Materiał na MC RUBINAR 8 / 500 MACRO specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eshmakov (subskrybuj Instagram!)
MC RUBINAR 8/500 MAKRO. Powiększ.
Przedstawiciele zakładu LZOS 30 grudnia byli Zapowiedziano 4 nowe obiektywy do lustrzanek Seria rubinarna. Według producenta nowe soczewki są identyczne z optycznie produkowanymi w ZSRR, ale mają zmienioną technologię produkcji: lepszą jakość korpusu, nowoczesną powłokę i oczywiście zaktualizowany design.
Przegląd młodszego obiektywu linii, Rubinowy 300/4.5, prezentowana na łamach Radozhiva tutaj.
Bohaterem artykułu jest próbna seria obiektywów Rubinar 500/8 (numer seryjny 000000), która nie jest ostateczną wersją do masowej produkcji. Obiektyw został dostarczony przez przedstawicieli zakładu LZOS specjalnie do napisania recenzji dla Radozhivy.
Dane techniczne:
Konstrukcja optyczna to soczewka lustrzana-meniskowa, potomek schematu Maksutowa-Cassegraina;
Konstrukcja optyczna MC RUBINAR 8/500 MACRO
Ogniskowa (FR) - 500 mm;
Geometryczna apertura względna (F-stopy) - 1: 8;
Efektywna apertura względna (T-stopy) - 1:11 (wg te dane);
Przepuszczalność światła - 57%;
Kątowe pole widzenia (dla ramy 36*24 mm) — 5°;
Minimalna odległość ostrzenia - 2,2 metra (skala makro 1:4);
Gwint do filtrów - M77 * 0.75 mm;
Wymiary - 102 * 82 mm (bez osłon);
Waga - 550 g (bez pokrowców);
Mocowanie do aparatu - gwint M42;
Cechy - tylko ręczne ustawianie ostrości, stała przysłona względna.
Patent: SU 1458848 A1
Cechy konstrukcyjne
Rubinar 500/8 w swoich wymiarach i wadze jest zauważalnie mniejszy niż nawet jego 300-milimetrowy odpowiednik. Ze względu na mniejszą średnicę obudowy, możesz być pewien, że Rubinar jest kompatybilny z uprawowymi lustrzankami cyfrowymi, które mają fleszowy dziób.
Konstrukcja obiektywu nie różni się od innych w tej linii: to nowocześnie wyglądający aluminiowy korpus z szerokim gumowanym pierścieniem do ustawiania ostrości. Dolna część soczewki jest ząbkowana, aby ułatwić wymianę soczewki. Rubinar 500/8 nie posiada gniazda statywowego na korpusie, co najwyraźniej wynika z jego niewielkiej wagi i krótkiej długości.
Instancja „pusta”.
Opakowanie obiektywu zawiera pudełko o zaktualizowanym designie, torbę, dekielki (tylną śrubę i przednią z zatrzaskami) oraz ciemną matową, gwintowaną szklaną osłonę przeciwsłoneczną. Do otrzymanego do testu obiektywu nie dołączono osłony przeciwsłonecznej.
W przeciwieństwie do starych MTO-500, ZM-5 i innych podobnych obiektywów, Rubinar 500/8 ma dość skomplikowaną konstrukcję optyczną w porównaniu do klasycznego Maksutowa-Cassegraina. Łąkotka dzielona pozwala uzyskać szybszą stabilizację termiczną soczewki oraz zwiększa liczbę parametrów korekcyjnych. Schemat, oparty na obliczeniach Maksutowa (według informacji przedstawicieli zakładu), umożliwił zminimalizowanie wymiarów obiektywu: jest prawie o 4 centymetry krótszy niż kompaktowy ZM-5CA i 2 razy lżejszy niż ZM -5A. Jednocześnie konstruktorom udało się osiągnąć bardzo mały MDF - zaledwie 2.2 metra, a wymiary obiektywu podczas ogniskowania zmieniają się bardzo nieznacznie. Ogniskowanie obiektywu jest płynne, nie miałem problemów z manualnym ustawianiem ostrości.
Zmiana wymiarów obiektywu podczas ustawiania ostrości.
Jednak ze względu na prosty mechanizm ustawiania ostrości Rubinar 500/8 posiada obrotowy front, który nie pozwoli na wygodną pracę z filtrami polaryzacyjnymi.
Ponadto w pogoni za kompaktowością i w walce z winietowaniem w konstrukcji obiektywu zastosowano bardzo kontrowersyjne rozwiązanie kompromisowe: faktem jest, że wtórna osłona lustrzana („marchewka”) nie chroni całkowicie obiektywu przed odblaskami. W ten sposób rozproszone światło ma tendencję do wchodzenia do trzonu czujnika kamery, omijając zwierciadła skupiające.
Droga promieni świetlnych w soczewce Rubinar 500/8.
Oczywiście ma to negatywne konsekwencje przy jasnym podświetleniu - nawet na pełnej klatce błyski mogą pojawiać się w rogach kadru. Ze względu na tę cechę, a także na niewielkie pole, obiektyw nie nadaje się do użytku z aparatami średnioformatowymi.
Rubinar 500/8 otrzymał zaktualizowane oświecenie. Wygląda jednak niewiele od tego, co miały obiektywy radzieckie. Tak czy inaczej, zgodnie z dostępnymi danymi, doprowadziło to do przyjętego w 2013 roku standardu przepuszczalności światła i oddawania barw.
Przedni menisk i korek lusterka wtórnego Rubinar 500/8.
Rubinar 500/8 wykorzystuje uniwersalne i sprawdzone mocowanie kamery - gwint M42*1. Posiadacze aparatów Nikona nie będą jednak mogli korzystać z obiektywu z adapterem bezobiektywowym w całym zakresie temperatur otoczenia – na mrozie przeregulowanie na nieskończoność może nie wystarczyć.
W ogonie obiektywu znajduje się korektor aberracji pola obiektywu, który działa również jako telekonwerter. Usunięcie go nie ma większego sensu: bez niego obiektyw nie zasłania pełnej klatki i może pracować tylko z bezlusterkowcami APS-C przez cienką przejściówkę z M42 do pożądanego systemu. Do Rubinowy 300/4.5 taka modyfikacja jest bardziej uzasadniona.
Chwyt z gwintem M42 i korektorem pola bliskiego ogniskowej.
Rubinar 500/8, w porównaniu ze starymi lustrzanymi obiektywami meniskowymi, był bardzo zadowolony ze swoich wymiarów i dobrego wykonania. Projekt jednak sprawia, że czujesz się spięty z powodu rozproszonego światła. Niepokój budzi również możliwość pracy obiektywu w aparatach z matrycą 44*33 mm.
Właściwości optyczne
Obiektyw jest bezgranicznie ostry na pełnoklatkowej matrycy Sony A12s 7 MP i raczej nie będzie miał problemów z nieco gęstszymi matrycami. Jakość obrazu jest zauważalnie lepsza niż Rubinara 300/4.5: wyższa ostrość, mniejsze winietowanie i, o dziwo, lepszy kontrast, choć bezpośrednie porównanie nie było możliwe. Powiedziałbym, że ostrość tego obiektywu jest ograniczona bardziej przez załamanie atmosferyczne i szum matrycy (fotografowanie bez statywu można robić tylko i wyłącznie w słoneczny dzień!) niż przez właściwości optyczne.
Obiektyw oczywiście nie bardzo dobrze toleruje podświetlenie - pojawia się białawy welon, wykres słupkowy kurczy się w regionie centralnym. W większości należy to poprawić za pomocą kaptura. Chociaż wątpię, żeby personel wystarczył. Ponadto jest spiralny, niewygodny w noszeniu - wraz z nim traci się cały urok zwartości Rubinaru. Podczas pracy z obiektywem nie miałem większych problemów z nieusuwalnym światłem rozproszonym. Tylko czasami udało się złapać światło w taki sposób, aby oświetlić rogi kadru.
Jak wszystkie lustrzanki, Rubinar 500/8 ma typowy bokeh w kształcie pierścienia. Jednak jego bułeczki mają mniejsze zanurzenie w środku niż te z Rubinara 300/4.5. Bokeh tego ostatniego przypomina raczej pierścionki, a nie bajgle. Efekt bokeh dobrze manifestuje się przy ustawianiu ostrości na średnich i bliskich odległościach, choć mniej lub bardziej jednolite tło często daje się dość dobrze rozmyć w akwareli.
Szczerze mówiąc, byłem bardzo sceptycznie nastawiony do tego obiektywu, głównie ze względu na jego wyjątkowo niską aperturę. Dużo atrakcyjniejszy dla mnie był jego ciężki i duży starszy brat - Rubinar 500/5.6. Jednak po pracy z Rubinarem 500/8 zdałem sobie sprawę, że jest to najprzyjemniejszy superteleobiektyw, jaki kiedykolwiek miałem: oszczędza tył (!!!) i daje bardzo dobrą jakość obrazu przy wystarczającym oświetleniu, co jest zdecydowanie nie gorsze od soczewek achromatycznych klasy 500/8. Być może na pełnoklatkowych aparatach Rubinar 500/8 wygląda jeszcze ciekawiej niż 300/4.5.
Poniżej przykładowe zdjęcia wykonane pełnoklatkowym Sony A7.
odkrycia
Bardzo lekki, bardzo kompaktowy, bardzo ciemny, ale wysokiej jakości teleobiektyw. Mieszczący się w dłoni 500 mm FR, niezwykły i efektowny bokeh - to zabójcze cechy Rubinara 500/8 - wspaniałego następcy słynnego teleobiektywu Maksutowa. Świetny powód do testowania nowoczesnych matryc na wysokim ISO :)
Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj. Wszystkie recenzje Rodion w jednym miejscu tutaj.
Dzięki. Nie jest źle i ISO nie jest skandaliczne, myślę, że nowoczesne uprawy będą dobrze, kenon ma superzoomy z f11, więc jest to dobre miejsce. A jaka cena jest oczekiwana?
Mają ceny na stronie internetowej grupy optyki. Jak dotąd jest to drogie. Bardzo. Ale do tej pory wydali tylko partię próbną. Im więcej wydadzą, tym będzie taniej.
Coś na stronie w ogóle nie znalazło działu z obiektywami fotograficznymi.
Chociaż ciekawie jest poznać cenę. Osobną kwestią jest wycena rosyjskiej optyki. Dzięki za recenzję, Rodion. Ale nie kupiłbym tego. Reanimacja starych rozwiązań nie jest najlepszym sposobem na rozwój, chociaż mówią, że wszystko, co nowe, jest dobrze zapomnianym starym. Rosyjski przemysł optyczny towarów konsumpcyjnych jest beznadziejnie w tyle, nawet za młodym chińskim. Nie ma nowych rozwiązań i nigdy nie będzie. Wszystko trafia do wojska.
Oto ich sekcja: http://optics-group.ru/ru/21-fotoobektivy
Dodam, że my, większość czytelników Radozhivy, zdecydowanej większości nowych obiektywów nie kupimy - rynek wtórny i segment budżetowy to dużo. Główną kalkulacją producenta jest zamówienie zachodnie, rynek dziwacznych soczewek, zamówienie przedsiębiorstw specjalnych (nowe rubinary szybko znalazły określone zastosowania techniczne). Moskwa nie została zbudowana od razu, bo kto wie – może zobaczymy coś nowego i przyjemnego z Lzos.
Co do nowych rozwiązań – te same Chiny używają ich nie tyle wprost. Ale w ubiegłym stuleciu obliczono ogromną ilość tego, co można było zrealizować tylko dzisiaj.
Chciałbym, żeby LZOS produkował godne obiektywy nie dla Zachodu i dla dziwaków, ale dla ich rosyjskiego fotografa. A na Zachodzie mądrzy ludzie również wiedzą, jak liczyć pieniądze. I znacznie lepiej niż w dawnej przestrzeni sowieckiej.
Ile waży 300/4 z konwerterem i adapterem do UPC? Cóż, mam Zonnar 4/300. Ponad 2 kg. Szczerze mówiąc, nie będę go nigdzie ciągnąć „tak po prostu”. W porządku, nowoczesne ważą około 1.5, ale nie dokładnie 500 g. Crop fujinon również waży prawie 1.5 kg.
Rubinar 500/8 - wtedy decydujesz się umieścić ze sobą 85-135 mm do połowy lub nie tracić od razu czasu na drobiazgi, ale wziąć całkiem rozsądną 500.
Jeśli 300/4.5 na tle wysokich tonów obiektywu było jakimś kompromisem „z charakterem”, to jakoś nie ma alternatywy dla ostrego i najlżejszego obiektywu 500 mm na rynku. Cóż, jest samyang, tak jak tokin nadal istnieje. Samyang jest dostępny na stronie, obiektyw „od właściciela Polo D3000”. Tokina 400/8 kosztuje znacznie mniej niż Rubinar, którego tak naprawdę nie udało się jeszcze wyprodukować. Czy będzie zasadniczo lepiej? Ze zdjęcia tak nie wygląda.
Głównym konkurentem zaktualizowanego Rubinara 500 mm/8 będzie wcześniejszy MS ZM-5CA tego samego LZOS (ale z rynku wtórnego).
Są bardzo podobne pod względem wielkości i zwartości, chociaż Rubinar jest nieco mniejszy i lżejszy.
W ZM-5CA łatwo umieścić zacisk statywu.
Ale trzeba kupić osłonę przeciwsłoneczną (nie ma jej w zestawie).
Rubinar dysponuje bardzo zaawansowanym MDF (2,2 m).
Głównym atutem ZM-5CA jest cena. Na wtórnym zaczyna się od 5000 rubli.
Uważam, że zdjęcia z obu obiektywów na 12-megapikselowym pogrubionym pikselu (Sony A7s) będą bardzo podobne.
Głównym konkurentem zaktualizowanego rubinara 500/8 będzie stary rubinar 500/8 na rynku wtórnym - jest ich dużo i niedrogo.
Jest mało prawdopodobne, że obraz ZM-5CA będzie podobny do Rubinarovskiej. Jednak pierwszym z nich jest klasyczny Maksutow ze wszystkimi jego niedociągnięciami. Nawet według paszportu różnica w rozdzielczości wynosi 10 („film”) linii.
W uprawie nadal miałem zwykły ZM-5A. Nawet jeśli spojrzysz na zdjęcie z niego i z tego obiektywu bez 100% cropu, różnica jest wyczuwalna i nie chodzi nawet o mikrosmarowanie, a o banalną sferę i winietowanie.
Aberracja sferyczna i winietowanie mają znaczenie tylko na pełnej klatce.
A większość potencjalnych użytkowników będzie strzelać z upraw.
A sam producent mógł celowo przyciąć stożkowy kaptur („marchewka”), aby uniknąć winietowania na płycie MDF (2,2 m).
Co? SFA jest najbardziej odpowiedni dla uprawy z małym pikselem, jeśli w ogóle. Marchewki mają niewiele wspólnego z winietowaniem na MDF - tam helikoidalny skok jest niewielki.
MTO-1000 to dla nas wszystko! Zwłaszcza na mikrofonie
https://radojuva.com/2012/08/obzor-ms-mto-11-10-1000/
Umrze na mikrofonie
Proszę o post RAW, tylko u nich można ocenić jakość obiektywu i uważam, że należy to przyjąć z reguły, ponownie ze wskazanego powyżej powodu.
Upór producenta w M42*1 jest nieco zaskakujący... Nikoniści zrozumieją o czym myślałem...
Tak, to jest bardzo niejasne - nic ich nie kosztowało, aby dorzucić segment 2.5-3 mm do adaptera bezobiektywowego.
Spójrz na ostrość przy zmianach rozmiaru 3.5 mp, z pewnością nie jest to przy 640 * 480, ale nadal daje trochę „fora” od zera)).
Generalnie nawet przy takich zmianach rozmiarów widać, że obiektyw nie jest zbyt ostry.
I powiem szczerze, nie wiem po co taki obiektyw jest potrzebny. Dlaczego potrzebujemy nieostrych telewizorów, dlaczego potrzebujemy telewizorów manualnych. Dlaczego potrzebujemy telewizorów ze stratą przepuszczalności światła na dobrym poziomie? Jakaś nostalgiczna zabawka.
Obiektywy „klasy EVIL” są ciekawe tylko wtedy, gdy są „wykopywane” na rynku wtórnym, gdzie za niewielkie pieniądze dostaje się teleobiektyw kompakt 3000-6000, z minimalnymi aberracjami chromatycznymi, ale nie bez wad, za taką cenę to jest po prostu cudowne i można zamknąć oczy i za przeciętne szczegóły i za „podarty” bokeh i „pączki” i za wrażliwość na zmiany temperatury, ale marketerzy LZOS zdecydowali inaczej i teraz na stronie MS RUBINAR 8/500 MACRO kosztuje 36 500 , jest to stara wersja, zgodnie z klasycznym schematem Maksutowa, postanowiono kontynuować tę linię, przekonując ich do pewnych poprawek w konstrukcji optycznej, podczas gdy inżynierowie podzielili przednią menisk i wykonali z niego dwie soczewki refrakcyjne, aby zmniejszyć rozmiar obiektywu plus ten sam korektor pola obiektywu, co zdecydowanie zwiększy chromatyzm całego układu i pozbawi ten obiektyw jednej z najprzyjemniejszych pozytywnych cech.
Dlatego chciałbym zobaczyć pliki RAW.
Nie jestem pewien, czy testowane obiektywy będą kosztować mniej niż 36 500, podobnie jak stara wersja, dlatego obawiam się, że nie będą kupowane w przynajmniej rozsądnych ilościach i zainteresują tylko pojedynczych „eksperymentatorów”. ” i „poszukiwaczy” z nadmiarem zasobów materialnych .
Kiedy powstał rubinar według klasycznego schematu Maksutowa? Kiedy podział łąkotki na dwie części doprowadził do wzrostu CA? A może doprowadziło do tego zastosowanie korektora pola bliskiego ogniskowej? Lub lustra Mangin? Powiedz to astronomom.
Ten obiektyw w ogóle nie ma chromatyzmu.
Czułość na różnicę temperatur nie jest na tyle znacząca, aby zakłócać. Trzysta jest dobrze ustabilizowane nawet przy -20. Może koreańskie obiektywy są lepsze?)
Dmitry, szczerze mówiąc, szkoda, że twoje osądy są tak niesprawiedliwe i słabo skorelowane z teorią i praktyką. Być może pytanie warto zgłębić nieco głębiej.
Aberracje chromatyczne pojawiają się w układzie soczewek właśnie ze względu na zastosowanie soczewek załamujących światło, wynikają one z faktu, że fale świetlne o różnych częstotliwościach są załamywane w różnym stopniu i w wyniku tego mamy kolorowe aureole wokół jasnych kontrastujących obiektów, ponieważ oryginalne „punktowe” źródło światła nie jest mocowane punktowo na matrycy, co jest powodem dużej liczby soczewek w nowoczesnych soczewkach, które mają za zadanie kompensować ten efekt wykorzystując właściwości różnych materiałów, z których wykonane jest szkło . Lustra nie załamują światła, tylko odbijają i takiego efektu nie ma, bo uważa się, że w EVIL nie ma chromatyzmu, ale to nie do końca prawda, ze względu na dostępny w systemie korektor pola obiektywu, , ale jest to bardzo mało wyraźne, ponieważ korektor pola znajduje się na samym końcu schematu i ze względu na starożytną metodę kompensacji „korony - krzemień”. Dlatego dodanie przynajmniej jednej soczewki do systemu luster EVIL prowadzi do pojawienia się tego efektu. Nawiasem mówiąc, właśnie z tego powodu adaptery Nikona z obiektywem wpływają na wyrazistość obrazu.
To bardzo smutne, że nie słyszałeś prośby o pliki RAW.
Dmitry, wszystko, co mówisz, jest prawdą. Ale prawda jest częścią prawdy.
Powiedz, jak bezwzględna wartość aberracji zależy od mocy optycznej elementu i apertury. Po co to jest? I tu.
Jaki jest kluczowy element ZŁA? Lustra, a zwierciadło główne pełni główną rolę w tworzeniu obrazu - dlatego tak się nazywa. Jest wolny od XA, ponadto ma maksymalną moc optyczną. Następne w sile jest zwierciadło wtórne, również wolne od XA. Pozostałe elementy schematu to „małe poprawki” do profilu aberracji schematu Cassegraina, ponieważ mają małą aperturę i moc optyczną. Tym samym, one same są całkowicie achromatyczne.
Soczewka posiada główne elementy refrakcyjne wykonane ze szkła, tj. profil aberracji elementu podstawowego ma już domyślnie duży wkład CA, jeśli nie jest to bardzo dobry APO.
Tak więc w przypadku EVL udział optycznie słabej składowej soczewki w profilu aberracji jest „o-mały”, na przykład od wartości SphA dla tego schematu. A dla obiektywu pełnoobiektywowego o tych samych parametrach - CA będzie na poziomie „O-dużym” od wielkości innych aberracji. Dlatego tak długo, jak ZLO jest Cassegrainem z „pełną aperturą + blisko ogniskowej”, będzie wolny od CA, gdy będzie używany z prawdziwymi matrycami. Jest oczywiste, że z definicji istnieją pewne HA, ale nie będziemy w stanie ich zmierzyć, zobaczyć.
Gdy tylko elementy szklane o wysokim współczynniku załamania światła o mocy optycznej i aperturze rzędu siły i apertury MG pojawią się w schemacie EVIL, stracimy właściwość dobrej korekcji XA dla obiektywu.
Bierzemy fakty i przeprowadzamy eksperyment:
dwie soczewki ZŁA, stare łożysko ZSRR, niestety pochmurna pogoda
1. 500/8
2. 500/6.3
Co to za fioletowa rzecz? jest to prawdopodobnie coś, czego „nie będziemy w stanie zmierzyć, zobacz”
Jestem pewien, że jeśli wyjmę korektor pola obiektywu, to naprawdę nie zobaczymy tego „fioletu”, ale wyjmując go pogorszymy cały system i nie chcę tego jeszcze robić.
p/s, „zamglenie” zostało nieco usunięte podczas przetwarzania, a kontrast został zwiększony.
http://vfl.ru/fotos/53111da834047010.html
http://vfl.ru/fotos/ace2c13b34047009.html
Tak, teraz porównaj to z obiektywem 500/8. Albo nawet z czymś w rodzaju APO) Potem porozmawiamy. Tak, i poprawka Maksutowa-Cassegraina z korektorem (mówicie o ZM-5A i ZM-6A?) A z poprawką rubinarową trudno porównywać - rubinar ma ponad dwa razy większe parametry. Nic dziwnego, że rozdzielczość jest zauważalnie wyższa. Nawiasem mówiąc, ZM-5A w mojej pamięci obserwacjami wizualnymi nie dawał chromatyzmu nawet przy 5x. Fotografując tymi obiektywami, powinieneś bardziej myśleć o stanie atmosfery niż o ich własnym, nieistotnym chromatyzmie. Zaufaj mi, to robi dużą różnicę.
Chciałem tylko wyrazić opinię, że dodanie do konstrukcji optycznej kolejnej soczewki refrakcyjnej, co miało miejsce po oddzieleniu menisku, pociąga za sobą obowiązkowe pogorszenie parametrów soczewki i bardzo dobrze byłoby porównać starą soczewkę z nową, pod te same warunki.
Obawiam się, że ta opinia jest daleka od rzeczywistości.
Chodzi mi o to, że kupując super teleobiektyw, najprawdopodobniej gdzieś sięgasz.
Tak, bierzesz 85 lub nawet 135, aby uzyskać pożądany kąt widzenia lub perspektywę - to zrozumiałe. Nawet 70-200 jest często używane do portretów inscenizowanych. Ale 400, 500, 600, 800 - najczęściej jest inaczej. Być może jest jakieś czysto kreatywne zastosowanie teleobiektywu lustrzankowego, jak robienie super długich portretów z bajglami, nie wiem, może… Ale ostrzegałbym każdego, kto zdecyduje się spojrzeć na ten obiektyw naprawdę jak na teleobiektyw obiektyw do fotografowania zwierząt lub coś takiego. Rozciągać".
Każda z rzeczy, które wskazałem w poprzednim komunikacie z osobna sprawia, że ta szyba nie ma sensu, jeśli spojrzeć z jakiejkolwiek praktycznej strony. Cóż, kiedy zbierają się w jakimś miejscu, to tylko śmieci.
Jeśli dasz namydlony obiektyw 500 mm jakiemuś safaritsu, powie „dlaczego go potrzebuję? Mam 300 mm, co da lepszy obraz przy przycięciu do skali 500 mm niż ten.”
Jeśli dasz ptakowi teleobiektyw z karą pełnej transmisji światła, powie „wiesz co, tak, możemy trochę poświęcić ISO na rzecz głębi ostrości, ale robimy to z ciężkim sercem, ponieważ już pracuje w ciemnych lasach przy 6400. Chodzi o to, aby za darmo stracić krok światła - wcale nam się to nie podoba ”.
A co do trafności manualnego obiektywu, w świecie, w którym aparaty potrafią namierzyć oko wróbla i dać temu oku przebiegłość na poziomie około 90%, generalnie milczę…
I wiesz co - nieważne, jak tanie będą te rzeczy. 100 $, 50 $, 10 $, zapłacą za to dodatkowo, to nie ma znaczenia. Niektóre 70-300 4-5.6 IS II będą znacznie lepsze i wygodniejsze w praktyce. Tak, kosztuje 550 dolarów. Ale nie jest tak drogo, a jeśli dla kogoś jest drogo, to nadal radzę zaakceptować fakt, że fotografia nie jest tanią przyjemnością dla teleobiektywu, a to jest taki próg, jeśli chcesz mieć piękne zdjęcia i normalny obieg pracy . Lepiej to zaakceptować, niż przepraszać, przekopywać się przez kubły na śmieci.
Wydaje się, że głównym celem tego obiektywu jest krajobraz i architektura pod nietypowymi kątami. Ma wystarczającą głębię ostrości, akceptowalną ostrość. Zdecydowanie za ciemny i niski kontrast w trudnym świetle do fotografowania. Ale do polowania na zdjęcia o wiele łatwiej jest użyć pistoletów typu 500/4, gdzie nikt nie dba o wagę i rozmiar.
Dzięki! Bardzo ciekawy obiektyw!
Bardzo ciekawym konkurentem dla tego Rubinara jest Tokina SZX 400mm/8.
Kosztuje 250 USD na Amazon, który jest zauważalnie tańszy niż produkty LZOS.
Lżejszy, MDF 1,15 metra.
Konstrukcja optyczna nie jest tak wymyślna jak w Samyangu 300 mm / 6,3 cala
Ciekawe bezpośrednie porównanie na zdjęciu.
Jak mówią, daj mi w ręce soczewkę referencyjną, a nie obiecuję obracać Ziemi, ale porównam z nią rubinar.
Ogólnie rzecz biorąc, zgodnie z przykładami zdjęcia z tej tokiny - wszystkie te same ZŁE problemy z kontrastem, dziwactwa MTF i nie najbardziej ostry jak brzytwa. Chociaż wyraźnie nie gorszy niż rubinar.
Dzięki za wykonaną pracę, podobała mi się recenzja i obiektyw! Interesujące jest spojrzenie w przyszłości na tę wersję z aperturą 5.6))
Nie ma nic złego w ciemnym telewizorze. Nie używałem ZŁA do fotografii, ale tylko dlatego, że w poszukiwaniu taniego apochromatu poszedłem w drugą stronę: wziąłem ciemny projektor. Apo-germinar 360/9 i był całkiem zdolny do strzelania do ptaków. Ale tylko od 9:00 do 17:00 (lato), a nie w dziczy. i kosztował mnie trzy razy mniej niż 75-300 f/4-5.6 III, który też ostatecznie kupiłem.
który nadaje się do portretów, ale nie dla ptaków. A autofokus też nie zawsze przyspiesza ten proces.
Od tego mam na myśli zacząć, spróbować fotopolowania, osiągnąć dobre (choć nie stabilne) wyniki, można to zrobić niewielkim kosztem. a telezoom do tego nie jest najlepszym i nie najtańszym rozwiązaniem.
i kosztem ceny nowego Rubinara, część użytkowników chce nowego, i to od razu. a nie stary, z rąk, i nadal patrz.
Kosztem zbyt dużej płyty MDF. Do czasu, gdy 300mm mi nie wystarczało, obiekty, do których można podejść na odległość 3m, już się skończyły.
Kosztem brzydkiego bokeh. jeśli obiekt wypełnia 60-80% kadru, efekt bokeh nie jest już widoczny. Tak, i portret bez tła, to tylko jeden ze sposobów. Wszystkie te bajgle i pierścionki: jak ci się nie podoba to zdejmij je, żeby ich nie widzieć i tyle :)
Napisz recenzję o Germinar?
Dopiero niedawno kupiłem do kolekcji Minoltę Md 500 mm RF w idealnym stanie, obiektyw nagle okazał się dość ostry i kontrastowy jak na ZŁA, znacznie lepszy niż ZM-5CA. Ale przy podobnych parametrach do tematu artykułu Minolta nadal kosztuje trzy razy taniej =)
mamy te soczewki w magazynie
https://olimp.ru/shop/sgroup72512/
Ceny w Euro za nową optykę KMZ/LZOS/Shvabe na stronie sklepu internetowego dla krajów UE
https://zenit.shop/
2/35 pod Sony E dla 860 w sam raz :)
Zawsze opowiadałem się za przystępną cenowo optyką dla fotografów-amatorów. Pozwala to szerokiej publiczności cieszyć się różnymi obiektywami. Ten pomysł jest teraz dobrze opracowany przez chińskiego producenta (przykłady: 7Artisans 35 mm F/1.4 i TTArtisan 35 mm F/1.4 DJ-OPTICAL za 400 USD).
Wszelkiego rodzaju Heliosy, Industary, Zenitary - to była dobra pomoc na rynku wtórnym w uzyskaniu ciekawych (a nie takich) poprawek. Tradycję można było kontynuować. Ale najwyraźniej KMZ / Shvabe przestawił się wyłącznie na rynek zachodni, gdzie takie metki są dopuszczalne. Ale te metki z cenami są nie do przyjęcia dla fotografów-amatorów w krajach byłego WNP.
A kto skrupulatnie wybiera optykę, zamiast tego samego Zenitara 2/35 dla Sony E, będzie wolał ten sam nowoczesny Voigtlander Nokton Classic 35mm f/1.4 II (650 dolarów) lub Voigtlander Ultron 35mm f/2 (700 dolarów) lub ostatnio zaprezentował przystojnego Voigtlandera Ultron Vintage Line 35mm f/2 (860 dolarów w jednym z trzech kolorów - uczta dla oczu, arcydzieło!) lub w najgorszym przypadku Voigtlander Nokton Classic 35mm f/1.4 (600 dolarów). Wolałbym Voigtlander Nokton 35mm f/1.2 Aspherical SE (pod Sony E z mikroprocesorem). Lub coś z nowoczesnego ZEISS C Biogon T* 35 mm f/2.8 (900 USD). Będzie to jednak „Voigtlander” (choć to Cosina) i ZEISS (ze swoim super T*), a nie ZENIT ZENITAR. Oczywiście na ten produkt znajdzie się nabywca. Szczerze życzę KMZ/Shvabe wszystkiego najlepszego i wszystkim trochę żałuję, że nie będzie już od niego dostępnej optyki. Możemy tylko pozostać w nostalgii, kręcąc niektóre serie Helios z 44. serii.
Nie sądzę, że na Zachodzie będzie duży z taką ceną konia. Kilku recenzentów i fsos kupi.
Szanowana firma Canon rozpoczęła patentowanie obwodów optycznych dla swojego nowego ZLO.
Prawdopodobnie z AF i odgałęzieniem.
400mm/3,6
800mm/5
1200mm/8
2000mm/15
https://petapixel.com/2021/05/15/canon-might-be-planning-super-cheap-super-telephoto-lenses/
Cóż, o AF i stubu jeszcze nie wiemy, ale skoro mają teleobiektywy F/11 AF, pewnie nie jest problemem zrobienie AF. Nic nie jest tam problemem. W zasadzie dobrze, że czołowi producenci w końcu zaczęli zwracać uwagę na ZŁO.
W nowych schematach fundamentalnie ważne są dwa punkty:
1. Odmowa połączenia lustra wtórnego z łąkotką przednią
2. Osadzanie metalu na tylnej powierzchni lustra głównego, które chroni metal przed utlenianiem, ale komplikuje korekcję optyczną.
Najwyraźniej Canon nie planuje użyć sitall do produkcji głównego lustra, więc stabilizacja termiczna nowości jest nadal dyskusyjna.
Co nowego w pierwszym akapicie? Rubiki wtórne również nie mają nic wspólnego z łąkotką. Istnieje osobna mangin. Cóż, mangin jest najważniejszy - to oczywiście jest taka decyzja... Sprawi, że obiektyw będzie bardziej LENSYCZNY, lustrzany na tygodnie.
Stabilizacja termiczna będzie taka sama jak wszyscy inni. Sitall jest nieprzezroczysty - nie rób z niego mangin.
Nawet gdyby sitall był tak przezroczysty jak szkło optyczne, jego zastosowanie w zwierciadle wtórnym (mangin) tylko nieznacznie skróciłoby czas stabilizacji termicznej ze względu na jego małą średnicę.
Kolejna sprawa to lustro główne na dużych ogniskowych (1200 i 2000 mm).
LZOS jest jednym z nielicznych producentów ceramiki szklanej na świecie i są szanse na sprzedaż półfabrykatów przynajmniej Japończykom.
Gdyby nie momenty polityczne, dzięki którym taka współpraca staje się fantazją. Wyrwaliby swoją część małych ...
Lustro mangin niekoniecznie jest drugorzędne. Jego znaczenie jest takie, że jest też soczewką. Tych. GZ typu Mangin to natychmiastowe odrzucenie ceramiki szklanej.
I IMHO, sitall nie tylko LZOS.
W tekście patentu nie ma autofokusa. Więc nie może być w obiektywie seryjnym. Potrzebujesz stabilizacji w przypadku braku autofokusa, kiedy możesz korzystać z wysokich czułości ISO lub statywu? Prawdopodobnie nie. Muszą jednak konkurować z obiektywami LZOS i chińskimi, co oznacza, że w patencie trzeba zastosować znaczną różnicę, a jest to stabilizator obrazu.
Sitall firmy LZOS staje się przestarzały.
Istnieją dwie alternatywne technologie tworzenia luster o bardzo małej potrzebie stabilizacji termicznej.
To jest Zerodur
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Zerodur
Oraz szkło o bardzo niskiej rozszerzalności:
https://wikichi.ru/wiki/Ultra_low_expansion_glass
Ten ostatni jest przezroczysty, dzięki czemu daje więcej możliwości projektantom optyki.
Wykonano z niego lustro słynnego Kosmicznego Teleskopu Hubble'a.
Obawiam się, że LZOS nie ma co błyszczeć...
Sądząc po broszurze marki LZOS, ostatnie zamówienie na zwierciadła szklano-ceramiczne dla astronomów zostało wykonane w latach 2008-2012.
I cisza... Nie ma nowych zamówień.
Obiektyw służy do pracy. Obiektyw jest wygodny, daje wysokiej jakości obraz na Canonie 5D. Obiektyw służy do fotografowania zespołów wagonów na torach publicznych bez dostępu do toru. W niedalekiej przyszłości wypróbuję obiektyw z Canonem r6, zastanawiam się jak zachowa się na aparacie ze stabilizowaną matrycą i wysokim ISO. Obiektyw jest bardzo kompaktowy i wygodny, daje bardzo soczysty, kontrastowy obraz, ale z zamontowaną osłoną przeciwsłoneczną. W porównaniu z Rubinarem 5.6 500 zdjęcia z niego są bardziej kontrastowe i ostrzejsze, sam obiektyw jest znacznie mniejszy i lżejszy. W załączeniu fragment zdjęcia, bo. Można dodawać pliki o maksymalnym rozmiarze 2MB.
Cudowny obraz.
W przypadku takich zdjęć Canon R6 jest koniecznością.
R5 będzie jeszcze lepszy :)
Myślisz, że ten przewód po lewej będzie lepszy dla R6? Cóż, nie wiem, będę musiał spróbować.
Śmiech ze śmiechu, ale rubinar tak naprawdę zamawia biura do użytku technicznego, o ile wiem. Jeszcze poważniejsze.
Ale dużo poważniej? Kabel i drut - tylko rubinar w połączeniu z Canon R6. Oczywiście lepsze niż P5, ale to zależy od uznania klienta.
Odziedziczyłem po mamie (była zawodowym fotografem) Ale problem w tym, że nie ma małego obiektywu. Na ogonie obiektywu korektor aberracji pola obiektywu. Co zrobić gdzie to zdobyć? Bardzo mnie interesuje ten obiektyw. Czy jest też CFNON 400 D / Czy można z nim związać ten obiektyw?
Jeśli jesteś w Moskwie, miałem gdzieś korektor MTO-500. Nie idealny, nie Rubinar, ale możesz spróbować.
Petersburg. Możesz i dostawa, jeśli nie ciężar. Do czego będę zobowiązany, poza oczywiście dostawą?
Cóż, oto odpowiedź od producenta. ☹️.
Sam to sprawdzę, poczekaj.)
Tak, nie spieszę się. Powoli sortuję pudełka z aparatami, studiując, co mogę nałożyć na CANON 400 D. Szkoda, że zgubiono sporo obiektywów.
Byłoby oczywiście wspaniale dać Rubikonowi drugie życie. Bardzo mnie interesuje.
Tak, napisano w liście, z wyjątkiem problemu z ustawieniem obiektywu. Projekt rzeczywiście się zmienił.
Generalnie nie potrzebuję nic do tego obiektywu, napisz mi gdzieś o tym, napisz mi średnicę lądowania dla tego obiektywu w rubinarze - mój się nie zmieści.
Napisałem do Ciebie na Instagramie. Dziękuję bardzo, że nie jesteś obojętny!
Witam, dzięki za świetną recenzję. Jak współczesny Rubinar wypada w porównaniu z Maksutowem MC 3M-5CA? Walczę co wziąć. Obecnie używam Maksutowa MC MTO-11CA z 1000 mm, ale jest trochę za duży, żeby go nosić, mimo że uzyskuję z nim dobre wyniki.
Bezcenne
Rubinar 500/8 jest znacznie bardziej kompaktowy niż ZM-5SA i ma lepszy zarówno kontrast, jak i rozdzielczość.