Recenzja i test dalmierza Voigtländer Ultron 1:2/28 (Type II) z montażem Leica M

Materiał na temat obiektywu Voigtländer Ultron 1:2/28 specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eshmakov.

Voigtländer Ultron 1:2/28 (zwany dalej Ultron 28/2) to nowoczesny szerokokątny, jasny obiektyw stałoogniskowy, wprowadzony na rynek w 2021 roku do aparatów dalmierzowych z mocowaniem Leica M. Ultron 28/2 należy do linii vintage optyka („Vintage line”)”) i jest najszybszym pełnoklatkowym obiektywem 28 mm firmy Voigtländer, chociaż Leica ma również obiektyw 28/1.4. Pomimo tego, że formalnie Voigtländer jest firmą niemiecką pochodzenia austriackiego, od 1999 roku wszystkie obiektywy są produkowane i rozwijane przez japońską firmę Cosina.

Recenzje innych optyk Voigtländer:

• Voigtländer Braunschweig Heliar 1:4,5 F=13,5cm (1928)
• Voigtlander APO-Lanthar 90mm F3.5 SL N/AI-S
• Voigtlander Nokton 58mm F1.4 SL N/AI-S
• Voigtländer Ultron 21mm F1.8 Asferyczny (Leica M)

Dane techniczne (z strony producenta):

Konstrukcja optyczna – półsymetryczna, 10 soczewek w 7 grupach, 1 element asferyczny, 2 soczewki wykonane z materiału o anomalnej dyspersji częściowej;

Ogniskowa - 28 mm;
Kąt widzenia – 74,51°;
Szacunkowy format ramki - 36 × 24 mm;
Apertura względna - 1:2;
Przysłona – 10 „prostych” listków;
Granice przysłony – 1:2-1:22, regulacja skokowa (z półprzysłonami);
Ustawianie ostrości – tylko ręczne, autofokus jest dostępny w aparatach bezlusterkowych, jeśli jest używany ze specjalnym adapterem;
Minimalna odległość ostrzenia - 0.5 m;
Średnica gwintu dla filtrów – 39 mm (О_о);
Mocowanie aparatu - mocowanie Leica M (z możliwością współpracy z dalmierzem);
Wymiary - 51.4 × 36 mm;
Waga - 230g;
Dodatkowo – dostępny w 2 wariantach konstrukcyjnych (Typ I i ​​Typ II), typ II – w 2 wariantach kolorystycznych (srebrny/czarny);
Koszt to ~700 dolarów.

Projekt i wykonanie obiektywu

Do przygotowania materiału dostałem w pudełku zupełnie nowy obiektyw. Podobnie jak w przypadku Ultrona 21/1.8przesyłka jest bardzo skromna i zawiera jedynie obiektyw z dekielkami, kartę gwarancyjną oraz książeczkę producenta.

Ultron 28/2 wykonany jest w stylu pseudoretro, w aluminiowej obudowie anodowanej na srebrno. Dostępna jest również opcja w kolorze czarnym. Na korpusie znajdziemy duże cyfry oznaczające ogniskową (jeśli zapomniałeś), standardowy zestaw skal - skalę głębi ostrości (nie jest jasne, jak została obliczona), oznaczenia pierścienia regulacji przysłony , skala odległości w stopach i metrach.

Etui posiada również bagnetowe mocowanie osłony obiektywu. Zarówno mocowanie osłony obiektywu, jak i mocowanie aparatu wykonane są z chromowanego metalu.

Obiektywy Ultron 28/2 typ II różnią się od typu I jedynie konstrukcją korpusu, a kluczowa różnica polega na sposobie sterowania pierścieniem ostrości obiektywu: jeśli w typie I jest on wykonany jak we wszystkich normalnych obiektywach manualnych – w w formie pierścienia z wycięciami na palce, wówczas w typie I II zrobili coś czysto „wysuszającego” – pierścień ostrości jest zupełnie gładki, zupełnie nieintuicyjny (w tym sensie, że na ślepo trudno go rozpoznać), ale ze specjalnym podparciem na palec. Najwyraźniej hołd Elmara 50/3.5. Nie podobała mi się ta metoda ustawiania ostrości, a ta ostrość była bardzo irytująca, nawet gdy z niej korzystałem 7 rzemieślników 35/2 LM, ale to kwestia przyzwyczajenia i gustu.

Pierścień ostrości ma bardzo krótki skok kątowy - tylko 90°. Minimalna odległość ostrzenia (MDF) wynosi 0.5 m, co jak na obiektyw o ogniskowej 28 mm to dużo – można zapomnieć o fotografowaniu małych obiektów. Ograniczenia MDF wynikają z przeznaczenia obiektywu do aparatów dalmierzowych, gdzie ze względu na paralaksę ustawienie ostrości na odległość mniejszą niż metr jest na ogół dość trudne. Jednak najnowsze wersje tych samych aparatów Leica M mają już Live View i dlatego taki MDF nie wywołuje niczego poza dezorientacją.

Dobrze, że w przypadku aparatów bezlusterkowych obiektyw można zamontować za pomocą adaptera typu makrohelikoid Montaż Laina LM/EM, co po pierwsze pozwala na zmniejszenie MDF obiektywu do akceptowalnego poziomu, a po drugie pozwala na ustawienie ostrości za pomocą tak prostego, zrozumiałego i humanitarnego karbowanego pierścienia.

Membrana Ultron 28/2 wygląda i jest zaprojektowana tak samo jak Ultrona 21/1.8i składa się z 10 matowych czarnych płatków w kształcie litery L (podobnych do listków przysłony Helios-103).

Taki kształt płatków pozwala uzyskać niemal liniowy ruch pierścienia przysłony, a także pozwala uzyskać wyraźny efekt dziesięcioramiennej gwiazdy z punktowych źródeł światła w kadrze w zakresie od F/2.8-F/ 11 ze względu na utworzenie się otworu w kształcie foremnego dziesięciokąta z wyraźnie widocznymi kątami. W zakresie F/11-F/22 źrenica obiektywu wydaje się okrągła.

Sterowanie przysłoną odbywa się całkowicie manualnie, za pomocą jednego pierścienia. Do instalacji dostępne są stałe wartości od F/2 do F/22, z pośrednimi kliknięciami pierścienia pomiędzy znakami. Ze względu na brak możliwości płynnej regulacji przysłony obiektyw ma ograniczoną przydatność do nagrywania filmów.

Dzięki temu nie ma żadnych wątpliwości co do jakości wykonania tego lekkiego i kompaktowego obiektywu, ani zastrzeżeń co do jego wyglądu, choć sposób ustawiania ostrości w tej wersji nie jest dla każdego. Lepiej dla wybierającego wypróbować własnoręcznie obie opcje obiektywów – zarówno typu I, jak i typu II.

Konstrukcja optyczna: soczewki o anomalnej dyspersji

Ultron 28/2 jest obiektywem niemal symetrycznym w swojej konstrukcji optycznej, jednak w konstrukcji tylko 2 pierwsze soczewki, według producenta, wykonane są ze szkła o anomalnej dyspersji częściowej, natomiast ostatnia soczewka jest wykonana ze „zwykłego” szkła szkła, ale ma asferyczny kształt powierzchni.

Co w ogóle oznacza ten bełkot? Konkluzja jest taka, że ​​skuteczna korekcja aberracji chromatycznej w prostym systemie soczewek wymaga dwóch czynników:

• Połączenie soczewek dodatnich o niskiej dyspersji (wyższa liczba Abbego) z soczewkami ujemnymi o dużej dyspersji (mała liczba Abbego) – różnica powinna być jak największa, jednak lot fantazji ograniczają tu rozsądne wartości ​​​współczynnik załamania światła, który jest zwykle wyższy, tym większe rozproszenie (mniejsza liczba Abbego).
• Połączone soczewki dodatnie i ujemne muszą być wykonane z materiałów o podobnych cząstkowych dyspersjach (PgF) dla krótkiej części widma roboczego (w zakresie pomiędzy liniami widmowymi g i F niebiesko-fioletowego obszaru widma).

Dyspersję określa się na podstawie zależności współczynnika załamania światła materiału od długości fali. Liczba Abbego związana jest z różnicą współczynników załamania światła na granicach roboczego zakresu długości fal - dla czerwonego i niebieskiego obszaru widma. Względna dyspersja częściowa PgF charakteryzuje, jak duża jest dyspersja w niebieskim obszarze widma w stosunku do dyspersji w całym roboczym zakresie długości fal.

Kłopot w tym, że jeśli wymaganą różnicę w liczbach Abbego udałoby się uzyskać okularami z XIX wieku, to drugi warunek, niezbędny do uzyskania dobrze skorygowanego chromatyzmu, a nawet układu apochromatycznego, jest znacznie trudniejszy do spełnienia, gdyż szczególna dyspersja szkła jest zwykle silnie skorelowana z ogólną, a zależność PgF od liczby Abbego przedstawia dla większości materiałów linię niemal prostą (tzw. „prostą normalną”). Fakt ten wynika z faktu, że dyspersja jest silnie powiązana ze składem chemicznym szkła: zwykle w celu zwiększenia dyspersji zwiększa się zawartość tlenku ołowiu (lub jego zamiennika w szkłach bezołowiowych – tlenku wolframu, tlenku tytanu lub tlenek telluru), stąd zaobserwowana proporcjonalność.

Pożądane odchylenie częściowego rozproszenia od normalnej linii prostej jest możliwie dodatnie w przypadku materiałów soczewek dodatnich i możliwie ujemne w przypadku materiałów soczewek ujemnych. Ale zwykle jest odwrotnie - doskonałe korony lantanowe mają zwykle bardzo duże odchylenie ujemne (patrz rysunek poniżej STK19), a ciężkie krzemienie o dużej dyspersji mają bardzo duże odchylenie dodatnie (patrz TF10).

Oznacza to, że tlenek lantanu umożliwia zmniejszenie dyspersji częściowej, ale nie pozwala w wystarczającym stopniu zwiększyć dyspersji ogólnej, a ponadto znacznie zwiększa współczynnik załamania światła. A tlenek ołowiu pozwala np. zwiększyć dyspersję ogólną, do pewnego stopnia mając niewielki wpływ na wzrost dyspersji prywatnej. Otwiera się zatem nowa możliwość: jeśli materiał zawiera znaczne ilości zarówno tlenku lantanu, jak i tlenku ołowiu, to w rezultacie będzie miał ujemne odchylenie częściowej dyspersji od normalnej linii prostej i ogólnie stosunkowo dużą dyspersję, chociaż współczynnik załamania światła będzie dość wysoki. Takie szkła nazywane są „krzemieniami specjalnymi” lub „krzemieniami z anomalną dyspersją” lub jak w przypadku Ultrona 28/2 „okularami z nienormalną dyspersją częściową”.

Ponieważ przedni i tylny obiektyw o podobnej konstrukcji wykonane są ze „specjalnych” i „zwykłych” materiałów, możliwe było bezpośrednie porównanie ich składu chemicznego metodą rentgenowskiej spektroskopii fluorescencyjnej (XRF, XRFA, XRFS ) do przeprowadzenia półilościowej analizy elementarnej. Pomiary wykonano na instrumencie Bruker M1 Mistral, który jest niewrażliwy na pierwiastki lżejsze od argonu i zawsze wykrywa cyrkon (Zr) i cynę (Sn), które są zawarte w elementach instrumentu. Poniżej znajdują się zdjęcia zarejestrowanych widm.

Należy zwrócić uwagę, że w widmie przedniej soczewki rejestrowane są znaczne ilości niobu (Nb), lantanu (La) i baru (Ba). Obecność sygnału rubidu (Rb) wskazuje na dużą zawartość potasu w szkle, natomiast obecność w widmie linii miedzi (Cu), niklu (Ni) i cynku (Zn) wynika z faktu, że podczas rejestracji widma część wiązki wchodziła również w interakcję z soczewkami w metalowej oprawie. W materiale nie stwierdzono ołowiu, co nie jest zaskakujące – ze względu na wymagania RoHS producenci starają się unikać stosowania materiałów zawierających ołów.

W materiale tylnej soczewki wykryto znaczne ilości lantanu (La), wolframu (W), tantalu (Ta), niobu (Nb) i cynku (Zn). Wiadomo, że tlenek wolframu znacznie zwiększa współczynnik załamania światła i dyspersję materiału i występuje tylko w soczewkach odpowiadających „zwykłemu” szkłu. Szkło „anomalne” zawiera lantan i niob jako główne dodatki modyfikujące i to właśnie niob przyczynia się w tym przypadku do wzrostu dyspersji ogólnej przy zachowaniu ujemnego odchylenia dyspersji częściowej od normalnej linii prostej. Najprawdopodobniej materiał przedniej soczewki ma współczynnik załamania nie większy niż 1.75 i liczbę Abbego ~50 (Hoya NBF1 lub CDGM H-TF5), natomiast materiał tylnej soczewki może mieć podobny lub wyższy współczynnik załamania światła o liczbie Abbego ~30-35.

Właściwości optyczne. Porównanie z 7 rzemieślnikami 28/1.4 (Leica M)

Obiektyw Ultron 28/2 według producenta jest zoptymalizowany do współpracy z aparatami dalmierzowymi Leica M-mount, ale nie z aparatami bezlusterkowymi. Oznacza to, że obiektyw jest czuły na grubość filtra matrycowego i wymaga nałożenia na matrycę cienkiego szkła ochronnego, podobnego do tego, które spotyka się w aparatach Leica M. W przeciwnym razie obiektywy wrażliwe na grubość filtra wykazują znaczne pogorszenie jakości obrazu na krawędziach oprawy ze względu na rosnącą krzywiznę pola i astygmatyzm. Efekt ten szczegółowo opisano w recenzji Nowy Russar+ 20/5.6.

Tak czy inaczej pomysł, jak ten obiektyw działa w konwencjonalnych bezlusterkowcach, wydaje się przydatny, więc pracując z nim, korzystałem z aparatu Sony A7.

Porównałem też jakość optyczną Ultrona 28/2 i chińskich obiektywów. 7 rzemieślników 28/1.4 (Leica M), dla którego tę samą scenę sfilmowano obydwoma obiektywami przy różnych wartościach przysłony, a następnie zbadano 100% wycinków powstałych obrazów.

Poniżej pierwsza seria zdjęć zrobiona Ultronem 28/1.4 przy przysłonach od F/2 do F/11.

Następna jest seria zdjęć 7rzemieślników 28/1.4 przy przysłonach od F/1.4 do F/11.

Następnie - 100% wycinków z powstałych zdjęć.

Podobnie druga seria klatek zrobionych Ultronem 28/1.4 przy przysłonach od F/2 do F/8.

Teraz włączone 7rzemieślników 28/1.4 przy przysłonach od F/1.4 do F/8.

Oraz 100% kadrów z otrzymanych zdjęć.

Należy pamiętać, że na przysłonach F/2-F/2.8 Ultron jest lepszy niż 7rzemieślników 28/1.4pod względem jakości obrazu w centralnej części kadru, ale w rogach kadru 36×24 Ultron ustępuje chińskiemu obiektywowi na wszystkich rozpatrywanych przysłonach - zapewne za sprawą grubego filtra matrycowego aparatu Sony A7s, gdyż charakter obserwowanych zniekształceń optycznych wskazuje na wysoki poziom astygmatyzmu i chromatyzmu poprzecznego.

Ponadto wyraźnie widać, że w porównaniu do 7rzemieślników 28/1.4 Obiektyw Ultron 28/2 charakteryzuje się najwyższym poziomem kontrastu obrazu. To nie jest artefakt testowy: Ultron 28/2 naprawdę ma doskonałej jakości powłokę antyrefleksyjną na optyce i bezproblemowe wyczernienie wewnętrznych powierzchni obiektywu. Zastosowana powłoka soczewki zapewnia w miarę równomierny profil transmisji światła, dzięki czemu soczewka charakteryzuje się bardzo dobrym odwzorowaniem barw.

Ultron 28/2 nie boi się podświetlenia, nie łapie dużych ptaków i nie ma skłonności do zasłaniania, zwłaszcza przy otwartej przysłonie. Kolory są bogate i rzadko wymagają jakiejkolwiek interwencji.

Dzięki symetrycznemu obwodowi Ultron 28/2 charakteryzuje się bardzo niskimi zniekształceniami.

Wadą obiektywu jest dość mocne winietowanie na przysłonach F/2-F/2.8. Obiektyw dzięki dużemu winietowaniu geometrycznemu charakteryzuje się charakterystycznym bokeh z wyraźnie widocznymi, ale nie tandetnymi/Heliosowymi „cytrynami”. Jednocześnie to samo 7rzemieślników 28/1.4 ma jeszcze niższy poziom winietowania geometrycznego na otwartej przysłonie F/1.4, dla czego wystarczy porównać bokeh obiektywów: 7rzemieślników 28/1.4 przy F/1.4 + przy F/2 + Ultron 28/2 przy F/2

Poniżej znajdują się przykładowe zdjęcia wykonane Ultronem 28/2 i pełnoklatkowym aparatem bezlusterkowym Sony A7.

odkrycia

Voigtländer Ultron 28/2 to udana implementacja kompaktowego, jasnego obiektywu szerokokątnego do aparatów dalmierzowych. Obiektyw jest wysokiej jakości, obraz charakteryzuje się doskonałym kontrastem i wysoką jakością, jednak aby uzyskać najlepsze rezultaty, zaleca się stosowanie obiektywu z aparatami wyposażonymi w filtr o cienkiej matrycy. Alternatywą dla Ultrona 28/2 mogą być chińskie 7rzemieślników 28/1.4 (Leica M), który mając większy jasność i lepszą jakość obrazu, ma bardzo obniżony kontrast i odwzorowanie kolorów.

Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj и tutaj.