Dla dostarczone przez Obiektyw Sigma DG OS 70-300mm 1: 4-5.6 (wersja do aparatów Canon EOS) ogromny dzięki sklepowi www.fotika.com.ua, gdzie można znaleźć ogromną liczbę różnych używanych. sprzęt fotograficzny, w tym podobne obiektywy do aparatów Canon.
Powiększ. Na zdjęciu obiektywy: Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 (z tej recenzji, do Canona), Sigma 70-300mm D 1:4-5.6 APO DG (dla Nikona) i Sigma 70-300mm 1:4-5.6 D DL MAKRO SUPER (dla Nikona)
Przegląd nawigacji:
- Przegląd nawigacji
- Krótko
- Historia
- Główne cechy techniczne
- montaż
- Stabilizator
- Ostrość
- Jakość obrazu
- Przykładowe zdjęcia
- Moje osobiste doświadczenia z obiektywem
- Ceny/gdzie kupić
- Alternatywy
- Wyniki
- Komentarze użytkowników
- Dodaj swoją recenzję lub pytanie dotyczące obiektywu
Ta recenzja przedstawia obiektyw Sigma DG OS 70-300mm 1: 4-5.6 do aparatów Canon EOS.
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
Krótko
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 – najtańszy pełnowymiarowy teleobiektyw ze stabilizatorem obrazu do lustrzanek pełnoklatkowych... Niestety, wycofane z produkcji, bardzo trudno jest znaleźć nowy w sprzedaży. Optycznie nieźle, prawie tak dobrze, jak oryginalne podobne obiektywy.
Niski koszt jest najprawdopodobniej spowodowany brakiem ultradźwiękowego silnika ogniskującego, który mają wszystkie takie obiektywy, oraz brakiem wewnętrznego ogniskowania. Na rynku wtórnym Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 jest jeszcze tańsza od oryginału Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 75-300mm 1:4-5.6 IS USM.
To bardzo dziwne, że Sigma, która słynie z ogromnej różnorodności swoich teleobiektywów, nie ma pełnoprawnego zamiennika dla Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6. Jednocześnie starsze i prostsze modele Sigma DG 70-300mm 1:4-5.6 и Sigma APO DG 70-300mm 1:4-5.6 nadal są produkowane i sprzedawane.
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
Historia
Istnieje ogromna ilość różnych modyfikacji, wersji i podwersji obiektywów Sigma klasy 70(75)-300 mm (około 13 wersji).
Powody tej wielkiej różnorodności:
- Ciągłe ulepszanie soczewek. Na przykład, starsze wersje przeznaczone do aparatów filmowych zostały zaktualizowane, aby zapewnić lepszą kompatybilność z aparatami cyfrowymi. Wersje zoptymalizowane dla aparatów cyfrowych są oznaczone przedrostkiem „DG' (najnowsze wersje z tej linii - DG, DG APO, Dyrekcja Generalna ds. OS). Przede wszystkim aktualizacje dotyczyły oświecenia.
- Ulepszanie soczewek poprzez zwiększenie liczby elementów o niskiej dyspersji Sigma SLD (Specjalna Niska Dyspersja). Obiektywy Sigma o układach optycznych 14/11 i 14/10 mogą mieć różną liczbę elementów SLD. Zwiększoną liczbę SLD można rozpoznać po prefiksie APO (apochromat) i czerwony pierścień ozdobny. Wersja APO 14/11 ma o 1 element SLD więcej niż wersja NON-APO. Wersje APO 14/10 mają 2 elementy SLD więcej niż te same wersje NON-APO.
- Niezgodność z jednolitością oznakowania dla obiektywów z różnymi mocowaniami bagnetowymi. Tak więc np. dla aparatów Nikon niektóre obiektywy Sigma klasy 70-300 w nazwie napisanej na korpusie mogą zawierać dodatkową literę 'D' (wskazuje, że odległość ustawiania ostrości może być przesyłana do aparatu). Ponadto ta sama wersja/podwersja dla kamer różnych systemów może mieć inny styl nazwy na korpusie (na przykład różne części nazwy mogą być napisane złotymi literami). Z biegiem czasu ta sama wersja/podwersja może: zmienić lokalizację i sposób nanoszenia znaczników nazw na swoje ciało.
- Najprawdopodobniej wersje Macro Super, Macro Super II, w przeciwieństwie do wcześniejszych modeli, mają możliwość makro w zakresie 200-300 mm. Wcześniejsze modele miały ten tryb tylko przy ogniskowej 300 mm.
- Ulepszenia obiektywu z zmiany w projekcie obudowy. Istnieją tak zwane „drugie” wersje obiektywów, np. DL Macro Super -> DL Macro Super II, APO Macro Super -> APO Macro Super II. Identyfikację komplikuje fakt, że na obudowie nie ma oznaczenia „II”, oznaczenie „II” znajduje się tylko na pudełku i/lub instrukcji. Można wyróżnić takie dywersje o szerokość pierścienia ostrości, nowsze wersje mają pierścień do ustawiania ostrości, który ma mniejszą średnicę niż pierścień do zmiany ogniskowej. Dostępne są również wersje z aksamitnym pokrowcem.
- W 2008 roku wersje obiektywów DG i DG apo dla aparatów Nikon zostały zaktualizowane do wersji podrzędnych z wbudowanym silnikiem ustawiania ostrości. Nowe podwersje z wbudowanym silnikiem ustawiania ostrości nie mają pierścienia regulacji przysłony, ale liczba styków mikroprocesora zwiększona do 10. Wszystkie poprzednie obiektywy Sigma / Quantaray do aparatów Nikon były produkowane bez wbudowanego silnika ustawiania ostrości.
- Te soczewki były również produkowane pod marką Quantaray. Ustalenie, która wersja Sigmy 70(75)-300 kryje się pod nazwą „Quantaray” może być trudniejsze niż w przypadku oryginalnych obiektywów Sigmy.
W ogólnym przypadku można wyróżnić cztery główne klasy (w zależności od konstrukcji optycznej):
- Konstrukcja optyczna 14/11, stosowana w pierwszych wersjach. Podwersje APO wykorzystywały 2 elementy SLD. Zwykłe podwersje wykorzystywały 1 element SLD. Łatwo rozpoznawalny dzięki bardzo „pulchnemu” przełącznikowi „NORMAL MACRO 300” (tylko 300).
- Schemat optyczny 14/10, używany w ogromnej liczbie różnych podwersji. Podwersje APO wykorzystywały 3 elementy SLD. Zwykłe podwersje wykorzystywały 1 element SLD. Łatwa identyfikacja dzięki małemu/zwykłemu przełącznikowi „NORMALNE MAKRO (200-300)” (zakres 200-300). Co ciekawe, obiektyw Olympus Zuiko Digital ED 70-300 mm 1:4-5.6 ED kopiuje konstrukcję optyczną Sigmy 14/10 z 3 soczewkami SLD.
- Konstrukcja optyczna 16/11, stosowana tylko w najnowszej wersji ze stabilizacją obrazu.
- Obiektywy o konstrukcji optycznej 14/11 są łatwo rozpoznawalne dzięki ich ogniskowej 75-300mm.
Lista głównych wersji:
- Makro APO 14/11 (2 SLD)
- DL 14/11 (1 SLD)
- Makro DL 14/11 (1 SLD)
- DL Makro Super 14/10 (1 SLD)
- APO Makro Super 14/10 (3 SLD)
- DL Makro Super II 14/10 (1 SLD)
- APO Makro Super II 14/10 (3 SLD)
- DG Macro 14/10 (1 SLD) (w Nikon istnieją 2 wersje w zależności od silnika ostrości i pierścienia przysłony)
- DG APO Macro 14/10 (3 SLD) (w przypadku Nikon istnieją 2 wersje w zależności od silnika ostrości i pierścienia przysłony)
- DG OS 16/11 (1 SLD)
- 14/11 z ogniskową 75-300
Podane przeze mnie informacje mogą nie być dokładne lub kompletne, doświadczeni użytkownicy prosimy o wskazywanie nieścisłości w komentarzach.
Wszystkie moje recenzje podobnych soczewek (oznaczenie zgodnie z napisami na korpusie):
- Sigma 70-300mm 1:4-5.6 (dla Canon, Macro 200-300)
- Sigma 70-300mm 1:4-5.6D Makro DL (dla Nikona, makro przy 300)
- Sigma 70-300mm 1:4-5.6D MAKRO DL SUPER (dla Nikona, Makro 200-300)
- Sigma 70-300mm D 1:4-5.6 DG APO (dla Nikona, Makro 200-300)
- Sigma 70-300mm 1:4-5.6 DG OS (dla Canona)
- Quantaray 70-300mm 1:4-5.6D MAKRO LDO (dla Nikona, makro przy 300)
- Quantaray 70-300mm 1:4-5.6D MAKRO LDO (dla Nikona, Makro 200-300)
- Sigma Zoom AF-APO 1:4.5-5.6f=75-300 mm wielowarstwowa powłoka makro (dla firmy Nikon)
- Quantaray TECH-10 NF AF MULTI-COATED 1:4-5.6 f=75-300 mm (dla Nikona)
Katalog nowoczesnych teleobiektywów Sigma może być Popatrz tutaj.
Główne parametry techniczne Sigma DG OS 70-300mm 1: 4-5.6:
| Nazwa instancji z recenzji | Napis na obudowie Sigma DG 70-300mm 1:4-5.6 ø62 OBIEKTYW MADE IN JAPAN 10191644 |
| Kluczowe właściwości |
|
| Średnica filtra przedniego | 62 mm |
| Ogniskowa | 70-300 mm
|
| Współczynnik powiększenia | 4.26 X |
| Opracowany przez | do cyfrowych aparatów pełnometrażowych (produkowane w wersjach dla Sigma SA, Sony A, Nikon F, Pentax K, Canon EF). |
| Liczba listków przysłony | 9 zaokrąglone |
| tagi |
|
| Przysłona |
|
| MDF (minimalna odległość ogniskowania) | 1.5 m w całym zakresie ogniskowych, maksymalny współczynnik powiększenia osiągany jest przy 300 mm i wynosi 1:3.9 |
| Waga | 610 od |
| Konstrukcja optyczna | 16 elementów w 11 grupach
Używany jest jeden element o bardzo niskiej dyspersji (pokazany na rysunku na niebiesko) |
| Blenda | bagnet, model LH680-02 |
| Kraj producenta | OBIEKTYW WYKONANY W JAPONII (Japonia) |
| okres | Od 2009. Wycofany z produkcji na początku 2014 roku. |
| Instrukcja | Zobaczyć |
| Widok 3D | Zobaczyć |
| Cena |
Ceny nowoczesnych teleobiektywów Sigma można obejrzeć tutaj. |
Szkoda, ale w porównaniu do starszego modelu - Sigma APO DG 70-300mm 1:4-5.6, Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 wykorzystuje mniej elementów niskodyspersyjnych i nie ma specjalnego trybu makro, który pozwalał Sigma APO DG 70-300mm 1:4-5.6 strzelać przy maksymalnym powiększeniu 1:2.
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
montaż
Jakość wykonania Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 jest całkiem dobra. Obiektyw jest bardzo przyjemny w dotyku, dobrze sprowadzony bez widocznych wad. Sigma DG OS 70-300mm 1: 4-5.6 korzysta z metalowego mocowania. Wysuwana rama walizki składa się z jednej plastikowej części. Pierścień do ustawiania ostrości jest plastikowy z karbem, pierścień do zmiany ogniskowej jest gumowany. Pierścień zmiany ogniskowej obraca się o 90 stopni bez szarpania.
Korpus obiektywu pokryty jest charakterystyczną powłoką Sigma aksamit, co jest typowe dla wielu starych obiektywów SIGMA. Ten obiektyw występuje również w nowszej wersji, z klasycznym matowym czarnym korpusem.
Rama (bagażnik) Sigma DG OS 70-300mm 1: 4-5.6 can spontanicznie zmieniaj rozmiar pod własnym ciężarem (może zaczyna się to dopiero z czasem). Na przykład, gdy kamera jest pochylona w dół, tułów obiektywu samoistnie się wydłuża (długość ogniskowa wzrasta). Ponadto obiektyw może zmieniać odległość ogniskowania pod własnym ciężarem (tylko w trybie ostrości „M”).
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 wykorzystuje solidną „aksamitną” plastikową osłonę obiektywu, która zatrzaskuje się w szczelinach w pobliżu przedniej części obiektywu. Podczas zmiany ogniskowej osłona porusza się wraz z ruchomą ramą korpusu. Na czas transportu osłonę przeciwsłoneczną można zamontować w przeciwnym kierunku. W tej pozycji traci się dostęp do pierścienia do ustawiania ostrości w zakresie 70-200 mm.
Podczas zmiany ogniskowej tylny obiektyw porusza się pośrodku tubusu obiektywu jak pompka - wciąga i wypycha powietrze. Takie zachowanie tylnej soczewki nazywa się „efekt odkurzacza”, co może zwiększyć ilość kurzu gromadzącego się w aparacie.
Urządzenie membrana состоит из 9 zaokrąglonych płatków i tworzy dość okrągłą dziurę.
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
Stabilizator
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 posiada wbudowany stabilizator obrazu, który zgodnie z instrukcją może kompensować Kroki 4 nadotycząca narażenie. W wartościach fragmenty oznacza to, że możesz fotografować z czasem otwarcia migawki do 16 razy dłuższym niż wymaga tego obiektyw bez stabilizacji. W praktyce stabilizator może kompensować do 3 stopni w narażenie. Bez problemu fotografowałem na ogniskowej 300 mm i 1/30 sekundy.
Na obudowie znajduje się przełącznik trybu pracy stabilizatora „OS ON/OFF”. Gdzie „OS” jest skrótem od „stabilizatora optycznego”.
Praca stabilizatora mają swoje własne cechy. Jeśli uważnie wsłuchasz się we wnętrze obiektywu, możesz usłyszeć delikatne buczenie na środku obiektywu, nawet jeśli stabilizator jest w pozycji „OFF”. Gdy aparat jest wyłączony, nawet jeśli stabilizator jest w pozycji „OFF”, JVI widać drganie obrazu (to normalne), a także słychać szum od parkowania soczewek - to znak, że stabilizator "znowu" się wyłączył. W trybie „OS ON” stabilizator działa wydajniej.
Dzięki temu stabilizator działa nieprzerwanie po włączeniu aparatu, co może niekorzystnie wpłynąć na poziom naładowania akumulatora. Podobne zachowanie stabilizatora widziałem w wielu innych obiektywach Sigmy.
Zaleca się ustawienie stabilizatora w pozycji „OFF” podczas fotografowania ze statywu lub przy długich czasach otwarcia migawki, np. w trybie BULB (fragment ręcznie).
W przeciwieństwie do oryginału Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70-300mm 1:4-5.6 IS USMSigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 nie posiada przełącznika odpowiedzialnego za zmianę trybów pracy stabilizatora.
Nie wiadomo, czy stabilizator Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 potrafi śledzić ruch aparatu podczas tworzenia panoram.
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
Ostrość
Szybkość automatycznego ustawiania ostrości średni (bliżej wysokiego). Wraz ze wzrostem ogniskowej prędkość ogniskowania nieznacznie spada. Szybkość ustawiania ostrości niezależna od orientacji kamery
Do ogniskowania używany jest konwencjonalny silnik mikrofokusa, który Bardzo głośny. Charakter hałasu jest przeszywający i nieprzyjemny.
Obiektyw nie wykorzystuje wewnętrznego ogniskowania. Podczas ustawiania ostrości przednia soczewka wraz z ramką na filtry obraca się i przesuwa do przodu... Stosowanie polaryzujący a inne specjalistyczne filtry światła będą trudne. Podczas zmiany ogniskowej przedni obiektyw nie obraca się.
Pierścień ostrości obraca się o 90 stopni. Ruch pierścienia jest płynny, ale trzeba się postarać, aby zerwać pierścień z jego miejsca. Podczas obracania pierścienia ostrości pojawia się wrażenie „plastiku na plastiku”. Minimalna odległość ostrzenia to 150 cm, a maksymalny zoom (makro) osiągany jest dla ogniskowej 300 mm i wynosi 1:3.9 (nie jest to zły wynik jak na taki obiektyw).
W przypadku użycia w aparacie Canon EOS CYFROWY Rebel XSi (znany jako Canona EOS DIGITAL 450D, znany jako Pocałunek Canona EOS X2 z bardzo prosty 9-punktowy system ustawiania ostrości) obiektyw dobrze się zachowuje, bardzo rzadko popełnia błędy w ustawianiu ostrości. Nie miałem problemów z dokładnością i wytrwałością skupienia. W obiektywie Canon EOS CYFROWY Rebel XSi Sprawdziłem obecność tylnego i przedniego ogniska przy różnych odległościach ostrzenia i różnych ogniskowych (również nieskończoność i MDF). Jako miarę wykorzystano zdjęcia wykonane w trybie Live View (który nie cierpi z powodu tylnego/przedniego ogniskowania). Dokładność ustawiania ostrości przy użyciu czujników fazowych była dokładnie taka sama jak w trybie Live View.
Funkcje ostrości:
- Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 ma przełącznik trybu ostrości „AF-M”. Aby wykonać ręczne ustawianie ostrości, obiektyw musi być ustawiony w trybie ostrości „M”. Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 nie posiada funkcji stałego manualnego ustawiania ostrości.
- Podczas automatycznego ustawiania ostrości pierścień ostrości obraca się i nie można go dotknąć.
- Występuje silny efekt „oddychania ostrością” (kąt widzenia zmienia się podczas ustawiania ostrości).
- Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 to obiektyw innej firmy. Może się zdarzyć, że nie będzie działać poprawnie z niektórymi aparatami Canon EOS.
- Zmiana ogniskowej powoduje utratę ostrości.
- Jest skala głębi ostrości, ale tylko dla ogniskowej 70 mm i tylko dla przysłon f/11 i f/22. Nie ma znacznika do pracy w widmie podczerwieni.
- Obiektyw ma skala z odległością ogniskowania w metrach i stopach. Taka skala sama w sobie jest mało przydatna i występuje raczej na pokaz (racjonalne uzasadnienie tego pomysłu jest następujące: tutaj). Skala odległości jest nakładana na pierścień ostrości, a nie za pomocą specjalnego okienka.
- Sigma DG OS 70-300mm 1: 4-5.6 nie ma problemów z ustawianiem ostrości w trybie Live View (testowane na Canon EOS CYFROWY Rebel XSi).
- Nieznana kompatybilność z telekonwerterami.
- Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 nie ma ciężko zatrzymać (twardy ogranicznik mechaniczny nieskończoności), który umożliwia dokładne i szybkie ustawienie ostrości obiektywu na nieskończoność w każdych warunkach zewnętrznych.
- Nie ma ogranicznika odległości ogniskowania.
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
Jakość obrazu
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 nie świeci specjalnymi wskaźnikami, ale generalnie tworzy obraz o normalnej/dobrej jakości.
- umiarkowana aberracja chromatyczna
- typowy poziom dystorsji dla tego typu obiektywów, od małej beczkowatej 70 mm po poduszkę w telezakresie
- dobry kontrast
- pewna praca w podświetleniu
- bardzo niskie winietowanie w aparatach Canon z matrycą APS-C
- normalne/neutralne/prawidłowe odwzorowanie kolorów (nowy obiektyw z dobrą wielowarstwową powłoką, zoptymalizowany pod kątem aparatów cyfrowych)
- na otwartych przysłonach dobra ostrość w centrum kadru w zakresie 70-200, lekkie zapadanie ostrości przy 300 mm (jednocześnie poziom ostrości w centrum kadru przy ogniskowej 300 mm może być uznane za dopuszczalne)
- kremowy bokeh przy fotografowaniu małych obiektów w zakresie ogniskowych 200-300 mm
- gładkie okręgi w strefie rozmycia dzięki 9 zaokrąglonym listkom przysłony
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
Przykładowe zdjęcia
Zdjęcia z Canon EOS CYFROWY Rebel XSi (znany jako Canona EOS DIGITAL 450D, znany jako Pocałunek Canona EOS X2). Zdjęcia w galerii poniżej są wyświetlane bez obróbki, na aparacie JPEG. Wszystko zostało nakręcone z ręki przy użyciu osłony przeciwsłonecznej z założonym stabilizatorem.
Pobierz pliki źródłowe w formacie JPEG można ten link (97 plik w formacie '.JPG', 500 MB). Niektóre zdjęcia pomogły mi się przygotować Anna Isztar. Więcej przykładów zdjęć można zobaczyć w ładnej recenzji lampy tutaj.
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
Moje doświadczenie
Bardzo podoba mi się Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6. Nie ma w tym nic zbędnego, podczas gdy jest bardzo pożądany stabilizator obrazu.
Dla fotografów amatorów, którzy nie potrzebują różnych uroków nowoczesnych oryginalnych obiektywów, Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 może dać ogromne pole do popisu kreatywności.
Śmiało polecam Sigmę DG OS 70-300mm 1:4-5.6 jako niedrogi teleobiektyw wszystkim fotoamatorom.
Ogólnie Tamron DI SP 70-300mm F/4-5.6 VC USD A005 Będzie lepiej, ale nie wystarczy przepłacić prawie 2 razy.
Jeśli macie jakieś przemyślenia, dlaczego Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 został wycofany z produkcji i dlaczego nadal nie ma zamiennika obiektywu, napiszcie w komentarzach.
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
ceny
Realne ceny Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 można zobaczyć w popularnych sklepach internetowych pod poniższymi linkami:
Ceny nowoczesnych teleobiektywów Sigma można obejrzeć tutaj.
Sprzedaż Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 jest coraz mniej powszechna. Jednak starsze modele Sigma DG 70-300mm 1:4-5.6 и Sigma APO DG 70-300mm 1:4-5.6 kontynuuje produkcję i sprzedaż do dnia dzisiejszego, których ceny można zobaczyć w poniższym bloku cenowym:
Wszystkie ceny dla Sigma AF 70-300mm F4.0-5.6 APO MACRO DG
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6
Wszystkie obiektywy pełnoklatkowe klasy 70-300 z IS
Sigma
- Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 (dla Sigma SA, Sony A, Nikon F, Pentax K, Canon EF/EF-S)
Tamron
- Tamron DI SP 70-300mm F/4-5.6 VC USD A005 (dla Nikon F, Canon EF/EF-S, Sony A)
Canon (EF, EF-S)
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 75-300mm 1:4-5.6 IS USM
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70-300mm 1:4-5.6 IS USM
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70-300mm 1: 4-5.6 IS II USM (NanoUSM)
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70-300mm 1: 4.5-5.6 DO IS USM
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70-300mm 1:4-5.6L IS USM
Nikon (F, FX)
Sony (E, FE)
Nazwy soczewek są wskazane zgodnie z napisem na ich korpusie.
Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6, przednia soczewka pokryta
Wyniki
Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 to zbalansowany obiektyw, polecam.
Główne zalety
- najniższy koszt spośród innych podobnych obiektywów. Wiele ofert na rynku wtórnym
- dobry wbudowany stabilizator obrazu
- dobry stosunek do makrofotografii, który wynosi 1:3.9
- normalna / dobra jakość wykonania, osłona przeciwsłoneczna w zestawie, niewielka waga, małe rozmiary, filtry o małej średnicy
- jakość obrazu porównywalna z innymi oryginalnymi podobnymi obiektywami z tej samej epoki
- 9 listków przysłony, dość gładkie dyski rozmycia
- dobry kontrast i odwzorowanie kolorów, odporny na flary, niewielka ilość aberracji chromatycznej, niewielkie zniekształcenia
Основные недостатки
- konwencjonalny silnik mikrofokusa zamiast silnika ultradźwiękowego (lub podobnego) używanego w innych podobnych obiektywach
- głośny hałas podczas automatycznego ustawiania ostrości
- niewystarczająco szybki autofokus (ale nie wolny)
- obrót pierścienia ostrości podczas autofokusa i w efekcie brak funkcji stałego manualnego ustawiania ostrości
- obrót przedniej soczewki i ramki na filtry podczas ustawiania ostrości (niedogodność podczas użytkowania) polaryści i inni konkretny filtry)
- wydłużenie przedniej części korpusu (tułowia) podczas ogniskowania
- niewielki spadek rozdzielczości wraz ze wzrostem ogniskowej
- dziwne zachowanie gimbala ('zawsze włączony' itp.), brak przełącznika trybu gimbala
- pierścień zmiany ogniskowej obraca się w przeciwnym kierunku (niedogodność dla osób, które mają oryginalne obiektywy zmiennoogniskowe firmy Canon)
- istnieje możliwość samodzielnej zmiany ogniskowej i odległości ostrzenia (w pozycji M) pod własnym ciężarem
- Dokładność ustawiania ostrości jest tracona przy zmianie ogniskowej
- silny efekt „Focus Breathing” (zmiany kąta widzenia podczas ustawiania ostrości)
- przestarzały model, wycofany z produkcji, który trudno znaleźć w sprzedaży z gwarancją
- może występować niekompatybilność z niektórymi aparatami i / lub telekonwertery (dokładne dane niedostępne)
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
Arkady, niektóre superzoomy)
Gdzie? Ta słaba Sigma, podobnie jak inne podobne obiektywy, ledwo wytrzymuje 4-krotny zoom :)
Miałem wersję takiego obiektywu do Nikona. W zakresie ogniskowych 200-300 dobry bałagan uzyskano na Nikonie D40 i D5100.
Sigma ma tendencję do produkowania tylko drogich i wysokiej jakości. Seria Art jest tego dowodem. Miłośnicy fotografii cierpią z tego powodu. Oprócz tego szkła zaprzestano również produkcji 50-150/2,8. Oferowanie w zamian za kilka lat 50-100 / 1,8. A to są inne ogniskowe, niewątpliwie wyższa jakość obrazu, ale cena jest wysoka.
Sigma 50-100mm 1:1.8 DC HSM Art, a nie zamiennik dla Sigma 50-150mm 1:2.8 APO DC HSM EX OS, był kikut i 1.5 raza dłuższa ogniskowa.
Zamienniki tego 70-300 nawet wśród nowych serii
również nie.
Co tylko potwierdza moje przypuszczenie. Sigma nie zdecydowała się na żadne dalsze kompromisy: albo drogie i funkcjonalne, albo budżetowe ze zmniejszoną funkcjonalnością.
PS i 50-150 nadal były cholernie dobre. :)
Istnieje przypuszczenie, „dlaczego Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 został wycofany z produkcji i dlaczego nadal nie ma zamiennika obiektywu”.
Sigma i Tamron mają ultrazoomy odpowiednio 18-300 i 16-300, które w pełni zaspokajają potrzeby fotografów amatorów w całym zakresie ogniskowych, a także posiadają stabilizator w wersjach dla Kenona i Nikona, tj. okazuje się, że łatwiej jest nosić jeden uniwersalny obiektyw niż co najmniej dwa (np. 18-55 i 70-300), zwłaszcza że zdjęcie 300 mm ultrasów i 70-300 teleobiektywów jest dość porównywalne.
Pomysł ten znalazłem w recenzji Tamron 16-300/3.5-5.6 PZD (http://www.alphatraveller.org/archives/412).
Również pod koniec zimy Sigma ogłosiła i wprowadziła do sprzedaży w maju nowy telewizor dla fotoamatorów SIGMA 100-400mm F5-6.3 DG OS HSM Contemporary, który, sądząc po recenzjach, odniósł spory sukces. Więc nie ma sensu produkować taniej 70-300, bo. nie zostaną kupione, a kto musi kupić BU tak tanio, jak to możliwe.
Pomysł nie jest do końca słuszny.
18-300 и 16-300 - soczewki do upraw.
70-300 DG OS - obiektyw pełnoklatkowy, analogowy Canon 70-300IS, Nikon 70-300VR, Tamron 70-300VC (ten ostatni jest stosunkowo nowy).
SIGMA 100-400mm F5-6.3 DG OS HSM Współczesny z ceną 800 dolarów i wagą 1.2 kg nie zastąpi stosunkowo lekkiej i taniej Sigmy 70-300 DG OS.
Nie wspomniałem, że mówię o przyciętych aparatach (dla nich, jak pisałem, wydaje się, że nie ma sensu kupować 70-300, jeśli jest 16 (18) -300).
Większość fotografów amatorów ma przycięte aparaty, a obiektywy 70-300 zostały zakupione, aby uzyskać ogniskową większą niż 200 mm (niedrogie, dobre zdjęcie w centrum pełnoklatkowego obiektywu na kadrze, a najważniejsze jest to, że teleobiektywy prawie nie Do kadrowania (na przykład Nikon 55-300mm f/4.5-5.6G ED DX VR AF-S Nikkor, Nikon 70-300mm f/4.5-6.3G ED AF-P DX, Nikon 70-300mm f/4.5-6.3 G ED VR AF-P DX, Sony DT 55-300mm f/4.5-5.6) (o obrazie na 300 mm tych obiektywów Nikona nie wiem, ale dla Sonyi obraz okazał się niezbyt dobry na 300 mm) ).
SIGMA 100-400mm F5-6.3 DG OS HSM Contemporary Myślę, że jest zamiennik dla 70-300 pełnoklatkowych obiektywów, ponieważ aparaty pełnoklatkowe wciąż są drogie, rynek sprzętu fotograficznego kurczy się, a robienie tanich teleobiektywów wcale się nie opłaca, zwłaszcza tych, które są obecne w ogromnej liczbie używanych urządzeń.
I tak, waga SIGMA 100-400mm F5-6.3 DG OS HSM Contemporary jest duża (z moich obserwacji wszystkie Sigmy mają dużą wagę, np. podobne Tamrony zawsze ważą mniej i mają mniejszą średnicę filtra), a cena spadnie, choć nie od razu (tak dzieje się ze wszystkimi obiektywami Sigma).
Nie jestem pewien, czy firmy oczekują, że niektóre z ich produktów będą używane. - Po prostu im się to nie opłaca, a na Zachodzie są wykorzystywani. sprzęt fotograficzny nie jest taki jak nasz.
Nie powiedziałem, że firma opłaca się sprzedawać używane obiektywy, rozważałem sytuację z punktu widzenia fotografa-amatora w tej sytuacji (potrzebujesz konkretnego obiektywu, którego już nie ma w produkcji, możesz kupić używany ).
Firmy po prostu nie są zainteresowane kupowaniem swoich produktów z drugiej ręki, więc przestają produkować stare soczewki i nie dokonują dla nich bezpośrednich zamienników, ponieważ. rynek jest nasycony, ale oferują coś innego (starają się zrobić lepiej), łamiąc tym samym utarty model kupowania obiektywów, zmuszając użytkownika do zakupu nowego.
Teraz rynek sprzętu fotograficznego nie rośnie (zgodnie z raportami finansowymi i analitykami rynku) i aktualizacja znanych modeli jest nieopłacalna, bo. na rynku jest pełno sprawnych używanych obiektywów (obiektywy w przeciwieństwie do aparatów wytrzymują dekady).
Na przykład Minolta wyprodukowała dobrą amatorską serię soczewek: 24-50/4, 35-70/4, 70-210/4 i 28-135/4-4.5 (takie ogniwo pośrednie, soczewki niezbyt ciemne i nie jasne , ale z dobrym zdjęciem), którego Sony nie aktualizowało po zakupie Minolty, bo. wiele z nich pojawiło się na rynku i nowe tego typu obiektywy nie byłyby sprzedawane banalnie (w przeciwieństwie do „profesjonalnych” obiektywów, których nie dotknęła reedycja (lub po prostu unowocześniona) i bardzo prostych, które w momencie premiery nawet tańsze).
I kolejny świeży przykład, obiektywy z autofokusem o ogniskowej 135 mm można policzyć na palcach i większość wypuszczono 10 lub więcej lat temu (2006 - Sony Carl Zeiss Sonnar T*135mm f/1.8 ZA (SAL-135F18Z), 1996 - Canon EF 135mm f/2L USM) i dopiero zaczyna produkować obiektywy 135mm (Zeiss Batis APO Sonnar FE 135 mm f/2.8 T*, Sigma AF 135mm f/1.8 DG HSM Art, coś co szykuje Sony), tj. producenci od 20 lat nie widzieli sensu w wypuszczaniu obiektywów 135 mm z autofokusem, ponieważ wypuszczono ogromną ilość obiektywów o ogniskowej 135 mm (wśród których były doskonałe zdjęcia i wieczny design, a biorąc pod uwagę orientację na profesjonalistów okazało się, że autofokus nie zawsze jest im potrzebny, np. portret w studio).
Temat z 135 splotami jest niejednoznaczny, uważa się, że wersje 135 2.8 nie zostały wydane ze względu na zoomy 70 (80) -200 (210) / 2.8 (omówione tutaj).
Problem dla fotografów-amatorów, zwłaszcza początkujących, polega na tym, że nie wiedzą nic o starej technologii i wybierają tylko to, co jest w witrynach nowoczesnych sklepów internetowych. Kto wiedział, że istnieje np. milion wersji tych Sigmy 70-300 i że najprostszą można wziąć za grosz? A można wziąć jeszcze 2 razy taniej niż Quantaray, o którym nikt w ogóle nic nie słyszał (przesadzam oczywiście).
Jednocześnie jako kontrprzykład spójrz na Canona, który wyprzedza resztę, wypuszczając ciemne L-ku Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70–300 mm 1:4–5.6 LIS USM a ostatnio zaktualizowano IS do IS II z NanoUSM - Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70–300 mm 1:4–5.6 JEST II USM
Tak, pojawienie się zoomów 70-200/2.8 oczywiście zwaliło sprzedaż obiektywów 135/2.8 (fotografowie mieli okazję nie nosić ze sobą mnóstwa szybkich obiektywów, które zostały zastąpione jednym niewiele lżejszym), ale za to na przykład Minolta wypuściła konsumencki autofocus Minolta AF 135mm F/2.8 i jest całkiem niezły i co najważniejsze kosztuje trzy razy taniej i kosztuje ponad 70-200/2.8 mocno BU.
Zgadzam się z twoim wnioskiem w artykule, ponieważ. Oczywiście producenci obiektywów chcieli zarobić na sprzedaży drogich zoomów 70-200/2.8, które reklamowano prawdopodobnie jako panaceum i zbawienie dla każdego.
Przy okazji, co potwierdza fakt, że producenci po nasyceniu rynku jednym modelem (rodzajem) obiektywów uznają, że trzeba wszystko zmienić i przestają produkować zwykłe modele (135 / 2.8, 70-300, 28- 300 itd.) oferowanie zamiast czegoś nowego (bardziej ogniskowej lub zmiany zakresów, ale jednocześnie drogie, bo nowe).
Sigma zawsze była napiętnowana słabą jakością obiektywów (moim zdaniem bardziej słusznie winić ją za słabą kontrolę jakości produktów, bo trzeba było wybrać dobry egzemplarz) i dlatego myślę, że praktycznie przestała produkować tanio obiektywy i stara się oferować ekskluzywne, aby jakoś pozbyć się przeszłej „złej” sławy.
Canon z około połowy rynku prawdopodobnie nie uważa jeszcze, że trzeba coś zmieniać (wyprzedaż trwa, wystarczy wypuścić coś „to samo, ale z przyciskami z masy perłowej”: nowy silnik autofokusa, Ekran LCD, kilka nowych obiektywów w układzie optycznym itp., trochę droższe).
Jako przykład braku zainteresowania zmianą czegoś, Canon jako ostatni wypuścił bezlusterkowiec „na pokaz”, a dopiero w tym roku nowy model bezlusterkowca zaczyna być ciekawie kupowany.
Canon Zoom Lens EF 70-300mm 1: 4-5.6 L IS - no tak, oryginalny, ciemny zoom z serii L. Łotr, nie kanonik
To wszystko jest względne. Nikon ma ciemny Nikon ED AF VR-Nikkor 80-400mm 1:4.5-5.6D seria professional (ze złotym pierścionkiem) i nic, wszyscy zrezygnowali.
Ale i tak 400 jest lepsze niż 300 na przykład w fotografii
Dla mnie to nie ma sensu. Istnieją rodzime analogi za niemal te same pieniądze, pozbawione głównej słabości sigma – przeciętnego AF. Dawno temu, gdy właśnie kupiłem 20d, pojawiło się pytanie o wybór teleobiektywu, w tej cenie różnica między używanym 70-200/4 bez odgałęzienia a 70-300 z odcinkiem była minimalna. Wziąłem 70-200, czego nigdy nie żałowałem. Byłem szczególnie zadowolony z szybkiego i wytrwałego AF oraz pracy otwartej w całym zakresie ogniskowych. Jedyną wadą szkła jest jasnoszary kolor ramy, który przykuwa niepotrzebną uwagę.
Jeśli chodzi o dane Sigmy, to w przypadku Canona zastosowano silnik mikrofokusa, z którym logika układu ogniskowania jest inna niż w USM. Podsumowując, to właśnie z modelami 70-300 Sigma nie ma szczególnych problemów. Cóż, 200 to nie 300, a bez odgałęzienia i z odgałęzieniem - soczewki są bardzo różne.
Jeśli chodzi o Sigmę 70-300 dla Nikona, tam jest jeszcze łatwiej, zdecydowana większość modeli nie ma wbudowanego silnika ostrości i ustawia ostrość za pomocą silnika aparatu. Logika systemu ogniskowania z takimi obiektywami bardzo różni się od obiektywów z wbudowanym silnikiem. Zazwyczaj takie obiektywy ustawiają ostrość, aczkolwiek wolno, ale bardzo wytrwale i znacznie rzadziej mają problemy z autofokusem. Ogólnie rzecz biorąc, wytrzymałość niezmotoryzowanych obiektywów Sigma jest znacznie lepsza niż nowoczesnych obiektywów HSM ART firmy Sigma. Nie uwierzysz, dopóki tego nie sprawdzisz.
Według AF z sigma, być może prawda nie jest taka zła. Miał doświadczenie z sigmą 28/1.8 ex dg, ze zwykłym, nie hsm AF - był bardzo rozczarowany jeśli chodzi o AF, najbardziej denerwujące jest to, że bezczelnie kłamał w trudnym / mieszanym / sztucznym świetle - kontrolka świeciła w kamerę wideo, ale w rzeczywistości nie ma i musiałem ciągle sprawdzać. Jednocześnie w świetle dziennym wszystko było w porządku. Oczywiście w teleobiekcie, zwłaszcza w ciemnym, zachowanie w sztucznym i trudnym oświetleniu nie jest tak krytyczne, ale osad pozostaje. Cóż, fakt, że 70-200 i 70-300 to różne obiektywy, jest niezaprzeczalny. Jednak dla amatora kwestia ceny jest daleka od ostatniej i nie każdego stać na reportażowy zoom 70-200 i supertelewizor klasy 100-400. Wtedy wydawało mi się, że 200/4 jest bardziej potrzebne niż 300/5.6, nawet z odgałęzieniem.
> Podsumowując, to z modelami 70-300 Sigma nie ma szczególnych problemów
Tak, wygląda na to, że cała rodzina ma poważne problemy seryjne - odcina plastikowe ząbki na tubusie ostrości przynajmniej w modelach śrubokrętów, ale zdarzają się też przypadki z silnikami.
Jednocześnie nie ma części zamiennych do bezpłatnej sprzedaży.
I nie mówimy tutaj o awariach, ale o problemach z ostrością, celnością i tak dalej.
Mam wersję ze złotym napisem Sigma APO DG, z pierścieniem regulacji przysłony i bez silnika do ustawiania ostrości. Sprawdziłem to na Nikonach bez silnika, ustawianie ostrości nie działa, działa na Nikonach z silnikiem.
Zrób zdjęcie swojego obiektywu i dołącz je w komentarzu tutaj.
W innym temacie przytoczyłem ostatnio zdjęcie obiektywu.
Nie widać pierścienia regulacji przysłony, tylko złoty napis. Proszę, zrób kolejne zdjęcie. Uzupełni to moją sekcję „historia”, ponieważ nie widziałem wcześniej złotych SIGMA APO DG i braku silnika / obecności pierścienia przysłony.
To jest tak wyraźniejsze
Dziękuję.
Obiektyw jest całkiem niezły (mówię konkretnie o wersji APO DG, jeśli w jakiś sposób różnią się jakością). Jeśli kręcisz na filmie, wszystkie niuanse odgrywają dużą rolę, aw erze edytorów cyfrowych ostrość, kontrast, kolor itp. zawsze można poprawić. W przypadku zdjęcia biznesowego może to nie być odpowiednie, ale jeśli kręcisz do prywatnej kolekcji, do sieci społecznościowych, jest to więcej niż akceptowalne. W trybie makro strzela bardzo dobrze. Wersja używana bez silnika kosztuje 1500-1800 hrywien (60-70 dolarów). Jeśli budżet jest ograniczony, bardzo dobry zakup. Będą wolne środki, kupię natywny teleobiektyw 2,8 z pierwszych wersji i na ten moment nie widzę sensu brać ze schowka czy oszczędzać. Jeśli zarabiasz na zdjęciu, to inna sprawa, warto zainwestować w lepszy i droższy sprzęt i odzyskać inwestycje swoją pracą, a jeśli fotografujesz dla siebie, to poruszaj się po kieszeni. Jeśli bez problemu można kupić obiektyw za sto tysięcy hrywien, to czemu go nie kupić, oczywiście lepiej go kupić, a jeśli jest tylko kilka tysięcy za darmo, to taka sigma jest całkiem odpowiednią opcją dla miłośników teleobiektywu.
Aftofocus owszem, na dużych ogniskowych jest dość słaby, jeśli trzeba przestawić się z bliskiego na daleki lub odwrotnie, zajmuje to dużo czasu, ale dla 70 mm i w pobliżu jest to całkiem normalne. Cóż, tak jest, według osobistych wrażeń, bez możliwości porównania z innymi telewizorami.
bez przetwarzania
fotopolowanie, drobna obróbka i kadrowanie
zachód słońca, strzelanie pod słońce, brak filtrów, niewielkie przetwarzanie
och i krajobraz
Czy opublikujesz zdjęcia? recenzja najbardziej podobnej wersji, a nie w tym, gdzie jest wersja ze stabilizatorem i inną optyką.
Doradź, który obiektyw wybrać do D7100 — sigma 70-300 DG OS czy nikon 55-300 VR? Który jest lepszy optycznie? Wszystkie ogniskowe są zakryte, więc 55 czy 70 mm nie ma większego znaczenia. Sigma na pełną klatkę i optykę powinna być lepsza, ale czy na pewno?
Kupiłem dziś ten obiektyw na prowizji za 70$.Wszystkie zdjęcia testowe zostały zrobione Nikonem D90 w momencie zakupu.iso1 f5,6mm - około 15m.Ustawienia aparatu 200+300+2
WB-A JPEG-L
Możesz dodać 1 zdjęcie w 1 komentarzu, wielkość w pikselach dowolna, objętość do 1 mb.
Kolejne zdjęcie 5,6 / 180 iso500 f300mm Całkiem normalny obiektyw dla amatora
Jeśli chcesz mieć lepszą, nie ma problemu ze sprzedażą i kupnem innej.
Czy możesz skupić się na tej recenzji podobnego obiektywu do Nikona?
Nie wyciągam pieniędzy od moich krewnych, ale mogę kupić ten do mojego D5100.
Czy będzie pasować do tego aparatu?
To, czy tak się stanie, zależy od częstotliwości używania tego obiektywu i wymagań dla niego. Niektórzy strzelają do 70-300 kilka razy w ciągu kilku lat, a potem całkowicie sprzedają ten obiektyw, ale są tacy, którzy stale trzymają go w aparacie. Używane ceny są bardzo przystępne. Okulary natywne występują również w wersjach używanych w podnoszących na duchu cenach. Koniecznie zabierz wersję ze stabilizatorem, dla takich ogniskowych na uprawie jest to ważne.
Dzięki za odpowiedź!
Mówi na stronie sklepu.
Sigma 70-300mm 1: 4-5.6 DG OS dla Nikona
Typ: Nikon AF-S
Jeśli dobrze rozumiem to jest to wersja ze stabilizatorem.
I nadal używany, niestety. Ale taniej niż podobni krewni :(
Dowiedz się dokładnie ze stabilizatorem lub bez. Sprawdź inne oferty i sklepy. Nie spiesz się z zakupem, wtedy lepiej zrozumiesz, czego potrzebujesz i jaka cena jest adekwatna. Telewizory często się sprzedają, bo często popełniają błędy przy zakupie (nie rozumieją dokładnie, po co im go potrzebują i jak często tak naprawdę będą go kręcić – w efekcie na półce wystawiony jest roczniak).
Da się, najważniejsze jest sprawdzenie, czy model będzie miał wbudowany silnik do ustawiania ostrości, ponieważ dla Nikona Sigma 70-300 są wersje na śrubokręt do aparatu. Obiektyw jest całkiem normalny, a jeśli gdzieś zabraknie ostrości lub kontrastu, zawsze można go dokręcić podczas obróbki. Zachowuje się normalnie w podświetleniu, dobrym bonusem jest makro 1:2.
Dziękuję za odpowiedź. Dopiero zaczynam to wszystko rozumieć.
Mówi na stronie sklepu.
Sigma 70-300mm 1: 4-5.6 DG OS dla Nikona
Typ: Nikon AF-S.
Wow, będzie też makro! Gram na makro z Helios 44-2M)))
Do makro lepiej sprawdzi się właśnie Helios. W każdym razie wolę albo jego, albo Industar-61L/D.
Są różne sytuacje, nie zawsze można umieścić obiektyw bezpośrednio na obiekcie. Pod pewnymi względami jedno jest lepsze, pod innymi drugie.
Pewnego dnia kupiłem ten telewizor, ale pod Nikonem. Chciałem mieć jakiś obiektyw portretowy w zakresie + - 100 mm do mojego Nikona d90. Początkowo wpatrywałem się w Nikona AF Nikkora 85 mm F1.8D, ale nawet na rynku wtórnym cena trochę „skubała”. I tak Arkady (ze swoją recenzją i radą) wpadł na pomysł, by pod Nikona spojrzeć na Sigmę DG OS 70-300mm 1:4-5.6. A oto w zasadzie moje wrażenia z tego obiektywu:
- obiektyw w pełni pokazał się jak w recenzji;
- rozmycie tła (bokeh) z portretem piersiowo-twarzowym w zakresie 200-300 mm jest po prostu przepiękne (85-ka 1.8 jak dla mnie rozmywa tło słabiej);
- byłem zadowolony z ostrości w zakresie 70-200 mm, po 200 mm jest do zaakceptowania (podejrzewam, że po 200 mm jest dobrze, ale chyba nie mam doświadczenia z taką ogniskową;
- montaż jest naprawdę solidny jak na tę klasę obiektywów (miałem Tamrona 70-300 bez króćca, więc montaż jest, a jakość obrazu wyjściowego jest gorsza).
Z niuansów: jedyne, co to (wydawało mi się to bardzo dziwne) to osłona przeciwsłoneczna, która jest przymocowana baaaardzo ciasno i wszystko wydaje się niczym, ale tak ciasne, że wydaje się, że można ją złamać pod naciskiem (gdy wkręcasz zakręcania/odkręcania osłony obiektywu) silnika ustawiającego ostrość, ponieważ po wkręceniu/odkręceniu osłony obiektywu pierścień ogniskujący kręci się, zmuszając silnik ogniskowania do obracania się za nim, który już „płacze” jeśli jest obracany mechanicznie (czyli ręcznie, gdy przełącznik autofokusa jest ustawiony na AF i aparat jest wyłączony).
Odkręcając-odkręcając osłonę przeciwsłoneczną, najpierw ustaw obiektyw na 300mm, teraz możesz spokojnie trzymając wydłużoną część wykonać spore wysiłki, bez
strach przed uszkodzeniem soczewki.
Ale mimo wszystko nie jest zamiennikiem swojego rodzimego 85mm. Tańsze - tak. Ale czasami lepiej sprzedać dwa tanie, dodać i wziąć to, czego potrzebujesz.
Kupiłem sobie jeden w Zvenigorodzie za 6000 ze zepsutą maską w grudniu zeszłego roku. o 70 mm. od f5.6. tak ostry jak Tamron 28-75 f2,8. Z powodu odgałęzienia jest jeszcze lepiej w tych głównych punktach. W porównaniu z Nikonem 70-300mm f/4.5-5.6G ED-IF AF-S VR, w tym w D750. Bez różnicy. A cena jest 7 razy niższa. Weź to, radzę!
Uważa się, że system stabilizacji jest odpowiednikiem Nikona, inaczej nie pozwaliby o to Sigmy, po czym ten model został wycofany z produkcji, a pozostała tylko wersja bez trzpienia.
Stabilizator tego modelu to DG OS, naprawdę znakomity.
Cześć! Któregoś dnia kupiłem do Nikona obiektyw Sigma 70-300mm D 1: 4-5.6 DG. Z jakiegoś powodu nie znalazłem takiej listy w podanej przez Ciebie liście ... (
takie pytanie – czy obiektyw Sigma DG 70-300 mm f4-5.6 do Nikona będzie działał w pełnej skali z aparatem Nikon D200? Dziękuję Ci
jak pracować?
Dobry dzień. Doradzić, czy warto szukać tego obiektywu na pchlich targach? A może Tamron AF 70-300mm f/4-5.6 Di LD MACRO 1:2 (A17) albo Canon EF 70-300mm f/4.0-5.6 IS USM?
Rodzice myślą lepiej.
Witam, proszę powiedz mi, że DG OS będzie lepszy niż APO DG? Jak ważny jest stabilizator?
Dzięki z góry!
Ogólnie rzecz biorąc, kikut jest pożądany przy takich ogniskowych, ale jeśli warunki oświetleniowe pozwalają ustawić wystarczająco szybki czas otwarcia migawki, można się bez niego obejść.
Dzięki. Wybieram na Avito między DG OS i APO DG, po prostu nie wiem, co jest lepsze. Pewnie z odgałęzieniem będzie lepiej. Rozważałem też podobnego Tamrona, ale z jakiegoś powodu zdecydowałem się na Sigmę.
Tamron jest nowszy, jeśli to możliwe. następnie weź to jednoznacznie za pomocą stabilizatora
Bardzo ci dziękuje za pomoc! Czy Tamron będzie lepszy? Czytam o nich wszystko. Z tego, co rozumiem, są mniej więcej takie same. Co byś wziął na moje miejsce?) Tamron AF70-300mm F/4-5.6 Di LD Macro 1:2 czy Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6?
Dzięki z góry!
Generalnie Tamron będzie lepszy
Ciekawa opinia. Tych. sigma jest tak zła, że nawet stabilizator nie czyni tego lepszym?
Ktoś rozważa podobny Tamron ze stabilizatorem, wersja Tamron DI SP 70-300mm F/4-5.6 VC USD A005. Nikt nie mówi, że Sigma jest zła
Przyznam się, że nie poznałem modelu Tamron.
W przypadku zwykłego Tamrona 70-300 makro i Sigmy 70-300 OS oczywiście preferowana będzie Sigma
Dziękuję za opinię i dyskusję) Generalnie sytuacja jest taka, że dzisiaj wziąłem Sigmę 70-300 DG. Bez stabilizatora, ale stan prawie nowy (tylko dla 4500r). Jestem usatysfakcjonowany, choć spotkałem się z szeregiem wad w postaci wolnego ustawiania ostrości i nie najczystszego obrazu. (Ale byłem na to gotowy, a cena była odpowiednia.) Bez stabilizatora jest trochę smutno, ale krótki czas otwarcia migawki i możliwość utrzymania poziomu aparatu pomagają. Przetestuję to w najbliższych dniach i opublikuję więcej :)
Moja Sigma AF 70-300mm 1: 4-5.6 DG OS, w przeciwieństwie do tych, które zaprezentowałeś, ma linię „OPTYCZNY STABILIZATOR” pod linią „70-300mm 1/4-56”. Obiektyw jest znakomity w swojej niszy, znacznie lepszy od Canona EF 70-300 IS, który miałem wcześniej.
4-5,6
Wyślij (załącz) zdjęcie z podglądem gdzie i jak jest napisane. Być pewnym. Dzięki.
Oto wersja dla Nikona
Około miesiąc temu wziąłem używaną Sigma DG do mocowania Sony A. Cena jest śmieszna 2000 rubli - 25 USD.
Owszem, autofokus jest powolny, może za sprawą śrubokręta, ale można pokręcić gałkami.
Komora jpeg 200 mm bez obróbki, Sony A37/
25 dolców mówi...
Tak, w przybliżeniu.
Sądząc po wzmiance o śrubokręcie, mówimy o starszym modelu obiektywu bez stabilizatora optycznego, dlatego cena jest taka.
A DG OS dla aparatów Sony został wyprodukowany z wbudowanym napędem autofokusa, który niestety nie był zbyt niezawodny.
Na zdjęciu masz chybienie ostrości, uderzasz w gałąź za wroną.
Cześć!
Do Nikona kupiłem model Sigma DG 70-300mm 1:4-5.6. W poniższej sytuacji obiektyw D700 pracuje w trybie manualnym i autofokusu. Ale na D610 - tylko w trybie ręcznego ustawiania ostrości. Przestawiłem wszystkie dźwignie z „M” na „AF”, ale wynik jest taki sam.
+ W aparacie D610 z tym obiektywem na monochromatycznym ekranie wyświetlany jest symbol „r14”.
Ogromna prośba o skierowanie lub zasugerowanie, co robię źle? I jak sobie z tym poradzić
Z góry dzięki za odpowiedź!
r14 czy f14? Najprawdopodobniej nie ma normalnego kontaktu ze stykami mikroprocesora
Po prostu „r14”. Wyczyściłem styki, sprawdziłem wszystko - nic. Strzelam z 610 i stawiam na 700 - od razu działa.
Z innymi obiektywami wszystko jest w porządku.
czy przypadkowo zaktualizowałeś oprogramowanie układowe w 610? Nikon wprowadza zmiany w nowym oprogramowaniu, które blokuje AF w optyce Sigma. (r14 na wyświetlaczu, jeśli moja stwardnienie mi nie kłamie, oznacza ile klatek można zrobić w serii, zanim bufor się zapełni, ale nie jestem nikonistą, mogę kłamać)
Zaktualizowałem oprogramowanie tylko po to, aby rozwiązać ten problem. Ale zarówno „stare”, jak i „nowe” oprogramowanie nie mogło naprawić sytuacji.
Tak denerwujące i jakoś nie było możliwości rozwiązania sytuacji.
Teraz 610 ma oprogramowanie układowe 1.04
poczytaj w internecie jaki numer miał pierwszy firmware, może 1.01, jeśli tak, to musisz go znaleźć, wgrać i wypróbować z nim.
Nie czekając na odpowiedź, wczoraj poszedłem „pobawić się” oprogramowaniem. Najpierw przerzuciłem 1.03 na 1.04.
A potem krok po kroku, testując każdą z 4 wersji firmware, sprawdzając wszystkie swoje obiektywy, podjąłem decyzję!
Przy 1.02 błąd „r14” jest wyświetlany co drugi raz, ale autofokus na Sigmie wydaje się zacinać.
Przy 1.01 wyświetlany jest błąd, ale autofokus działa.
W rezultacie przez 2 wieczory udało się zidentyfikować, a następnie rozwiązać problem!
PS ale byłoby lepiej, gdybym czekał na odpowiedzi tutaj i ze spokojną duszą „wycofał” oprogramowanie)
Dzięki wszystkim za pomoc!
Przywróć stare oprogramowanie układowe, 1.01 lub 1.02. Nikon w nowym oprogramowaniu wprowadza (oficjalnie) kilka zmian do pracy z af-p, co psuje autofokus na wszystkich sigmach.
Być może to tylko walka konkurencyjna, ale kto jest rozpoznawany)))
Tak zrobiłem, po prostu opisałem wszystko powyżej.
Chciałbym przeczytać Twój komentarz PRZED wczorajszymi próbami, a nie dziś rano))
Dzięki za pomoc!
Dzień dobry wszystkim. Mam Sigmę DG 70-300, w dobrej cenie... Czy autofokus zadziała na Nikonie D3500? nie kupiłem jeszcze, szukam zamiennika do zastąpienia mojego Soligora-a 250mm MF
Jeśli z silnikiem, to powinno działać. Te modyfikacje Sigmy 70-300 to wagon i mały wózek.
Dziękuję.
Witam. Istnieje wersja ze stabilizatorem i bez. Tak więc wersja ze stabilizatorem zawyża czułość ISO w równych warunkach fotografowania, zarówno z włączonym, jak i wyłączonym trzpieniem. Oznacza to, że wersja bez stali strzela np. 1000iso i z odgałęzieniem 1600iso. Czemu?
Dzień dobry dobrze rozumiem, że używając obiektywów 5300-18 na cropie Nikon d105 i tej Sigma DG OS 70-300, będę zamykał ogniskowe w zakresie 18-450mm ??
Zamknij zakres 18-300 lub pod względem ekwiwalentu ff 27-450.
A jeśli nie masz (nie miałeś) aparatu pełnoklatkowego, spluń na EGF, aby się nie pomylić. Zakres to 18-300 w twoim aparacie.
Dziękuję za wyjaśnienie. Myślałem, że ogniskowa 300mm na obiektywie FF będzie zachowywać się jak 450mm na cropie, ale jak teraz rozumiem, zoom jest taki sam, a obiektywy FF po prostu mają szerszy kąt pokrycia samej panoramy, więc obiekt wydaje się bardziej odległy (z tymi samymi kadrami zrobionymi na FF i Krop). Mam Nikona 55-300, ma niezłą ostrość, dobry stub i otwór 5,6 na 300. Uważam, że zmiana go na tę Sigmę nie ma większego sensu.