Dla dostarczone przez obiektyw Tamron AF 75-300mm 1: 4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D (wersja do aparatów kanon eos) olbrzymi dzięki sklepowi www.fotika.com.ua, gdzie można znaleźć ogromną liczbę różnych używanych. sprzęt fotograficzny, w tym podobne obiektywy do aparatów Canon.
Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D w aparacie Canon 450D
Krótko
Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D to przedstawiciel starej linii teleobiektywów Tamrona. Ofert takich obiektywów na rynku wtórnym jest bardzo dużo od modelu 172D do modelu 872D. Model 672D jest ciekawy pod względem niewielka waga i dobrym współczynnikiem powiększenia 300 mm. Taki obiektyw można kupić już za grosze. Model 672D, podobnie jak inne modele z tej linii - jeden z najtańszych opcje teleobiektywu autofokusa. Optycznie Tamron 672D jest słaby, ale dla wielu fotoamatorów będzie dobrym znaleziskiem za niewielkie pieniądze.
Tamron AF 75-300mm 1: 4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D w aparacie Canon 450D
Historia
Tamron od dawna produkuje teleobiektywy z autofokusem, poniżej znajduje się najbardziej kompletna lista modeli 70(75)-300/4-5.6:
- Model 172D Tamron AF 70-300mm 1:4-5.6 LD (zobacz widok)
- Model 372D Tamron AF 70-300mm 1:4-5.6 LD Tele-makro (1:3.8) (zobacz widok)
- Model 472D Tamron AF 70-300mm 1:4-5.6 LD Tele-makro (1:3.8) (zobacz widok)
- Model 572D Tamron AF 70-300mm 1:4-5.6 LD Tele-makro (1:2) (zobacz widok)
- Model 672D Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD Tele-makro (1:3.9)
- Model 772D Tamron AF 70-300mm 1:4-5.6 LD Tele-makro (1:2) (zobacz widok)
- Model 872D Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD Tele-makro (1:3.9) (zobacz widok)
- Wzór A17 Tamron LD DI AF 70-300mm 1:4-5.6 Tele-makro (1:2)
- Wzór A005 Tamron DI SP 70-300mm F/4-5.6 VC USD Model A005+
- Wzór A030 Tamron DI 70-300mm F/4-5.6 VC USD Model A030
- Wzór A047 Tamron 70-300mm F/4.5-6.3 Di III RXD Model A047
Niektóre starsze obiektywy aparatów Minolta/Sony mogą mieć dołączoną literę „M” do nazwy modelu, np. „672DM”. W przypadku aparatów Nikon/Canon/Pentax modele zawsze były oznaczane pojedynczym „D”, np. „472D”.
Należy pamiętać, że istnieją kopie obiektywów Tamron pod nazwą „Promaster”, na przykład, Promaster EDO AF LD 70-300 EDO 1:4-5.6 Tele-makro (1:2), który jest kopią Tamron LD DI AF 70-300mm 1:4-5.6 Tele-makro (1:2) Model A17.
Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D
Główne parametry techniczne Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MACRO (1:3.9) 672D:
| Nazwa instancji z recenzji (jak napisana na samym obiektywie) | Oznaczenia na obudowie: Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MACRO [1:3.9] ∞-1.5m[4.9ft] Ø62 241564 672D Tamron Japan Montowany w Chinach |
| Kluczowe właściwości |
|
| Średnica filtra przedniego | 62 mm |
| Ogniskowa | 75-300 mm
|
| Współczynnik powiększenia | 4 X |
| Opracowany przez | do aparatów filmowych Canon |
| Liczba listków przysłony | 9 płatków |
| tagi | wartości ogniskowych dla 75, 100, 135, 200, 300 mm. Skala z odległością ogniskowania, znacznik do mocowania maski, znacznik do mocowania bagnetowego. |
| Przysłona |
|
| MDF (minimalna odległość ogniskowania) | 1.5 m, maksymalny współczynnik powiększenia osiągany jest przy 300 mm i wynosi 1:3.9 |
| Waga | około 435 g |
| Konstrukcja optyczna | 13 elementów w 9 grupach. Schemat obejmuje elementy o niskiej dyspersji. Nie znaleziono schematu. |
| Blenda | bagnet, płatek |
| Instrukcja | Widok–> |
| Kraj producenta | Chiny (Montaż w Chinach) |
| okres | nieznany, wyprodukowany w przybliżeniu na początku lat 90. |
| Cena | około 60 USD za używane
Ceny nowoczesnych teleobiektywów Tamron mogą zobacz ten link. |
Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D
montaż
Tamron AF 75-300mm 1: 4-5.6 LD TELE-MACRO (1:3.9) 672D jest dobrze zmontowany, z metalowym bagnetem, ale mimo to obiektyw ma mikroluz pierścienia ostrości.
Wysuwana część ramy nadwozia (tułowia) składa się z jednej długiej sekcji. Obręcz ciała (tułów) spontanicznie nie rozciąga się i nie cofa się, najprawdopodobniej nawet z czasem, ten problem nie jest straszny dla tego obiektywu. Podczas zmiany ogniskowej przód korpusu wraz z przednim obiektywem nie obraca się.
Podczas zmiany ogniskowej tylny obiektyw jest ruchomy i może pracować jak pompka powietrza.
Użyłem obiektywu z nieoryginalną osłoną bagnetową.
Urządzenie membrana состоит из 9 niezaokrąglonych płatków i tworzy dziurę z regularnym 9-kątem.
Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D
Ostrość
Szybkość automatycznego ustawiania ostrości niski (bliżej średniej). Szybkość ustawiania ostrości jest niezależna od orientacji aparatu lub wartości ogniskowej.
Do ogniskowania używany jest konwencjonalny silnik mikrofokusa, który robi dużo hałasu. Charakter hałasu jest nieprzyjemny.
Obiektyw nie wykorzystuje wewnętrznego ogniskowania. Podczas ustawiania ostrości przednia soczewka wraz z ramką na filtry obraca się i przesuwa do przodu... Stosowanie polaryzujący a inne specjalistyczne filtry światła będą trudne. Podczas zmiany ogniskowej przedni obiektyw nie obraca się.
Pierścień ostrości obraca się o 90 stopni. Ruch pierścienia jest płynny, ale podczas obracania pierścienia do ustawiania ostrości pojawia się wrażenie „plastiku na plastiku”.
W przypadku użycia w aparacie Canon EOS CYFROWY Rebel XSi (znany jako Canona EOS DIGITAL 450D, znany jako Pocałunek Canona EOS X2 z bardzo prosty 9-punktowy system ustawiania ostrości) obiektyw zachowuje się normalnie, rzadko popełnia błędy w ustawianiu ostrości. Również w aparacie Canon EOS CYFROWY Rebel XSi obiektyw jest bardzo, bardzo długi i wolno ustawia ostrość w trybie ostrości Live View. W obiektywie Canon EOS CYFROWY Rebel XSi Sprawdziłem obecność tylnego i przedniego ogniska przy różnych odległościach ostrzenia (również nieskończoność i MDF). Jako miarę wykorzystano zdjęcia wykonane w trybie Live View (który nie cierpi z powodu ogniskowania tył/przód). Dokładność ustawiania ostrości przy użyciu czujników fazowych była dokładnie taka sama jak w trybie Live View.
Funkcje ostrości:
- Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D ma przełącznik trybu ostrości „AF-M”. Aby wykonać ręczne ustawianie ostrości wymagany obiektyw musi być ustawiony na tryb ostrości „M”. Tamron AF 75-300mm 1: 4-5.6 LD TELE-MACRO (1:3.9) 672D nie ma funkcji stałego ręcznego ustawiania ostrości.
- Podczas automatycznego ustawiania ostrości pierścień ostrości obraca się i nie można go dotknąć.
- Występuje silny efekt „oddychania ostrością” (kąt widzenia zmienia się podczas ustawiania ostrości). Podczas ustawiania ostrości w kierunku płyty MDF kąt widzenia maleje.
- Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MACRO (1:3.9) 672D to obiektyw innej firmy. Może się zdarzyć, że nie będzie działać poprawnie z niektórymi aparatami Canon EOS.
- Podczas zmiany ogniskowej ogniskowanie praktycznie się nie zawiesza.
- Obiektyw ma skala z odległością ogniskowania w metrach i stopach. Taka skala sama w sobie jest mało przydatna i występuje raczej na pokaz (racjonalne uzasadnienie tego pomysłu jest następujące: tutaj). Skala odległości jest nakładana na pierścień ostrości, a nie za pomocą specjalnego okienka.
- Nieznana kompatybilność z telekonwerterami.
- Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D nie posiada ciężko zatrzymać (twardy ogranicznik mechaniczny nieskończoności), który umożliwia dokładne i szybkie ustawienie ostrości obiektywu na nieskończoność w każdych warunkach zewnętrznych.
- Brak przesunięcia ostrości (przesunięcie ostrości).
Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D
Przykładowe zdjęcia i jakość obrazu
Optycznie soczewka nie świeci. Silne aberracje, słaba ostrość, niewielkie zniekształcenia, słabo toleruje podświetlenie. Obiektyw zapewnia najlepszą jakość przy 70 mm i zakrytych przysłonach. Jednak jakość obrazu będzie akceptowalna dla dużej liczby amatorskich zadań fotograficznych.
Zdjęcia wykonane aparatem Canon EOS DIGITAL Rebel XSi (znanym również jako Canon EOS DIGITAL) 450D, czyli Canon EOS Kiss X2). Zdjęcia w galerii pokazywane są bez obróbki, na aparacie JPEG. Wszystko zostało nakręcone ręcznie bez użycia osłony przeciwsłonecznej. Możesz pobrać oryginalne zdjęcia w formacie „JPEG” ten link.
Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D włączony Aparat Canon 450D z nierodzimym kapturem
Moje doświadczenie
Ogromną rolę odgrywa autofokus. Zamieniłbym nawet Jupiter-37A na Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MACRO (1:3.9) 672D. Tele-makro zmiennoogniskowy z autofokusem ma ogromny potencjał. Na rynku wtórnym dostępnych jest mnóstwo obiektywów z autofokusem. Od dawna zalecam budżet Sigma 70-300mm 1:4-5.6 и Tamron LD DI AF 70-300mm 1:4-5.6 Tele-makro (1:2) Model A17.
Oczywiście teleobiektywy ze stabilizacją obrazu są najlepszym rozwiązaniem wśród takich obiektywów, dlatego przygotowałem osobną i pełną ich listę, znajdującą się w kolejnym akapicie.
Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D
Wszystkie obiektywy pełnoklatkowe klasy 70-300 z IS
Sigma
- Sigma DG OS 70-300mm 1:4-5.6 (dla Sigma SA, Sony A, Nikon F, Pentax K, Canon EF/EF-S)
Tamron
- Tamron DI SP 70-300mm F/4-5.6 VC USD A005 (dla Nikon F, Canon EF/EF-S, Sony A)
Canon (EF, EF-S)
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 75-300mm 1:4-5.6 IS USM
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70-300mm 1:4-5.6 IS USM
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70-300mm 1: 4-5.6 IS II USM (NanoUSM)
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70-300mm 1: 4.5-5.6 DO IS USM
- Obiektyw zmiennoogniskowy Canon EF 70-300mm 1:4-5.6L IS USM
Nikon (F, FX)
Sony (E, FE)
Nazwy soczewek są wskazane zgodnie z napisem na ich korpusie.
Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.
Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MAKRO (1:3.9) 672D
Wyniki
Główne zalety
- niska cena. Łatwy do znalezienia na rynku wtórnym
- dobry maksymalny współczynnik powiększenia do makrofotografii, który wynosi 1:3.9
- normalna jakość wykonania, gumowane pierścienie ostrości i zoomu, filtry o małej średnicy, obiektyw się nie zmienia długość ogniskowa pod własnym ciężarem, kaptur bagnetowy
- stosunkowo niska waga
- 9 płatków membranaobiektyw tworzy dość równomierne krążki rozmycia
- płynny spadek apertury od 75 mm do 300 mm (F / 5.6 występuje tylko przy 250 mm)
- normalna ostrość w zakresie 70-135 mm i przysłony zakryte
- mała jak na taki obiektyw dystorsja
- słabe winietowanie na aparatach Canon z matrycą APS-C (na cropie)
- dobra „przeżywalność” soczewki
Основные недостатки
- konwencjonalny silnik mikrofokusa zamiast silnika ultradźwiękowego (lub podobnego), którego używają oryginalne soczewki
- nieprzyjemny hałas podczas autofokusa
- powolny autofokus
- obrót pierścienia ostrości podczas autofokusa i w efekcie brak funkcji stałego manualnego ustawiania ostrości
- obrót przedniej soczewki i ramki na filtry podczas ustawiania ostrości (niedogodność podczas użytkowania) polaryści i inni konkretny filtry), również rama przesuwa się do przodu
- zauważalny spadek rozdzielczości wraz ze wzrostem ogniskowej
- pierścień zmiany ogniskowej obraca się w przeciwnym kierunku (niedogodność dla osób, które mają oryginalne obiektywy zmiennoogniskowe firmy Canon)
- ruch tylnej soczewki podczas zmiany zoomu, silny efekt pompy próżniowej/powietrza
- silny efekt „Focus Breathing” (zmiany kąta widzenia podczas ustawiania ostrości)
- przestarzały model niezoptymalizowany do współpracy z nowoczesnymi aparatami cyfrowymi (optymalizacja dopiero od modelu) A17)
- słaba jakość obrazu: słaba rozdzielczość przy otwartych aperturach, silna aberracja chromatyczna (w tym kwitnienie)
- może występować niekompatybilność z niektórymi aparatami i / lub telekonwertery (dokładne dane niedostępne)
- brak danych o obiektywie w nowoczesnych aparatach, co utrudnia automatyczną korekcję niektórych rodzajów dystorsji (zniekształcenie, winietowanie itp.)
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
„Zamieniłbym nawet Jupiter-37A na Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MACRO (1:3.9) 672D”
Na samym początku mojej pasji do fotografii kupiłem Sigmę DG OS 70-300mm 1:4-5.6, kupiłem nową, jeszcze trochę zdjęcia mi się podobają, ale po zakupie Tair 11A sprzedałem tą sigma, bo. w zakresie 200-300 mm dawał mydlany obrazek, bokeh nie był zbyt dobry, ale przy 135 mm Tair nawet w otwartej ostrości dawał lepiej, nie mówiąc już o obrazie jako całości. Jeśli na stanie jest kilka Yu37A, to zgadzam się, że jeden, gorszy, można wymienić na podobny obiektyw :). Dzięki za recenzję!
Arkady, jeśli nie masz zdjęcia, to rozkosz pedofila)))
Nie stwierdzono obrazy)
Może Arkady robi zdjęcia swoim dzieciom lub dzieciom krewnych)
A może po prostu kocha dzieci (w dobry sposób). I myślę, że to normalne.
Tak, a potem trudno jest strzelać do dzieci - są bardzo mobilne.
W ten sposób od razu widać, jak wytrwały i szybki jest autofokus.
o pedofilii w ogóle, osoba wypaliła się z tematu....podobno bolesny temat....albo chora głowa...
Najlepiej testować tego typu obiektywy na dzieciach, bo jak mówił znajomy z poprzedniego posta, dzieci biegają i skaczą, a tu pojawiają się wszystkie słabości lub mocne strony autofokusa czy stabilizatora…
Każdy widzi na zdjęciu do czego jest usposobiony, co jest bliskie widzowi duchem :)
Generalnie kręciłem tu fontanny z krótkimi czasami otwarcia migawki, jednocześnie widać, jak reaguje autofokus, a w tej samej poprzedniej recenzji staram się znaleźć dzieci.
Ken Rockwell strzela też do dzieci i palm :)
Głowa to nie tylko głupie jedzenie. Nie wszystkie Pani zginęły na wojnie - FAKT ...
„Zamieniłbym nawet Jupiter-37A na Tamron AF 75-300mm 1:4-5.6 LD TELE-MACRO (1:3.9) 672D” Nie wiem jak przy 75-300, ale przy 55-250 przy ogniskowej 100 - Przysłona 135 to już 5, ale chciałbym przynajmniej f4. Dlatego preferowane jest gdzieś Jowisz. Autofokus to inna sprawa, a obraz z tych ciemnych zoomów jest zazwyczaj tak soczysty, kontrastowy
F/5 vs. F/3.5 to dokładnie stop (różnica w dołku jest dokładnie 2 razy). Zamiast ISO 100 możesz użyć ISO 200. Ponieważ teleobiektywy są zwykle fotografowane na zewnątrz, a nie w pomieszczeniach o słabym oświetleniu, podniesienie ISO do zatrzymania nie jest krytyczne. A jeśli spojrzymy na Jupiter-11 z F/4, a na tego Tamrona – to różnica w przesłonie dla 135 mm to jedna trzecia przysłony (F/4 vs F/4.5). Z drugiej strony Jupiter ma rysunek, a Tamron autofocus + zoom. Kiedyś robiłem zdjęcia aparatem d700 i Nikon 70-300VR, więc Nikon wykonał kilka portretów wielokrotnie lepszych niż Jowisz ze względu na możliwość zoomu. Nawet ten Tamron przy 300/5.6 potrafi wycisnąć obraz ciekawszy niż Jowisz przy 135/3,5. Nie mówię o ostrości i mistrzowskim rozmyciu Sonnara, ale liczba udanych ujęć z teleobiektywu AF będzie wielokrotnie większa niż w przypadku obiektywów manualnych.
Weźmy na przykład te same zdjęcia z tej recenzji. Zoom jest bardzo wygodny do komponowania ujęć siedząc na ławce. Nie musisz biegać jak szalony po każdą klatkę, aby przyciągnąć uwagę. W razie potrzeby - 70 mm, w razie potrzeby 300 mm. Różne ściskanie perspektywy daje już różne ujęcia w zestawie zdjęć. W tych samych fontannach ułamki sekundy mijają przez chwilę, nawet przy wolnym autofokusie można złapać cel znacznie szybciej niż odkręcając pierścień ostrości w Yu-37A. To samo dotyczy przysłony – na teleobiekcie bardzo wygodnie jest fotografować w trybie P, kiedy aparat automatycznie dobiera optymalną przysłonę/czas otwarcia migawki. Dla teleobiektywu ma to krytyczne znaczenie, bo na zakrytych robi się znacznie ostrzejszy, podczas gdy bokeh nie cierpi zbytnio. Telewizory rozmywają tło nawet na zasłoniętych. Wózek o strzelaniu tylko w trybie M lub A/Av też jest bardzo stary. Osobiście używam 40% trybu A/AV na zewnątrz i 40% trybu P. Z Jupiterem, tryby P i S/TV są tracone. I tak dalej – wszystko sprowadza się do manualnego kontra zły af.
Nie chcę urazić uczuć tych, którzy wierzą w Boga Jowisza, ale nauka w osobie kiepskiego Tamrona 75-300 poszła znacznie dalej niż starożytne greckie tradycje. W tym słabym Tamronie jest więcej osiągnięć, technologii i możliwości niż we wszystkich sowieckich optykach razem wziętych :)
Zgadzam się, nasi ludzie są biedni, ponieważ są źli. Miarka nie mogła nawet mówić o starych obiektywach, bo najlepszy jest 80-200/4.5 obrzydliwy.
Wreszcie ktoś mnie wspierał.
Soczewki ręczne do zdjęcia dr@cherov. Ja też je mam, ale tylko z nostalgii. Pod Jowiszem 8 chcę nawet wziąć bzk.
Arkady, ale takie pytanie? Oczywiście szczytem zoomów jest 70-200/F2.8. Ale jego młodszy brat 70-200/F4, który też nie jest tani, o ile ma przewagę nad podobnymi ciemnymi zoomami w klasie 75-300 czy 55-250 pod względem bokeh, te półprzystanki grają jakieś znaczące rola w tworzeniu bokeh. Ponadto w przypadku ciemnych zbliżeń mamy bonus jako dodatkowe 50-100mm
Czwórki zazwyczaj lepiej sprawdzają się na otwartym powietrzu, różnica między F/4 a F/5.6 to już przystanek, co bywa znaczące. Bokeh zależy konkretnie od modelu. Niektóre są piękne, inne neutralne. Quady same w sobie są zazwyczaj lepszymi obiektywami, ponieważ zbliżają się do TOP obiektywów z 2.8.
A czym na liście jest ten Nikon ED AF-P Nikkor 70-300mm 1: 4.5-5.6E VR?
To nowy obiektyw z AF-P (elektroniczna automatyczna przysłona + cichy silnik ustawiania ostrości, brak przycisków na korpusie.) Tylko do nowych korpusów lub najnowszych aktualizacji oprogramowania. jak rozumiem)
Nie, są przyciski. Tylko aktualizacja do poprzedniej wersji. Pierwszy AF-P do aparatów FX. Pierwszy obiektyw „E” bez litery „N” (czyli budżet). Pierwszy budżet z przełącznikiem A/MM/AM.
Naprawdę nie mogę się doczekać tego nowego pełnoklatkowego 70-300, który z jakiegoś powodu wszyscy myli się z tym samym w kadrze. Jeśli wcześniej był rozdarty między używanym tamronem 70-200 usd a Nikonem 80-200 af-s, teraz dodano do nich nowego pracownika państwowego. Wysyłka nowości zaplanowana jest na 29., mam nadzieję, że dotrze do nas przynajmniej do września. Mam nadzieję, że egzemplarz wpadnie w ręce Arkadego, bardzo chciałbym poznać jego opinię na temat średnich telewizorów! :)
Dzień dobry! Pytanie nie na temat recenzji: Arkaliy, czy kiedykolwiek kręciłeś na dużym formacie?
Przepraszamy za błąd w nazwie...
Nie strzelił duży :)
Ale jak zakryć się czarnym welonem? :)
Lepiej skorzystać z DarkRoom :)
Od wielu lat lubię czytać Twój blog. To on skłonił mnie do zakupu pierwszego sowieckiego obiektywu do swojej lustrzanki i eksperymentów!
Dziękuję za to Arkady!
Chciałem też poprosić cię o radę.
Jaki obiektyw (być może radziecki) z budżetowych poleciłbyś do wykonania astrofotografii gwiaździstego nieba?
Wymagania są oczywiście proste: skupienie się na \ poza nieskończonością, przysłoną i… tak, głównym problemem jest ogniskowa, ponieważ aparat to Nikon D5100, a co za tym idzie, przycięta matryca. Automatyczne ustawianie ostrości nie jest potrzebne.
Teraz pracuję ze zwykłym wielorybem 18-55, ale 3,5 to trochę ciemne na 18mm, muszę poświęcić czas otwarcia migawki.
Może coś do 2,5 i nie drogie?
Z góry dziękuję, jeśli możesz odpowiedzieć.
Niestety znokautował cię za nic... Sprzedaj wszystkie swoje sowieckie śmieci i kup przynajmniej jedną normalną poprawkę od Nikona... I będziesz szczęśliwy!
Dziękuję za obiektywną ocenę Tamrona AF 75-300. Używam go na lustrzance Sony A200, fotografuję na ulicy i na łonie natury. Makro - daje ładny bokeh.
Niedawno zaprezentowałem taki obiektyw. Zgadzam się z autorem, naprawdę zamieniłbym Jupitera-37A (ja też mam) na ten. Jedyny mankament to brak stabilizatora, poza tym wszystko inne jest super. (używany w kanonie 50d).