Obiektyw 50/1.2 czołgowego noktowizora TVNE-4B (IPZ, Ukraina), przystosowany do aparatów bezlusterkowych. Recenzja Rodiona Eshmakova

Materiał na ten obiektyw specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eshmakov.

Bohaterem tego artykułu jest kolejny obiektyw, który nigdy nie był przeznaczony do fotografii. Ta nienazwana soczewka z super aperturą 50/1.2 została zaprojektowana do użytku w noktowizorach dwuokularowych z lampowymi wzmacniaczami obrazu 1. generacji, zaprojektowanymi do pracy w trybie pasywnym (tj. bez oświetlenia IR): jest to również wskazane w nazwie urządzenia . TVNE-4 - Czołgowe urządzenie strzeleckie do oświetlenia naturalnego, czwarty model urządzenia. Wyposażone są w radzieckie i ukraińskie czołgi oraz bojowe wozy piechoty.

Listy Б lub PA wskazują na obecność lub brak wbudowanego zasilacza w walizce przyrządu. Każde urządzenie ma 2 soczewki i 2 Wzmacniacz obrazu V-2 z okularami, które tworzą obraz stereoskopowy.

Producent tego urządzenia, a także TVNO-2B NVG, którego obiektyw był testowany wcześniej opublikowany, jest Zakład Produkcji Instrumentów Izyum (Izjum, Ukraina). Ta sama fabryka wyprodukowała kilka obiektywów projekcyjnych w ZSRR 16KP и 35KP.

Технические характеристики

Konstrukcja optyczna - 9 soczewek w 4 grupach, "Sonnar";

Ogniskowa - 50 mm;
Apertura względna - F/1.2;
Szacowany kąt widzenia - 36° (na wzmacniaczu obrazu V-2/V-2K);
Zakryty format - 36×24 mm;
Tylna ogniskowa - ~4 mm;
Przysłona - 15 płatków, jeden z płatków z występem, który pozwala całkowicie zablokować źrenicę soczewki;
Cechy - nie posiada mechanizmu ustawiania ostrości, ze względu na gabaryty korpusu i wielkość tylnej ogniskowej montaż na większości aparatów jest utrudniony lub w ogóle niemożliwy.

Konstrukcja i adaptacja soczewki

Obiektyw to blok soczewkowy wykonany w ciężkim mosiężnym korpusie. Z elementów sterujących - pierścień membranowy z zębami do koła napędowego (regulacja odbywa się poprzez przekręcenie dźwigni na korpusie urządzenia). Sama przesłona ma ciekawą cechę - jeden z jej płatków różni się kształtem obecnością występu, który pozwala całkowicie zablokować źrenicę obiektywu. Demontaż bloku obiektywu w celu konserwacji możliwy jest tylko od strony nosa, a przedni obiektyw mocno wystaje poza nos - trzeba bardzo uważać podczas obchodzenia się z obiektywem, aby go nie uszkodzić. Miałem dwa bloki obiektywów, poniżej zdjęcia obiektywów w ich fabrycznej formie.

Do eksperymentów zachowałem tylko jeden, a drugi kupił amerykański entuzjasta, który poinformował mnie o udanym montażu obiektywu w aparacie Sony za pomocą dodatkowego obiektywu negatywowego z przodu. Ale taka zmiana oczywiście nie jest naszą opcją.

Główną trudnością przy montażu bloku obiektywu w aparacie jest jego bardzo mała tylna ogniskowa, która wynosi około 4 mm. Oznacza to, że tył obiektywu musi znajdować się blisko matrycy aparatu, która zwykle jest otoczona mechanizmem migawki, elektroniką bagnetu i wiązką światła. Na szczęście ta odległość jest już wystarczająca, aby zachować możliwość zastosowania migawki mechanicznej (co było nie do przyjęcia przy podobnym więcej). obiektyw krótkiego rzutu wyprodukowany przez LZOS). Ale średnica tyłu jest wciąż na tyle duża, że ​​obiektywu nie da się zamontować nawet w pełnoklatkowych aparatach Sony bez modyfikacji.

Nadmiar metalu wokół tylnej grupy obiektywów został zeszlifowany, aby blok obiektywu w jednej pozycji mógł przesunąć się do przodu w uchwycie aparatu, aby uzyskać nieskończoną ostrość. W ten sposób zachowana jest wytrzymałość korpusu, ale ponadto wymagany jest mechanizm ogniskowania z ruchem ściśle translacyjnym bloku obiektywu. Kolejnym niuansem jest to, że obiektyw można wyjąć z aparatu tylko wtedy, gdy tylna grupa obiektywów opuści wałek matrycy (tj. podczas ustawiania ostrości na ~1 m). Wreszcie trzecia cecha - ze względu na obecność prostokątnego trzonu matrycy, za którym znajduje się migawka aparatu, obszar roboczy tylnego obiektywu jest ograniczony, co prowadzi do wyraźnego nieodwracalnego winietowania geometrycznego podczas ustawiania ostrości na nieskończoność .

Kolejna modyfikacja dotknęła przysłony: występ listka przysłony został odcięty, aby zapewnić prawidłowy kształt źrenicy obiektywu. Poniżej zdjęcia bloku obiektywu przygotowanego do montażu na aparacie.

W trakcie pracy przypadkowo uszkodziłem tylną soczewkę, ale na szczęście to miejsce nie jest tak naprawdę zaangażowane w tworzenie obrazu w dużym zakresie odległości w mojej wersji adaptacji (odcina ją ramka wokół matryca).

Jako mechanizm ustawiania ostrości wybrano chińską makrohelikoidę M42-M42 12-19 mm. Opcje z gwintem M39 zostały wyeliminowane z powodu niedopasowania między wewnętrzną średnicą gwintu mocującego a średnicą tylnej części bloku obiektywu. Podłączając helikoidę do aparatu za pomocą cienkiego pierścienia M42-NEX, udało się uzyskać ostrość na nieskończoność.

Ponadto, aby chronić przednią soczewkę przed uszkodzeniem, wykonano nowy nosek z krawędzią ochronną, połączoną z gwintem 49 mm na filtry. Po złożeniu soczewka wyglądała tak:

Można zauważyć, że wymiary okazały się porównywalne z ultraszybkim nowoczesnym analogiem strzelania 7rzemieślników 50/1.1 - twórcy tego obiektywu inspirowali się również słynnymi schemat L. Bertele.

Zdjęcia pokazują również, że soczewka nieznacznie zniekształca kolor przez soczewkę (nawet w porównaniu ze zwykłą starą fotooptyką): jest to najwyraźniej kluczowa cecha optyki do pasywnych noktowizorów, które wykorzystują nie tylko IR, ale także widzialne zakres. Profil transmisji światła potwierdza obserwacje: widmo wydaje się być idealnie płaskie aż do obszaru niebiesko-fioletowego, gdzie transmisja światła jest zmniejszona. Z tego powodu nadal występuje lekkie zażółcenie. Tym razem warunki doświadczalne zostały uproszczone, przez co nie określono współczynnika przepuszczalności światła układu.

Oczywiście taka powłoka antyrefleksyjna ułatwia korzystanie z obiektywu do fotografii, ponieważ nie trzeba ograniczać wyboru źródeł światła, uciekać się do złożonej korekcji kolorów i innych zwrotów akcji, które są niezbędne podczas pracy z prawdziwym obiektywem . Optyka IR w widocznym zakresie.

Mimo pewnych trudności związanych z tylną ogniskową, obiektyw ten został w pełni przystosowany do współpracy z pełnoklatkowymi aparatami Sony (do wyjaśnienia wymaga kompatybilność z aparatami innych systemów). Zabieg jest znacznie ułatwiony dzięki obecności fabrycznej przesłony tęczówki. Bardzo dobrze, że udało się zachować możliwość bezpiecznego użytkowania przesłony mechanicznej, co oszczędza artefaktów pulsacyjnych świat i poza nim.

Właściwości optyczne

W przeciwieństwie do LZOS 37/1.0 ten obiektyw 50/1.2 jest już zdolny do pracy z pełnoklatkową matrycą, prawie nie mając problemów z winietowaniem na bliskich odległościach, ale zdecydowanie wymaga kadrowania 4:3 na nieskończoność.

Poziom aberracji, zwłaszcza sferochromatycznych, był zauważalnie wyższy dla obiektywu Izyum niż dla obiektywu Lytkar. Najprawdopodobniej wynika to z faktu, że w obiektywie 37/1.0 zastosowano bardziej zaawansowany schemat dziewięciu soczewek - dodanie 3 dodatkowych parametrów przyczynia się do lepszej korekcji aberracji sferycznej, a wraz z nią chromatyzmu podłużnego. Przy otwartym otworze obiektyw tworzy raczej miękki obraz z wyraźną chromatyzmem w najbardziej nieprzyzwoitej formie - niebiesko-pomarańczowej. Przy przysłonie do F/1.4 sytuacja wyraźnie się poprawia, przy F/2 nie ma problemów z jakością obrazu w centralnym obszarze kadru. Aberracje pola wracają do normy na pełnej klatce tylko do F/8-F/11. Ogólnie jakość obrazu jest zbliżona do 7artisans 50 / 1.1, jednak jest zauważalnie ostrzejsza w środku i nie chromuje tak bardzo.

Kontrast obrazu w normalnych warunkach oświetleniowych jest całkiem dobry i często nie wymaga nawet korekty. Zniekształcenie kolorów jest ledwo zauważalne - automatyczna regulacja balans bieli w izbie z reguły z powodzeniem sobie radzi.

Bokeh obiektywu TVNE-4B jest magiczny, nie da się tego inaczej powiedzieć. Przypomina bokeh 7artisans 50/1.1 i Jowisz-3, ale ze względu na niższy poziom komy czasami jest zauważalnie bardziej miękki i gładszy - nie ma efektu „skali”. Z powodu aberracji chromatycznych dyski mają pomarańczowe (nieostre) lub niebieskie (nieostre) obwódki.

Ogólnie obraz z obiektywu TVNE-4B jest niezwykle ciekawy, ale poważne problemy z chromatyzmem i niewystarczającą ostrością przy otwartej przysłonie nakładają pewne ograniczenia. Moim zdaniem ten układ optyczny jest bardzo obiecujący i po pewnych modyfikacjach może być z powodzeniem wykorzystany do tworzenia ciekawych obiektywów portretowych.

Poniżej przykładowe zdjęcia wykonane aparatami Sony A7 w pełnej klatce.

odkrycia

Już trzeci wojskowy „Sonnar” (poprzednie dwa: 1, 2) wiodło spokojne życie i po raz kolejny pokazało wartość wspaniałej konstrukcji optycznej, z której korzysta wiele jasnych obiektywów o ciekawym wzorze.

Byłem pod takim wrażeniem możliwości tych obiektywów, że dosłownie na tydzień przed startem koszmar Rozmawiałem z przedstawicielami Zakładu Budowy Instrumentów Izyum, opowiadając im o perspektywach wykorzystania wielu obiektywów znanych mi jako fotograficznych w celach pokojowych. Być może kiedyś będziemy mogli wrócić do tego dialogu, wierzę w najlepszych.

Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj. Wszystkie recenzje Rodion w jednym miejscu tutaj.