Chyba najtrudniejszym pytaniem przy wyborze nowoczesnego aparatu jest wybór systemu. W ramach systemu fotografowie zazwyczaj mają na myśli jedną z marek: Nikon, Leica, Canon, Sony, Pentax, Olympus itp. System pozwala zwiększyć Twój potencjał. Na przykład po zakupie aparatu można go wyposażyć w nowe obiektywy, zewnętrzne lampy błyskowe, akumulatory, karty pamięci, piloty i inne gadżety. Im bardziej zaawansowany system, tym lepiej. Tutaj wyrażę swoje subiektywne opinie na temat wyboru systemu do cyfrowego wąskiego formatu (kadrowanie i pełna klatka, proszę nie pisać w komentarzach o wszelkiego rodzaju średnioformatowych Hasselach itp.) z obsługą autofokusa.
Wybór systemu
Prawdopodobnie najczęstszym pytaniem, jakie zadają mi zwykli ludzie, fotografowie-amatorzy, a nawet niektórzy profesjonaliści, to „Nikon czy Canon?”. Poruszałem ten temat już wcześniej. tutaj i nie żartobliwie poruszył ten temat tutaj. Okazuje się jednak, że współczesna fotografia cyfrowa to nie tylko Nikon i Canon. Latem 2015 roku w mojej głowie ukształtowała się jasna hierarchia wyboru systemu. Istnieje hierarchia dla dwóch przypadków – gdy amator wybiera aparat/system i profesjonalista wybiera system/aparat.
Więc gdybym był amator, a nie wiedziałem jaki aparat z wymiennymi obiektywami kupić dla siebie, to przy wyborze systemu kierowałem się bardzo, bardzo prosta zasada.
Niezależnie od tego, w jakim systemie pracuje twój przyjaciel/kolega/brat/siostra/wujek/ciocia/tata/matka/Mamimi Samejima (dziewczyna z plakatu)/nauczyciel w szkole fotograficznej/znajomy itp., powinieneś kupić ten sam system.
Moja praktyka pokazuje, że jest to bardzo mądra decyzja, która w przyszłości bardzo pomoże ci w rozwoju kariery. Fotografowie, nawet amatorzy, wspierają się nawzajem. Bardzo dobrze, gdy masz kompatybilność między swoim sprzętem fotograficznym a sprzętem fotograficznym znajomych. Pozwala to na szybką wymianę nie tylko technologii, ale także doświadczeń, poszerza horyzonty i sprawia, że religia system jest silniejszy.
Swoją drogą wiosną tego roku tak się stało, większość ślubów fotografowałem na obiektywach kolegów, bo w tej chwili zwyczajnego obiektywu portretowego po prostu nie mam :).
W przypadku sytuacji patowej, np. gdy nie masz znajomych, którzy mają aparat, polecam przyjrzeć się systemowi, z którego korzysta Twój ulubiony fotograf. Jeśli nie ma ulubionego fotografa, możesz zajrzeć np. na 500px.com, wybierz swojego ulubionego i zobacz, co robi ze swoimi arcydziełami. Jeśli nie masz ulubionego fotografa, albo trze całą noc EXIF dane z moich arcydzieł, to sugeruję wykorzystanie mojej subiektywnej hierarchii do profesjonalnej fotografii.
Moja subiektywna hierarchia systemów dla cyfrowego wąskiego formatu (wszystkie rodzaje lustrzanek / bezlusterkowców do kadrowania lub pełnej klatki) z obsługą autofokusa na lato 2015 do profesjonalnej fotografii:
Kanon #1
Czy ci się to podoba, czy nie, Canon jest systemem numer jeden. System, który jest zawsze o krok do przodu. Canon to pierwszy aparat pełnoklatkowy (wśród wymienionych konkurentów). Pierwszy dostępny aparat pełnoformatowy. Pierwszy aparat pełnoklatkowy z odpowiednim zapisem wideo. Pierwszy system autofokusa dla obiektywów f/1.2 i f/1.0. Ogromny park optyki. Doskonała kompatybilność systemowa. Ogromny park aparatów do wszelkich zadań fotograficznych. Dobrze przemyślane i poprawne logicznie obrzeża. A co najważniejsze – tak się złożyło, że większość profesjonalnych fotografów fotografuje Canonem. O pozostałych zaletach 100500 przeczytasz w komentarzach do tego posta.
Nikona nr 2
Współpracuję z Nikonem od bardzo dawna i znam wszystkie ich ościeża, z którymi ciągle muszę się zmagać. Ze względu na ościeża i sztywność opracowywanych na 2015 rok Nikon jest dopiero drugi. Ale jednocześnie, jeśli dojdziesz do sedna Nikona, to nie ma nic lepszego niż to czarno-żółte logo! Bagnet o bardzo zamierzchłej historii, ogromna flota optyki, przemyślane peryferia, jedyny „myśliwiec”, który potrafi wytrzeć Canonowi nos :).
Sony nr 3
Sony to system z dużymi ambicjami. Firma Sony poważnie podeszła do świata fotografii z pomocą Konica Minolta. Szczerze mówiąc bardzo lubię tę firmę. Współpraca z Carl Zeiss, pełnoklatkowe bezlusterkowce, pełnoklatkowe SLT, najkrótszy dystans pracy ze wszystkich aparatów cyfrowych, duże doświadczenie w budowaniu sensorów, duża flota obiektywów Sony/Minolta, stabilizacja z matrycą! I choć polecam go jako trzeci alternatywny system, to osobiście w przypadku rezygnacji z Canona przerzuciłbym się po prostu na Sony. Przyszłość to pomysły i technologie, o których Nikon dawno zapomniał :(.
Innych producentów nie zaliczyłem do TOP z jednego ważnego powodu - braku pełnowymiarowych centralnych zaworów sterujących. Myślę, że plonuje Pentax, Fuji, Olympus (oh, kochany Oliku), Panasonic itp. w żaden sposób nie mogą konkurować w segmencie profesjonalnym z pełną klatką w pierwszej trójce.
Tak, a właściwie profesjonaliści wiedzą dokładnie, czego potrzebują, na co wydawać pieniądze i ten TOP nie ma dla nich znaczenia. Tylko ci, którzy nie mają z nimi doświadczenia, patrzą na systemy. Więc profesjonaliści, którzy przypadkowo trafili na Radozhivę, nie obrażają się moim TOP :).
I mały postscriptum. Osobiście w zasadzie nie obchodzi mnie, na czym kręcić, do wszystkiego można się bardzo szybko przyzwyczaić. Staram się śledzić siebie i wyraźnie rozumiem, że moje osobiste nawyki i preferencje nie są jeszcze oznaką czegoś dobrego lub złego. Wielu użytkowników tego czy tamtego systemu jest bardzo fanatycznie zakochanych w swoim systemie z jednego prostego powodu - nie strzelali do czegoś innego :). A nawet jeśli kręcili, to nie wystarczyło, bez zrozumienia istoty innego systemu. Dlatego mogę powiedzieć z dużą dozą prawdy, że opinia wielu komentatorów tutaj na temat Radożowa, czy na innych fora/blogi/platformy - błędnie :). Pamiętać ważne jak robić zdjęcia, a nie przy pomocy żadnego sprzętu fotograficznego.
Dzielimy się informacjami z innymi. Dziękuję za uwagę. Arkady Shapoval.
Powiedzmy sobie szczerze: każdy profesjonalista kupi potrzebny mu aparat i niezbędny zestaw obiektywów, bo to jego chleb powszedni. Bez względu na to, ile kosztują (jeśli nie całkowicie w kosmosie, cena idzie) w oparciu o zestaw swoich zadań. Amator, aczkolwiek powoli, po przeczytaniu darmowej lekcji zrobi to samo na najgorszym aparacie i najgorszej optyce Nikona (bo jest wielokrotnie gorzej).
Po tym, jak D5200 z dobrym zoomem wyrwał mi z rąk (odrywając pasek na ramię) w Wietnamie, a obsługa ukradła z pokoju torbę z akcesoriami (postanowili sobie zrobić lewatywę, widzicie), musiałem ponownie wybierz system amatorski.
Jak pierwszy raz wybrałem Nikona, ale kupiłem już używany D7100 z filtrami (polarny, ochronny, gradientowy), AF-S DX NIKKOR 35mm f/1.8G fix, torba, akumulator, 2 baterie, 10 baterii AA , natywny blok baterii, szare karty, ładowarki, długopis itp.
Za tę samą cenę daleki znajomy kupił zestaw Cannon 700D c. Także używany. Aby zrozumieć skalę cen: tak samo jak te zestawy, zestaw D5300 (nowy) kosztuje w sklepie.
Nowa tusza Cannon 700D kosztuje więcej niż ta sama tusza D7100. A to aparaty różnych klas, D7100 jest bliżej 70D lub 7D. 7D mark II kosztuje 100000 7200 rubli. (jak na plon!), Jego konkurent D40000 jest o XNUMX XNUMX tańszy.
A co z optyką? Jeśli chcesz nowy obiektyw, to poprawki Nikkor dla podstawowych upraw są 2 razy tańsze niż ich odpowiedniki z armaty. Jeśli chcesz coś fajniejszego, albo zoom, to już musisz przyjrzeć się sigma, tamronowi itp. (bo pieniędzy nie starczy). Ale jeśli tamron utrzymuje ceny gdzieś 2-3 tys. droższe w średnim segmencie cenowym, to cena obiektywów sigma do armat i nikkonów może różnić się 2 razy przy tej samej konfiguracji.
Jeśli jesteś posiadaczem armaty, musisz zapłacić za poczucie własnej wielkości. Zapłać 60000 3 za dodatkowe 4000 klatki na sekundę, najlepsze kręcenie wideo, którego wady są leczone na nikonie, kupując ręczny obiektyw za 8000-XNUMX rubli (jednak wszyscy profesjonaliści żądają strzelania tylko z ręcznym ustawianiem ostrości). nie zapominaj, że nikon jest pod pewnymi względami lepszy i ma swoje własne „chipy”. Ceny sprzętu fotograficznego do wszelkiego rodzaju ali-baby, amazon, ozonu itp. są droższe niż w najbliższym sklepie (zasady rubla).
Odnośnie tego samego ekranu dotykowego: jeśli kręcisz zimą (8 miesięcy w roku) lub gdzieś na wojnie, w tajdze, z brudnymi rękami, to w ogóle nie ma sensu.
Dlatego nie ma sensu kupować armaty biednemu amatorowi - nie będziesz w stanie wykorzystać jej możliwości w 100% (po co ci 10 klatek na sekundę?, dla dzieci wystarczy 4-7), flota tanie soczewki są wielokrotnie mniejsze. Pod względem ceny Nikon jest chyba najtańszym systemem, cokolwiek by się nie dało.
Nonsens.
Nie każdy profesjonalista kupi to, czego potrzebuje, wyłącznie ze względów finansowych.
Jednocześnie jest wielu amatorów, których stać na najwyższej klasy tusze z pełną gamą najwyższej klasy wyposażenia.
Dlaczego bzdury? W końcu mówimy o kiepskich amatorach, a nie o tych, którzy biorą topowe Canony z kompletem elektryków. Ja też, kiedy wziąłem D700 i trzy szybkie poprawki, zauważyłem, że mniej więcej ten sam zestaw do Canona wyszedłby znacznie drożej.
Po pierwsze dlatego, że biedny profesjonalista jest nie mniej powszechny niż biedny amator. Po drugie, istnieje różnica między „przeznaczonym” a „napisanym”.
Po trzecie, pełnoklatkowy kit Canona jest często tańszy od Nikona
W sieci rozwinął się wizerunek profesjonalnego fotografa, jako rodzaj bezdzietnej osoby mieszkającej w Tajlandii, jeżdżącej motocyklem za 100 dolarów, posiadającej doskonały aparat i zestaw optyki. W rzeczywistości, jeśli nie masz samochodu, rodziny i nie jesteś filantropem, to zapłata 3-4 500 USD za kamerę i optykę (przez rok) nie stanowi problemu, średnia pensja w Rosji wynosi XNUMX USD . Do niedawna nasza dziewczyna-fotografka pracowała przez sześć miesięcy w trolejbusie, przez sześć miesięcy żyła za te pieniądze w Tae + zarobki fotografa, teraz jest zmuszona kochać Ojczyznę)))
Amatorzy z topowymi tuszami to zazwyczaj osoby w wieku przedemerytalnym, dobrze zarabiające (najczęściej skradzione), które nie mają gdzie ulokować swoich pieniędzy. Chociaż z drugiej strony jest to dla nich bardziej przydatne dla serca i możesz poczuć potrzebę, modlić się o grzechy.
Jeśli chodzi o armatę, można kupić używany zestaw w centralnej Rosji, ale biorąc pod uwagę liczbę złodziei (sam potknął się kilka razy), nie ma sensu kupować online, a podróże służbowe na zachód nie są tak częste. Na naszym wschodzie z jakiegoś powodu nikkon jest tańszy zarówno od nowych, jak i używanych systemów (gdzieś 1,5-2 razy).
Jakie masz bardzo dziwne pomysły na temat fotografów? Może Twój Internet nie jest taki sam, z innego globu?
Ale Kenoo ma doskonałą lustrzankę cyfrową do wideo - 70d. I już dobry zestaw okularów STM do dobrego autofokusa. Poza tym, przy innych parametrach, Canon łatwiej kupować używany - jest większy wybór. Jeśli chodzi o 7 dm2, teraz jest 95 w porównaniu do 62 dla Nikona D7200. Różnica w cenie wynika z szeregu różnic:
- trwalsze etui na 7d;
- dużo lepszy autofokus śledzący dla krzyży 7d i więcej;
- te same 10 klatek na sekundę. Jeśli ich nie potrzebujesz, to ktoś ich potrzebuje jak powietrze. Na przykład początkujący reporterzy. Lub filmowania dzikiej przyrody, ptaków. Nie zawsze jest pro. A wybór dla amatora strzelania do ptaka w locie jest mały 0 lub 1dm3/m4, albo 7dm2 - nigdzie indziej nie ma takiej prędkości. Ptak może podlecieć do karmnika tylko przez 2 sekundy, a nawet z 20 powstałych klatek tylko 1 może wyjść tak, jak chciałby autor. Tutaj 7 klatek może nie wystarczyć.
Generalnie 7dm2 i dla tych, którzy mają już optykę kanoniczną i wystarczy zmienić 50d lub 7d na nowszą osnowę.
Kolejny plus dla Canona, zwracam uwagę na obecność taniej przyciętej szerokości, której Nikon do tej pory nie nabył. Tak, a tani przycięty teleobiektyw canon (55-250is) jest zauważalnie lepszy i trochę dłuższy niż tani Nikonovsky (55-200vr).
Otóż ekran dotykowy jest bardzo wygodny w obsłudze, jako dodatek jest dość ciekawy. Wybieranie punktów autofokusa lub dokonywanie za jego pomocą regulacji jest czasem szybsze niż nawet przy użyciu kółek i przycisków.
Sony A77 (nie znak 2) daje 10 klatek na sekundę, a optyka na Sony jest nawalona, wciąż Minolt.
Ale szybkość autofokusa i jego wytrzymałość nie są takie same, a praca na wysokich ISO jest zauważalnie słabsza w porównaniu do 7dm2. Ponadto przy większości optyki (zarówno Minolta, jak i Sony) przestaje być chroniona przed kurzem i wilgocią, a przy 7dm2 jest sporo elektryki z ochroną przed kurzem i wilgocią. Cóż, ilość akcesoriów i ich dostępność dla Canona jest znacznie wyższa niż dla Sony. Ale autofokus Sony w wideo jest bardzo dobry.
Jak powiedział towarzysz Stalin, „dokładniej nie można powiedzieć”.
Ale inne, mniej zwinne zwierzęta można łatwo usunąć za pomocą podstawowej lustrzanki. Swoim D7100 (zestaw używany za 30000 1,3 tysięcy), nawet bez trybu upraw 15, strzelał z samochodu w locie do głuszca i leszczyny. Okazuje się, że robi się 25-100 klatek, aż odleci (latają po drodze, łatwiej złapać, szczególnie na lunch)). Z grubsza rzecz biorąc, dla tak wąsko wyostrzonego miłośnika ptaków zakup tuszy za 25000 tys. za kolejne 300 tys. sigma lub tamron XNUMX mm nie będzie ciężarem, zdjęcie będzie w ciągu dnia akceptowalnej jakości. Zwłaszcza jeśli ptak znajduje się na środku kadru, resztę można przyciąć (wtedy nie będzie zniekształceń).
Z optyki tylko Canon EF 50mm f/1.8 II jest u nas tańszy, mimo to Nikon 50mm f/1.8 D pasuje do mojej wkrętarki w tej samej cenie. Znowu z jednej strony z drugiej prędkość nie jest aż tak ważnym parametrem (choć nikon jest gorszy), reszta optyki jest używana, nowe są droższe na armatach, a nawet mniej (może nie sprzedaje się lepiej). Nie mamy sklepów prowizyjnych, wszystko bierzemy od ręki na tym samym avito.
tutaj fotografowałem przez długi czas starą, uprawową lustrzanką Nikona, tak naprawdę jest tylko jeden punkt centralny.
nakręcony na ekwiwalencie 300-375mm
https://fotki.yandex.ru/users/vmirefoto-blogspot/album/350272/
Klasa !!
IMHO, wybór systemu zależy od zadań, budżetu.
powiedzmy, wybierając aparat do podróży i do domu rodzinnego ze średnim lub małym budżetem, wybrałbym podwójny kadr Olympus.
jeśli potrzebujesz czegoś do tych samych celów, ale z przycięciem 1.5, kupiłbym Sony A5100 lub A6000.
Nie widzę najmniejszego sensu kupowania upraw gwizdków od Nikona i Kenona do tych celów.
jeśli potrzebujesz czegoś na kreatywność z późniejszym przejściem na pełną klatkę, z dużym budżetem, to warto pooglądać coś takiego jak Nikon D7100.
lub od razu znajdź tam używany D600/D610 lub coś lepszego, np. kenon 6D/M2.
kto ma budżet i potrzebuje FF, wybór jest ogromny. do każdego zadania. ale jest tylko jeden uniwersalny aparat FF - Kenon 5DM3.
potrzebujesz maksymalnej rozdzielczości - są potwory o rozdzielczości 50 MP z Kenona. Potrzebujesz czegoś tańszego – są Sony i Nikon w 36MP.
w segmencie budżetowym kupowanie dziś lustrzanek cyfrowych do upraw po prostu nie ma sensu. Myślę, że nowy kanon M4 wbije pierwszy gwóźdź do trumny budżetowego kanonu (i nikona).
i możesz po prostu powiedzieć budżetowej uprawie ZK-RIP! )))
Nie widzę najmniejszego sensu kupowania upraw gwizdków od Nikona i Kenona do tych celów.
jeśli potrzebujesz czegoś na kreatywność z późniejszym przejściem na pełną klatkę, z dużym budżetem, to warto pooglądać coś takiego jak Nikon D7100.
Kto na kim stał? Postaraj się być jaśniejszy.
Tylko LEICA... reszta jest do bani!
Wszystko jest do bani, poza kamerą do pawilonu w formacie 18X24)))
Myślę, że dla prawidłowej oceny można poprosić o wyróżnienie tych wskaźników każdego systemu, które były niezbędne dla konkretnego użytkownika systemu, a następnie stworzyć top.
Z pewnością rozumiem, że opublikowany artykuł to przemyślenia konkretnej osoby. Autor, który z pewnością zasługuje na uwagę.
Chcę tylko zasugerować wybór wskaźników.
1 Wygodny uchwyt
2 Masa tuszy
3 BB
4 kolorystyka
5 Dostępność peryferyjna
6 prędkości fotografowania
7 ...
Mając te wskaźniki wybór systemu będzie bardziej zrozumiały i uzasadniony.
Każdy będzie mógł sam ocenić.
Przykład.
Zacząłem od Nikona D40.
Wybrałem kolejną tuszę od Nikona. Została D7000.
Potem zaoszczędziłem flotę obiektywów na podstawie moich zadań (robię zdjęcia dla siebie, krajobrazy, kwiaty. Muszę też robić portrety. Muszę też robić zdjęcia na imprezach)
Teraz mam d700 i d7000.
Stały obiektyw Nikon mf55 f1,2; AF50 f1,8; 85 f1,8G; 35 f1,8G
Obiektywy zmiennoogniskowe Nikon AF35-70f2,8; AF70-300f4,5-5,6D;
Obiektyw do przycinania Sigma 10-20mm.
Dochodzę do wniosku, że muszę kupić system do fotografii lotniczej.
Wyłącznie dla siebie rozumiem, że Nikona nie podniosę w powietrze.
Kenon kilka razy trzymał i strzelał. Nie moje.
Ergonomia nie jest moja, obraz nie jest mój. Nakręcony 5d mark2.
Biorę Nikona, łączy się z moim.
Ergonomia nie jest bez znaczenia.
O odcieniach skóry. Tak powiem.
Strzelanie w RAW i Jeep w tym samym czasie.
Na jeepie mam na obu korpusach w tym przypadku tryb Picture control od Nikona D3.
Jest też czarno-biały handler.
Trzymał w parku Nikon d200. To cud! Bierzesz to w swoje ręce. O tak! Dla mnie jedyną wadą jest rozładowanie akumulatora. Jest żarłoczny. Ale nawet z tym jestem gotów pogodzić się z jego ergonomią.
Wszystko zależy od tego, po co bierzesz aparat.
Do pracy mogę tolerować Kenona.
Ale dla mojej przyjemności potrzebuję ergonomii. Niektórzy powiedzieliby, że to kwestia przyzwyczajenia. Może tak.
Jeśli chodzi o potrzebę optyki f1.0 lub f1.2, jest to dyskusyjne.
Teraz wiele korzyści może dać zastosowanie systemu synchronizacji radiowej TTL w połączeniu z lampami błyskowymi.
Tak, to jest drogie. Ale doszedłem do wniosku, że musimy iść dalej. Nie sposób powiedzieć po co mi lampa błyskowa, mam szybką optykę, wolę światło naturalne. To tak, jakby powiedzieć, że maluję tylko na szarym płótnie, a nie na białym. Tak, nie możesz używać lampy błyskowej. Jest ISO.
To moja opinia. Rozumiem, że są inne opinie.
Wszelkie osądy dotyczące wyboru są osobistymi preferencjami użytkowników.
Często pierwszy aparat wybierają osoby, które nie rozumieją funkcji i nie mają osobistego doświadczenia. I pierwszy aparat jako losowanie + atrakcyjność zewnętrzna + preferencja marki + „znajomy ma ten sam i chwali ją”. Następnie zarośnięci okularami i innymi gadżetami fotografowie rzadko zmieniają religię.
Jest coś takiego jak statystyki. I pokazuje, ile osób woli ten lub inny system. A lider w tomach jest znany - Canon. Jeśli dla masowego fotografa Nikon / Sony / Pentax itp. lepiej, powinno to znaleźć odzwierciedlenie w sprzedaży. Ale tak nie jest, tj. wniosek jest oczywisty. A powodem tego jest wiele czynników: cena + ergonomia + niezawodność + dostępność serwisu + jakość zdjęć + dużo rzeczy.
Dla doświadczonych użytkowników maksyma jest typowa „Jestem gotowa pogodzić się z:” rozładowaniem baterii / waga / rozmiar / rzadkość okularów / niewygodna obsługa / wysoki poziom hałasu / cena, ale dalej: super kolory / szeroki DD / pogrubiony piksel / 200 Punkty AF / wygodne sterowanie / okulary jak brud / wygodny uchwyt / 100% wizjer / dwa gniazda pamięci / kurz i wilgoć”, aby uzasadnić wybór systemu.
Lider ilościowy nie jest liderem jakościowym.
Wielkość sprzedaży nie jest nawet wskaźnikiem pokrycia rynku.
Druga sprawa to także wysokość zysku.
Zgadzam się, że Kenon wykonał wiele właściwych działań marketingowych.
Ale to nie neguje zalet innych producentów.
Ostatecznie człowiek wybiera narzędzie do samorealizacji.
W związku z tym niektóre narzędzia działają długo ...
A żeby nie łamać włóczni i nie budować zamków na piasku, wystarczy mieć tusze i soczewki obu przywódców… zarówno FF jak i crop… wtedy chęć trollowania „przeciwników” w krzywych ramionach stopniowo znikają)))) Leżą w mojej szafie kufra i przyjaźnią się ze sobą Canon, Nikon, a nawet Sony doskonale się uzupełniają. Nie kłócą się. To jest akceptowalny poziom tolerancji dla fotografa))))
Masz duży bagażnik. Przerobiłeś bagażnik samochodu na bagażnik garderoby?:)
Można też zauważyć, że Nikon CZK to wrogowie rzadkich obiektywów z gwintem M42, których może potrzebować eksperymentalny fotograf. Przyjazne Canonowi i bezlusterkowe aparaty wydają się być zaprojektowane dla wszelkiego rodzaju rzadkiej, zabytkowej i egzotycznej (jak projekcja filmowa) optyki. Więc rozumiem, moi przyjaciele.
Sam nadal jestem posiadaczem Nikona D3400 i nie narzekam.
Fotografowie stanowią jedną tysięczną procenta i nie dbają o to, na czym fotografować.