Dla współczesnego fotografa ważne jest, aby móc uzyskać szybki i dokładny autofokus z aparatu. W tej notatce przedstawię swoje przemyślenia na temat pracy z autofokusem. dla prostych scen za pomocą wizjera optycznego.
O ostrości
Różni fotografowie inaczej nazywają proces skupiania się: skupienie, skupienie, skupienie, uzyskanie skupienia, osiągnięcie skupienia, osiągnięcie skupienia, uchwycenie ostrości. W komunikacji najczęściej używam słowa „Centrum”, co tworzy jednocześnie dwa znaczenia – „skupić” aparat w celu uzyskania optymalnej ostrości i „skupić” fotografa na obiekcie.
Każdy aparat i obiektyw wymaga własnego podejścia i umiejętności pracy z nimi, a ta umiejętność wiąże się z doświadczeniem.. Również z doświadczeniem przychodzi umiejętność, która pozwala uzyskać ostre zdjęcia niemal każdego zadania, nawet z aparatami lub obiektywami o wolnym ogniskowaniu .
Zwykle skupiam się na dwóch rodzajach zadań - złożonych i prostych. Nazywam proste zadania fotograficzne, w których obiekty poruszają się dość wolno, a nawet stoją. Do zadań takich należą fotografia studyjna, krajobrazowa, portretowa, częściowo makrofotografia, fotografia tematyczna. Zadania fotograficzne nazywam trudnymi, gdzie obiekty poruszają się wystarczająco szybko, gdzie często trzeba zmieniać kompozycję kadru, a warunki fotografowania mogą nie być najlepsze. Do takich zadań należy kręcenie wydarzeń sportowych, kręcenie zdjęć nocnych, kręcenie reportaży, strzelanie do dzieci i zwierząt oraz inne dynamiczne sceny.
W zależności od rodzaju strzelania, rozwijane jest własne podejście. Zwykle zauważam, że do prostych zadań fotografowie-amatorzy stosują tę metodę ogniskowania:
- skupianie się na centralnym punkcie obiektu
- kadrowanie (przesuwanie aparatu w celu uzyskania optymalnej kompozycji)
- strzelanie (zwolnienie migawki)
Ta metoda jest bardzo prosta i dostępna w każdej CZK. Na przykład fotografujemy jakiś nieruchomy obiekt (na zdjęciu poniżej łodyga rośliny z puchem). Ostrość uzyskuje się w centralnym punkcie ostrości (rdzeń znajduje się na środku kadru), po czym pozycja ostrości zostaje zablokowana i aparat jest obracany w celu skomponowania obrazu (rdzeń „przesuwa się” w prawo) i zwalnia migawkę .
Skupiłem się na łodygach puchu na środku wizjera, a następnie skomponowałem ujęcie, aby uzyskać ciekawszą kompozycję z łodygami puchu na trzeciej linii kadru.
To bardzo prosta metoda pracy, która daje dobre efekty. W takim przypadku używany jest centralny punkt (lub obszar) ostrości, który zwykle najlepiej pozwala określić prawidłową ostrość obrazu. Wynika to z faktu, że zazwyczaj centralne punkty ostrości są punktami krzyżowymi (Canon jest znacznie bardziej skomplikowany, informacje) tutaj), podczas gdy wszystkie inne są liniowe. Prawie wszystkie amatorskie CZK mają tylko jedną lub kilka kropek w kształcie krzyża, które znajdują się w centralnym obszarze wizjera optycznego.
Najłatwiejszym sposobem korzystania z tej metody ustawiania ostrości jest robienie zdjęć w trybie AF-S / One Shot (jedno naciśnięcie, raz ostrość). W tym trybie, po udanym ustawieniu ostrości, aparat zatrzymuje proces ustawiania ostrości, po czym można obracać aparatem dla dowolnej kompozycji kadru i aparat nie będzie kontynuował ustawiania ostrości.
Jednak ta metoda ma poważną wadę. Podczas ponownego komponowania ujęcia ostrość może zostać utracona z powodu zmiany pozycji aparatu w stosunku do fotografowanego obiektu. Nawet jeśli trochę obrócisz lub przesuniesz kamerę, to porusza się wraz z nią i ROZERWAĆ, przechwytywanie lub odcinanie części obrazu w strefie ostrości. Zdjęcie pomoże ci to lepiej zrozumieć:
Obszar ostrości. Podczas rekompozycji kadru porusza się również trójwymiarowa „rama” odpowiedzialna za głębię ostrości. W ten sposób fragmenty obrazu, których potrzebujemy, mogą z niego „wypaść”. Płaszczyzna kadru jest równoległa do płaszczyzny ogniskowania aparatu (czyli równoległa do matrycy aparatu).
Ogniskowanie nie zawiedzie tylko wtedy, gdy przesuniemy kamerę ściśle w jednej płaszczyźnie równoległej do matrycy kamery, na przykład ściśle lewo/prawo, czy góra/dół. Błędy przesunięcia RIP podczas rekompozycji są często niezauważalne, ale używając jasnych teleobiektywów naprawdę można napotkać taki problem przy bliskich i średnich odległościach ostrzenia. Ze względu na to, że błąd w rekompozycji kadru jest często redukowany do zera, ta metoda ogniskowania Polecany dla początkujących fotografów.
Również fotografowie „starej szkoły” bardzo często stosują tę metodę ustawiania ostrości, ponieważ pierwsze aparaty z autofokusem miały tylko jeden centralny punkt ostrości, a ta metoda stała się zwyczajem.
Do prostych zadań używam innej metody skupiania się:
- wstępne ogniskowanie na centralnym punkcie. W tym przypadku skupiam się tylko na tym, aby zobaczyć, co dzieje się w kadrze.
- kompozycja ramy. Kompozycję kadru buduję tak, jak tego potrzebuję.
- wybierz żądany punkt ostrości. Robię to za pomocą elementów sterujących w aparacie.
- skoncentruj się na kluczowym temacie. Na zdjęciu zawsze jest kluczowy obiekt, który zdaniem każdego powinien być ostry i nie ma znaczenia, czy jest to pejzaż, czy portret.
- spust migawki.
Ta metoda daje mi prawie 100% pewności co do dokładności ogniskowania. Lubię też korzystać z tej metody z następujących powodów:
- Zawsze wiem dokładnie, gdzie będzie RIP.
- może korzystać z funkcji śledzenia ostrości AF-C, nawet przy lekkim ruchu obiektu lub poruszając ze mną aparatem - aparat automatycznie dostosuje ostrość. Jest to kluczowa różnica w porównaniu z pierwszą metodą skupienia.
- można używać pomiar punktowy ekspozycja bezpośrednio na tym obiekciena którym się koncentruje. Pomiar punktowy ekspozycja w aparatach Nikon jest wyrównany z punktem ostrości.
- moje aparaty Nikon mogą automatycznie szybko powiększać tę część obrazu, której potrzebuję zaraz po zrobieniu zdjęcia. Jeśli skupiłem się na jednym punkcie, od razu mogę sprawdzić ostrość powstałego obrazu. W przypadku ustawiania ostrości na centralnym punkcie i późniejszej rekompozycji kadru, skalowanie i przewijanie obrazu do pożądanego elementu zajmie dużo czasu. Na przykład w fotografii portretowej bardzo często skupiam się na oczach fotografowanej osoby. Po zwolnieniu migawki mogę od razu sprawdzić ostrość „oczami” (wybrany punkt ostrości), co pozwala zaoszczędzić sporo czasu przy kontrolowaniu jakości zdjęć.
Wielu twierdzi, że używanie dodatkowych punktów ostrości jest niewłaściwe, ponieważ punkty te zwykle nie mają kształtu krzyża i dają niedokładne ogniskowanie. Z mojego doświadczenia mogę śmiało powiedzieć - wszystko to bzdury, nowoczesne aparaty świetnie sobie radzą z ustawianiem ostrości w dowolnym punkcie.
Koncentrowanie się na oczach.
Fakt, że muszę tracić czas na wybieranie potrzebnego mi punktu ostrości za pomocą joysticka aparatu, uważam za drobną wadę tej metody ustawiania ostrości. Aby zaoszczędzić czas, ustawiłem w aparatach funkcję pętli punktu ostrości i zaprogramowałem jeden z klawiszy, aby szybko przywrócić punkt ostrości do środka. Kolejną wadą jest to, że wizjer optyczny jest zwykle bardzo słabo pokryty punktami ostrości, a wokół krawędzi nie ma punktów. Jeśli naprawdę potrzebujesz skupić się na obiekcie, który znajduje się poza obszarem pokrycia punktów ostrości, to stosuję pierwszą metodę ogniskowania :) Liczbę punktów ostrości zawsze można zwiększyć za pomocą trybu Live View, w tym trybie są prawie nieskończona ich ilość (ale szybkość ogniskowania spada ) :)
Widać, że punkty skupienia Nikon D600 zebrane w centrum JVI.
Przy prostych zadaniach prawie zawsze używam skupienia się na jednym punkcie. Kiedy używam autofokusa ze wszystkimi punktami ostrości, aparat może wyświetlać jednocześnie kilka punktów ostrości, które są „złapane” w ostrości. Ale w rzeczywistości takie „falowanie” kropek w wizjerze w przypadku prostych scen tylko przeszkadza. Obiektyw ma tylko jedną płaszczyznę, która odbija się głębią ostrości na zdjęciu, dlatego dużo łatwiej jest ustawić ostrość tylko na punkt „skierowany” na kluczowy obiekt i uwzględnić możliwości głębi ostrości.
Ale w przypadku złożonych zadań będzie osobna uwaga dotycząca pracy z fokusem.
Radzę spojrzeć na przecinające się artykuły:
- DOF i odległość hiperfokalna.
- Tryby ustawiania ostrości w aparatach Nikon.
- Braketing ostrości.
- Systemy ustawiania ostrości w aparatach Nikon.
- Ustawienie pułapki ostrości w aparatach Nikon.
- Oświetlenie lampy błyskowej autofokusa.
- Jak ustawić ostrość na starych obiektywach bez autofokusa.
- Przyspiesz pracę skupiając się na jednym punkcie.
- Programowanie przycisków AE-L/AF-L do blokowania ostrości.
- Ponowna konfiguracja trybów AF-S, AF-C podczas pracy z zewnętrzną lampą błyskową. Funkcje podświetlenia ostrości.
- Rozmiar wizjera wpływa na wygodę ręcznego ustawiania ostrości.
- Zależność kąta widzenia obiektywu od odległości ogniskowania.
- Śledzący autofokus z systemem Lock-On.
- Tryby ostrości „A/M” i „Przywołanie pamięci”.
- O szybkości ogniskowania w obiektywach bez silnika
- Podstawowe aparaty firmy Nikon i priorytet ostrości
- Funkcje trybu ostrości „A” w przypadku niektórych obiektywów Nikkor z przełącznikiem „A-M”
Dziękuję za uwagę. Arkady Shapoval.
Drogi Arkady, przeczytałem kiedyś szczegółowe tłumaczenie zagranicznego artykułu o zasadzie działania autofokusa (jak to wszystko działa). Wygląda na to, że link do tego artykułu znajdował się w komentarzach lub w twoim artykule. Wiele osób wypowiadało się o artykule z podziwem i wdzięcznością - otworzył im oczy na niektóre nie do końca jasne niuanse zasady działania autofokusa. Proszę, jeśli pamiętasz ten artykuł, zresetuj link. Dzięki.
Witaj Arkady. Dziękuję za pracę i bardzo przydatną i ciekawą stronę.Po przeczytaniu wielu artykułów o ustawianiu ostrości i recenzji nowych bezlusterkowców Sony ILCE a7..., proszę o pomoc w poradach i zajęcie się pytaniem: JAK (JEŚLI W zasadzie MOŻLIWE JEST POPRAWIENIE OSTROŚCI W OBIEKTYWACH RĘCZNYCH (seria Helios) w połączeniu z ILCE a7 + adapter Sony NEX-M42 + obiektyw Helios 40-2?
Inna opcja: ILCE a7 + LA-EA4 + adapter A-mount -M42 (z chipem dmuchawca?) + obiektyw Helios 40-2?
A może podczas pracy z obiektywami manualnymi należy zapomnieć o wszystkich „dzwonkach i gwizdach aparatów Sony” podczas ustawiania ostrości w dowolnych trybach pracy (A, M)?
Twórczy sukces, Aleksiej
„Maksymalne skupienie” i normy.
Arkady, dzień dobry.
Dziękujemy za szczere zainteresowanie tematem fotografii i wkład w szczegółowe omówienie skomplikowanych zagadnień.
Chciałbym zapytać, czy planujesz napisać artykuł o skomplikowanych metodach skupienia?
Czy można skonsultować się z Tobą przez Skype (za opłatą) w tej sprawie. niuanse fotografii (mam Nikon D600).
Życzę pomyślności, twórczej inspiracji i dużego przepływu finansowego;)
Dzień dobry Arkady.Mam takie pytanie, robiąc pełnometrażowy portret, wybieram punkt ostrości joystickiem (ustawiam ostrość na twarzy modela), po skomponowaniu kadru.Po zatwierdzeniu sygnału ostrości wciskam spust migawki i zrób serię zdjęć (około 6-8).W efekcie 1-2 są ostre, reszta z mikrosmarowaniem.Pytanie co robię źle.W AF-S i AF-C tryby, wynik jest taki sam.Fotografuję z fiksacją przy aperturze 1.4-2.5.Dzięki za odpowiedź.
Dzień dobry wszystkim. Nie mogłem się powstrzymać od napisania komentarza do tego artykułu, ponieważ ktoś to czyta i uczy się. Nie chcę urazić autora artykułu, ale odnoszę wrażenie, że autor, albo zły nauczyciel, albo jeszcze coś przeczytał, ale czegoś nie przeczytał. Ponadto, jeśli już publikujesz materiały edukacyjne dla początkujących, bądź tak uprzejmy, aby zamieścić je w całości, a nie od piątego do dziesiątego i bądź konsekwentny we wnioskach i nie zaprzecz sobie. Początkujący nie potrafi czytać między wierszami. Na przykład:
1. Twoje zdanie: - „Ponieważ błąd w przekomponowaniu kadru jest często redukowany do zera, ta metoda ustawiania ostrości jest polecana początkującym fotografom”. Co do cholery???
2. Każdy tryb autofokusa jest zaprojektowany i używany przez wszystkich w różnych warunkach fotografowania.
3. Twoje zdanie: - „Ostrość nie zbłądzi tylko wtedy, gdy przesuniemy kamerę ściśle w jednej płaszczyźnie równoległej do matrycy kamery, na przykład ściśle w lewo/prawo lub góra/dół. Błędy przesunięcia głębi ostrości podczas rekompozycji często nie są zauważalne, ale w przypadku jasnych teleobiektywów naprawdę można napotkać taki problem przy małych i średnich odległościach ostrzenia”. W tym życiu wszystko jest możliwe, do tego są statywy, monopody, krzesła, drzewa itp. i więcej mózgów, które pomogą Ci znaleźć wyjście w różnych sytuacjach.
I na temat pytania. Obiekt na 10 metrów, obiektyw 85mm, f1.8 po zogniskowaniu przy ponownym komponowaniu kadru pochyliłem się o kilka centymetrów, czy obiekt będzie ostry? I to samo z f5,6??
4. Twoje zdanie: - „Wielu twierdzi, że używanie dodatkowych punktów skupienia jest złe”. Cóż, kto, kto tak mówi, co za bzdury.
PS Internet jest zaśmiecony różnego rodzaju bzdurami, więc filtruj informacje i zwracaj uwagę na wybór nauczyciela.
Powodzenia wszystkim i dobrych zdjęć. Z SW.prok)))))
W twoich komentarzach widziałem stronniczość wobec autora. Ma rację w swoich krótkich wypowiedziach. I znajdujesz błędy w przestrzeni międzyliniowej. Jeśli wiesz trochę więcej, postaraj się to wyjaśnić…. I ci się nie uda. Do mózgów wybieraj nauczycieli, filtruj informacje... to wszystko z twojego braku inteligencji.
Dziękuję za artykuł!Długo nie mogłem zrozumieć, dlaczego przy rekompozycji kadru z użyciem AF w punkcie centralnym obiekty są nieostre nawet przy zasłoniętych przysłonach, czyli przy wzroście grypy.Użyj autofokusa aktywacja przyciskiem AF-On Jeszcze raz dziękuję!
Takie pytanie: na obiektywie manualnym ustawiam ostrość na zieloną kropkę w prawym dolnym rogu Nikona D600. Czy muszę używać joysticka, aby skierować centralny punkt na obiekt ostrości lub czujniki fazy, aby monitować w całym polu?
W przypadku obiektywów bez procesora zawsze dostępny jest tylko tryb jednopunktowego ustawiania ostrości. Który punkt ustawisz, zielona kropka zareaguje na ten punkt.
Dobry dzień! Powiedz mi, że ostrość zbłądziła w trzech punktach, daje to ogniskowanie z przodu. W reszcie nadal działa dobrze, przedmuchanie czujnika nie pomaga. Oddawać się serwisowi, tracić sprzęt na miesiąc, nie ma ochoty. Powiedz mi, czy napotkałeś taki problem? Nikon D600 stracił bowiem możliwość korzystania ze śledzenia 3D, ponieważ. po uderzeniu w te trzy punkty wybrany obiekt jest rozmyty.
Powyżej zamieszczono błędny zrzut ekranu
Dzień dobry, musimy być uprzejmi, zasugeruj, że w Kijowie możesz wyregulować aparat. Dziękuję za radę.
naprawdę szalone stwierdzenia są obecne. Jak można przesunąć kamerę o co najmniej kilkadziesiąt centymetrów ściśle równolegle? WE WSZYSTKICH PRZYPADKACH będziesz przesuwać kamerę w promieniu, który może być mniejszy lub większy. Nie, oczywiście, jeśli użyjesz precyzyjnego robota do poruszania się, to taka możliwość będzie istniała, a w każdym razie obrócisz matrycę.
a zdjęcie z „koncentracją na oczach”, moim zdaniem, szczerym mydłem w mydle, bardziej nadaje się na przykład „jak tego nie robić”.
Witam, powiedz mi, czy fotografując kilka osób stojących obok siebie przy przysłonie F8, mogę skupić się na klatce piersiowej jednej osoby, czy twarze będą ostre w tym samym czasie, czy muszę skupić się, powiedzmy, na twarzy , oczy?
Wszystko zależy od głębi ostrości, która z kolei zależy nie tylko od wartości przysłony, ale także od odległości do obiektu i ogniskowej obiektywu. Ogólnie rzecz biorąc, przy f8 głębia ostrości powinna być dość znaczna i powinna wystarczyć do uzyskania odpowiedniej ostrości w Twoim przypadku.
Wygoogluj w Google „Kalkulator DOF” i zobacz, z jakimi parametrami strzelanie z głębi ostrości z Twojej odległości wyniesie 0,5-1m.
Witam proszę mi powiedzieć, ale przy ręcznym ustawianiu ostrości trzeba też nawigować według punktów ostrości, czyli jeśli najpierw wybiorę, powiedzmy, punkt środkowy, naciskając spust migawki, to obracając pierścieniem ostrości na obiektywie, największą ostrość uzyskam na zdjęciu w tej części kadru, w której znajdował się punkt środkowy?
tak, wszystko jest takie samo
I czy muszę cały czas trzymać spust migawki wciśnięty do połowy podczas obracania pierścieniem ostrości, czy wystarczy nacisnąć, wybrać punkt ostrości, zwolnić przycisk i ustawić ostrość ręcznie?
Zielona kropka potwierdzenia działa bez wciśnięcia do połowy (działa podczas dozowania). O pracy z podręcznikami tutaj tutaj szczegółowo (sekcja „jak się skupić")
Ostatnio fotografowałem przy 5200 w różnych obszarach ostrości, prawie wszystkie zdjęcia są nieostre. Obiektyw 24-120 .f4.
Dzień dobry. Jak bardziej poprawne jest ręczne ustawianie ostrości (obracanie pierścieniem) - od nieskończoności lub odwrotnie do nieskończoności?
Bez różnicy.