Recenzja Nikona D1H

Tak, ta recenzja przedstawia jedną z pierwszych cyfrowych lustrzanek jednoobiektywowych firmy Nikon — Nikona D1H. Aparat ma około 12 lat, bardzo ciekawe jest pisanie i praca z taką rzadkością. Nikon D1h to ulepszenie pierwszego Nikona D1, które zwiększyło szybkość zdjęć seryjnych.

Recenzja Nikona D1H z Radozhiva

1. Aparat ma czujnik APS-C, z współczynnik upraw 1.5x. Co to jest i na co wpływa, opisałem w moim artykule na temat współczynnik upraw. Rozmiar matrycy (czujnik) powierzchnia jest taka sama jak w nowoczesnym Nikon D7000, D5100 itd. Rozmiar matrycy CZK to jeden z najważniejszych parametrów wpływających na jakość obrazu. Wszystkie aparaty APS-C mają te same właściwości fizyczne rozmiar matrycy.

Zobacz Nikon D1H

W czasach Nikona D1H dominował film, a seria Nikon D1 znajdowała się w czołówce rynku fotografii cyfrowej. W tamtym czasie nie było możliwe wykonanie pełnoformatowej matrycy cyfrowej typu APS, która zmieściłaby się w wymiarach filmu 35 mm. Dlatego profesjonaliści musieli pogodzić się z uprawą lub kontynuować kręcenie na filmie. Sytuacja nie zmieniła się wraz z premierą serii D2, a dopiero 8 lat później (od premiery Nikona D1 w 1999 roku) wyszedł pełnoklatkowy aparat cyfrowy Nikon D3.

Zobacz Nikon D1H

2. Waga aparatu jest bardzo duża,  więcej niż 1 kg. Dla osób nieprzygotowanych praca z aparatem może szybko spowodować zmęczenie rąk. Ergonomia aparatu jest dobra. Powiedziałbym świetnie, ale przyciski dostępu do menu są bardzo małe i ukryte za ochronnym suwakiem. Niemal cały korpus aparatu jest podgumowany. Aparat może być używany zarówno w standardowym trybie poziomym (poziomym), jak i pionowym trybie pionowym. W tym celu niektóre przyciski są zduplikowane. Niestety selektor ma tylko 4 kierunki i nie ma środkowego przycisku. Z drugiej strony kamera posiada dwa monochromatyczne wyświetlacze, na których bardzo wygodnie można ustawić wszystkie najpotrzebniejsze parametry. Skonfigurowałem programowalny przycisk do zmiany jakości obrazu. Z przodu aparatu znajduje się przycisk podglądu głębi ostrości, którego nie można przeprogramować.

Zobacz Nikon D1H

3. System ustawiania ostrości oparty jest na czujniku Nikon Multi-CAM1300 z 5 punktami ostrości (strefami). TAk, 5 punktów ostrości teraz – jest cholernie mały, ale ówczesny profesjonalista mógł pracować z jednym punktem ostrości. Kiedy testowałem aparat Nikon D1H, okazało się, że ostrość jest dość wytrwała, ale gorsza od każdego nowoczesnego aparatu. Dostępnych jest tylko kilka ustawień ostrości — AF-C (śledzenie), AF-S (pojedynczy), AF M (ręczny). W trybie AF-C i AF-S zawsze aktywne śledzenie ostrości. A aparat zawsze ma dwa tryby pracy z polami ostrości: jednopunktowy i automatyczny (przy najbliższym obiekcie). Nic zbędnego - wszystko, czego potrzebujesz do „przetrwania” fotografa.

Widok Nikona D1H. Komora baterii

4. Obsługa Nikon D1H Karty CF  (I, II, Microdrive), ale kamera działa tylko z kartami do 4GB. Użyłem karty 2GB bez żadnych problemów. Karta o pojemności 2 GB mieści ponad 1200 zdjęć w trybie JPEG Fine i około 500 zdjęć RAW bez kompresji. Nikon D1H odmówił współpracy z moją kartą 32 GB. W 2001 roku nawet 512 MB było uważane za ogromny luksus. Karty pamięci napisały nawet Digital Film (film cyfrowy). Biorąc pod uwagę, że pliki JPEG są bardzo małe, 2 GB to dużo.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H

5. Akumulator aparatu to akumulator Ni-MH EN-4 (7.2 V DC) – oznacza to, że jest bardzo ciężki i ma efekt „pamięci”. Aby usunąć efekt „pamięci” na ładowarce, znajduje się przycisk Odśwież. Niestety pomimo swoich dużych parametrów i wagi, bateria bardzo szybko się wyczerpuje. Teraz używają znacznie lepszych akumulatorów litowo-jonowych. Moje baterie wystarczają na 100 strzałów. Do recenzji dostałem aż 3 sztuki.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H. ISO 400 jest całkiem znośne

6. bufor ramki a szybkość fotografowania jest po prostu wspaniała. W Tiff można umieścić format JPEG (w dowolnej jakości i ustawieniach przestrzeni kolorów) bufor 40 strzałów. Z szybkością fotografowania 5 кадров в секунду możesz strzelić serię 8 sekund. To szykowna postać, nawet jak na dzisiejsze standardy. To prawda, że ​​w formacie RAW bufor przechowuje tylko 27 klatek, ale to więcej niż Nikon D300, D200, D7000. Fotografując w formacie RAW, możesz robić zdjęcia w sposób ciągły przez 5 sekund. Format RAW jest dostępny w postaci nieskompresowanej i skompresowanej. Takie wskaźniki prędkości i bufora są bardzo atrakcyjne. Z grubsza mówiąc, bufor i zdjęcia seryjne to główny wskaźnik szybkości aparatu.

Średni nieskompresowany RAW: 3.9 MB, skompresowany RAW: 1.7 MB, Tiff 7.6 MB, JPEG L 1 MB.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H. Ten sam „niebieski” Nikon

7. Fragment kamera działa w ciągu 30s do 1/16000s. Tak, najkrótszy fragment wynosi 1/16,000 XNUMXs. Tak właściwie, ekspozycja przy ISO 200, 1/16.000s to to samo co ISO 100, 1/8000s. Możesz ustawić szybki czas otwarcia migawki o następujących wartościach: 1/8000s, 1/10000s, 1/13000s i 1/16000s. Tak krótki fragment pomoże „zamrozić” ruch. Na przykład nowoczesne kamery mają limit 1/8000s. To jeden z nielicznych parametrów, który wygrywa nawet w nowoczesnych aparatach. krótki fragment bardzo przydatne podczas fotografowania w jasnym świetle z przysłoną F1.2-F1.8, na przykład do stworzenia dobrego portretu.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H

8. Nikon D1H ma ISO-200 1600 możliwość rozbudowy do 3200 (Hi1), 6400 (Hi2). Ten sam zakres ISO używa Nikon D100. Rozszerzenie ISO nie jest dostępne za pomocą selektora i przycisku ISO. Tryby zaawansowane są dostępne tylko w menu aparatu, a po ich włączeniu zmiana wartości ISO staje się niedostępna. Tak, matryca jest bardzo głośna jak na dzisiejsze standardy. Ale przy niskim ISO uzyskuje się całkiem niezły wynik. Szkoda, że ​​aparat nie ma ISO 100. Najprawdopodobniej ze względu na brak wartości ISO 100 opracowano migawkę z wytrzymałość w 1/16000 s. Zabawne, ale równe Nikon D300 ma rozszerzony zakres 6400.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H. Zdjęcie przy wysokiej czułości ISO 1600

9. Wyświetlacz aparatu jest bardzo mały - 2.3 cala, z Punkty 130.000. Oglądanie na nim materiału filmowego jest bardzo trudne. Wyświetlacz służy głównie do ustawiania parametrów menu. Menu jest bardzo małe i bardzo łatwe w nawigacji. Wizjer 0,8× z 96% pokryciem kadru. Wizjer jest bardzo ładny. Wizjer ma wbudowany elektroniczny dalmierz, który świetnie współpracuje z ręcznym ustawianiem ostrości, nawet z ręcznymi obiektywami.

Uwaga: Menu nie obsługuje języka rosyjskiego.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H. Na zdjęcie bardziej wpływa obiektyw niż aparat.

10. Nikon D1H posiada wbudowany silnik ostrości, który umożliwi pracę z obiektywami AF (bez silnika ostrości). Pomoże to zaoszczędzić na optyce używającej starych dobrych obiektywów według typu. Nikon 50 mm F1.4D, Nikon 85 mm F1.8D itd.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H

11. Pomiar ekspozycja ze starymi soczewkami centralnie ważony lub tylko punktowy.

Uwaga: Nikon D1H nie obsługuje pomiaru matrycowego ekspozycja ze starymi obiektywami bez chipów. Najprawdopodobniej wynika to z tego, że parametrów obiektywu (ogniskowej i przysłony) nie można wprowadzić do aparatu. Aparat ma pierścień do odczytywania wartości przysłony z obiektywu, ale wyświetlacz zawsze pokaże F–. Aparat mierzy ekspozycję za pomocą AI-S soczewki prawidłowo (sprawdzone pod kątem AI-S kompatybilny Helios-81N). Brak pomiaru matrycowego ekspozycja wyeliminowane w Nikon D200.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H

12. Typ matrycy CCD z 2.74 MP (w rzeczywistości tylko 2.6 MP). Maksymalny strzał ma X 2000 1312 piksele. Tak, dobrze czytasz - tylko 2.6 megapiksela. O dziwo, zdjęcia wyglądają całkiem normalnie, na moim monitorze Full HD 1920*1080 pikseli, obraz zajmuje całą przestrzeń, można go nawet umieścić jako wygaszacz ekranu na pulpicie komputera. Tak, kadrowanie 2000 x 1312 jest katastrofalnie małe. Ale w CZK aparat jest ważny rozmiar matrycy, a nie liczbę megapikseli. Dzięki 2000 x 1312 możesz drukować odbitki do A4 ze smutkiem na pół. Nie gonię megapikseli - przeczytaj rozdział bitwa megapikseli. Zabawne, aby uzyskać 36 mp Nikon D800 (E) - musisz zebrać 14 matryc Nikon D1H 2.6MP. Nawiasem mówiąc, Nikon D1 ma kolejną modyfikację - Nikona D1X z 6mp, ale znacznie wolniejsze robienie zdjęć seryjnych. D1, D1h, D1x - pierwszy z pierwszych, D1x wydany do 2004 roku.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H. Expo zamroziło się dobrze.

13. Minimalna prędkość synchronizacji lampy błyskowej to 1/500s. Niestety Nikon D1H nie działa w trybie i-TTL z nowoczesnymi lampami błyskowymi. SB-400, 600, 700, 800, 900, 910, ponieważ jest przeznaczony do pracy z SB-28DX, SB-50DX itp. Od mojego Nikona SB-900 kamera naprawdę jest do bani fragmenty do 1/500 włącznie. To bardzo dobry wskaźnik bez szybkiej synchronizacji FP. Nikon SB-900 może współpracować z D1H w trybie A. Działają również wszystkie inne tryby, takie jak tryb ręczny, synchronizacja kurtyny, efekt czerwonych oczu.

Uwaga: kamera Nikon D1H nie ma wbudowanej lampy błyskowejjak wszyscy kolejka flagowe profesjonalne aparaty Nikon D1, D2, D3, D4.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H

14. Więcej drobiazgów: aparat obsługuje przestrzenie kolorów sRGB i Adobe 1998, balans bieli 3D (regulowany +-3), wejście GPS, port IEEE 1394, wyjście wideo. Do pomiaru ekspozycja reaguje na matrycowy pomiar 3D Color Matrix z 1,005-pikselowym czujnikiem CCD.

Przykładowe zdjęcie na Nikonie D1H

Wrażenia osobiste:

Nie polecam Nikona D1H w przypadku fotografowania komercyjnego aparat można kupić tylko do użytku osobistego, kreatywnego fotografowania. Wynika to z faktu, że 2.6 MP na dzień dzisiejszy jest naprawdę małe. Ponadto aparat ma bardzo mały margines liczby klatek na jednym akumulatorze. Mimo wszystkich wad – z Nikonem D1H byłem bardzo zadowolony – aparat bardzo dobrze leży w dłoni, jego tryb portretowy jest bardzo wygodny, do ergonomii szybko przyzwyczaisz się.

Warto zadać pytanie - co robili użytkownicy aparatów filmowych Nikon w 1999 roku, którym moda cyfrowa podyktowała przejście na Nikona D1, D1h, D1X? Nie zawracali sobie głowy wyborem, a nawet na D1 oddali cholernie wspaniałe strzały.

Ważne: Nikon ma poważny problem z pęcznieniem i odklejaniem się gumek od korpusu aparatu. Nikon D1H nie cierpi na takie schorzenia, jej dziąsła długo pozostają w dobrej kondycji. Mój egzemplarz jest tego doskonałym przykładem.

Widok Nikona D1H i Nikon D40 - różnica wielkości

Przykładowe zdjęcia

Wszystkie zdjęcia bez obróbki, oryginalny maksymalny rozmiar z Nikonem D1H. Wszystko nakręcone na Nikon 50 mm F1.4G AF-S, RAW nieskompresowany, przekonwertowany do JPEG Q=80% z Lightroom + nadrukowane dane z EXIF dla szybkiego zrozumienia ustawień fotografowania.

Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.

Wnioski:

Nikon D1H to ciekawy profesjonalny aparat vintage z dużym buforem i szybkimi zdjęciami seryjnymi do 5 kl./s. W dzisiejszych czasach wiele parametrów aparatów jest przestarzałych, ponieważ pojawiły się znacznie lepsze aparaty.

Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram