższą współpracę z LZOS SA, podczas której zajmowałem się nie tylko zadaniem „chemicznym” - badaniem procesu produkcji specjalnej korony fluorofosforanowej OK-4, który ma parametry bardzo zbliżone do fluorytu.
Po pierwsze, podczas ćwiczeń przeprowadzałem testy i po prostu strzelałem dla własnej przyjemności na obiektywie Rubinowy 500/5.6co wywarło na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Jego recenzja jest na Radożowie. Swoją drogą udało mi się odwiedzić Arkady i stara radziecka wersja obiektywu.
Po drugie, podczas praktyki udało mi się wziąć udział w rozwoju Rubinaru 2/100. Najpierw zapoznałem się z jego starym prototypem, którego wrażenia z użytkowania nakreśliłem w: artykuł o Radożowie. Nie mogę powiedzieć, że bardzo podobał mi się pomysł zderzenia starego prostego obiektywu planarnego z nowoczesnym autofokusem Yong Nuo 100/2ale do tego czasu nie było już odwrotu. Niestety w tym obiektywie nie udało się zrealizować ani jednego, który mi się podobał "kontrola winietowania"lub cokolwiek innego specjalnego. Ale starałem się napisać zakres zadań w oparciu o doświadczenia związane z obsługą prototypu, aby zniwelować główne wady prototypu i poprawić mocne strony. Będzie można dowiedzieć się, jak moje życzenia zostały uwzględnione, gdy obiektyw wpadnie mi w ręce.
Zdjęcie pierwszej przedprodukcyjnej wersji MC Rubinar 2/100 M pokazanej na wystawie Innoprom-2022.
Ale najprzyjemniejsze dla mnie „odkrycia” zostały uzyskane przez przypadek. Na przykład w muzeum LZOS udało mi się to dowiedzieć para niejasnych soczewek 37/1.0 - to dzieło tego konkretnego przedsiębiorstwa i jest tam pamiętane do dziś. I raz w jednym z pomieszczeń zakładu rozpoznałem w jednym z detali wśród stert śmieci, o których nie sposób zapomnieć - tytanowy trzonek soczewki Tair-62T 95/2.5, który kiedyś musiałem wycinać przez pięć godzin krążkiem grawerskim z węglików spiekanych. Trudno powiedzieć, kto był wtedy bardziej zaskoczony - ja (moje znalezisko) czy pracownicy towarzyszącej mi fabryki (moja świadomość).
Prototypy MC Rubinar 2/100 M i Tair-45 Bokeh Master - MC Rubinar 2/100 i Tair-62T.
Choć osobliwości korzystania z obiektywu Tair-62T „zgodnie z jego przeznaczeniem” nie robią na mnie większego wrażenia, zdjęcia, które na nim wykonano, pozostawiają obojętnym niewiele osób. I wreszcie mogłem zaproponować, że zrobię to, co chciałem od dawna - zrobić traktor ze zbiornika. To znaczy zrobić obiektyw do celów pokojowych z wojskowego Tair-62T. To dzięki recenzji tego obiektywu, o której pisałem wcześniej, propozycja została od razu przyjęta, mimo że projektanci kręcą palcami na skroni.
Było więcej miejsca na zadanie opracowania warunków odniesienia dla konwersji Tair-62T, ponieważ wcześniej nie dokonano żadnych zmian konstrukcyjnych. Podczas opracowywania wersji cywilnej obiektyw został unowocześniony, aby poprawić jakość obrazu na brzegu kadru 36x24 poprzez zwykłą zmianę położenia soczewek. Również wzrosła o prawie jedną trzecią kroku jasność obiektyw - od F/2.5 do F/2.3. Pozostałe niuanse staną się jasne po otrzymaniu kopii do testów.
„Tair-45 Bokeh Master” na wystawie „Innoprom-2022”.
Osobna historia była z zachowaniem nazwy obiektywu – nikt w fabryce nie chciał „przypadkowych” dopasowań z nazwą „prototypu”. Na szczęście udało im się zachować piękną nazwę „Tair” – zmieniono tylko numer na obiektyw, skromnie i niezbyt dwuznacznie nazywając go na cześć 45. wydziału LZOS, który zajmuje się obliczaniem przyrządów optycznych.
Propozycja wyprodukowania oprócz Tair-45 zaktualizowanego filmu LZOS Tair-41 z jakiegoś powodu to odrzucili – ale takie hasło zostało zrujnowane… Napis „Bokeh Master” na Tair-45 rani mnie w oczy, ale z drugiej strony takie nazwy są dość popularne u innych producentów – to są Mitakon” Speedmaster”, „Freewalker” i bardziej porządny „Noctilux” od Leiki.
Tak więc zwykłe wydarzenie - zapowiedź kilku innych obiektywów manualnych z Federacji Rosyjskiej - stało się dla mnie dość znaczące: w końcu po raz pierwszy udało mi się przenieść coś z moich przeróbek, mojego pomysłu do rzeczywistej produkcji. Nie bez znaczenia jest też to, że jeden z nowych obiektywów został dosłownie „wyjęty z bomby” – a Tair-62T zamienił się w pokojowego „mistrza bokeh”. Oczywiście nie „demilitaryzuje” to całego LZOS, jak wielu chciałoby to zrobić teraz, ale tworzy pewien precedens. I choć okoliczności wokół nie są zbyt pomyślne, nadal będę współpracował z LZOS - a moje inne pomysły wcielę w serial „szkło i metal”.
Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj. Wszystkie recenzje Rodion w jednym miejscu tutaj.
Bardzo ciekawa, Rodion, naprawdę ekscytująca historia! Dziękuję i powodzenia.
Jeden fakt jest mylący. Oryginalny Tair-62T (sądząc po recenzji Rodiona) ma zbyt żółte szkło. O ile rozumiem, nikt nie zmienił marki szkła optycznego na Tair-45 (zmieniła się tylko odległość między ostatnimi elementami optycznymi).
Obawiam się, że nowość odziedziczyła tę żółtość.
I zastanawiam się, dlaczego skala apertury Tair-45 zaczyna się od 4 (a apertura paszportowa to 2,3). Wrażenie, że jest ich więcej niż 4, nie otwiera się.
Poznaj spivpratsi z fabryką, która wytwarza produkty wojskowej marki, która jest fajna.
„Єtopolitіkіnaspossorіlі” - powiedzieli Rosjanie.
Vpevneniy, że udział lzos będzie taki sam, jak i zomz.
Głupcze, pisząc w wymyślonym języku, napisałeś swoje imię po rosyjsku. Powyżej był „Andrij”. =D
Cóż, klauni wokół kshn. Ta strona jest o zdjęciach, nie mam ochoty rozmawiać na ten temat - lepiej milczeć
Garne rosyjski im'ya Zadzwoń. Czy nazywali cię tak, żeby cię rozśmieszyć? Strona jest więc o zdjęciach, a nie o żartach.
>w wymyślonym języku
Czy w kopalniach znali język rosyjski? Poważnie jednak, „sprawiedliwa nienawiść rasy” może podążać za statkiem z własną ksenofobią i całkowicie faszystowskim „rosyjskim światem”.
Pozbądź się już siebie, Andriy.
Och, Wityunia. Jak się masz, czy prostujesz plecy siedząc na butelce? Cud, bo inaczej będzie skolioza, a my potrzebujemy was żywych i zdrowych.
Yevgen Vaganych czekał na ciebie z twoimi głupimi dowcipami, tam będziesz na żądanie. Nie ma.
Kupiłeś stronę z Arkadii i virishuesh dla kogo de buti? Jeśli nie, zamknij pelkę i usiądź.
Jesteś wadliwy.
Żartuj, nie zdając sobie sprawy, że ludzie nie śmieją się z twoich żartów, ale z ciebie.
Andrija. Z tekstu artykułu jasno wynika, że Rodion jest studentem pozostałego kursu najwyższej hipoteki początkowej i odbył staż jako cim litr w LZOS. Student może ćwiczyć w zamkniętym przedsiębiorstwie lub tylko dla produktów hromada. Przyznaję, że dodanie nowego do nowego spivrobitnika LZOS pomogło Rodionowi podjąć los sprzedawcy Rubinar 2/100. Zdecydowanie vin po przejściu praktyki na rekomendacje lub nawiązaniu kontaktów w LZOS, na przykładzie muzeum spivrobitnikiv. Więc po prostu wydaj na praktykę w LZOS, to nierealne. To, co napisałeś, z jednej strony podarowałeś sobie, z drugiej strony nie możesz być obcą i nie vizdnoy osobą, jakbyś oszczędzał.
Student „zapobiegał” uwolnieniu industrial-61.
No oczywiście. Spraw, aby uczniowie byli nieśmiali, jeśli wejdą w praktykę, fajnie.
Cóż, powiem, że Rodion naprawdę zrobił tam szelest. On nawet Bogdankowa skazany za „kopiowanie” Nikkorowa.
Czy Rosjanie znowu ukradli? Yaka nepodіvanka.
nie za leniwy, aby zmienić układ ze względu na ja? czy thiam jest specjalnym clave, który ma ja?)))
A kiedy Tair-45 trafi do sprzedaży i na jakie wierzchowce będzie produkowany?
Mocowaniem dla obu obiektywów będzie M42, kiedy dokładnie trafi do sprzedaży - nie jest jeszcze jasne, wykonano już próbki przedprodukcyjne, aby zidentyfikować niedociągnięcia. Niedługo będę miał je pod ręką. Wiem też, że oczekuje się, że ceny będą znacznie bardziej adekwatne niż KMZshnyh.
Dziękuję!
Chciałem zapytać, czy planujecie wziąć Selenę 1,9/58 na test?
Selena jest KMZ. Czy nie scharakteryzowałem jeszcze wystarczająco stosunku KMZ do społeczności fotograficznej?
Wystarczy, ale jest pewna subiektywność (IMHO).
Tych. jak rozumiem, testu Seleny 1,9/58 w Radożowie nie można od Was oczekiwać.
Ogólnie rzecz biorąc, w sieci praktycznie nie ma niezależnych recenzji obiektywów KMZ, nawet płatne filmy w zasadzie nie istnieją. Chociaż spotkałem jedną, z ich nowością, której jeszcze nie ma jeszcze w sprzedaży - było tylko 500 odsłon.
Osobiście zaoferowałem przedstawicielom KMZ pomoc w pisaniu recenzji ich obiektywów dla Radozhivy rok temu na wystawie, a Arkady i ja pisaliśmy do nich nawet mailowo wcześniej nawet nie raz. W odpowiedzi otrzymano tylko milczenie. Na wystawie oni, odpowiedzialni przedstawiciele, raczyli również wyrazić pogardę dla propozycji. Taka jest polityka przedsiębiorstwa – można porównać ich podejście i podejście LZOS.
Z drugiej strony, jeśli ktoś z czytelników Radozhivy poda mi do recenzji tę samą Selenę, z chęcią przetestuję obiektyw i napiszę artykuł.
OK. Dzięki za przedłużoną odpowiedź.
Jeśli kupię, oddam Ci do testów.
Podobno są już normalni i tak robią interesy.
Być może wynika to z grubego klienta państwowego.
Gdyby nie on, przedsiębiorstwo prawdopodobnie by już nie istniało, ale jak zwykle winni byliby kapitaliści, upadek ZSRR itp.
Tak, przerażający recenzenci jest
Bojkotuj KMZ osobiście ode mnie. Pisałam o tym w komentarzach i na fotoroomie
Ciekawie się czytało, dzięki. To smutne, że pod taką pracą jest tak mało komentarzy. Nie mogę się doczekać recenzji tych obiektywów.
wydano jakieś bzdury. nie mógł zrobić 100 1.8? kto potrzebuje teraz f2. są pełne. krótko mówiąc, chińskie woły i nasze, jak AvtoVAZ, powoli podbijają się śmieciami.
Moim zdaniem Arkady, który stracił dom w wyniku rosyjskiej inwazji i cudem zdołał ocalić swoją rodzinę i wywieźć ją za granicę, czas zdecydować, czy jego strona internetowa i my, ukraińscy czytelnicy, potrzebujemy treści z kraju terrorystycznego, recenzuje optykę sowiecką i postsowiecką od „dobrych Rosjan”? W końcu optyka na świecie rozwinęła się już tak bardzo, że nawet Chińczycy nauczyli się robić soczewki o nowoczesnych konstrukcjach optycznych, o doskonałym oświeceniu i jakości optycznej akceptowalnej dla rynku masowego.
Oczywiste jest, że większość czytelników jest zadowolona, są to ludzie o niskich dochodach i szanowanym wieku, korzystają z technologii sprzed 10 lat, uważają optykę radziecką za jedyną dostępną dla ich kieszeni opcję. Ale Arkady, to droga donikąd. Na całym świecie sprzęt fotograficzny nie jest fetyszem, ludzie dość często zmieniają i aktualizują swój sprzęt, łatwo przesiadają się na bzk i inne systemy, a już na pewno nie przepadają za optyką LZOS z lat 1940-tych.
Miejsce to zamienia się w rodzaj cmentarza fotograficznego, na którym ludzie pielęgnują stare helio i jowisze na swoich starożytnych kanonach i nikonach. Paliwa do ognia dolewają niektórzy recenzenci i komentatorzy z sąsiedniego stanu, z którego po prostu tchnie beznadziejna bieda, a w komentarzach wymyka się tęsknota za czerpakiem, przekleństwa wobec kapitalistów i wysokie koszty sprzętu fotograficznego dla ludzi pracy wszystkich krajów, a także rosyjski szowinizm.
Czy nie nadszedł czas, biorąc pod uwagę tak wiele ofiar cywilnych z wojny, aby mentalnie zerwać ten związek i zacząć przeglądać wyłącznie nowoczesne systemy, a nawet nie patrzeć na to, co zrobili na lzos / heroos?
Dmitrij.
Zgodnie z pierwszym akapitem – myślisz jak Amerykanin z przełomu lat 50. i 60. Jak kupować sprzęt fotograficzny z Japonii? Jakie bzdury? Chodź, nasz, rodzimy, zrobiony na kontynencie.
Sprzęt fotograficzny, elektronika i samochody podbiły rynek amerykański w 20-30% w ciągu 80-90 lat.
Chińczycy nie nauczyli się jeszcze robić obiektywów na solidną piątkę, więc powiedzmy, że robią to na czwórkę. Koreańczycy nauczyli się robić optykę za pięć z minusem.
Optyka konsumencka nie posunęła się zbytnio do przodu, coś innego posunęło się do przodu.
Zgodnie z drugim akapitem - Trochę inaczej. Fetysz optyczny opiera się na materiałach, które można wyczuć (dotykowo), ocenić pod kątem wagi, jakości wykończenia zewnętrznego itp. Sposób mocowania soczewki, obecność pierścienia ustalającego lub toczenia, to lot myśli inżynierskiej i ograniczeń w technologii, a następnie produkcja. Aby dowiedzieć się, jak to zostało zrobione i jakie technologie zastosowano, konieczne było jego zdemontowanie.
Cała myśl optyczna ZSRR opiera się na kopiowaniu i studiowaniu dokumentów III Rzeszy, wielu ludzi o niemieckich korzeniach przekazywało swoją wiedzę w latach 40-50. Dużą rolę w rozwoju odegrał również sprzęt z III Rzeszy. Amerykanie nie pomogli w tym zakresie, z wyjątkiem sprzętu, który był dostarczany w ramach leasingu. Nauka i przemysł obronny ZSRR były ze sobą powiązane od dziesięcioleci, nikt nigdy nie mówił o produktach konsumenckich, z wyjątkiem zespołów, które schodziły z góry - KONIECZNE. Wśród partyzantów byli ludzie, którzy chcieli mieć coś własnego z ZSRR, więc starali się tworzyć, przywozić nowości z zagranicy, a potem je kopiować. Trudno to przekazać pisząc tekst, ponieważ istniał pewien kult, aby przywieźć próbki nowych produktów z zagranicznej podróży, których nie było na półkach ZSRR i spróbować rozpocząć produkcję na małą skalę, biorąc pod uwagę dostępny surowiec materiały, materiały, technologie i urządzenia. Co zadziałało, a co nie.
Współczesny fanatyzm pasji do optyki z ZSRR wiąże się z pojawieniem się pewnych informacji w Internecie i chęcią pewnej warstwy ludzi, aby kupić coś z ZSRR, co ma metal zamiast polimerów itp., i jest to wyraźnie nie zaktualizowany Moskwicz 2022.
Kiedy internetu nie było nawet na horyzoncie, ale był Skynet, fanatycy kupili coś z ZSRR, żeby dostać to w swoje ręce, widząc, że nie jest to szczególnie interesujące, rozstali się z nim. Ikony, obrazy, złoto, futra nie należą do tej kategorii.
Jeśli chodzi o odnawianie sprzętu fotograficznego, surowce na całym świecie drożeją, więc w przyszłości nie trzeba będzie polegać na odnowie sprzętu fotograficznego, ceny będą szybko rosły. Zmniejszenie ostatecznego kosztu spowoduje, że produkty będą jednorazowe i nienaprawialne.
Zgodnie z trzecim akapitem - strona ma swoją niszę i jest naszym rodzimym Ukraińcem, a to, że dostarcza informacji w przystępny sposób. Tęsknota za sensacją, rosyjski szowinizm i inne komentarze są na sumieniu właściciela strony, czy usunąć, czy nie, decyduje.
Wielu nie zna języków obcych, więc nawet w wyszukiwarce Google nie mogą normalnie znaleźć potrzebnych witryn.
Mieszkasz w Meksyku i znasz tylko hiszpański. Jest informacja po hiszpańsku, wiesz, że jest optyka z ZSRR, nie ma informacji po hiszpańsku, więc nie ma optyki z ZSRR.
W czwartym akapicie - o lzos / heros, ich piosenka jest śpiewana, kwestia czasu (lat). Obejrzyj dużo filmów o Korei Północnej, polecam. Jutro tak nie będą żyć, ale w następnej dekadzie taka opcja jest możliwa. Chiny pomogą im we wszystkim i we wszystkim, mają bardzo silne więzi. Ale póki się trzymają, zobaczmy, co stanie się jesienią. Bardzo trudno jest zerwać połączenie, pamiętajcie dwóch pierwszych ukraińskich prezydentów i 10 lat, bardzo trudno było zerwać połączenie, cała nasza produkcja pracowała dla nich. Ale nawet biorąc to pod uwagę, relacja biznesowa była tak silna, że nawet po kolejnych 10 latach (łącznie 20 lat) nie mogliśmy się rozstać. Może po kolejnych 10 latach (w sumie 30 latach) coś się zmieni, zobaczymy.
Mówiąc o nowych obiektywach. Uwagę przykuła recenzja nie wydanego jeszcze Heliosa 75mm f/1,4 na mocowanie E (FE):
https://www.youtube.com/watch?v=uZx3HSVko-8
Czy możesz powiedzieć o nim kilka słów? Najciekawsze jest to, dlaczego montaż jest bezlusterkowy. Wydawało mi się, że sześcioobiektywowy planar o ogniskowej 75 mm domyślnie powinien mieć duży tylny segment.
Vido dla 500 wyświetleń. Recenzował także Russara (Arkady wrzucił link powyżej). Właściwie dlatego porzucili moje recenzje nieco ponad rok temu.
Z tym obiektywem nie mam nic wspólnego, podobnie jak z innymi obiektywami KMZ. Nawet nie wiem, kto to dokładnie policzył. Być może także Władimir Bogdankow, ale nie znalazł się wśród zaprojektowanych przez niego obiektywów w wywiadzie.
Myślę, że segment tam może być wystarczający, ale w M42 nie zmieściłyby się np. w gabarytach tylnego obiektywu. Ale to jest dla mnie wersja logiczna. A najbardziej prawdopodobna wersja, biorąc pod uwagę logikę bandytów z KMZ, była głupio zaliczona i wykonana pod BZK, bo jest łatwiejsza i pasuje do ich „linii” obiektywów (Zenitars 20, 35, 50, 75) pod Sony E.
Oczywiście ten obiektyw może okazać się lepszy od G-40 (optycznie prawie wszystko jest lepsze od G-40), ale generalnie ta „optyka dla profesjonalistów” w rzeczywistości, biorąc pod uwagę politykę cenową KMZ, to optyka dla najbardziej oddanych fanów Zenitu ”, z tej samej kategorii co współczesne „primoplanes” współczesnego „meer”. Po tym produkcie trudno oczekiwać zupełnie nowego doświadczenia w porównaniu z G-40.
Dziękuję.
Myślałem też o linii 20-35-50-75, ale pojawienie się Tair z M42 wywołało pytanie.
Jeśli chodzi o średnicę ostatniego obiektywu - bo jeśli go "przytniesz", to efekt wirowania bokeh wzrośnie - często robiłeś to z dodatkową przysłoną. A zwroty akcji były właśnie tym, czego chcieli programiści.
Cóż, to różni producenci! Przepraszam, nie widziałem słonia. Wyraźnie.
Jeśli przypadkowo przytniesz tylną soczewkę, nastąpi utrata przysłony.