Recenzja jasnego obiektywu szerokokątnego 7Artisans 28/1.4 DJ-OPTICAL (Leica M)

Materiał na temat obiektywu 7Artisans 28/1.4 DJ-OPTICAL specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eshmakov.

Nowoczesny manualny obiektyw szerokokątny DJ-OPTICAL 7Artisans 28/1.4 (w dalszej części po prostu 7Artisans 28/1.4) został wprowadzony na rynek w 2018 roku i dostępny jest wyłącznie z mocowaniem Leica M, co jednak pozwala na montaż obiektywu w większości systemów bezlusterkowych . Obiektyw występuje w dwóch wersjach: zwykłej – zoptymalizowanej do aparatów Leica (przedstawionej w tym artykule) oraz specjalnie zoptymalizowanej wersji FE+ do aparatów Sony i innych bezlusterkowców z grubym filtrem matrycowym porównywanym do Leiki M.

Recenzje innych optyk 7artisans - tutaj.

Dane techniczne:

Konstrukcja optyczna – 11 soczewek w 9 grupach, 1 soczewka z 2 powierzchniami asferycznymi (dwustronnie asferyczna), 2 soczewki ze szkła niskodyspersyjnego (ED), 3 soczewki ze szkła o wysokim współczynniku załamania światła (wysokorefrakcyjny, n>1.8);

Ogniskowa - 28 mm;
Apertura względna - 1:1.4;
Kąt widzenia – 75°;
Format ramki - 36 × 24 mm (obiektyw pełnoklatkowy);
Przysłona - 13 płatków;
Limity przysłony – 1:1.4-1:16, 8 dyskretnych położeń pierścienia regulacji przysłony;
Metoda ustawiania ostrości jest ręczna, autofokus dostępny jest po zastosowaniu specjalnego adaptera np. Techart Leica M-Sony E https://radojuva.com/2017/06/message-from-io-techart/.
Minimalna odległość ostrzenia - 0.7 m;
Gwint do filtrów – 52 mm;
Mocowanie aparatu – mocowanie Leica M;
Wymiary koperty – 72×56 mm;
Waga - 488g;
Cena – ~400 dolarów.

Projekt i wykonanie

7Artisters 28/1.4 wykonany jest w najlepszych tradycjach dawnej optyki manualnej - w całości wykonany z metalu i szkła. Jako materiały wykorzystano zarówno aluminium, jak i mosiądz - przez to obiektyw okazał się dość ciężki - prawie 500 g. Konstrukcja obiektywu naśladuje optykę Leiki, choć pytanie, czy wykończenie dorówna poziomowi znanego producenta: na moim bynajmniej nowym obiektywie te zastosowane mają zauważalnie wytarte oznaczenia (kiepski grawer?), a śruby pierścienia ostrości z jakiegoś powodu mają kontrastujący szaro-biały kolor. A na tym obiektywie jest głupi napis „DJ-OPTICAL”, który można wstydliwie zatuszować nakładając go na obiektyw filtr ochronny. Nawiasem mówiąc, w Internecie jest wywiad z jednym z „optycznych DJ-ów” – twórcą linii soczewek 7Artisters i założycielem firmy.

Jak przystało na typową instrukcję, 7Artisters 28/1.4 posiada standardowy zestaw skal - wartości odległości na pierścieniu ostrości, skalę głębi ostrości na okularze (lepiej na niej nie polegać podczas fotografowania aparatami cyfrowymi), znaczniki liczby przysłony na pierścieniu regulacji przysłony. Istnieje również wypukła czerwona kropka ułatwiająca montaż obiektywu w uchwycie aparatu lub adapterze.

Obiektyw 7Artisters 28/1.4 przeznaczony jest do aparatów dalmierzowych z mocowaniem Leica M i umożliwia parowanie z dalmierzem.

Dzięki temu obiektyw charakteryzuje się bardzo dużą minimalną odległością ostrzenia – bo aż 0.7 m – natomiast przy mniejszych odległościach przy pomocy dalmierza optycznego problematyczne jest ustawianie ostrości. Ten MDF jest bardzo duży jak na obiektyw 28 mm: na przykład stary obiektyw Pentakon 29/2.8 w przypadku lustrzanek potrafił ustawiać ostrość już na odległość 0.25 m, co umożliwiało fotografowanie nim różnych scen z bliska.

Przy MDF wynoszącym 0.7 m nawet część zakresu „portretowego” staje się niedostępna (a portrety coraz częściej robi się obiektywami szerokokątnymi, głównie ze względu na zwyczaj robienia zdjęć ze smartfonów). W przypadku stosowania w aparatach bezlusterkowych na szczęście problem ten można rozwiązać stosując adaptery wyposażone w dodatkowy helikoida. Często wygodniejsze było użycie takiego adaptera do ustawiania ostrości, niż użycie obiektywowego pierścienia do ustawiania ostrości.

Przysłona 7Artisters 28/1.4 jest sterowana za pomocą pojedynczego pierścienia, a do instalacji dostępnych jest 8 dyskretnych pozycji od F/1.4 do F/16. Warto zwrócić uwagę, że oznaczenia pierścienia są słabo wykonane i tak naprawdę większość wartości na pierścieniu odpowiada aperturze o 1/3-2/3 stopnia większej. Wiele chińskich obiektywów ma tę wadę. Najprawdopodobniej zrobiono to po to, aby w porównaniu z inną optyką chiński obiektyw był zawsze „lżejszy” pod względem czasu otwarcia migawki.

Przysłona irysowa obiektywu składa się z 13 listków o „regularnym” kształcie, które przy dowolnej wartości przysłony tworzą niemal idealnie okrągły otwór. Płatki mają ciemne matowe wykończenie. Ta przysłona nie nadaje się zbyt dobrze do tworzenia na zdjęciu efektu gwiazd z punktowych źródeł światła, ponieważ tworzy 26 trudno widocznych promieni. W przypadku gwiazd lepiej nadają się przysłony podobne do tych instalowanych w obiektywach Voigtlander.

Soczewki 7Artisters 28/1.4 są pokryte zielonymi i fioletowymi refleksami. Flara obiektywu jest dość jasna, co sugeruje, że Chińczycy nie zawracali sobie zbytnio głowy powłoką. Czuje się jak nawet na jeszcze starszym obiektywie 7 rzemieślników 50/1.1 Leica M wybrano lepszy zasięg.

7 rzemieślników 28/1.4 jest na swoim miejscu przez samego twórcę jako obiektyw do fotografii ulicznej założyciela firmy 7Artisters, choć w rzeczywistości jest dość duży i ciężki jak na te cele. Chociaż jeśli porównasz to z poprawkami z lustrzanek, np Nikkor 24/1.4G, wtedy oczywiście obiektyw wydaje się kompaktowy. Generalnie 7Artisters 28/1.4 nie ma żadnych poważnych wad konstrukcyjnych, poza tradycyjnie dużym MDF-em i tradycyjnie (dla chińskich producentów) losowo zaznaczoną skalą apertury.

Właściwości optyczne

7Artisters 28/1.4 ma mierną jakość optyczną przy otwartej przysłonie: nawet w obszarze centralnym obraz ma wyraźny efekt miękkości ze względu na wysoki poziom aberracji sferycznych. Na brzegu kadru ostrość wyraźnie spada pod wpływem aberracji pola. Warto zaznaczyć, że spadek rozdzielczości pola w dużej mierze zależy od aparatu zastosowanego z obiektywem. Tym samym, ponieważ zwykła wersja (nie FE+) 7Artisters 28/1.4 jest zoptymalizowana pod kątem aparatów dalmierzowych Leica M, najlepszą jakość obrazu można uzyskać stosując obiektyw z aparatami z cienkimi filtrami matrycowymi. Dowiedz się więcej o wpływie filtra matrycowego na jakość obrazu - tutaj.

Ostrość obiektywu znacząco wzrasta w centralnej części kadru dla przysłon od f/1.4 do F/2.8, po czym pozostaje praktycznie niezmieniona. W obiektywie Sony A7 Akceptowalny poziom jakości obrazu w całym polu osiągamy na przysłonie F/5.6, choć aparaty z matrycą o wyższej rozdzielczości mogą wymagać przysłon aż do F/8-F/11 - na szczęście to naprawdę pomaga dzięki dość dobrze skorygowanej krzywiźnie pola, astygmatyzm i boczne aberracje chromatyczne. Generalnie korekta zniekształceń optycznych została wykonana bardzo dobrze, pod pewnymi względami nawet lepiej niż w „ciemniejszym” Voigtlander Ultron 28/2 (porównanie testowe 7rzemieślników 28/1.4 i Ultrona 28/2 - tutaj).

7Artisters 28/1.4, dzięki obecności aberracji na otwartym otworze, ma dość ciekawy, wcale nie „sterylny” bokeh. „Tłuste” rozmycie tła przypomina nieco wzór soczewek starej klasy 35/2 i zdecydowanie bardziej „poprawny” niż wyzywająca konstrukcja starych obiektywów klasy 28/1.8.

Ale wadą obiektywu jest jego odporność na światło od tyłu i oddawanie barw: obiektyw ma dużo odblasków i przesłon (zielonych) w podświetleniu, nawet rozproszonym. Co więcej, w normalnych warunkach kontrast jest na akceptowalnym poziomie.

Jak wspomnieliśmy powyżej, odblask obiektywu 7Artists 28/1.4 jest dość wyraźny – przypomina stare soczewki z wielowarstwową powłoką z lat 80-tych. Biorąc pod uwagę fakt, że w obiektywie występuje 9 grup soczewek, mamy do dyspozycji 18 powierzchni szklano-powietrznych, co oczywiście wymaga zastosowania wysokiej jakości powłoki antyrefleksyjnej i jej prawidłowego doboru, aby spełniała trzy zadania: 1) osiągnięcie akceptowalnego poziomu przepuszczalności światła, 2) eliminacja nadmiernego rozpraszania światła, 3) neutralizacja widma transmisji (oddawanie barw).

Widmo transmisji 7Artists 28/1.4 jest bardzo nierówne, co reprezentuje krzywa z dwoma obserwowalnymi maksimami transmisji przy ~440 nm i ~650 nm - najwyraźniej w obiektywie zastosowano prostą dwu-trzywarstwową powłokę (choć ja tego nie zaobserwować oznak obecności trzeciej warstwy w widmie). Matryce kamer są czułe w zakresie 400-700 nm, z przewagą zakresu ~420-670 nm. W ten sposób widmo transmisji 7rzedzi 28/1.4 znacznie „odcina” część roboczych zakresów niebieskiego i czerwonego, a także zmniejsza udział niebiesko-zielonej części widma w stosunku do części pomarańczowo-czerwonej jako całości, co wpływa na wady transmisji odpowiednich kolorów. Innymi słowy, mamy „brudny” błękit, „brudną” czerwień oraz zmianę zarówno tonu, jak i temperatury barwowej. Dodaj do tego zielony welon z 18 granic szkła i powietrza - i robi się całkiem ciekawie.

Uwagi dotyczące oddawania barw i kontrastu obrazu 7Artisters 28/1.4 nie są rozważaniami czysto teoretycznymi. W praktyce miałem okazję bezpośrednio porównać ten obiektyw z obiektywami Voigtlander Ultron 28/2 и 21/1.8, a różnica okazała się kolosalna: zdjęcia obiektywami Voigtlandera z ich doskonale dobranymi powłokami obiektywu rzadko wymagają takich interwencji jak korekta kolorów i dodanie kontrastu, nawet podczas fotografowania pod światło, podczas gdy zdjęcia z 7-artystów 28/1.4 zwykle wychodzą w tym przypadku znacznie gorzej aspekt i prawie zawsze wymagają poprawy. Tym samym, dzięki lepszej ostrości i dwukrotnie większej szybkości przysłony w porównaniu do Ultrona 28/2, 7Artists 28/1.4 jest zauważalnie gorsze pod względem kontrastu i odwzorowania kolorów od nowoczesnych obiektywów Voigtlander Ultron.

Poniżej przykładowe zdjęcia wykonane aparatem pełnoklatkowym. Sony A7.

odkrycia

7Artisters 28/1.4 to nowoczesny obiektyw szerokokątny o atrakcyjnej wysokości jasność, który naprawdę jest w stanie zapewnić dobry poziom ostrości nowoczesnymi bezlusterkowcami (nawet w wersji zwykłej, a nie FE+), a w dodatku mamy ładny obraz. Nie obyło się jednak bez kompromisów – obiektyw okazał się problematyczny pod względem oddawania barw, a zwłaszcza kontrastu obrazu, dlatego przy wyborze warto wziąć pod uwagę także optykę o mniejszych jasność od bardziej odpowiedzialnych producentów, takich jak Cosina.

Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj и tutaj.