Recenzja obiektywu MC MIR-20M 3,5/20 (KMZ, 2004) została specjalnie przygotowana dla Radozhivy przez Rodiona Eshmakova.
MC MIR-20M 3,5/20
Dane techniczne MC MIR-20M 3,5/20:
Format ramki: do aparatów pełnoklatkowych (film 35mm)
Ogniskowa: 20mm
Kąt widzenia: 96 stopni
Współczynnik przysłony: F/3.5
Ograniczenia przysłony: 1: 3.5-1: 16
Budowa: dziewięć soczewek w ośmiu grupach, asymetryczne anastygmaty retrofokusowe typu „Flektogon”
pozwolenie: 50 linii/mm na środku kadru, 30 linii/mm na krawędzi
MDF: 18 cm
Gwint do filtrów (soczewkowy): 28mm
Waga: 390
Lata wydania: od lat 90. do współczesności
Mir-20 to prawdziwy obiektyw szerokokątny przeznaczony do pracy z pełnoformatową matrycą. Obiektyw był produkowany w różnym czasie, miał kilka modyfikacji:
- Mir-20M 3,5/20 - wyprodukowany w KMZ, nie miał wielooświecenia
- MIR-20 3.5/20 AUTOMAT - produkowany w Arsenale w Kijowie. Nie pasuje do nowoczesnych aparatów bez modyfikacji, gorsza od innych pod względem jakości.
- MS Mir-20N 3.5/20 - wersja wyprodukowana w Arsenale z MS, na mocowanie Nikon F
- MS Mir-20M to wersja, której produkcja rozpoczęła się na początku lat 90-tych w ZSRR i trwa do dziś w KMZ.
Prezentowany w recenzji egzemplarz ukazał się w 2004 roku i był wyraźnie koniem pociągowym poprzedniego właściciela. Stan optyczny jest doskonały.
MC MIR-20M 3,5/20
Wygląd, materiały i ergonomia
Kiedy bierzesz obiektyw do ręki, czujesz, że to już nie ten sam metalowy Mir-20M: detale nowej wersji są wykonane z plastiku, który jest raczej niestabilny na uszkodzenia. Góra Detale nowej wersji wykonane są z malowanego duraluminium. Lakier nie jest odporny na uszkodzenia mechaniczne i z czasem odkleja się na moim obiektywie. Tych. materiały na soczewki nie są zbyt dobrze dobrane, wolałbym lepiej. Jednocześnie obiektyw jest dobrze zmontowany - nic nie luzuje i nie chwieje się.
Uwagę zwraca ogromny przedni obiektyw obiektywu, który wygląda jak rybie oko. Ale nie zapominajmy, że mamy przed sobą soczewkę ortoskopową. Przednia soczewka wystaje poza ramkę i jest bardzo wrażliwa. Jednak nie ma sposobu, aby go założyć filtr ochronny. Nad i pod soczewką znajdują się dwa wizjery - z logo KMZ i numerem seryjnym, które służą jako zapięcie osłony. Pierścień do ogniskowania obiektywu jest wysuwany do przodu, ma dużą średnicę i przyzwoitą szerokość, wyposażony w żebra do chwytania. Pierścień ma ciasny i miękki duży skok - prawie Stopni 270! Ogniskowanie tym obiektywem to przyjemność! Podczas ustawiania ostrości porusza się cały blok obiektywu, ale soczewki i sama oprawka nie obracaj się. Minimalna odległość ostrzenia to tylko 18 cm, co jest bardzo dobrym wskaźnikiem.
Nieco bliżej mocowania aparatu znajduje się równie szeroki pierścień przysłony. Ma karbowane wypustki, całkiem łatwo byłoby sterować przysłoną, gdyby nie dość błędny przebieg tego pierścienia. Zamyka membranę trzaskami na przystankach i półprzystankach, ale są one nieco niewyraźne i czasem jakoś przeskakują. Czasami ustawienie określonej wartości przysłony na tym obiektywie sprawiało mi trudność.
W przeciwieństwie do wielu nowoczesnych obiektywów, ten wyposażony jest w pełną skalę głębi ostrości, co jest bardzo dobre. Skala posiada wszystkie przystanki przysłony. Obiektyw posiada przełącznik trybu przysłony M/A: w nowoczesnych aparatach można wyłączyć skakankę i żyć w spokoju, co jest bardzo wygodne.
Sama przysłona obiektywu składa się z sześć błyszczących (bez czernienia) zaokrąglonych płatków. Oczywiście nie spodziewamy się efektu bokeh z szerokiego kąta, zwłaszcza przy zamkniętych przysłonach. I słusznie - nie powinien mieć wielu płatków: w przeciwnym razie gwiazdy ze źródeł punktowych zamienią się w nocy w rozmyte „bułeczki”.
Z tyłu obiektywu znajduje się cienki gwint na filtry za obiektywem. Oczywiście nie jest to najskuteczniejszy sposób zapinania. Ogólnie rzecz biorąc, pomimo wad w doborze materiałów i jakości pierścienia przysłony, obiektyw budzi szacunek, choć daleko mu do wzorców.
MC MIR-20M 3,5/20
Jakość obrazu
Obiektyw robi podwójne wrażenie jeśli chodzi o jakość obrazu: z jednej strony daje całkiem niezłe kolory i kontrast. Posiada doskonałą ostrość w centrum. Z drugiej strony ma bardzo słabą ostrość na brzegach kadru, nawet przy cropie. Jego ostrość jest ograniczona chromatyzmem i komą, a ta pierwsza nie jest traktowana aperturą! Najlepszą ostrość osiąga się przy F/5.6-F/8. Oczywiście w aparatach pełnoklatkowych o mniejszej gęstości pikseli takie efekty będą mniej zauważalne. Mimo to warto zauważyć, że jest to jedna z najbardziej przystępnych cenowo szerokości pełnej klatki 20 mm. MS Mir-20M, jako potomek CZJ Flektogon 20/4, ma dobry wzór, ładny bokeh (tak-tak-tak, bokeh). Bardzo chętnie fotografują „makro” (choć daleko mu do prawdziwego makro). Szeroki kąt pozwala na zabawę perspektywą.
Chociaż wielowarstwowa powłoka soczewki uchroni ją przed utratą kontrastu, zasłona nadal pojawia się w podświetleniu w ostrym świetle słonecznym, a duża soczewka stara się złapać odblaski słońca. Jednak na uprawie mogłem sobie pozwolić na pokrycie go tylko dłonią - to bardzo pomogło.
Mimo szerokiego kąta obiektyw ma dość słabą, bardzo łatwo korygowaną dystorsję. Pod tym względem jest to jeden z najlepszych obiektywów. Mimo bardzo kiepskiej ostrości krawędzi obiektyw mi się podobał. Szczególnie rozgrzewa duszę fakt, że pasuje do aparatów pełnoklatkowych.
Pobierz pliki źródłowe w formacie JPEG można ten link (49 plików w formacie '.JPG', 572 MB). Wszystkie zdjęcia zostały zrobione dnia Canon 600D.
odkrycia
MS Mir-20M pozostawia dwa wrażenia. Z jednej strony jest to przystępna cenowo manualna kamera szerokokątna o kącie 96 stopni dla pełnej klatki, z dobrą ostrością w centrum, dobrym kontrastem i korekcją dystorsji oraz dobrą ergonomią. Z drugiej strony jakość materiałów i kilka niefortunnych momentów w mechanice obiektywu jest trochę przygnębiająca, ostrość na brzegu kadru jest frustrująca - bardzo niska nawet na kadrze. Jednak obiektyw może być dobrym zakupem „na uprawę” przyciętym aparatem, może robić ciekawe piękne i tanie zdjęcia dzięki wzorowi, który jest bardzo dobry jak na obiektyw szerokokątny.
Znajdziesz listę wszystkich recenzji czytelników Radozhiva tutaj.
Czy dobrze rozumiem, że Rodion pochodzi z Wołgogradu?
Tak więc, patrząc na recenzje autora, możesz również poznać geografię czytelników Radozhivy))
Rodion - dzięki za recenzję!
Szczęśliwy - jeszcze raz dziękuję za stronę i świetny pomysł na recenzje czytelników strony!
Tam i kazański teatr G. Kamala na zdjęciach oświetlone ;) Trzecie zdjęcie.
Rodion pochodzi z Iżewska, ale latem był w Wołgogradzie.
Na jakiej podstawie autor doszedł do wniosku, że jakość fabrycznego obiektywu Arsenalu była gorsza. Artykuł nie wspomina o porównaniu tych dwóch obiektywów, a wiele opinii na temat jakości innych obiektywów fabrycznych może prowadzić do przeciwnego wniosku.
Mir-20 Avtomat wśród wszystkich jest najgorszej jakości:
-kontrast
-wygoda użytkowania
-jakość wykonania.
To nie jest mój wniosek.
Kontrast i jakość wykonania są całkiem przyzwoite, łatwość obsługi to osobna piosenka, oczywiście trzeba to szydzić, przerobić, jakoś założyć pierścień do przysłony. Oczywiście nie ma mowy o wygodzie. Ale możesz użyć. I ogólnie rzecz biorąc, dziwne jest twierdzenie o obiektywie, że niewygodna jest praca nad nim w aparacie, dla którego nie został stworzony.
Musimy zrobić recenzję Automatona czy coś...
A bokeh jest interesujący, tak. Oto przykład z tej samej maszyny
Zrób to, zrób to. Zawsze poszukiwany.
Właśnie spotkałem się z wieloma opiniami o bardzo słabym kontraście, nierównej ostrości w całym kadrze (jedna połowa to norma, druga to blokada)... Taka jest opinia.
Co do nierównej ostrości... Krawędzie mocno opadają, ale tak jest w każdym Mir-20, niezależnie od producenta i serii. Schemat jest taki. Ale jeśli jedna krawędź jest ostra, druga nie - ten obiektyw został po prostu zdemontowany krzywymi rękami i złożony z przekrzywieniem. Jest leczony...
Fakt, że krawędzie są słabe – zauważyłem. Tak, to wada. Powiedziałbym - zalety. Kroczy tam chromatyzm i śpiączka. Możesz to nawet zobaczyć z boku.
Chromatyzm jest traktowany u rabina po prostu przez dwa silniki. Zrobiłem nawet specjalny preset dla Mir-20, żeby nie wybierać wartości korekcji, tutaj jest gorzej z krawędziami. Chociaż ja, tak jak ty, strzelam z kanonu. Zniekształcenie jest widoczne gołym okiem, jeśli w kadrze znajdują się proste pionowe linie. Możesz to naprawić, ale nawet lubię to tak, jak jest
I łapie króliki. Cóż, to jak każda nadmierna szerokość. Co więcej, taki obiektyw to ogromny przedni. Ale nie widzę w tym żadnej zbrodni. I tak, „Automat” ma nie sześć, ale pięć płatków, „zające” są tego świadkami
M42?
Zdjęcia są bardzo, bardzo ładne. Szacunek dla Rodiona i dzięki za recenzję. Specjalne podziękowania dla Arkady za pomysł i realizację.
Pozdrowienia dla wszystkich i Szczęśliwego Nowego Roku.
Oczywiście M42.
Dobra recenzja, dobre zdjęcia.
Niesamowity! Możesz zobaczyć wszystkie możliwości obiektywu w różnych warunkach fotografowania! Dzięki.))
Podobał mi się przegląd. Gwoli prawdy zaznaczam, że film 35mm należy do małego formatu.
Arkady najwyraźniej chciał podpisać „pełną klatkę”. W moim oryginalnym tekście APS był po prostu wskazany.
Tylko ci, którzy nie pracują, nie popełniają błędów.
Literówka „bardzo łatwa do skorygowania zniekształceń”. Dzięki za ciekawą recenzję. A dokąd zmierza takie cudowne metro-tramwaj?
„Szybki tramwaj”, „metrotram” - gwiazda Wołgogradu. Jedyny w Rosji, powszechny w Europie.
W Krzywym Rogu znajduje się również szybki tramwaj. Także z tunelami, stacjami metra i systemem płatności, jak w metrze – za pomocą żetonów i kołowrotów na stacjach.
Nie wiem, dzięki za info
Dzięki za recenzję. Bardzo interesujące.
Mam rodzimego Flektogon 4/20, mój dziadek przywiózł go z Niemiec. skorygowany, ale nadal dużo traci jak Tokina 116 DX II
Mówisz, że kolory są dobre, ale wydaje mi się, że nasycenie jest przekręcone w przetwarzaniu, przepraszam, jeśli się mylę, jestem nowy w fotografii.
Masz rację, w niektórych miejscach ja, miłośnik jasnych kolorów, celowo podkręciłem nasycenie. Ale są zdjęcia wręcz przeciwnie, wybielone, są zdjęcia w „normalnych” kolorach.
Byłem zaskoczony takim obrazem pod względem zniekształceń... Niespodziewanie dobry - zajrzałem do niego...
Wśród 20 mm Mir-20M ma bardzo dobrą dystorsję. Nikkor ma np. 20/2.8 ma skomplikowany kształt, trochę podstępny. Jest też Soligor 20 mm - są też gorsze krawędzie.
Dobry przegląd, piękne kolory, świetny pomysł na wyrażenie siebie przez czytelników! Przeczytałem, spojrzałem na zdjęcie, bardzo chciałem kupić używaną „pierwszą piątkę” od Canona - żadnych chińskich obiektywów w adapterach i „niedoskonałości nieskończoności” dla Ciebie. Rodion - Szacunek za recenzję, Arkady - za pomysł, wszyscy towarzysze z nadchodzącym Nowym Rokiem!
Teraz, jeśli spojrzysz na zdjęcie na 23-calowym monitorze Full HD, to nie jest zbyt dobre (otwórz stronę w osobnym oknie). Owszem, kolorowe, ale rozdzielczość obiektywu, nawet w centrum, jest niska. Nadal możesz wytrzymać, jeśli zdjęcie nie przekracza rozmiaru ekranu. Moim zdaniem nawet wieloryb 17-55 pod szerokim kątem będzie lepszy.
MS Mir-20M nie twierdzi, że jest najlepszą szerokością. To bardzo kontrowersyjny obiektyw: z jednej strony nie jest wystarczająco dobry optycznie, ale z drugiej jest dość tani jak na pełną klatkę.
wieloryb ma w rzeczywistości 18-55 lat. I nie pójdzie na pełną klatkę. i świat 20 dla pełnej klatki. Rysuje po prostu super, jak na obiektyw za 3 tysiące rubli. Mam jedną i jestem z niej bardzo zadowolona
Na ostatnim zdjęciu rozgwieżdżonego nieba wyraźnie widać kadr z kadru. W przybliżeniu odpowiada podziałce przy 50mm na uprawie ;)
Wybacz, jeśli pytanie jest głupie, ale co się stanie, jeśli założysz ten obiektyw na uprawę?
Mam świat 20n z (!) m42
więc zdjęcie z kadru, przyjrzyj się bliżej jakiego aparatu użyłeś
Pytanie: a jak wkręcić świat 20n z m42 na Nikona, zachowując przy tym nieskończoność?
Po co testować obiektyw pełnoklatkowy w przyciętej lustrzance cyfrowej?
Wyślij aparat pełnoklatkowy - przetestujemy na nim. Możesz go nawet przekazać.
Dobry dzień. Planuję kupić najbardziej budżetowy obiektyw szerokokątny. Fotografuję głównie portrety, ale postanowiłem spróbować fotografii krajobrazowej. Chcę zobaczyć, czy mi się to podoba, czy nie. Czytałem dla różnych obiektywów (albo cena jest za wysoka, albo nie podoba mi się wynik), podczas gdy byłem zainteresowany tym. Czy jest jakaś inna niedroga alternatywa? Aparat: Sony Nex 7. Z góry dziękuję.
Pod Sony E z niedrogich podręczników szerokości, chińskie: 7Artisans, Meike, Mitakon.
Masz kij - 18 mm. Jeszcze szerszy. Z tą samą jasnością. Mocno wątpię, że będzie gorszy niż ten świat, a nawet lepszy.
Aż straszne, że za cenę natywnego 10-18 można wziąć Canona 10-18 z aparatem :)
Pokaż mi, kto to robi. I tak nie mogę tego znaleźć.
KMZ go wyprodukował. Teraz nikt.