Obiektyw Canon EF 40mm 1: 2.8 Materiał STM specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eshmakov (subskrybuj Instagram!). To już setna recenzja z Rodion, opublikowana tutaj na Radożowie. Wszystkie recenzje Rodion są zebrane w jednym miejscu tutaj. Radożów już ma Recenzja obiektywu Canon EF 40 mm 1: 2.8 STM 2013, ale z przykładami tylko dla aparatów Canon EOS APS-C.
Canona EF 40/2.8 STM. Powiększ.
Dziękuję za obiektyw dostarczony do napisania artykułu Oleg Isajew (Instagram kat.styczna).
Canon EF 40/2.8 STM to kompaktowy, pełnoklatkowy obiektyw typu pancake do lustrzanek jednoobiektywowych. Wielu innych producentów ma lub miało podobne, w szczególności Pentaks 40/2.8 и Pentaks 43/1.9, Konica 40/1.8. Mogłoby się wydawać, że obiektyw konkuruje z innym produktem Canona - Canona EF 50/1.8 STMw rzeczywistości opierają się na różnych ideologiach.
Технические характеристики
Konstrukcja optyczna - 6 soczewek w 4 grupach, rodzaj „podwójnego Gaussa”. Podobny schemat zastosowano w lupie fotograficznej El-Nikkor 50/2.8 (I). Na rysunku 1 element asferyczny jest pokazany na zielono.
Konstrukcja optyczna Canon EF 40 / 2.8 STM
Ogniskowa - 40 mm;
Otwór względny - 1:2.8;
Format ramy - 36x24 mm;
Kąt pola widzenia (po przekątnej, na obliczonym formacie ramki) - 57 °;
Granice przysłony - 1:2.8-1:22;
Minimalna odległość ostrzenia - 0.3 m;
Maksymalny współczynnik powiększenia wynosi 1:5.6;
Średnica gwintu dla filtrów - 52 mm;
Waga - 130g;
Mocowanie aparatu — mocowanie Canon EF.
Budowa i montaż
Obiektyw w takim samym wykonaniu jak ten, który miałem wcześniej Canon EF-S 24/2.8 STM. Korpus wykonany w całości z matowego plastiku. Na obiektywie znajdziemy pierścień do ustawiania ostrości oraz przełącznik trybu ostrości AF/MF. Jest też oznaczenie ułatwiające wymianę obiektywu w aparacie.
Wąski pierścień do ustawiania ostrości jest wykonany z gumopodobnego materiału. Matowa powłoka soft-touch na pierścionku złuszczyła się prawie całkowicie, sam ruch pierścionka jest dość nierówny, towarzyszy mu odgłos ocierania się plastiku o plastik. Może to wskazywać na niewystarczającą odporność materiałów użytych w obiektywie, a także słabą żywotność mechanizmu pierścienia ustawiania ostrości obiektywu.
Wszystkie elementy sterujące obiektywem na jednym zdjęciu.
Pierścień ostrości obiektywu jest elektroniczny, to znaczy nie ma bezpośredniego połączenia mechanicznego z mechanizmem ustawiania ostrości. Z tego powodu bez mocy obiektyw nie reaguje na ruch pierścienia ostrości nawet w trybie ręcznego ustawiania ostrości MF. Ta okoliczność nie pozwala na używanie obiektywu w innych aparatach z konwencjonalnym adapterem (nie wyposażonym w elektronikę). Dotykowy proces ręcznego ogniskowania różni się od tego w optyce z mechanicznym pierścieniem ogniskowania. Wymiary przy skupieniu się na MDF-ie niewiele się zmieniają – kufer wysuwa się o około centymetr. Podczas ustawiania ostrości nos obiektywu nie obraca się. Szum ostrości jest prawie niezauważalny, co jest ważne przy nagrywaniu wideo.
Wymiary obiektywu przy ogniskowaniu na MDF.
Użyłem obiektywu przez znany chiński adapter EOS/NEX z obsługą autofokusa w aparacie Sony A7s. Szybkość i dokładność ustawiania ostrości były wyjątkowo niezadowalające. Właściciel obiektywu, Oleg, zauważył jednak, że obiektyw zachowuje się zupełnie inaczej na lustrzankach Canona: nawet na starym Canonie 5D, który nie korzysta z technologii Dual-Pixel AF, ustawianie ostrości działa lepiej niż na kilku Nikon D7100 + Nikkor 35/1.8G, a wymiary i waga obiektywu ułatwiają pracę jedną ręką, nawet w połączeniu z ciężką pierwszą piątką.
Canon 40/2.8 STM nie ma też pierścienia regulacji przysłony: przysłonę ustawia się tylko poprzez menu aparatu. To kolejna istotna przeszkoda w stosowaniu obiektywu w aparatach innych systemów. Membrana składa się z 7 zaokrąglonych płatków o ciemnym matowym kolorze. Wyglądają jak plastik.
Aby zrobić to zdjęcie, musiałem zdjąć obiektyw z aparatu podczas robienia długiego ujęcia. narażenie i zakryta membrana.
Otwór utworzony przez zamkniętą membranę jest prawie idealnie okrągły.
Nawet 7 płatków wystarczy, aby nie zepsuć bokeh, jeśli ich kształt został poprawnie obliczony.
Z boku metalowego bagnetu umieszczono złocone styki, tylny obiektyw i wokół niego plastikową zaślepkę. Co ciekawe, tylny obiektyw nie wystaje poza płaszczyznę bagnetu (w przeciwieństwie do naleśnika dla aparatów APS-C Canon 24/2.8 STM).
Widok obiektywu od strony bagnetu.
Canon 40/2.8 STM ma bardzo skromne wymiary w porównaniu do konwencjonalnych szybkich pięćdziesięciu dolarów. Na przykład ręczne i przycięte MC Zenitar-C 50/1.2s prawie 5 razy cięższy i znacznie większy.
Naleśnik 40/2.8 i rosyjski potwór z super aperturą - Dawid i Goliat.
Na poważnych aparatach obiektyw wygląda zaskakująco mały. Fotografie Canon 40/2.8 STM na starym dobrym Canon 5D udostępniony przez Olega Isaeva.
Canon 40/2.8 STM wydał mi się atrakcyjny ze względu na połączenie niewielkich gabarytów z dogodnym dla pełnej klatki kątem i akceptowalnym jasność. Nieco rozczarowujące, niecałe 10 lat później obiektyw ma już zauważalne oznaki zużycia, które wpływają na wydajność. Właściciele aparatów Canon, a także nowych UPC z własnymi adapterami AF, powinni być zadowoleni z szybkiego i wytrwałego autofokusa obiektywu.
Właściwości optyczne
Canon 40/2.8 STM wykorzystuje dość ciekawą konstrukcję optyczną. To nie jest tylko zwykły Planar, ale hybryda soczewki planarnej 6/4 i ortoskopu 6/4 (typowy przedstawiciel to Rodenstock Rodagon 50/2.8). Ważne jest, aby obiektyw posiadał element asferyczny, który odgrywa decydującą rolę w korygowaniu aberracji pola wynikających z zastosowanej konstrukcji optycznej. Jaki typ asfery jest używany w obiektywie - nie mogłem zrozumieć, ale obiektyw nie tworzy "cebulowych pierścieni". Najprawdopodobniej zastosowano niedrogą hybrydę asferyczną.
Jakość optyczna obiektywu jest doskonała: przy otwartej przysłonie ostrość jest wystarczająca zarówno w środku, jak i wzdłuż krawędzi kadru. Na pełnej klatce winietowanie. Aberracja chromatyczna nie wyrażone. Sensowne jest zakrycie membrany tylko w celu rozszerzenia głębi ostrości.
Kontrast jest dobry. W podświetleniu obiektyw zachowuje się dobrze, ale niektóre światła boczne powodują spadek kontrastu.
Bokeh Canona 40/2.8 STM jest pozbawiony żadnych cech, podobnie jak bokeh prawie każdego obiektywu planarnego przy F/2.8. Łowcy dziwacznego rozmycia tła, obiektyw nie jest odpowiedni - do tych celów warto wybrać Canona EF 50/1.8 STM lub 50/1.4 USM. Jego celem jest bycie na co dzień pracownikiem obsługi pełnoklatkowego aparatu: nie bez powodu jest szerszy niż zwykłe pięćdziesiąt dolarów, a do tego bardziej kompaktowy. Canon 40/2.8 STM prawdopodobnie świetnie nadaje się również do makrofotografii, zwłaszcza z adapterem cofania lub pierścienie makro, ponieważ ma doskonałą korekcję. Inny obiektyw będzie znacznie wygodniejszy za pięćdziesiąt kopiejek do użytku w pomieszczeniach, jeśli nie ma problemów z oświetleniem (fotografowanie studyjne).
Poniżej przykładowe zdjęcia wykonane aparatem Canon 40/2.8 STM oraz pełnoklatkowym bezlusterkowcem Sony A7s.
Oleg (właściciel obiektywu) zauważa całkowitą przewagę właściwości optycznych „naleśnika” nad Nikkor 35/1.8G, ze szczególnym uwzględnieniem doskonałej korekcji aberracji chromatycznej Canon 40/2.8 STM. To porównanie ma sens, ponieważ kąt widzenia i głębia ostrości są zbliżone przy korzystaniu z wiązek Canon 5D + 40/2.8 i Nikon D7100 + 35 / 1.8 G.
Oleg udostępnił także zdjęcia zrobione tym obiektywem i pełnoklatkową lustrzanką cyfrową Canon 5D.
odkrycia
Podobnie jak Canon 24/2.8 STM, obiektyw ten okazał się znakomity pod względem jakości optycznej i użyteczności (przynajmniej w aparatach Canona). Idealny obiektyw podstawowy do lustrzanek pełnoklatkowych. Można się przyczepić do niewyraźnego bokeh („Canon, wy dranie, dlaczego tak dobrze to naprawiliście?”), Ale w rzeczywistości jedyną wadą obiektywu nie jest najtrwalsza konstrukcja: z biegiem czasu obiektyw, podobno może zauważalnie stracić swój wygląd i gładkość.pierścienie ostrości. Jednak ten minus tkwi w zdecydowanej większości nowoczesnych obiektywów.
Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj. To setna recenzja Rodiona, opublikowana w Radożowie. Wszystkie recenzje Rodion są zebrane w jednym miejscu tutaj. Wesprzyj Rodiona komentarzem!
„ustawianie przysłony odbywa się tylko poprzez menu aparatu”
Przez co takie menu?! Co do diabła piszesz? W Canonach przysłonę zmienia się za pomocą pokrętła sterującego w aparacie, ale nie za pomocą menu!
Tak, jest również ustawiany w A7s za pomocą koła, tylko to koło to tylko interfejs do sterowania, wyobraź sobie menu aparatu. ochłonąć!
Czy wiesz w ogóle, co to jest menu? Menu to lista pozycji. Nie musisz iść do żadnej listy, aby wybrać przysłonę i czas otwarcia migawki w lustrzankach, możesz po prostu poprawnie napisać, że kontrola przysłony jest elektroniczna z aparatu i nie bronić swojego niepiśmiennego zdania, aby nie przyznać, że się mylisz.
To jest twoje stanowisko, uważam, że to tylko kłótnia o słowa i nic więcej.
To nie jest szczypta, interakcja z aparatem za pośrednictwem menu różni się znacznie od korzystania z innych elementów sterujących fotografowaniem. To samo 5D pozwala całkowicie wyłączyć ekran i nie używać żadnych menu ekranowych podczas fotografowania, a jednocześnie nadal można zmieniać czas otwarcia migawki, przysłonę, ISO, dokonywać kompensacji ekspozycji, wybierać tryby autofokusa i pomiaru itd. w przeciwieństwie do, powiedzmy, niektórych smartfonów. Oprogramowanie aparatu i menu to nie to samo, menu to tylko interfejs graficzny. Przyciski aparatu i pokrętła sterowania są niezależnymi urządzeniami wejściowymi, których można używać niezależnie od GUI.
Joe - masz rację, ale Rodion zasadniczo nie rozpoznaje swoich błędów :) A może po prostu nie rozumie o czym mówisz, nie wiem co jest gorsze.
Oczywiście menu to tylko grafika
berło.
tak, wszystko, co kamera wyświetla na głównym wyświetlaczu, to GUI systemu operacyjnego DryOS działającego na digic, ale wyświetlanie danych na górnym wyświetlaczu jest już dziełem MPU, koprocesora, który sam kontroluje wszystkie mechanika aparatu. (piszę jako osoba związana z rozwojem ML)
To strona dla miłośników fotografii, a nie gramatyki i ortografii.
o ile piękniejsze i bardziej soczyste są zdjęcia z kanonem 5d! To jest pełna klatka, więc pełna klatka! po popielice - do obejrzenia zdjęć z 5d - jak powiew świeżego powietrza! Canon jest świetny!
Niedawno zauważyłem jeden bardzo istotny niuans pracy natywnego programisty Imaging Edge, który, jak się okazało, bardzo psuje wynik. Myślę, że w przyszłości będę korzystał z Lightrooma i wynik będzie ładniejszy. Długo łamałem sobie głowę...
Więc nie tylko mnie nie podobają się kolory Sony? Jeśli nie porównujesz, wszystko wydaje się fajne, ale kiedy umieszczają zdjęcia z jakiejś pierwszej piątki, od razu widać, że Sonya „zjadła za dużo gruszek”.
Tak, kolory są fajne, ale DD jest tam wąski. Jak dla mnie ciekawszą opcją jest Fujifilm S5 Pro, choć nie trzymałem go w rękach.
W praktyce pierwszy nikiel daje tylko obrazy, które bardzo nadają się do późniejszej obróbki końcowej. To jak fotografowanie kolorowego negatywu – potem rób z nim, co chcesz. Ale końcowy wynik tego żelaza jest nudny do punktu przerażenia. Nie ma więc tam koloru: na dobrych zdjęciach od niego dobre jest tylko zastosowanie bezpośrednich rąk właściciela.
Recenzent nie powinien porównywać poprawki 2.8 z 1.2. Bardziej logiczne byłoby przywołanie Nikkora Ai-P 45/2.8
Z każdym z tych aparatów możesz uzyskać dowolny efekt, który lubisz „jasny, soczysty, marchewkowy pop”. Ludzie za bardzo przeceniają znaczenie konkretnego aparatu, ważniejsze są warunki, w jakich fotografują i jakie parametry w aparacie i/lub obróbka wywoływana. Na przykład Arkady strzela na D40 w pogodną jesień, z polaryzacją, dostosowaną do nasycenia i BB, i dostajesz rozgrzewające duszę zdjęcia - co za wspaniały aparat, ludzie myślą. Ale producent oczywiście tak tego nie wymyślił, domyślnie daje to plus lub minus neutralny wynik, ponieważ cele wszystkich fotografów są różne. A widać to wyraźnie przy przeglądzie aparatów w studiu – różnice są minimalne, dużo ważniejsza jest bezpośredniość rąk i wyczucie barwy samego fotografa.
Nasza piosenka jest nowa, śpijmy znowu)) Jeśli chodzi o kolor z różnych systemów, tony informacji zostały już wrzucone do sieci, ale nadal tam są. Dlaczego podałeś przykład d40? Porównajmy ProBek i d7100 (na przykład to nie ma znaczenia… tak, nawet d850) w kolorze (!) W tych samych (!) warunkach. A zaklęcia „możesz oszukiwać w poście” nie są już nawet zabawne. Nie, można wszystko „nakręcić”, ale pytanie, czy będzie pięknie. Porównałem ProPyatka, First Pyatak, Second Pyatak i d200 head-on w tych samych warunkach i +\- tej samej optyce (50 mm dla Canona f1,4, dla Nikona f1,8). Nawet Pyataki (jak jedna rodzina) dał znacząco różne wyniki, według Fuji i d200 nie warto o tym mówić. Kolor nie był zły ze wszystkich prezentowanych aparatów (zbierałem tylko „kolorowe”), ale ProPyatka wydał najprzyjemniejszy i prawie natychmiast po wyjęciu z pudełka. Och, RAVY z d7000 (kiedyś miał tę grzechotkę) nie można przywołać koloru. Można dekorować, to nie jest pytanie, ale to „dekorować”, gdzie trzeba dopasować każdy kolor osobno (do tego DD aż 14)), ale to jest zarówno długie, jak i na wyjściu dla każdego. Jeśli weźmiemy pod uwagę „nowomodne trendy” w tonowaniu, to tak: można to sfilmować dowolnym aparatem))
Jakiś dziwny wynik w 5d na ogólnych planach (gdzie np. kościół został zabrany z ulicy) - jakby to nie było ff z poprawką, ale plon z niezbyt udanym wielorybem 18-55, solidna akwarela.
Czy to wynik przetwarzania, czy co?
Częściowo problem z rozwojem RAW. Ale spotkałem się też z takim problemem ze sroką na 5D - czasami naprawdę rozmazuje kontury na otwartym otworze. Tutaj o 8-11 jest brzytwa i ostre ubarwienie, za które go pokochałam.
W wieku 8-11 brzytwa będzie na prawie wszystkich soczewkach.
Nie zgadzać się. Spotkałem też stosunkowo nowoczesne obiektywy, które nawet ściśnięte do 8 nie dawały rozsądnego obrazu.
Na szczęście od 10 lat nikt nie robił takiej „twórczości”.
Nie wolno nam zapominać, że ten mały naleśnik jest w stanie rozdzielić aparat z matrycą 50 MP.
Kiedyś taka lista była na oficjalnej stronie Canona (nie teraz, Japończycy ją stamtąd usunęli). Ten dzieciak był tam obok słynnych EF 50 mm f/1.2L USM, EF 135mm f/2L USM i innych.
Przykłady z 5D pod względem nasycenia kolorów są przekręcone. Ta stara kobieta nie podaje takich kolorów w kodach źródłowych. Prote, smak tego przysmaku to każdy self-mastak.
Jesienią kupiłam też ten naleśnik używany. Nakręciłem to na crop i na FF. W pełnej klatce bardzo podobał mi się zarówno rozmiar, jak i jakość. Zadowolona. Nawet nie pomyślę o przesiadce w najbliższym czasie na chińskie rękodzieło, choć teraz wiele osób chwali ich obiektywy. Ta czterdziestka będzie tak samo klasyczna jak pięćdziesiątka. Chociaż muszę powiedzieć, że nie jest zbyt popularny. W tej chwili, znajomi fotografowie, nikt tego nie ma, co dziwne.
Autor o czym piszesz? jakie właściwości optyczne są dobre? zdjęcie macie w przeglądzie jakość rok 2005. Okropne chromaty o mikro-kontraście zero, tło kontrastowe jak kwaśne mleko. Jedyne, co jest dobre w tym obiektywie, to jego cena użytkowania. rynek. Na temat dystorsji w recenzji panuje generalnie milczenie, ale w tym obiektywie jest strasznie! Bez obrazy, ale strzelanie do chłopca w parku to zdecydowanie za mało, aby stwierdzić, że ten obiektyw jest super dla personelu! Wiadomość ta nie wymaga odpowiedzi, pamiętaj tylko po zakupie tego obiektywu, bądź przygotowany na jego długą sprzedaż.
Cóż, czego chciałeś od obiektywu typu pancake za 100 USD?))
Nie ma oporu przed kontrą, słaba konstrukcja - tak, to wszystko.
Zniekształcenia można również poprawić w edytorach, chociaż XA są obecne, nie są tak krytyczne, i znowu edytor.
Ale tani i kompaktowy, który potrzebuje taniego naleśnika, aby zamknąć bagnet na pełnoklatkowej lustrzance cyfrowej Canon, to całkiem spora opcja.
Brak oporu licznika? Sir, o czym ty mówisz? To najlepszy obiektyw firmy Canon. Idealnie zachowuje się na cyfrowej i na filmie. Nakręciłem z nimi wędrówkę po Karpatach i przyjaciół w kawiarni w piwnicy i wszystko jest cudowne.
Przepraszam, nie miałam tego naleśnika, ale widziałam zdjęcie z tego artykułu, ale nie widziałam Waszych wspaniałych kartek z wyprawy w Karpaty, które mogłyby opowiedzieć jak ten cudowny obiektyw - cudowny - był, więc tak . Jeszcze raz przepraszam, jeśli zranię osobiste uczucia.
To po prostu normalne dla lady, on nie lubi boku. To logiczne - wszelkie oświecenie przestaje działać, zaczynając od pewnego kąta. Więc mały blender rozwiązałby problem.
Ed, nie zwracaj uwagi na posty Victora, on „nie miałem tego naleśnika”, nie ma tego obiektywu ani innych, ale komentuje wszystko, wyłącznie wszystko, każdy artykuł o szczęśliwych - i wyłącznie na praca innych, powtarzanie wszystkiego, co można sobie wyobrazić, bajki i często po prostu bzdury, jak powyższy post o ladzie. I nie ma sensu udowadniać mu czegokolwiek - natychmiast wtapia się w powódź)
Pamiętam ten, ozdobił nawet mój film EOS 1 i EOS 650. Nawiasem mówiąc, w przypadku pierwszego zespołu filmowego jego ostrość była zauważalnie szybsza niż w przypadku 5D.
Bardzo wygodny dla wielu scen, ogniskowa, ale tylko na pełnej klatce.
Sprzedałem go jednak po zakupie 17-40. I tak długo go sprzedawałem, chociaż stan fabryczny.
Ponieważ wielu ma kompleksy co do wielkości, więc nie rozumieją naleśników😁
Najprawdopodobniej większość wybiera większą przysłonę i jak najlepszy bokeh w postaci 50/1.8 mk2, który też jest tańszy.
Kompleksy wielkości amatorów są co najmniej na drugim miejscu po właściwościach optycznych)
Czy istnieje obiektyw klasy pancake 40 mm o lepszych właściwościach optycznych do lustrzanek jednoobiektywowych?
Istnieje. Ale znacznie droższe.
SMC Pentax-DA 1:2.8 40mm ograniczona
A dla przyciętych aparatów
W teorii. Ale w praktyce zwykle pokrywa pełną klatkę z umiarkowanym winietowaniem. Schemat pochodzi z czasów filmowych.
Istnieją również fa
Nie tak istotne – o ile na znanym pchlim targu cena dla Canona wynosi średnio 8…10 sputów, dla Lima – około 12 sputów.
Cóż, różnica jest znacząca.
Lepiej optycznie, na pewno? 5 soczewek sferycznych w porównaniu z 6 soczewkami asferycznymi. Według przykładów na zdjęciu - zwykła śpiączka około pięćdziesięciu dolarów z ubiegłego wieku. Co lepsze - nie zrozumiałem.
to jest ograniczone
Użyłem tej limonki. Optycznie nie zrobił ani kroku naprzód od kanonu. Pentaks ma czterdzieści limów - to tylko kolejna nostalgia za czasami, kiedy pentaks miał coś jeszcze, przepraszam.
I tak, nie na pełnej klatce, bo Pentax w tamtym czasie wciąż nie potrafił w ogóle na pełnej klatce. Na argumenty „ale przecież FF zakrywa prawie prawie” z góry przepiszę odpowiedź: a obiektywy FF z okładek kanonicznych z SF w ten sam sposób „prawie prawie”. Nie zapominaj, że wzdłuż krawędzi, które próbujesz pociągnąć na pełnoklatkowym globusie, żyje całe to piękno, którego kadr roztropnie nie pozwala zobaczyć.
Plus.
Poza kulą pentafanów limy nie wyróżniają się zbytnio.
Rodion, nie pisz więcej recenzji, nie zapychaj strony!
Spróbuj napisać, ocenimy Twoje umiejętności
Mam nadzieję, że z czasem zawstydzisz się takich słów))
Nie rozumiem, dlaczego ten obiektyw powinien być noszony (zakładany?) na jakąkolwiek pełną klatkę. W momencie produkcji najmniejszym aparatem pełnoklatkowym był 6D, EMNIP, nigdy kompaktowy. Ogólnie rzecz biorąc, naleśnik ma sens, jeśli szukasz kompaktowości, ale z definicji nie chodzi o lustrzane odbicie pełnych klatek. Pewnie dlatego Nikon nie wypuścił naleśników od 45 AI-P aż do tego roku. Sroka z recenzji mogłaby jeszcze jakoś wyglądać na 100D, ale byłoby co najmniej dziwne czepiać się jej na kozie. Zwłaszcza biorąc pod uwagę cenę sprzedaży.
Na przykład, aby w ulewie wpychać się pod ubranie. Lub dwa paczki w jednej torbie zamiast dwóch torebek.
Cholera - jedno, jakiś wątek 17 - 40 - inny.
Aparat jest aparatem, ale szkło również przyczynia się do znacznej kompaktowości.