O okazję recenzja obiektywu Leitz Summicron-R 1:2/50 wielkie podziękowania dla Mikołaja.
Recenzja Leitz Summicron-R 1:2/50
TTX Leitz Summicron-R 1:2/50
Schemat: 6 elementów w 4 grupach
Długość ogniskowa: 50mm
Membrana: F/2.0-F/16
Liczba listków przysłony: 6 sztuk
Średnica filtra przedniego: 55mm
MDF: 50cm
Waga: 290г
Mój obiektyw jest przekonwertowany na mocowanie Nikon F bez automatycznej kontroli przysłony, chociaż na obiektywie znajduje się etykieta ostrzegawcza Tylko dla Leiki R, tam można znaleźć napis Obiektyw wyprodukowany w Kanadzie. Ze względu na dużą odległość roboczą soczewek Leica R, takie obiektywy można łatwo przekonwertować na Nikon i inne systemy. Możesz przeczytać, jak używać starych ręcznych obiektywów w nowoczesnych aparatach w sekcji o AI-S.
Widok Leiki leitz summicron-r 1:2/50 pod różnymi kątami. Rodzaj przysłony obiektywu.
Istnieje wiele modyfikacji obiektywu Leica Leitz Summicron-R 1: 2/50, głównie modyfikacje dotyczą ramy korpusu oraz modyfikacji konstrukcji optycznej. Od czasu wydania Summicron w 1964 roku został dopracowany i przerobiony na prawdziwe, bardzo wysokiej jakości pięćdziesiąt dolarów.
Widok Leiki leitz summicron-r 1: 2/50 na nowoczesną centralną sterownię
Ostrość
Obiektyw ma tylko ręczne ustawianie ostrości. Pierścień do ustawiania ostrości obraca się aż o 270 stopni, umożliwiając precyzyjne i bezbłędne ustawianie ostrości. Pierścień do ustawiania ostrości jest w zasadzie metalowy, podobnie jak cały obiektyw. To prawda, że skupienie się na czystym wizjerze nowoczesnych CZK jest dość trudne. Podczas ogniskowania korpus obiektywu wydłuża się o 1 cm, podczas gdy przedni obiektyw nie obraca się. Przednia soczewka jest głęboko wpuszczona w ramę korpusu, jak soczewka Carl Zeiss Jena Tessar 1:2.8 f=50mm T i wiele innych. Podczas ogniskowania na środku tubusu obiektywu poruszają się wszystkie soczewki z helikoidalnym ruchem. Skupienie się na Leitz Summicron-R 1:2/50 nie jest niczym szczególnym.
Przykładowe zdjęcie na Leitz Summicron-R 1:2/50. Ustaw ostrość w pobliżu nieskończoności.
Przysłona
Obiektyw ma maksymalny otwór przysłony F/2.0, który jest 2 razy (1 stopień) ciemniejszy od F/1.4 dostępnego za wiele pięćdziesiąt dolarów, np. Nikon 50mm f/1.4 Nikkor-S Auto BEZ AI... Taki jasność nikogo nie zaskocz. Pomimo tego, że nie jest to najtańszy stałoogniskowy 50mm, który ma obiektyw od Leica tylko 6 sztuk listków przysłony, które dają najczęstsze „orzechy” w bokeh. Listwy przysłony są matowe. Istnieje skala głębi ostrości dla F/2, 4, 8, 11, 16. Biorąc pod uwagę odczyty skali dla F/2 możemy powiedzieć, że głębia ostrości obiektywu jest dość duża. Na obiektywie znajdziemy przełącznik trybu sterowania przysłoną A/M.
Przykładowe zdjęcie na Leitz Summicron-R 1:2/50. Kontrast i DOF.
Jakość obrazu
Obiektyw daje ostry obraz, nawet przy f/2.0. Obiektyw ma dobry kontrast, nawet przy podświetleniu. Aberracje i inne zniekształcenia obiektywu są dobrze korygowane. Odwzorowanie kolorów normalne, automatyczne balans bieli uśrednia wady odwzorowania kolorów starych obiektywów, ale nie zauważyłem przejścia na ciepłe lub zimne tony naocznie przez wizjer optyczny. Koci bokeh z cytrynami w strefie rozmycia przy f/2.0 i 6-stronnymi orzechami przy innych wartościach f.
Przykładowe zdjęcie na Leitz Summicron-R 1:2/50. Bokeh na otwartej przestrzeni
Przykładowe zdjęcia
Wszystkie zdjęcia w recenzji zostały zrobione Leitz Summicron-R 1:2/50 i aparatem Nikon D40, APS-C, K=1.5x. Zdjęcie bez obróbki, tylko rozmiar jest zmniejszony do 2MP i dane z EXIF. W galerii widać wyraźny bokeh obiektywu.
Wszystkie poniższe zdjęcia zostały zrobione Leitz Summicron-R 1:2/50 i aparatem Nikon D80, APS-C, K=1.5x. Zdjęcie bez obróbki, tylko rozmiar jest zmniejszony do 2MP i dane z EXIF. W uprawie EGF obiektyw jest 75mm do aparatów Nikon DX.
Osobiste doświadczenie
Nie ma nic lepszego niż dobre pięćdziesiąt dolarów. Leitz Summicron-R 1:2/50 to klasyka, dobra funkcjonalność, dobry montaż i dobra jakość obrazu, a u Leiki trudno znaleźć złe pięćdziesiąt dolarów. Dlatego recenzja okazała się niewielka.
Widok Leiki leitz summicron-r 1:2/50 z osłoną
odkrycia
Leitz Summicron-R 1:2/50 to przystępna cenowo szybka ogniskowa 50 mm firmy Leica. Daje dobrą jakość obrazu.
Pomóż projektowi. Dziękuję za uwagę. Arkady Shapoval.
Jaki jest wróg dywizji 44 Heliosa? Cóż, 50 i 58 mm nie są złe.
Osobiście bardziej podobał mi się Helios.
Ja też!
Ciekawie było zobaczyć obiektyw Leiki.
Dzięki za recenzję.
A oto potwierdzenie, że znana marka nie zawsze jest najlepsza z najlepszych.
Leica R zawsze była produktem ubocznym, więc nie ma sensu mówić tutaj o dodatkowej jakości. Oto ich optyka dalmierzowa – inna sprawa.
Wybacz mi, Siergiej, ale to czysta głupota: Leitz nie miał „produktów ubocznych” i nie. Inna sprawa, że 44-tki, przeklęte i opluwane przez naszych wychowanków „ekspertów”, czasami okazują się nie gorsze od osławionych „wybitnych”. Jak zauważyłem wcześniej, dotyczy to przede wszystkim produktów KMZ i MMZ (nie BELOMO!!!), zwłaszcza lat 60. i wczesnych 70.
Ani słowa o rozstrzygającej mocy Sumiikron.
Swoją drogą widziałem na własne oczy w londyńskiej „bryzie” TENS „R”. Tak, i to nie w jednym kawałku. W większości fotoplastrów londyńskich.
I w pełni zgadzam się, że SOCZEWKI FOTO dla Leiki są produktem ubocznym i mają cenę nierynkową. Taki „Faberge”.
Nie ma ani słowa o rozstrzygającej mocy Summikronu. Szkoda
To najlepsze pięćdziesiąt dolarów, które trzymałem w rękach
Cena od 500 zł pewnie wielu odstrasza, zwłaszcza obiektyw z F2.. ale ten obiektyw nie jest dla uczniów i miłośników gelika 44
Kiedy spróbowałem po raz pierwszy (sam wcześniej byłem sceptyczny) .. byłem po prostu zdumiony ... sprzedałem wszystkie moje śmieci z 1.2 rodzajem nikor (rzadkie gówno) revounien i rock (chociaż jest doskonały)
Ostrość uderza 2 (przynajmniej pejzaże) detailingu o 21Mr (zwiększasz zdjęcie do 150%, ale nie spada), a propos o detailingu.. przy 6Mr-12Mr długość obiektywów jest idealna, przy 16-24Mr pływają przy 100% oglądaniu (brak szczegółów ... po prostu niewystarczająca rozdzielczość w obiektywie) .... Dlatego Zeiss wypuścił Zeiss Otus 55 mm f / 1.4 i wystawił cenę 4000 USD - za 36 MP .. iz tego samego powodu canon nie spieszy się z tworzeniem aparatów większych niż 21MP
Ogólnie rzecz biorąc o sumicronie... obiektyw zdecydowanie lepszy od takich soczewek jak topcore 1.4 planary 1.4 do kontaktu i bagnetu ZE i ZF wiele pięćdziesiąt dolarów 1.2.. no cóż wszelkiego rodzaju bzdury jak helios 44-wszystkie wersje pentakonów, itp .... naprawdę to jest moja opinia
Powodzenia z twoim wyborem!!!
Całkowicie się zgadzam, ci, którzy mówią, że Leica to nic specjalnego, a Helios jest lepszy, po prostu widzieli leicę na zdjęciach) - sprzedałem też całe zoo z gałkami, a nawet Zeissa, gdy przeniosłem się do konewki.
Zeiss Planar jest co najmniej tak samo dobry. Twoja odpowiedź wygląda jak trolling lub masz złe kopie. Jak można „przenieść” do Leiki, skoro istnieją różne generacje M ASPH, R, L - i każdy jest inny i inaczej strzela. Jak inny jest Zeiss. Mój Pentax podoba mi się bardziej niż to, co jest w tych przykładach. Nie mówię o 77 i 43 mm – Leitz tego po prostu nie ma. Nazwali Pan Nikkor 50/1.2 Ai-s powyżej, więc to tylko śmiech na trawniku. Większość pracujących profesjonalistów nie strzela do Leiki, chociaż było ich na to stać. To pusty szum. Tak, Summilux R 50 nie jest zły, ale nie jest lepszy od Pentaxa czy Zeissa z lat 1970-tych.
bez wątpienia ten pięćdziesiąt kopiejek jest najlepszym z najlepszych. krytykować mogą go tylko ci, którzy ich nie zastrzelili.
Główną cechą Lakes jest to, że przeciętnie ich rozpiętość jakości jest najmniejsza ze wszystkich, a także optymalizacja obwodu pod kątem pracy na otwartych aperturach. Samo w sobie kanadyjski leitz dla lustrzanek cyfrowych jest dobry i nic więcej. Te same planary produkowane przez Tomiokę for Contact w większości nie są gorsze od tych Leitzów, a jeśli tak zdecydujesz, możesz znaleźć Zenitara, który nie będzie gorszy. Nawiasem mówiąc, Planar 50/1.7 to oszustwo i będzie lepsze niż sumy mikronów typu R nawet przy tej samej ostrości krawędzi na otwartej przestrzeni, ponieważ. ta planarna jest zasadniczo soczewką 1.4 zgodnie ze schematem, ale mocno skompresowaną o pół kroku, aby skorygować aberrację sferyczną na otwartym otworze.
Konewki, z których warto zaczerpnąć, to konewki z serii M, a to nie wszystko.
Jurij! Masz tę konewkę? Jeśli nie, to twoje słowa są bezwartościowe, a dotyczy to każdego, kto pisze negatywne recenzje o obiektywach, nie mając ich w plecaku….BALABOLs
I ten przykład pokazuje, że IT da się fotografować wieloma okularami (Zeiss Planar, Pentax 43 limited, Nikkor 50/1.2 Ai-s, Wave 50/1.8) co najmniej nie gorzej, a Nikkor 105 f2 DC - jeszcze lepszy. A jeśli wrzucisz zdjęcia w 46 megapikselach i porównasz je z Milvusem lub Canonem RF 50/1.2L, to w ogóle – łzy. Konewka jest dobra, ale to seria ASPH i M. To po prostu dobry obiektyw. Już nie.
Mam. Doskonałe ostre szkło. Ale nie smaży jajek i nie zastępuje żony.
Ale mam w kolekcji jeszcze 3, które, jeśli odrzucimy smak w dziedzinie artyzmu, będą co najmniej tak dobre, jak „karal bakehov” Summicrona.
Na wszelki wypadek, jeśli w ogóle – generalnie miałem w rękach dużo rzeczy, a Summicron, Elmarity 28 i 35, a także varioelmar 70-210 (czyli minolta) – to były w ogóle konie użytkowe.
Dodam, że Leica ma jeden ważny niuans, który aktywnie wykorzystuje w reklamie - objętość. Osiąga się to poprzez bardzo płynne przejście w strefę rozmycia. Interesujące jest również to, że w tej strefie bardzo wiele linii składa się z bardzo małych okręgów - widocznych przy dużym powiększeniu. Oczywiście opcja dalmierza po prostu nie zapewnia przyzwoitej ostrości w porównaniu z mocowaniem R. Ale jego bokeh jest gorszy. Ogólnie rzecz biorąc, jest to czysty smak, ale z jakiegoś powodu ze wszystkich marek ten jest najciekawszy, prawie we wszystkich punktach skupienia. Tak, a zoomy Letz strzelają znacznie lepiej niż wiele poprawek. Główną wadą jest chromatyczność wynikająca z barwy oświecenia, która nadaje zdjęciom swoisty „grubobrązowy” odcień.
Kolejna mitologia. Summikrony R i M są identyczne w ostrości: na stronie znajdują się wątki dyskusyjne w języku angielskim, w których wszyscy podlewacze mają 40 lat doświadczenia. Google na ratunek. Ogólnie rzecz biorąc, po przejrzeniu wszystkich przykładów na Flickr, przykładach Evtifeev, możemy powiedzieć, że obiektyw jest po prostu dobry, nie lepszy niż Zeiss ZF i ZE, nie lepszy niż limitowana seria Pentax (31, 77) lub K55 / 1.8 Tak, dobrze oddaje głośność, ale nie lepiej niż Loxia (w sieci jest porównanie par). Tak, a Avito jest tańsze niż Loxia czy seria limitowana. Co dowodzi...
tak zwane. „objętość”, tj. obiektyw generalnie ma niewielki wpływ na płynne przejście od ostrości do rozmycia (prawdopodobnie nic) - tutaj rządzi rozmiar kadru
Wypróbowałem wiele obiektywów, w tym Zeiss. Bardzo podobał mi się Planar 1.7 – najbardziej przewidywalny obiektyw – fotografowałem elementy krajobrazów na otwartej przestrzeni – iz hukiem. Ale… wypróbowałem Letz Colorplan 90/2.5 (sam go piłem) – objętość!!! Wszystko wydaje się, że zachorowałem na Leicę – nie chcę już zakładać innych obiektywów.
Powiedz mi, jak przebiega interakcja z kamerą, tj. w jaki sposób przekazuje informacje o aperturze do firmy Nikon, na przykład?
Nie ma interakcji z przeponą. Tyle, że przysłonę zwykle zasłaniamy rękami, a aparat już dobiera czas otwarcia migawki do ilości światła. Zworka z reguły nie działa – przejściówka po prostu ją zakrywa, a przysłona jest dokręcona do oporu – jest tak zamknięta, że po jej zamknięciu następuje ustawianie ostrości i strzelanie.
I nie wszystkie aparaty to potrafią. Nikon, jeśli dobrze pamiętam, był w stanie to zrobić ze starszymi modelami. Teraz nie wiem – dawno przerzuciłem się na kanon.
Leitz Summicron-R 1:2/50 Obiektyw charakteryzuje się dość rozpoznawalnym „pełnokrwistym” bokeh i jest bardzo plastyczny.
Tutaj jest jedna wspólna wada recenzji - trzeba zasymulować określoną scenę w domu, a także zaprogramować na niej wszystkie obiektywy, aby zobaczyć, jak zachowują się różne obiektywy podczas fotografowania w równych warunkach, dopiero wtedy można je porównać ze sobą, w przeciwnym razie okazuje się, że topowy obiektyw z Lake prawie nie różni się od Helios. To zdecydowanie nieprawda. Używałem tego obiektywu, mam też wersję M i obaj mają ponad pięćdziesiąt dolarów pod względem transferu objętości. Nowa Sigma Art 50 / 1.4 została zwrócona sprzedawcy po pierwszych testach, ponieważ w zasadzie nie przekazuje objętości. Swoją drogą, pod względem objętości wszystko jest cudowne tylko dla obiektywów Lake'a, obiektywy Zeiss i Fochtlander są do nich bardzo zbliżone np. osobiście mogę to potwierdzić z Zeiss Loxia 50/2, Zeiss Milvus 50/2. Te Leiki prawdopodobnie używają jakiegoś znanego im tylko szkła, może to nawet ich tajemnica, dlatego zdjęcia z nich są najlepsze od prawie wieku. Bardzo bym poprosił szanownego Arkadego, jeśli to możliwe, aby zasymulował kilka różnych scen w domu i wyszedł na zawsze, przy tym samym oświetleniu, a po przetestowaniu obiektywu zaprogramował go na tych scenach. Wtedy będzie można naprawdę je ze sobą porównać. Również w żadnym wypadku nie można przetestować obiektywu pod matrycę pełnoklatkową na wykadrowanej matrycy z aparatu z najniższej półki cenowej. Rozumiem, że nie zawsze da się mieć pod ręką Canona 5D, ale przynajmniej to powinno być brane pod uwagę w recenzjach. Nawiasem mówiąc, Helios również przekazuje objętość i bardzo dobrze ...
Koba, nie dręcz, pokaż nam, gdzie jest objętość, a gdzie jej nie ma! To takie proste, zrobiłem i umieściłem zdjęcia tutaj i będziemy je podziwiać. Ponieważ jesteś takim doświadczonym poliglotą w tym biznesie.
Nie zgadzam się z cytrynami w rogach, tutaj ten sam Helios ma 44x cytryny referencyjne, a tu są owale, co wskazuje na bardziej dopracowaną konstrukcję optyczną, popraw mnie jeśli się mylę..
Miałem do czynienia z tym szkłem w stroju Nikona. Aparat Sony A7 III, adapter do nikona
Co mi się nie podobało: kolor. Niebieski. Przeziębienie. Odcień skóry nie jest szczególnie przyjemny, a ze względu na niebieskawy obraz, wizualnie powiększają się mikroszczegóły ciepłych tonów, skóra staje się nadmiernie uwypuklona.
Co nam się podobało: Ostrość, bardzo wysoka szczegółowość, prawie całkowity brak HA na otwartej przestrzeni (przynajmniej w porównaniu z planarami 1.4). Przy fotografowaniu bez ustawiania ostrości w aparatach Panasonic (także próbowałem) znacznie wygodniej jest celować ręcznie niż ten sam planar. Nie wiem dlaczego, w Lake przejście od „obrazu nieostrego” do „obrazu wyostrzonego” następuje prawie za pomocą „kliknięcia”, a ostry obraz wygląda zupełnie inaczej niż rozmazany, w przeciwieństwie do płaskiego, gdzie można może nie trafić, bo trochę prawie nieostry wygląda prawie tak samo jak w ostrym. Jakby aberracja sferyczna kliknęła - i raptownie zniknęła całkowicie.
Summicron-R na uprawie 2 (Panasonic GF3). Strzał szeroko otwarty
W życiu Helios nie musi Helios. chociaż widziałem Helios i ostrzejszy niż Summicron. A jeśli chodzi o dostępność, Szabołowka 53 jest znacznie bardziej dostępna.
Por que hay tata diferencia de precio entre la Optica de Leitz Summicron-R 1:2/50 y la Misma Optica para Leica M.
Tienen idéntica construcción e igual peso. Calidad wyjątkowy:
La de Leitz Summicron-R 1:2/50 para Leica analógicas Réflex oscilan en El mercado de 2 mano por los 280€ y la óptica Leitz Summicron-M 1:2/50 pala cámaras de la serie M de Leica oscilan entre los 1,500 €. 1,800 €.
Czy jesteś modny?
No creo que leica haga una optyczny igual y la construya de peor o mejor calidad.
Yo tengo una Ry es tan compacta y fiable que no creo que sea peor a la misma óptica -M
Pozdrawiam Vicente
La razón del costo diferente es la calidad diferente de las lentes en el interior. Las ópticas para la montura R se Fabricaron en Canada, para M solo en Alemania y de forma manual, en lugar de ensamblaje de cinta transportadora y rectificado de lentes. Sin embargo, hay algunas lentes muy caras en la R. Y, en general, la cuestión del precio de la clase premium es un tema aparte.
Een zeer bijzondere lens met een mooi verloop,krachtig ,scherp een goede stofuitdrukking en vergrotingen van 90×70 cm geen enkel problem en daar werk ik al 30 jaar mee!! Klasyczny