Za dostarczony obiektyw PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50 mm Wielkie dzięki Marka Molota.
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm. Powiększ.
Nawigacja
- Krótko
- Główne cechy techniczne
- montaż
- Ostrość
- Jakość obrazu
- Przykładowe zdjęcia
- Moje doświadczenie
- Cena
- Wyniki
- Komentarze użytkowników
- Dodaj swoją recenzję lub pytanie dotyczące obiektywu
W tej recenzji obiektyw PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm będę określał jako Pentax 50/1.4 FA.
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
Krótko
Pentax 50/1.4 FA to stary pięćdziesiąty pięćdziesiąt z autofokusem o stałej przysłonie do aparatów filmowych. Świetnie sprawdza się w nowoczesnych lustrzankach cyfrowych Pentax i aparatach bezlusterkowych. Bardzo popularny model. Potencjał tak jasnego pięćdziesiątki (obiektyw o ogniskowej około 50 mm) jest bardzo, bardzo duży.
Pentax 50/1.4 FA jest interesujący ze względu na niską cenę na rynku wtórnym, ładny bokeh i maksymalny otwór przysłony 1:1.4.
Wśród niedociągnięć są standardowe problemy optyczne związane z tak starą i niedrogą optyką o wysokiej aperturze, przede wszystkim słaba rozdzielczość przy F/1.4.
Asahi Opt. Współ. Takumar/Pentax mają spore doświadczenie w tworzeniu tych obiektywów, z których wiele ma status legendarnych (można na przykład przypomnieć co najmniej 'planarny zabójca'). Wielkie doświadczenie w tworzeniu takich pięćdziesięciu dolarów znalazło odzwierciedlenie w tym Pentaxie 50/1.4 FA. Ogólnie rzecz biorąc, Pentax 50/1.4 FA jest ostatnim przedstawicielem w linii, zbudowanym na klasycznej konstrukcji optycznej 7/5.
Wszystkie główne wersje tych Asahi Opt. Co., Takumar / Pentax:
1.2/50
- SMC PENTAX 1:1.2/50 ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (7/6, 20947, 1975-1984)
- SMC PENTAX 1:1.2/50 ASAHI OPCJA CO., JAPONIA”ZŁOTO' (7/6, 1981)
- SMC PENTAX-A 1:1.2 50mm (7/6, 20987, 1984-2004)
- SMC PENTAX-A 1:1.2 50mm Specjalny (7/6, 2000)
1.4 / 50 (wideo)
- Super Takumar 1:1.4/50 Asahi Opt. Co., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (8/6, 358, 1964-1966)
- Super Takumar 1:1.4/50 Asahi Opt. Współ. Obiektyw wyprodukowany w Japonii (7/6, 37800, 1965-1971, liczba F/2)
- Super Takumar 1:1.4/50 Asahi Opt. Współ. Obiektyw wyprodukowany w Japonii (7/6, 37801, 1965-1971, kropka F/2)
- Super Takumar 1:1.4/50 Asahi Opt. Co., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (7/6, 37802, 1965-1971, przecinek po „CO.”)
- Super wielopowłokowy TAKUMAR 1:1.4/50 ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (7/6, 37902, 1971-1972)
- SMC TAKUMAR 1:1.4/50 ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (7/6, 37908, 1972-1975)
- SMC PENTAX 1:1.4/50 ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (7/6, 20847, 1975-1977)
- SMC PENTAX-M 1:1.4 50mm ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (7/6, 20867, 1977-1984)
- SMC PENTAX-A 1:1.4 50mm (7/6, 20887, 1984-1989)
- SMC PENTAX-F 1:1.4 50mm (7/6, 20827, 1987-1991)
- SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm (7/6, 20817, 1991-2023)
- HD PENTAX-DFA* 1:1.4 50mm SDMAW (15, 9->)
- SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm Klasyczny (7->)
- HD PENTAX-FA 1:1.4 50mm (7->)
1.8 / 55 (wideo)
- Takumar 1:1.8 f=55 mm Asahi OPCJA CO., Japonia (6/5, 1958, zebra)
- Auto Takumar 1:1.8 f=55 mm Asahi OPCJA CO., Japonia (6/5, 1958-1960, zebra)
- Auto Takumar 1:1.8/55 ASAHI OPCJA CO., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, 1960, z „R”)
- Auto Takumar 1:1.8/55 ASAHI OPCJA CO., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, 1960-1962, brak „R”, ukośne linie głębi ostrości)
- Auto Takumar 1:1.8/55 ASAHI OPCJA CO., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, 1962, bez „R”, proste linie głębi ostrości)
- Super Takumar 1:1.8/55 Asahi Opt. Co., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, 1962, drobne żebra, F/1.8 po lewej)
- Super Takumar 1:1.8/55 Asahi Opt. Co., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, przed 1965 r., drobne żebra, F/1.8 po prawej)
- Super Takumar 1:1.8/55 Asahi Opt. Współ. Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, 37106, przed 1971, duże żebra)
- Super wielopowłokowy TAKUMAR 1:1.8/55 ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (6/5, 37104, 1971-1972)
- SMC TAKUMAR 1:1.8/55 ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (6/5, 37108, 1972-1975)
- SMC PENTAX 1:1.8/55 ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (6/5, 20747, 1975-1977)
2/55 (1.9/55)
- Auto Takumar 1:1.9 f=55mm Opcja Asahi Co., Japonia (6/5 1958-1959)
- Auto Takumar 1:2 f=55mm Opt. Asahi Co., Japonia (6/5, 1958-1959, zebra)
- Auto Takumar 1:2 f=55mm Opt. Asahi Co., Japonia (6/5, 34100, 1958-1959)
- Super Takumar 1:2/55 Asahi Opt. Co., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, małe płetwy, F/2 po lewej)
- Super Takumar 1:2/55 Asahi Opt. Co., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, małe żebra, F/2 po prawej)
- Super Takumar 1:2/55 Asahi Opt. Współ. Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, 37103, 1962-1973, duże żebra)
- Super Takumar 1:2/55 Asahi Opt. Współ. Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5, 37107, dodatkowe trzpienie membrany)
- SMC TAKUMAR 1:2/55 ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (6/5, 37109, 1973-1975)
- SMC PENTAX 1:2 55mm ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (6/5 1976-1977)
1.7/50
- SMC PENTAX-M 1:1.7 50mm ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA (6/5, 20877, 1977-1984)
- SMC PENTAX-A 1:1.7 50mm (6/5, 20897, 1984-1989)
- SMC PENTAX-F 1:1.7 50mm (6/5, 20837, 1987-1991)
- SMC PENTAX-FA 1:1.7 50mm (6/5, 20907, 1991-2004)
2/50
- SMC PENTAX-M 1:2 50mm ASAHI OPTYCZNY CO. (5/5, 20677, 1979-1985)
- SMC PENTAX-A 1:2 50mm (5/5, 20697, 1985-1998)
2.2/55
- Takumar 1:2.2/55 Opcja Asahi CO., Japonia (6/5 1961-1963)
- Auto Takumar 1:2.2/55 ASAHI OPCJA CO., Obiektyw wyprodukowany w Japonii (6/5 1961-1963)
2/58
- Takumar 1:2 f=58 mm Opcja Asahi Co., Japonia (6/4 1957-1958)
- Takumar 1:2 f=58mm Opt. Asahi Co., Japonia (6/4, 1957-1958, oznaczone „R”)
DA (APS-C: 1.4/55 DA* + 1.8/50 DA)
- SMC PENTAX-DA* 1:1.4 55mm SDM (9, 8->)
- SMC PENTAX-DA 1:1.8 50mm (6, 5->)
Asahi-Kogaku (M37x1, 3.5/50 + 2.4/58 -> M42)
- Takumar 1:3,5 f=50mm Asahi-kogaku (4/3, 1952, M37×1)
- Takumar 1:3.5 f=50mm Asahi-kogaku (4/3, 1952, , M37×1, ustawienie wstępne)
- Takumar 1:2.4 f=58mm Asahi-kogaku (5/3, 1954, M37×1, srebrny)
- Takumar 1:2.4 f=58mm Opt. Asahi Co., Japonia (5/3, 1957-1958, M42)
Nazwy obiektywów w tym zestawieniu odpowiadają dokładnie napisowi z nazwą obiektywu na tubusie obiektywu (z wyjątkiem wskazania numeru seryjnego i/lub średnicy filtra).
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
Główne parametry techniczne PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
| Nazwa instancji z recenzji | Na obudowie: PENTAX 50 + SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm + numer seryjny |
| Kluczowe właściwości |
|
| Średnica filtra przedniego | 49 mm |
| Ogniskowa | 50 mm (EGF dla aparatów Pentax z matrycą APS-C wynosi 75 mm) |
| Współczynnik powiększenia | 1 x (jest to obiektyw stały, nie ma zoomu) |
| Opracowany przez | Do kamer filmowych |
| Liczba listków przysłony | 8 zaokrąglonych płatków |
| tagi |
|
| Przysłona | f/1.4 do f/22 sterowane pierścieniem przysłony lub auto |
| MDF | 0.45 metra, maksymalny współczynnik powiększenia ok. 1:6.7 (0.15X) |
| Waga |
|
| Konstrukcja optyczna | 7 elementów w 6 grupach, odmiana obwodu Planar
|
| Blenda | Musi być wkręcony w gwint przedniego filtra, modele PH-SA49, PH-RA49, RH-RC49 |
| Kraj producenta | JAPONIA (wyprodukowano w Japonii) |
| okres | Od 1991. W 2018 uzupełniony o obiektyw HD PENTAX-D FA* 1:1.4 50 mm SDM AW/. Również w 2008 dodano obiektyw do przyciętych aparatów z matrycą APS-C SMC Pentax-DA* 55 mm 1:1.4 SDM. |
| Cena |
Potencjał twórczy takich pięćdziesięciu dolarów jest trudny do przecenienia. Nadaje się do szerokiej gamy zadań fotograficznych. Fotografowie amatorzy często używają go jako obiektywu portretowego. Wielu po prostu chce mieć jasny obiektyw stały, jako dodatek do obiektywu kitowego. A więc przysłona F/1.4 cztery kroki szersze przysłona F/5.6, która jest używana w „ciemnych” obiektywach wielorybów na długim końcu. Każdy krok daje dwukrotny wzrost współczynnika przysłony: 1.4 -> 2 -> 2.8 -> 4 -> 5.6. W ujęciu liczbowym oznacza to, że Pentax 50/1.4 FA 16 razy jaśniejszeniż na przykład zwykły SMC Pentax-DA 1:3.5-5.6 18-55mm AL, który przy ogniskowej 50–55 mm wykorzystuje maksymalny współczynnik przysłony wynoszący tylko 1:5.6. Obliczenie różnicy w aperturze względnej (policz współczynnik apertury) jest elementarne: (5.6 * 5.6) / (1.4 * 1.4) \u16d XNUMX.
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
montaż
Ogólnie obiektyw jest dobrze zmontowany, ale w rękach czuje się jak niedrogi produkt. Głównym powodem jest obfitość plastiku. Pierścień regulacji przysłony jest również plastikowy, nieprzyjemny w obsłudze.
Pentax 50/1.4 FA posiada metalowe mocowanie bagnetowe. Pentax 50/1.4 FA waży nieco ponad 200 gramów i sam w sobie jest bardzo kompaktowy. Średnica filtrów to tylko 49 mm. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje trend w kierunku kompaktowych rozmiarów obiektywów, odziedziczonych po ich poprzednikach.
Membrana składa się z 8 listków i tworzy okrągły otwór przy F/1.4-F/4, ośmiokąty są już widoczne na bardziej zakrytych przesłonach.
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
Ostrość
Szybkość autofokusa Pentax 50/1.4 FA wysoki, wygodny do większości zadań fotograficznych.
Podczas ustawiania ostrości przedni obiektyw wraz z korpusem obiektywu i gwintem na filtry przesuwa się do przodu, ale nie obraca się. Podczas ustawiania ostrości porusza się cały blok obiektywu.
Pierścień ostrości obraca się o 135 stopni. Pierścień nie jest zbyt gładki. Minimalna odległość ogniskowania to 0.45 metra. W tym przypadku maksymalny współczynnik powiększenia wynosi około 1:6.7.
W przypadku użycia w aparacie Pentaks K200D obiektyw dobrze się zachowuje, rzadko popełnia błędy w ustawianiu ostrości.
Funkcje ostrości:
- Pentaks 50/1.4 FA nie ma przełącznika trybu ostrości. Aby przełączyć obiektyw w tryb ręcznego ustawiania ostrości, użyj dźwigni przełącznika trybu ostrości znajdującej się w pobliżu mocowania aparatu.
- Podczas automatycznego ustawiania ostrości pierścień ostrości obraca się i nie można go dotknąć.
- Pierścień do ustawiania ostrości jest bardzo wąski i niewygodny. Praca z obiektywem w trybie ręcznego ustawiania ostrości jest niewygodna. Pierścień ostrości jest gumowany.
- Szybkość ustawiania ostrości może się nieznacznie różnić w zależności od używanego aparatu.
- Podczas ustawiania ostrości obiektyw i aparat robić dużo hałasu. Do automatycznego ustawiania ostrości obiektyw wykorzystuje wbudowany w aparat silnik ustawiania ostrości.
- Występuje silny efekt „oddychania ostrością” (kąt widzenia zmienia się podczas ustawiania ostrości). Podczas ustawiania ostrości w kierunku płyty MDF kąt widzenia maleje
- Obiektyw posiada skalę z odległością ogniskowania w metrach i stopach, wykonaną w formie okienka. Istnieją oznaczenia nieskończoności, 10, 3, 2. 1.5, 1, 0.8, 0.6, 0.5 i 0.45 metra.
- Pentax 50/1.4 FA nie ma ciężko zatrzymać (twardy ogranicznik mechaniczny nieskończoności), który umożliwia dokładne i szybkie ustawienie ostrości obiektywu na nieskończoność w każdych warunkach zewnętrznych.
- Istnieje skala głębi ostrości dla F/8, F/16, F/22 oraz etykieta do pracy w widmie podczerwieni
Uwaga: obiektyw posiada ręczny pierścień przysłony. Aby móc kontrolować wartość membrana z kamery lub do automatycznej instalacji membrana w nowoczesnych centralnych zaworach sterujących należy przekręcić pierścień sterujący na wartość „A”, nacisnąć specjalny przycisk i naprawić. Przycisk blokady znajduje się po lewej stronie etykiet membrana... Pierścień membrana obraca się klikami, ma wartości F/1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8, 11, 16, 22, można ustawić jedną wartość pośrednią pomiędzy każdą z par liczb (choć nie można ustawić wartości pośredniej wartość pomiędzy F/1.4 -> F2, F/11->F/16 i F/16-F/22).
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
Jakość obrazu
Po pracy z nowym HD PENTAX-D FA* 1:1.4 50 mm SDM AW Nie mam ochoty mówić o jakości obrazu uzyskanego Pentaxem 50/1.4 FA. Niemniej jednak warto zwrócić uwagę na znakomitą rozdzielczość na zakrytych przysłonach po f/2.8. Przy szerokich przysłonach Pentax 50/1.4 FA wygląda jak wiele innych podobnych obiektywów z wczesnej ery autofokusa. Jak na dzisiejsze standardy, zwłaszcza przy pracy na aparatach małopikselowych, przysłona F/1.4 obiektywu jest słaba.
Klasyczna konstrukcja optyczna 7/5 daje rozpoznawalny, często przyjemny obraz, ale ma poważne problemy z aberracją chromatyczną.
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
Przykładowe zdjęcia
Wszystkie zdjęcia w recenzji są wyświetlane bez obróbki. Wszystkie zdjęcia są w formacie JPEG aparatu. Zdjęcia z aparatu Pentaks K200D (10 MP, czujnik CCD). Przykładowe zdjęcia pomogły mi w przygotowaniu fotografa Natalia Romanenko (instagram).
Oryginalne obrazy JPEG mogą być zobacz i/lub pobierz z tego linku (40 plików, galeria na Dysku Google).
Aparat używany do galerii poniżej Sony a3500 (20 MP Sony Exmor APS-C HD CMOS) z prostym adapterem Pentax K na Sony E. Wszystkie zdjęcia są w formacie JPEG aparatu.
Moje oryginalne obrazy RAW (Sony „.ARW”) mogą być zobacz i/lub pobierz z tego linku (14 plików, galeria na Dysku Google). Oryginalne obrazy JPEG mogą być zobacz i/lub pobierz z tego linku (33 pliki, galeria na Dysku Google).
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
Moje doświadczenie
Takie pięćdziesiąt dolarów stało się już legendarne.
Byłem trochę rozczarowany jakością wykonania Pentaxa 50/1.4 FA, zwłaszcza w porównaniu ze starymi Takumarami. Ale jednocześnie wysoki jasność a charakterystyczny wzór utrzyma zainteresowanie tą soczewką przez długi czas.
W przypadku przyciętych aparatów Pentax (które stanowią zdecydowaną większość) jest ładna SMC Pentax-DA* 55 mm 1:1.4 SDM.
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
Cena
Używany Pentax 50/1.4 FA kosztuje około 200 dolarów. Ten obiektyw jest najczęściej kupowany w stanie używanym, ale można go również znaleźć jako nowy np. na e-katalog.
PENTAX 50 SMC PENTAX-FA 1:1.4 50mm
Wyniki
Pentax 50/1.4 FA to ponadczasowy klasyk, który będzie żył wiecznie. Pentax 50/1.4 FA miał bardzo długi cykl życia od 1991 do 2018 (27 lat!), dopóki nie pojawił się nowoczesny „tytan” HD PENTAX-D FA* 1:1.4 50 mm SDM AW.
10 głównych zalet
- niewielka waga i kompaktowe wymiary
- bardzo wysoko jasność (przysłona względna 1:1.4, dla optyki autofokusa Pentaxa ta wartość jest granicą)
- niski koszt na rynku wtórnym
- średnica przedniego filtra tylko 49 mm
- szybki autofokus
- okno z odległością ogniskowania w metrach i stopach
- membrana z 8 zaokrąglonymi ostrzami
- skala głębi ostrości oraz etykieta do pracy w widmie podczerwieni
- na mocno zakrytych otworach można łatwo dostać Efekt gwiazdy 8-ray
- całkiem przyjemny bokeh
10 największych wad
- niezręczny pierścień ostrości
- niewygodny pierścień regulacji przysłony
- obiektyw jest słaby w dotyku, głównie ze względu na plastikowy pierścień ostrości
- skupić się na hałasie silnika
- silny efekt „Focus Breathing” (zmiany kąta widzenia podczas ustawiania ostrości)
- dyski rozmycia na przysłonach od f/4 do f/22 mają kształt regularnych wielokątów
- należy użyć osłony przeciwsłonecznej, która jest wkręcana w gwint przedniego filtra
- konstrukcja optyczna nie jest zaktualizowana, jest używana ze starszego SMC Pentax-F 50mm 1:1.4 (1987-1991), i tego z SMC Pentax-A 50mm 1:1.4 (1984-1987) i tego z SMC Pentax-M 50mm 1: 1.4 (1977-1984), i ten od SMC Pentax 50mm 1: 1.4 (1975-1977), i ten zaczerpnięty z Takumars
- brak oryginalnych pełnoklatkowych alternatyw między Pentaxem 50/1.4 FA (1991) a nowym HD PENTAX-D FA* 1:1.4 50 mm SDM AW (2018) [Wariant SMC Pentax-DA* 55mm 1:1.4 SDM tylko dla APS-C]
- wady optyczne tkwiące w tak starych rozwiązaniach, przede wszystkim zauważalne aberracja chromatyczna i słaba rozdzielczość przy F/1.4
Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
Lata pięćdziesiąte klasy Asahi 50/1.4 z czasów takumar toru nie są złe. Przynajmniej w porównaniu z innymi podobnymi okularami, tor tacumar miał znacznie lepszą korekcję śpiączki i CA. Po odrzuceniu toru oczywiście cuda się nie wydarzyły. Ale jasne jest, że ten obiektyw przynajmniej nie jest ogólnie śmieciem. Powiedzmy, że minolty i kanony z lat 1980. zdecydowanie nie są lepsze.
Regularnie śmieję się z ludzi, którzy szukają KOLORÓW. Dopóki Pentax wpadnie w przegląd. Oczywiście nie jest to kierunek, w którym należy szukać.
„które wykorzystują ogniskową 50-55 mm” - w tekście mówimy tylko o jednym obiektywie 18-55
„Świetnie sprawdza się również w nowoczesnych lustrzankach cyfrowych Pentax i aparatach bezlusterkowych”.
Żart o bezlusterkowcach Pentaxa zniknął!)))
Właściwie mieli nieporozumienie K-01. Więc to nie żart
Pentax K-01 z mocowaniem Pentax K nie potrzebujesz nawet adaptera.
No, oczywiście, były jeszcze całkiem dzieci
Pentaks Q , , , , , , , , , , , , ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,
Pentaks Q10
Pentaks Q7
Pentaks Q-s1
Cóż, wszystkie są stare, słowo kluczowe to „nowoczesny”
Mam K-01, ghuj,tu e;t gjxnb 300000, działa jak nowy, nic nie było nawet porysowane, ale po prostu użyłem go bez szczupania. Ma pewne cechy, których nie mają lustrzanki cyfrowe, ma focus picking, macierz, który działa świetnie, jest niedrogi. Jest też powolny, ale dokładny autofokus kontrastowy i bardzo wolne fotografowanie w formacie RAW. Można do niego podpiąć wiele różnych soczewek, a stare ręczne pentaksy z nimi dobrze się spisują.
Klasyczny portrecista późnych lat 90., nie jego zadaniem jest dzwoniąca ostrość. Główny problem z tym obiektywem polega na tym, że prawie niemożliwe jest jego użycie przy całkowicie otwartej przysłonie.
1. Jasne światło - nie otwieraj więcej niż 2-2.8 przysłony z powodu podświetlenia.
2. Złe światło - autofokus pełza tam i z powrotem, jeśli jest stały, rozmazuje się, że ma kluczowe znaczenie przy małej głębi ostrości przy całkowicie otwartej przysłonie.
Omawiałem ten temat nie raz. Japończycy mają otwartą przysłonę 9/10, która jest w pełni sprawna, ale Filipińczycy czy Wietnamczycy mają dokładnie odwrotnie, skupiając się na tej samej sytuacji. Miałem te i tamte (a nie okaz wodny).
Po co ciągle usprawiedliwiać słabości optyki dziwnymi pojęciami typu „to portret – więc nie jest ostry”? Dlaczego ogólnie do zadań obiektywu portretowego (o ile w ogóle istnieje) nie powinno należeć obecność dobrych wskaźników optycznych, takich jak ostrość i kontrast. Nie potrzebujesz ostrych obiektywów do portretu?
A dlaczego wielofunkcyjny system za pięćdziesiąt dolarów z przyzwoitą przysłoną natychmiast portretuje? Może fotografuję pejzaże na 50 mm i nic innego na mnie nie zadziała. Jak więc usprawiedliwić słabą optykę?
Zawsze się zastanawiałem, dlaczego tak wielu wymyśla takie dziwne konwencje?
Obiektyw to narzędzie. A jego główną właściwością jest przede wszystkim ogniskowa. Bo to właśnie determinuje charakter przeniesienia perspektywy. Przysłona i cechy optyczne, takie jak dystorsja i winietowanie, są do pewnego stopnia drugorzędne. O bokeh i jego charakterze generalnie w tym duchu milczę. Ogniskowa jest wybierana dla każdej konkretnej sceny. Albo wykorzystuje się tylko pewien charakter transmisji perspektywicznej – jeśli jest tylko jeden obiektyw, to nie jest to zoom i bardzo nam się to podoba.
Skąd pochodzą obiektywy portretowe lub krajobrazowe?
Kiedy robisz zdjęcia starym, grubym bappom, ale nie wiesz, jak korzystać z Photoshopa, bo nie jest ortodoksyjny, bardzo im się podoba. Konwencjonalna nazwa „portret kobiety”. Oto takie nieostre pięćdziesiąt dolarów - to mniej więcej to samo, co wygładzenie pyska za pomocą sieci neuronowej w telefonie. Moja teściowa, kiedy odkryła tę funkcję, klika się dziesięć razy dziennie i prawie sika ze szczęścia. -10 lat za jednym zamachem i nie obchodzi mnie, co wygląda obrzydliwie i od razu wiadomo, co jest przetwarzane przez filtr.
Ciekawe podejście...
To jest dokładnie narzędzie, tylko jego koncepcja jest nieco szersza.
Fabuły zdjęć są różne, weźmy na przykład kobiecy portret w wysokiej tonacji. Soczewka może albo podkreślić delikatność i kobiecość obrazu (jeśli jest to miękko rysujący planar), albo przekreślić (jeśli jest to twardy tessar)
Jednocześnie ten ostatni doskonale podkreśli męskość brutalnego brodatego mężczyzny.
Cóż, to są teksty (choć to tylko jeden z ważnych elementów fotografii), teraz trochę rutyny.
Zbyt ostra soczewka z „dermatologicznym” detalem skazuje Cię na długi czas „szpachlowania” wszystkich artefaktów skóry. Potrzebujesz tego?
Z krajobrazem jeszcze łatwiej.
Nie jest tajemnicą, że większość obiektywów pokazuje najlepszą ostrość i szczegółowość, gdy skupia się na MDF.
Interesują nas odległości od hiperfokalnej do nieskończoności.
Dodatkowo musimy mocno zakryć przysłonę.
A potem okazuje się, że listki przysłony naszego szybkiego obiektywu tworzą „nakrętkę” po 5.6, a ostrość zaczyna spadać z powodu dyfrakcji…
Więc tak, obiektyw jest narzędziem.
Ponieważ każde zadanie ma swoje własne narzędzie, więc każdy gatunek/wątek ma swój własny obiektyw.
Tessary, wiesz, są znacznie bardziej miękkie na równych otworach niż planary.
Cały zestaw stereotypów właściciela pięciu starych sowiecko-niemieckich obiektywów utkwił na jego liście życzeń na początku lat 90-tych. Planar, Tessar, dermatologia, brodaty mężczyzna, portret kobiety.
Ludzie, którzy naprawdę fotografują kobiece portrety w wysokiej tonacji, przestali robić to z tessarami i planarami wiele lat temu. Będzie to jakiś zoom jak 70-200/2.8 (lub nawet 24-105/4), normalny model z normalną skórą i normalnym makijażem. High-key jest po to, aby przy delikatnym świetle, ogromne źródło skierowane na twarz, zagłuszyło nierówności skóry i nie zamieniło ich w dziury. Chociaż tę samą kobiecość można oddać w niskim tonacji. Wygląd, postawa, światło, szafa. Nie obiektyw.
Nosisz te soczewki jak 50-letnia gruba kobieta z kremem na zmarszczki, mając nadzieję, że odmłodzi ją to i pomoże zrzucić czterdzieści funtów.
A jeśli będę musiał zastrzelić brutalnego mężczyznę i młodą dziewczynę w wysokim kluczu? A jeśli to samo, ale na dole? I oddaj ten kontrast. Czy powinienem nakręcić pół klatki, a następnie skleić? A jeśli to młody chłopak i twardy sportowiec? Czy jest jakaś tabliczka na każdą okazję z porównaniem fabuły z obiektywem?
Masz jednoznaczne i oczywiste problemy z 50-letnimi grubymi kobietami. Przyjrzyjmy się im na forum profilu.
„Tablet”, na którym można strzelać, jest tworzony dla każdego, w zależności od znaczącego doświadczenia.
Wyraziłeś nieporozumienie - próbowałem to wyjaśnić, bez wyśmiewania i obelg.
Obiektyw jest tak samo narzędziem, jak światło, poza i garderoba.
Ale, jak mówią, każdemu z nich.
Jeśli widzisz tylko ogniskową i nie rozpoznajesz istnienia innych parametrów.. niech tak będzie dla Ciebie :)
Jeśli weźmiemy dwie soczewki o tej samej ogniskowej, to wkład soczewki ceteris paribus jest tak znikomy (pod warunkiem, że nie jest to jakiś szczerze wadliwy lub niestandardowy obiektyw o unikalnych właściwościach optycznych), że można go pominąć w 99.9% sprawy. Możemy mówić o cenie i wadze szkła, wytrzymałości autofokusa i ilości chybień, jakości stabilizatora i jakości wykonania. Na serii zdjęć można mówić o tym, który obiektyw mniej lub bardziej boi się odblasków, który ma lepsze lub gorsze kąty, czy jest szeroki, który jest miękki, który lepiej radzi sobie z aberracjami (dla nowoczesnych obiektywów takie rozmowy są w większości pusty). Ale z całą powagą, metodyczne jest utrwalanie cech optycznych na przestrzeni lat, porównywanie wzoru płaskiego i wzoru tessar oraz ich przydatności do abstrakcyjnych portretów kobiecych w próżni… Jeśli konkretnie TWOJE zdjęcie zostało zrobione w tych samych warunkach dla tessara i Planar radykalnie przegrywa lub wygrywa w zależności od typu obiektywu, a dzieje się tak cały czas, co oznacza, że nie robisz fotografii, tylko bierzesz cechy optyczne obiektywu. I to bardzo smutne.
Przy okazji, nie tak kategorycznie. Na przykład, jeśli weźmiesz Tessar 1939 75/2.8 bez oświecenia, to uzyskane z niego zdjęcia wyglądają dobrze, jeśli są robione tylko i tylko w miękkim świetle (z grubsza mówiąc, pochmurna pogoda). Tak więc biorąc nowszego Tessara 1949 80/2.8, starego Tessara i słoneczny dzień – na pierwszym otrzymujemy doskonały wynik i nie do przyjęcia na drugim. Ale to naprawdę działa tylko w przypadku optycznie kiepskiej jakości obiektywów.
Rodion, doskonale mnie zrozumiałeś. Soczewki retro to rzecz sama w sobie, wymagająca nieskończonej ilości zastrzeżeń, a odniesienie do realnego świata „fotografii jako pracy” jest niczym. Od weselników po magazyny modowe, a nawet filmowców. Najlepsze samouczki fotograficzne to te, które nie są związane z aparatem lub konkretnym obiektywem i możesz zobaczyć, dlaczego.
Ogólnie rzecz biorąc, tak właśnie jest.
Czyli można mówić o cenie i wadze szkła, o wytrzymałości autofokusa i ilości chybień, o jakości stabilizatora i jakości wykonania, ale nie o zdjęciu? Na serio?)))
Jako dobry przykład podano sferyczny planarny i próżniowy tessar, a także wykresy.
Nie nadużywaj dedukcji - będzie mniej powodów do smutku ;)
Można mówić o rysunku, nie można mówić TYLKO o rysunku, przeplatając to wszystko rzadkim szlochem o kolorze.
Spherical Planar i Vacuum Tessar to przykłady niedoskonałych soczewek. W którym niektóre niedociągnięcia zostały wyeliminowane kosztem innych. Byli głową i ramionami ponad wieloma rówieśnikami, ale znacznie gorsi od swoich prawnuków. Które wszystkie plusy lub minusy zbiegają się w jednym punkcie. Bierzesz te obiektywy z wadami i zaczynasz o nich opowiadać z zapartym tchem, dzieląc się na kategorie, którymi fotografować.
I byłoby dobrze, gdyby wszystko potoczyło się tak - znalazłeś lokalizację lub wynająłeś studio, wziąłeś modelkę, wymyśliłeś dla niej zdjęcie, nałożyłeś makijaż na modelkę, masz fabułę, przemyślane przetwarzanie końcowe, a teraz do tego wszystkiego, jakaś mgła, jakiś blask, co Jakiś niestandardowy bokeh z powodzeniem dopełnił kadr i przyczynił się do już dobrego zdjęcia.
Ale nie. W środku alkoholu, zakurzony aparat fotograficzny jest zdejmowany z półki, wzrok skupia się na przedmiocie. O! Portret kobiecy, Planar jest potrzebny, Tessar nie zadziała - będą widoczne brodawki i wąsy nad wargą. A wszystko to wypada z dumnym dopiskiem: „Bez obróbki, możemy powtórzyć, nakręcony na przechwyconym Planarze, zobacz jaki kolor daje stara matryca, oto pięćdziesiąt zdjęć samego aparatu i obiektywu”.
Gdzie w ogóle powiedziałem słowo o kolorze?
Przypomina to spory emerytów, którzy kiedyś skończyli szkołę muzyczną o jakość sowieckich pianin – co brzmi lepiej – „Czerwony Październik” czy „Estonia” ze szlochami okazjonalnymi, że „mam Ukrainę, a wasi Bösendorferowie rozerwie”! Nie ma to nic wspólnego z prawdziwymi sztukami scenicznymi. Dla muzyka nagrywającego albumy, zwłaszcza jeśli wymaga tego kompozycja, będzie mu odpowiadał zdenerwowany wrak.
Okrutnie szedłeś wzdłuż Rodion
Dlaczego nagle? Rodion jest zaangażowany w wyjątkowe hobby i jako technik jest bezstronny. A normalny technik, traktujący obiektyw jak narzędzie, tańczy z zadania, a nie z narzędzia. Oznacza to, że myśli o tym, jak rozwiązać problem, mając narzędzia, a nie o tym, jak znaleźć model dla warunkowego Tessara.
W rzeczywistości strona jest nadal przeznaczona dla amatorów, a dla nich stare szkło jest właśnie tym. Poważnie, jakiego amatora stać na zakup 70-200 2.8? Prawidłowy! nie!
Amatora stać na naukę fotografowania i obróbki materiału. Amator to osoba, która nie utrzymuje się z fotografii i nie próbuje przekonywać siebie i innych, że nieostre pięćdziesiąt dolarów jest takie, jakie powinno być, odpowiednie na kobiecy portret.
"Prawidłowy! nie!"
Nie poprawnie. Zgadza się – każdy amator, który interesuje się fotografią w 70-200, to dokładnie tyle, ile trzeba kupić 70-200.
I zapominasz, że kochankowie są różni, mają różne dochody.
Amator to osoba, która strzelając do gówna, próbuje przekonać samego siebie, że tak powinno być. Astaroe gówno i wcale nie gówno, ale jakiś kreatywny obiektyw. Dotyczy to nie tylko staromodnych okularów. Zobaczcie jak Arkady przeszedł przez drogiego nowego Nikona 58 1.4.
W rzeczywistości bogaty Pinokio - nie licz. Wciąż pamiętasz rosyjskiego prezydenta Miedwiediewa. Jest wentylator. Robi zdjęcia na konewce. Ci, którzy mają łupy, aby kupić te wszystkie przyjemności, nie są amatorami, ale profesjonalistami. A amatorzy to ci, którzy mają kiepskie pieniądze, ale chcą zrobić zdjęcie
Hmm, Wasilij. Twoje pomysły są bardzo dziwne. Nie sądziłem, że profesjonalizm mierzy się wydatkami na sprzęt.
Do Wasya
Jestem fotografem amatorem. A ja strzelam 17-40L i 70-200L, które kupiłem w pełnej cenie u dealera Canona. Czy jestem teraz prawdziwym profesjonalistą?
Dlaczego ponownie przypomina się im, i jak zawsze błędnie, wszelkiego rodzaju planary i tessary? Komu potrzebne są te przedpotopowe bzdury?
Wiesz, moja siostra, studiując na uniwersytecie, chodziła po różnych sesjach zdjęciowych. Wygląd modelki, modne ubrania strzeleckie, wszystko. I ona też mieszka niedaleko fotografii, lubi i praktykuje. Czy wiesz, jak często widziała tam twoje osławione miękkie planary?
Nie raz.
A wszystko dlatego, że nikt nie potrzebuje tych daleko idących konwencji do niczego. Zwłaszcza tam, gdzie ludzie zarabiają. Ludzie mają w aparacie nowoczesny zoom. Który od krawędzi do krawędzi przy dowolnej ogniskowej daje ostry i kontrastowy obraz przy dowolnej przysłonie. I po prostu wybierają ogniskową, która im odpowiada. Kręcą wstępnie zaprojektowaną fabułę i nie martwią się o post-processing - wszystko jest tam już przemyślane. Ale można powiedzieć, że to profesjonaliści.
Dlaczego amatorzy są gorsi? I fakt, że często zaprzeczają elementarnemu postępowi.
Zamiast prostego i łatwego robienia zdjęć przy użyciu doskonałej optyki i morza automatów, tłumy „fotografów” pędzą z tymi tessarami/planarami/sonarami/itd. w nadziei, że dziś ta sama fabuła, którą wymyślili 18 lat temu pojawi się właśnie teraz, gdy kupili niefortunne dziedzictwo historii z gwintem M42...
W końcu skąd wzięły się te wszystkie mity o złych wielorybach, takie jak 18-55 z amatorskich kamer i podobne herezje? Wszystko jest stąd, z tego wszechobecnego nonsensu wokół kunsztu przestarzałych soczewek na wszystkich frontach. A przecież ciemność przybyszów naprawdę wierzy, że ich „wieloryb nie jest zbyt dobry” i zaczyna szukać samego zonnar lub planar, na którym raz (i najprawdopodobniej nie) zrobi wspaniały portret. Zamiast cieszyć się posiadaniem nowoczesnego obiektywu, który optycznie góruje nad wszelkimi żelaznymi śmieciami z epoki Kodachrome.
W międzyczasie, nawet pełnoetatowe plastikowe wieloryby od dawna dają niesamowity wynik na samym kolanie. Zrobiłem zdjęcia na ogromnej liczbie różnych optyk różnych klas.
Po prostu nie rozumiem jednej rzeczy. Czy możesz rzucić dla mnie trochę światła na tę tajemnicę?
Teraz każdy nowoczesny obiektyw, nawet zwykły plastikowy zestaw z upraw, zapewnia bogaty, ostry i kontrastowy obraz w 99% sytuacji bez obciążania Twojej strony. Każdy aparat, który nie ma matrycy takiej jak w latającym smartfonie, pozwala bezproblemowo strzelać tymi okularami w seriach z brzucha w każdych warunkach oświetleniowych.
Skąd te wszystkie trudności ze znalezieniem, jak powiedziano poniżej, sferycznych planar w próżni? Dlaczego trzeba czegoś szukać, wybierać, a potem znosić szczerą głupotę tego czegoś na tle nowoczesnych rzeczy, którymi każdy montaż jest teraz wpięty z fabryki?
Srebrna kula. Wszystko inne wymaga ciągłej praktyki i rozwoju umiejętności. A więc zazdrościmy tym, którzy mają normalny sprzęt, ponieważ uważamy to za powód do sukcesu i staramy się znaleźć zamiennik, który, cóż, zdecydowanie nie jest gorszy.
Mam tu jedną myśl z kategorii pogromców mitów…
Teraz planuję kupić EOS 550D, aby lekko nosić ze sobą w otchłani, żeby nie ciągnąć za ramię i nie szkoda zabijać. Ich nieudolni fotografowie są często popychani przez wieloryby 18-55 IS. Ogólnie rzecz biorąc, dobry obiektyw, który wszyscy, jak zawsze, uważają za zły, a nawet dostaje prawie w stu procentach obciążenie.
Myślę więc, że jak uda mi się dostać dzień wolny bez pracy na pół etatu, to gdzieś wyjdę, ale włożę te same zdjęcia z mojego 17-40L, od tego wieloryba, jak się urwie w dodatek. A dla czystości eksperymentu weź MIR-1V i Industar-50 jako własność sowiecko-niemieckiego wysoce artystycznego przemysłu fotograficznego.
Doskonale rozumiem, że do wieloryba można kategorycznie strzelać. A on, założę się, pokaże się przeciwko Elce nie tak źle, jak kiedyś o nim myślano. A jeśli dostanę podobne wyniki, to będę musiał je tutaj zamieścić. Tylko z ciekawości, aby zobaczyć, jak zareagują inni.
>> Tak, zrobię te same zdjęcia z mojego 17-40L, z tego wieloryba
O co chodzi?
Jeśli wycinasz również EXIF, możesz dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy.
Dlaczego ciąć? Możesz po prostu zamienić :-)
W ogóle mi to nie przeszkadza, ale: może utknąłem w zerowych dziesiątkach, ale ciemne wieloryby Canona i Sony nigdy się nie podobały. Nigdy. I każde nieco nie zabite szkło o stałej ogniskowej – starożytny manual lub już autofokus – potrafiło ujawnić możliwości tuszy. To jest, ale nie całkowity zoom.
Oczywiście za pomocą wszelkiego rodzaju sztuczek można było wyciągnąć przyzwoity obraz z wieloryba, ale ... „Biorę niepozorne pięćdziesiąt dolarów - i jestem zdumiony różnicą: półtony, jasność - wszystko się pojawia” - Pamiętam to od siebie. Tak, niech przynajmniej „nowoczesny” Pentax: weź plastikowy DA pięćdziesiąt dolarów 1.8 - i nie będziesz chciał wracać do pełnego zoomu. Z nie najgorszej jakości.
Dobra optyka inspiruje do nauki. Czy sie zgadzasz?
Niestety nie chodzi tu o masowe wieloryby. Z rzadkimi wyjątkami.
EF-S 18-55 IS STM to bardzo przyzwoity obiektyw. W zasadzie już od pierwszego IS. EF-S 55-250 też w rękach profesjonalisty jest bardzo porównywalny z 70-200/4L. Tyle, że zazwyczaj poziom fotografowania odpowiada obiektywowi, jakim dysponuje fotograf. Dlatego staramy się przypisać jego umiejętności obiektywowi. Na drogich obiektywach można kiepsko strzelać. Bardzo.
Odwołaj się do rąk - na litość boską, jeśli jest pragnienie. Nakreślę swój punkt widzenia: uzyskanie wysokiej jakości technicznie obrazu (portret / krajobraz / ulica) ze starożytnych podręczników jest łatwiejsze niż z ciemnych zoomów Canona. Dokładnie to, co jest _łatwiejsze_. Gdybym mógł, pisałbym po włosku.
Nie będę rozmawiać o telewizji. Ale wieloryb 18-55 / 28-80 z Canona - niestety, nie „pracują” dla mnie.
> Na drogich obiektywach można źle strzelać.
Nigdzie nie próbowałem temu przeciwdziałać. Więcej: drogie szkło w rękach fotografa, który opanował część techniczną + kompozycję - zainspiruje i pozwoli na wyciągnięcie z sesji bardziej udanych ujęć.
No dalej, bzdury. Ważna jest tylko ogniskowa i ostrość. No cóż, rzeźbij „arcydzieła” z pryszczami na twarzy przy zaciśniętej przysłonie, bo bokeh jest dla ciebie sprawą drugorzędną.
Takiego szkła używam z Pentaxem K-5. Do strzelectwa amatorskiego pasuje mi całkiem nieźle. za te pieniądze to najlepszy obiektyw z autofokusem do systemu Pentax. Kolejna ciekawa recenzja sąsiada pierwszej wersji FA 35/2.
Cóż za piękna modelka Cyprida! Zdjęcia są cudowne! Nie jest do końca jasne, dlaczego Cyprida musiała przejść na analog d200 z Pentaxa. Zdjęcia są oczywiście piękne, ale nadal nie rozumiem.
Dlaczego konieczne jest „przejście”?
Chciałem napisać o tym, że model jest piękny, a kolor to shnyaga (szaro-zielona skóra nie jest dla wszystkich), potem zobaczyłem, że miniaturki w poście były tylko krzywo przekonwertowane z a-rgb na srgb, jeśli najpierw pobierasz zdjęcie z dysku Yandex, a następnie otwierasz je na komputerze, tam kolor jest mniej więcej normalny.
Model jest bombą! Tylko nie odrywaj oczu! A kolor jest dobry z matrycy Sony. To samo na d200 jest tego warte.
Być może jest to jedna z najlepszych kreatywnych soczewek, jakie spotkałem)))
Na pytanie o mydlaność soczewek produkcji wietnamskiej, starożytność i niekoszerność niedrogich soczewek bez magii HD na tabliczce znamionowej i inne zaumi. Zdjęcie RAW (DNG), prosto z Pentaxa K-1-II. W skrócie dla was, eksperci! Obiektyw wietnamskiego zgromadzenia, mającego 12 lat, kilka razy delikatnie spadł na beton i asfalt. Do dzieci siedzących nie na ławce przy bramie, 190-200 m. Wszystkie pozostałe informacje w EXIF. Możesz to przetworzyć w normalnym edytorze, a będziesz miał kolor, ostrość dzwonienia i tak dalej, i tak dalej.
https://www.dropbox.com/s/sjl0l06g7e3ot54/IMGP1206.DNG?dl=0
To znaczy, może muszę używać pełnoklatkowych obiektywów na pełnoklatkowych i „własnych” aparatach, a nie na zewnętrznych producentach? Jest to oczywiście dodatek do mózgu))
Zapomniałem napisać - przysłona w pełni otwarta, wieczór, deszcz
Tak, dlaczego miałoby tu być mydlane, jeśli otwór na fixopoltos jest zaciśnięty na niebieskich pomidorach?))
Na zdjęciu widać, że nigdy nie był otwierany))
Aha, dokładnie, dokładnie)
Czy dobrze rozumiesz wartości przysłony? (większa liczba -> mniejszy otwór) Zdjęcie wygląda tak, jakby przysłona była dociśnięta do maksymalnej wartości.
Daj spokój, tło jest rozmyte. I to jest pół tony, a nie 200mm, gdzie przy 8 byłoby rozmycie.
Ups, przepraszam, myślałem, że mówisz o górnym zdjęciu. I tak według linku membrana jest zaciśnięta tak jak tu napisali, aż do niebieskich pomidorków ,,