Artykuł o buforze ramki.
Co to jest bufor ramki
Nowoczesne aparaty cyfrowe, w przeciwieństwie do aparatów filmowych, mają jeden ważny parametr, który ma duży wpływ na ciągłe robienie zdjęć seryjnych. Nowoczesne aparaty cyfrowe posiadają tak zwany bufor ramki.
bufor ramki (czasami tylko bufor) w nowoczesnych aparatach cyfrowych jest specjalnym rodzajem pamięci, w której zdjęcia są przechowywane przed ich zapisaniem na karcie pamięci lub przeniesieniem do innego miejsca przechowywania zdjęć.
Bufor działa bardzo prosto, gdy sygnał (obraz) jest odczytywany z matrycy (czujnika), nie jest on od razu zapisywany do pliku danych na karcie pamięci, ale wchodzi w strefę buforowania pamięci. Strefa pośrednia wynika z faktu, że obrazu nie można natychmiast zapisać na karcie pamięci ze względu na różne prędkości ADC i karty pamięci. Można narysować bardzo prostą analogię między buforem a pamięcią RAM komputeraoraz między kartą pamięci a dyskiem twardym komputera.
Bufor ramki dla każdej kamery ma inną wartość. Otrzymane pomiar bufora ramki w liczbie zdjęć, które mogą się tam zmieścić. Tak, do aparatu. Nikon D700 podczas fotografowania w formacie RAW można zmieścić maksymalnie 18 klatek. Oznacza to, że po wykonaniu 18 zdjęć aparat przestaje robić zdjęcia i czeka na zapisanie co najmniej jednego zdjęcia z bufora na kartę pamięci. W buforze obowiązuje zasada kolejki - pierwsze zdjęcie dostało się tam, pierwsze zdjęcie stamtąd i zostało zapisane na karcie.
Zwykle liczbę klatek, które mogą zmieścić się w buforze klatek, można zobaczyć na wyświetlaczu aparatu, gdy spust migawki jest wciśnięty do połowy.
Pozostała liczba zdjęć w buforze kadru dla aparatu Nikon D600
Wiele aparatów może fotografować bez karty pamięci w tzw wersja demo, wynikowa migawka w tym trybie jest po prostu przechowywana w buforze. Na przykład aparaty Nikon mogą przechowywać do 40 zdjęć w buforze podczas korzystania z trybu demonstracyjnego. Ta funkcja jest powszechnie określana jako „fotografowanie bez karty pamięci”.
Pojemność bufora klatek jest bardzo zależna od ustawień aparatu. Na przykład w formacie RAW bufor ramki jest zwykle znacznie mniejszy niż w JPEG, chociaż może być na odwrót. Poziom kompresji i rozmiar plików JPEG również mają duży wpływ na pojemność bufora.
Nadal bardzo silny w buforze ramki dodatkowe ustawienia wpływają na, „poprawianie” obrazów:
- redukcja szumów przy wysokich czułościach ISO
- tłumienie hałasu przez długi czas fragmenty
- automatyczna korekta aberracje
- automatyczna korekta zniekształcenie
- automatyczna korekta winietowania
- rozszerzenie programowe zakresu dynamiki (np. D-oświetlenie dla Nikona)
- przy użyciu rozszerzonego zakresu ISO (np. ISO HI0.7 dla Nikona)
Uwaga: producenci niechętnie podają pojemność bufora klatek, gdyż najczęściej wskaźnikiem pojemności są mizerne liczby, np. 4 klatki w formacie RAW, czy w ogóle marne 2 klatki w trybie RAW+JPEG dla aparatu Nikon D40. Zamiast tego producenci mogą określić czas trwania seria strzałów, przekazując je jako bufor. W rzeczywistości seria ujęć może być nieskończona (do wyczerpania karty pamięci), ale po przepełnieniu bufora kadru w aparacie pojawia się opóźnienie przed kolejnym zdjęciem. Podobno po zapełnieniu bufora aparat zaczyna zwalniać. Rzeczywiście, aparat zrzuca zdjęcia z bufora na kartę pamięci i dopóki nie zostanie zrzucony co najmniej jeden plik, aparat odmówi wykonania zdjęć. Ważne: im szybsza karta pamięci, tym mniej czasu zajmuje zapisanie zdjęć z bufora na kartę pamięci i mniej zauważalne „spowolnienie” aparatu. Nawiasem mówiąc, korzystanie z aparatów z wieloma gniazdami na karty pamięci nie rozwiązuje problemu małego bufora.
Uwaga: Podczas korzystania z powyższych funkcji w celu poprawienia obrazu, walka z małym buforem ramki przy użyciu szybkiej karty pamięci nie zadziała. Procesor aparatu spędza dużo czasu na dopracowywaniu obrazu przechowywanego w buforze, jednocześnie zużywając dużo pamięci bufora na wyniki pośrednie. W ten sposób nie można uzyskać nowej migawki w żaden sposób, dopóki przetwarzanie nie zostanie zakończone. Z tego powodu może się nawet zdarzyć, że aparat w trybie RAW ma znacznie większy bufor klatek niż w trybie JPEG. Tłumaczy się to właśnie tym, że surowe pliki RAW nie są przetwarzane i nie wymagają czasu procesora, a jednocześnie zwiększonej ilości przydzielonej pamięci. Taką sytuację można zaobserwować np. na aparacie Canon 1200D.
Ponadto różne aparaty w różny sposób zapisują dane na kartę pamięci i może zaistnieć sytuacja, że nawet przy korzystaniu z najszybszej karty pamięci zdjęcia będą powoli ładowane z bufora na kartę ze względu na cechy aparatu.
Moje doświadczenie
Dla mnie znacznie ważniejsza jest pojemność bufora kadru niż szybkostrzelność aparatu. Często fotografuję w formacie RAW i długość serii ujęć nie zależy bezpośrednio od szybkostrzelności aparatu, a od bufora kadru, dlatego przed zakupem aparatu polecam zwrócić uwagę na ten parametr.
Wnioski:
Bufor to pamięć pośrednia do przechowywania zdjęć przed ich zapisaniem na karcie pamięci. Bufor jest bardzo ważny, gdy jest szybki ciągłe strzelanie. Dzięki dużemu buforowi ramki możesz z łatwością używać wolnych kart pamięci do fotografii. Zwykle do prostych zadań fotograficznych wystarczy bufor 10-15 klatek z głowicą. Na liczbę klatek mieszczących się w buforze duży wpływ mają ustawienia jakości obrazu.
Kolejna uwaga na ten temat tutaj.
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
Tak, kiedyś myślałem, że bufor dotyczy tylko strzelania ciągłego (w trybie „karabin maszynowy”). Dopóki nie zacząłem kręcić w RAW-ie i stanąłem przed faktem, że aparat okazuje się strzelać po kilku zdjęciach z rzędu, nawet z kilkusekundowym interwałem. Na początku nie rozumiałem, co się dzieje, aparat przestał robić zdjęcia i też się wyłączył :) Potem już świtało (przez palącą się diodę LED dostępu do karty pamięci), że jest w formacie RAW ...
Małe wyjaśnienie. „Bufor działa na zasadzie stosu – pierwsze zdjęcie dostało się tam, pierwsze zdjęcie stamtąd i zostało zapisane na karcie”. - Taka jest zasada kolejki. Stack - pierwszy wszedł, ostatni wyszedł.
Nie zgadzać się. Kolejka to FIFO (pierwsze weszło, pierwsze wyszło). A stos to LIFO (ostatnie weszło, pierwsze wyszło) - stos talerzy na stole. Więc nie myl kolejki i stosu. A jak jest zorganizowany w konkretnym aparacie – przekonasz się robiąc serię ujęć do zapełnienia bufora (np. zdjęcie uruchomionego stopera) i wyłączając aparat w trakcie nagrywania. Następnie spójrz na zdjęcia i czas ich powstania.
Nie jest do końca jasne, dlaczego bufor ledwo pozwala na strzelanie w serii. Technologie cyfrowe posuwają się w zawrotnym tempie każdego dnia, a dość drogie aparaty mają jeden z hamulców na małej pojemności bufora. A może cena aparatu zależy bezpośrednio (i bardzo silnie) od pojemności bufora?
Problem polega na tym, że szybka pamięć jest droga, więc aby ją obniżyć, włożyli trochę. Ponadto, bez względu na to, jak duży jest bufor, karty pamięci są bardzo wolne, więc nadal będziesz napotykać przepełnienia bufora i oczekiwania na zapis. dobrym rozwiązaniem byłoby użycie dysku twardego w aparacie. Pamiętam, że w Nokii był prawdziwy żelazny dysk twardy. mała prawda...ale podobno jest mało rzetelności.
Nazywa się to microdrive, był kiedyś używany w kamerach, ma kształt podobny do CF, ale traci prędkość ze względu na obecność elementu mechanicznego (zmniejszony dysk z komputera jest krótszy)
Towary niszowe. Jeśli tanie aparaty strzelają szybko i dobrze, to kto kupi drogie aparaty? Jeśli drogie aparaty strzelają szybko i dobrze, to kto kupi kolejny model drogich aparatów?
Dla mnie też to zagadka. Najbardziej niezrozumiałe jest to, dlaczego przy włączonych dodatkowych funkcjach bufor się zmniejsza. W końcu nie jest łatwiej wbić do bufora 100 „surowych” ramek, a następnie przetwarzać je za pomocą procesora, nawet jeśli zajmuje to dużo czasu. Teraz obserwuję, że już przetworzone klatki trafiają do bufora, a sam bufor nie zmniejsza swojego rozmiaru, ale zmniejsza się liczba klatek, które procesor aparatu może przetworzyć. Przecież to dziwne, że ten sam Nikon D700 umieszcza 17 klatek po 25 MB każda, czyli zużywa 425 MB pamięci, a jednocześnie przy włączaniu wszelkiego rodzaju ADL itp. bufor jest zmniejszony. Najprawdopodobniej ograniczenia tkwią właśnie w możliwościach procesora, co bardzo wyraźnie widać podczas robienia zdjęć Nikonem D300 z 14-bitową głębią kolorów, gdy z powodu ograniczeń procesora aparat może wyprodukować tylko 2.5 klatki na sekundę.
Cały problem polega na tym, że pamięć komputera marki Nikon to jedna. A kiedy przetwarza zdjęcie, robi to w tej samej pamięci i przetwarza RAW, a nie JPEG, a dla JPEG jest odpowiednio jakiś sprzęt w procesorze, im więcej funkcji trzeba zrobić z obrazem, im więcej miejsca potrzeba na wyniki pośrednie i może niektóre tabele, nie wiem, jak to tam przetwarzają. Ponadto program samego procesora najprawdopodobniej działa również z pamięci RAM, tak jak w przypadku Canona. To jest szybsze. Stąd hamulce. Okazuje się mniej więcej tak: Matrix->RAW->Process->(processing)->RAWwriteToFlash lub ostatnia akcja RAW->JPEG->WriteToFlash
Zdjęcie w formacie RAW i tak jest umieszczane w buforze, nawet jeśli zapiszesz je w formacie JPEG. Po przetworzeniu (ADL itp.) wynik jest również przechowywany w buforze, również w formacie RAW (poprzedni RAW jest usuwany, w przeciwnym razie podczas wielokrotnego przetwarzania w aparacie w ogóle nie będzie wystarczającej ilości miejsca) i tak dalej. Dopiero wtedy zostaje skompresowany do JPEG (w razie potrzeby w tym samym buforze) i zapisany na karcie. Ogólnie bufor jest odpowiednikiem pamięci RAM komputera.
Drogi Konstantynie, trochę się mylisz z definicją stosu (stosu), który jest również nazywany FIFO (pierwsze wejście, pierwsze wyjście), czyli pierwsze wejście, pierwsze wyjście. Stos w obliczeniach to zasada kolejki, technologia FILO - Pierwsze wejście Ostatnie wyjście jest operacją bardzo kosztowną pod względem zasobów obliczeniowych i wymaga trzykrotnego rozmiaru pamięci do indeksowania tablic.
Jeśli chodzi o artykuł, naprawdę zauważyłem, jak aparat czasami zwalnia, a zwłaszcza na równych (RAW, NEF). Ale najczęściej karta inteligentna zapisuje, więc nie oszczędzam na kartach, a w ekstremalnej potrzebie przestawiam się na strzelanie seryjne. Nie jestem zawodowcem, jestem amatorem, więc Twoje artykuły są bardzo ważne zarówno dla profesjonalistów, jak i ludzi takich jak ja, jak zawsze bardzo wyczerpująca analiza, na pewno pokrótce. Dzięki
Leonid, kategoricheski nesglasen! Stack - eto kak raz LIFO / FILO (Last-In-First-Out), ochrowy (Kolejka) naoborot - FIFO (First-In-First-Out).
W STOSIE wejście-wyjście jest z jednej strony: nadszedł ostatni - pierwszy odszedł, aby dostać się do pierwszego z nich, musisz najpierw dostać się do tych, którzy przyszli za nim w odwrotnej kolejności. W KOLEJCE wejście z jednej strony i wyjście z drugiej, tj. pierwsze weszło, pierwsze wyszło. Bufor ramki to typowa, nie zapętlająca się kolejka.
Wyraźnie nie jesteś programistą.
Jestem tylko programistą. Zaczynałem od asemblera (nadal na Spectrum), wiem, czym są push i pop
na PC oczywiście programowałem też w asemblerze
mikrokontrolery AVR, 8051, PIC, AVR32, ARM
Kiedyś nawet napisałem artykuł w czasopiśmie radiowym, wszystko jest tak, jak powinno być - program na sterownik, na komputer i płytkę drukowaną :)
A jak wyciągnąć zdjęcia z bufora w Nikonie?
Dokładnie tak samo jak w Canonie.
Czy możesz opowiedzieć o procesie?
Wszystko jest bardzo proste. Włóż kartę pamięci do CZK lub aparatu systemowego, zrób zdjęcie i poczekaj, aż kontrolka dostępu do karty pamięci przestanie migać.
Cienkie przekomarzanie się? ))))))
tak, bez zapału na takie pytania od razu i nie udzielę odpowiedzi :)
Więc aparat powinien być tylko profesjonalny.)
Nie. Bufor jest wszędzie – nawet w najtańszych mydelniczkach. Rozmiar ma znaczenie tylko w przypadku szybkich zdjęć seryjnych.
Dlaczego tylko prof. dla amatorów lub na początek możesz Canon Power shot G15. Szybkostrzelność nie jest aż tak gorąca, ale przysłona pod względem jakości obrazu przyzwoita jak amatorskie lustrzanki, EGF 28-140 mm, przysłona f1.8-2.8, nawet tryb HDR (coś w rodzaju braketingu, tylko sam aparat skleja zdjęcie w jedno, a przy doborze optyki nie musi cierpieć.
Nawiasem mówiąc, nie byłoby źle zobaczyć recenzje takich sprzętów z Radozhivy i usłyszeć o nich opinię Arkadego.
Przy matrycy 1/1.7 taka przysłona daje tylko jedną zaletę - łatwiej fotografować przy słabym oświetleniu. Możesz zapomnieć o małej głębi ostrości, a co za tym idzie o dobrych portretach.
I tak, jeśli nie weźmiemy pod uwagę małej matrycy, to jako drugi aparat „na co dzień” jest bardzo dobry, biorąc pod uwagę gabaryty.
Wczoraj podczas fotografowania aparat ustawiał ostrość, ale migawka za każdym razem odmawiała pracy, gdy spust migawki był wciśnięty do końca, a aparat nie wyłączał się w tym samym czasie. Wtedy problem zniknął. Powiedz mi, czy to wygląda na problem z buforem? (inaczej miałem iść na diagnostykę, bo nigdy nie spotkałem tego w moim starym d5100.
Evgenia, to co opisałeś to zupełnie zwykły tryb aparatu. Bufor w CZK (D5100) jest pełny, więc oprogramowanie CZK zablokowało zwolnienie migawki. odebrana ramka po prostu nie miałaby gdzie zapisać w pamięci RAM (bufor CZK). Aparat nie wyłączył się, dopóki wszystkie zdjęcia nie zostały zapisane na karcie pamięci. Polecam zakup szybszej karty pamięci SDHC klasy 10 lub UHS-I. Lub w przypadku zdjęć seryjnych przełącz się na JPG zamiast RAW. Możliwe jest również zredukowanie ustawień jakości pliku JPG do podstawowych, co zmniejszy rozmiar generowanych plików i odpowiednio „zwiększy” szybkość opróżniania bufora.
Chłopaki, dlaczego nikt nie bierze pod uwagę możliwości banalnego zakupu pamięci 10+?Zgadza się, jeśli masz pamięć klasy 4, to są hamulce.Kupuję raczej drogi DSLR, aby zaoszczędzić na pamięci, to perwersja!
Powiedz mi, Proszę. mam Nikona D5100. a on czasami (bufor 27) robi kilka klatek, a potem tylko ustawia ostrość, ale nie robi zdjęcia. co to jest?czasem robi 16 klatek, czasem 6, a czasem jeden przed nie robieniem zdjęć przez kilka sekund
Możliwe, że jeśli ustawiony jest priorytet ostrości, podczas fotografowania serii ostrość zostanie utracona, a aparat ponownie ustawi ostrość przed kontynuowaniem fotografowania.
W modelu D7100, przy prędkości nagrywania 90 Mb/s i fotografowaniu Fine Jpeg w rozmiarze L z maksymalną prędkością, w buforze umieszczanych jest 12 klatek (z dziewięcioma wskazanymi przez urządzenie). W trybie przycinania x1.3, przy tych samych parametrach, w buforze mieści się 16-17 ujęć (o określonych 12). Jednak podczas fotografowania w RAW w dowolnym trybie głośność serii różniła się maksymalnie o 1-2 klatki. Więc. Jeśli weźmiesz kartę z prędkością zapisu 280 Mb/s (ponad trzy razy szybszą), to o ile zwiększy się bufor podczas fotografowania w RAW?
Aleksiej, najpierw upewnij się, że twój aparat obsługuje interfejs UHS-II, aby móc korzystać z karty o prędkości zapisu 280 Mb/s. Ma dwa rzędy styków, w przeciwnym razie będzie działał z normalną prędkością.
Jeśli zrobiłem kilka klatek bez karty pamięci i mam dobre zdjęcia, które chciałbym zapisać, ale wiszą w buforze, czy jest jakiś sposób, aby przenieść je stamtąd na kartę pamięci lub do komputera?
Mam takie samo pytanie jak Dmitry, proszę o pomoc, naprawdę chcę przywrócić dobre zdjęcia zrobione aparatem bez pendrive'a
Mam takie samo pytanie jak Dmitry, proszę o pomoc, naprawdę chcę przywrócić dobre zdjęcia zrobione aparatem bez pendrive'a
Cześć! Daj mi znać, jeśli ktoś może to zrobić. Chciałbym zaoszczędzić na pendrive'ach, ale nie wiem czy jest to możliwe. Chcę kupić szybki x1000 CF 32 GB i kilka tanich 32 GB klasy SD 10, ustawić główny CF i zarezerwować go na SD, a gdy SD się zapełni, zmienić go, sformatować CF i kontynuować fotografowanie. Wszystkie zdjęcia są robione w formatach SD i CF, co umożliwia szybkie robienie zdjęć seryjnych. Tylko nie wiem, czy liczba klatek w serii przed zatrzymaniem będzie taka sama, jak przy samej karcie CF, czy aparat nadal będzie zwalniał i czekał, aż zostaną zduplikowane na SD?
Cześć! Mam Nikona D700. Podczas robienia zdjęć do bufora pamięci zapisywany jest jeden plik i tyle (choć na wyświetlaczu widać, że można nagrać jeszcze 15!). Nie mogę wziąć serii! Powiedz mi, jaki może być problem.
Czy tryb zdjęć seryjnych jest tego wart?
Warto
Czy strzela serię bez karty? Chociaż teoretycznie bufor powinien być nadal zatkany, nawet jeśli karta jest zła. Czy seria nie działa w żadnym trybie autofokusa i ekspozycji? Czy pracowałeś wcześniej?
Dzięki za odpowiedzi. Zresetowałem ponownie wszystkie ustawienia i pojawiła się seria. Coś w ustawieniach zakłóciło.
Dzięki Bogu)
Proszę polecić kartę pamięci do aparatu Nikon D90
Ponieważ nowe karty SDXC nie są obsługiwane przez Nikon D90, weź dowolną markową 32-gigabajtową klasę 10.
Według paszportu - tak, nie są obsługiwane, ale tak naprawdę włożyłem kartę 64 GB i D90 wziął ją idealnie i pokazał odpowiednią pojemność ramki.
Nie, nie wszystko jest super. W ogóle nie napisze wideo na 64 GB.
Bardzo przydatny artykuł.W przeciwnym razie strony najwyraźniej przepisują dane aparatu z instrukcji, a dane w nich czasami odbiegają od rzeczywistości.Wszędzie piszą na aparacie Nikon D750, że w trybie Ch (szybkie zdjęcia seryjne w formacie RAW, max bufor powinien zmieścić 21 klatek.Nie ważne jak mocno walczę, nie wychodzi ponad 12. Wygląda na to, że przeszedłem już przez wszystkie tryby w menu.I jeszcze jedno, po co ustawiając aparat na C l (low-speed serial) dla 4 kl./sek w wizjerze, te same 12 kl., wydaje mi się, że powinno być więcej do wpisania - interwał między ujęciami jest większy czy liczba ujęć będzie taka sama?
Pamięć buforowa nie zmienia się w żaden sposób. Dlatego jeśli karta pamięci jest wolna, po zapełnieniu bufora zostaną na niej zapisane. Zapisują 21 określoną kartą pamięci, zwykle szybko, podczas gdy w buforze wypełnia się 12 klatek, pierwsze 6 klatek ma czas na zapisanie na kartę pamięci. Następnie uruchamiane są hamulce.
Więc jaki jest zasilacz, jeśli liczba klatek w trybie raw zmieni się w aparacie, ale jeśli potrzebuję więcej klatek do przetwarzania, czy mogę je odwrócić? Więcej?
Opisz swój problem bardziej szczegółowo, wskazując model aparatu i jego ustawienia
Kto Ci powie, dlaczego kiedy kopiuję zdjęcia na kartę pamięci w komputerze, aparat ich nie widzi?
Bo Windows nie jest zainstalowany na fotiku :)