Dla dostarczone przez obiektyw SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPT. CO., JAPONIA (model 23660) wielkie podziękowania dla sklepu FOKUSFILM (subskrybuj INSTAGRAMA, zajrzyj na olx). Można tam znaleźć wiele ciekawych aparatów na kliszę i manualnych obiektywów.
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA CO., JAPONIA. Powiększ.
Krótko
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA CO., JAPAN – ręczna poprawka z epoki filmu do mocowania Pentax K. Kompaktowy, lekki i może służyć jako dobre rozwiązanie do portretów.
Długość obiektywu SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPT. CO., JAPAN jest o kilka milimetrów krótsza niż długość obiektywu SMC PENTAX-M 1:1.8/85 ASAHI OPT. CO., JAPONIA. A średnica filtra to tylko 49 mm.
Kiedyś obiektywy klasy 100/2.8 (np. Nikona E 100/2.8, Kaleinar-5N 100/2.8), 105/2.8 (na przykład Takumar/Pentax 100/2.8) i 105/2.5 (na przykład Nikkor-P 105/2.5, Tamron 105/2.5) były bardzo popularnymi rozwiązaniami. Ich konstrukcja optyczna często składała się z zaledwie 5-6 soczewek, a cena była niewiarygodna. Jednocześnie jakość obrazu i zapewniona funkcjonalność stały na wysokim poziomie. Obecnie niemal wszystkie zostały zastąpione obiektywami zmiennoogniskowymi klasy 70-200/2.8 (i podobnymi). Spośród współczesnych analogów autofokusa tylko jeden taki Sigma 90mm 1:2.8 DG DN C.
Nie należy mylić obiektywów SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPT. CO., JAPAN (z tej recenzji) i SMC PENTAX-A 1:2.8 100mm ze znanej linii „makroset” firmy Pentax, według typu SMC PENTAX-M MAKRO 1:4 100mm ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA lub SMC PENTAX-DFA MAKRO 1:2.8 100mm WR.
Aktualizacja: recenzja wideo obiektywu tutaj.
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA
Główne parametry techniczne SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPT. CO., JAPONIA:
| Nazwa instancji z recenzji | SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm 6009597 ASAHI OPCJA CO., JAPONIA |
| Kluczowe właściwości |
|
| Średnica filtra przedniego | 49 mm, metalowy gwint filtra |
| Ogniskowa | 100 mm |
| Współczynnik powiększenia | 1 x (jest to obiektyw stały, nie ma zoomu) |
| Opracowany przez | do kamer filmowych o rozmiarze klatki 24 x 36 |
| Liczba listków przysłony | 6 płatków |
| tagi |
|
| Przysłona | od F/2.8 do F/22. Obiektyw posiada pierścień regulacji przysłony. Na pierścieniu znajdują się oznaczenia dla F/2.8, 4 (tylko kropka), 5.6, 8, 11, 16, 22. Pomiędzy każdą parą liczb można ustawić jedną dodatkową wartość (z wyjątkiem F/2.8<->F/4 i F/ 16<->F/22). |
| MDF | 1 metr, maksymalny współczynnik powiększenia 1:7.7 |
| Waga | 224 gramy (mierzone) |
| Konstrukcja optyczna | 5 elementów w 5 grupach.
|
| Blenda | Gwintowane, wkręcane w gwint filtra przedniego PH-R49. |
| Kraj producenta | OBIEKTYW MADE IN JAPAN (napis na korpusie, soczewka wyprodukowana w Japonii). |
| okres | 1977-1984. Później zastąpiony modelem SMC PENTAX-A 1:2.8 100mm |
| Cena | Około 100 USD za używany opcja |
Osobiście jestem wielkim koneserem i fanem starej optyki Pentaxa (aka TAKUMAR, alias ASAHI OPT. CO.), po pracy z którą zawsze mam miłe wrażenia. Najczęściej używam Obiektywy Pentax/Takumar pięćdziesiąt kopiejek.
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA
Montaż, skupienie
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA CO., JAPAN jest dobrze zorganizowana.
Skosy obiektywu są słabo wyczernione. Przednie i tylne soczewki mienią się jasnymi kolorami.
Pierścień ostrości ma antypoślizgową wkładkę wykonaną z bardzo szorstkiego materiału i obraca się o około 225 stopni (5/8 pełnego obrotu). Ruch pierścienia jest płynny i przyjemny. Podczas ustawiania ostrości przednia, chowana część obudowy nie obraca się. Ustawianie ostrości odbywa się poprzez przesunięcie całego obiektywu.
Pierścień regulacji przysłony jest metalowy, co pozwala ustawić jedną wartość pośrednią pomiędzy każdą parą cyfr wydrukowanych na tym pierścieniu (z wyjątkiem F/2.8<->F/4 i F/16<->F/22).
Obiektyw wykorzystuje mocowanie Pentax K i można go montować na dowolnych nowoczesnych lustrzankach cyfrowych Pentax z mocowaniem K, a także wszelkich nowoczesnych aparatów bezlusterkowych z odpowiednim adapterem.
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA
Próbki zdjęć (pełna klatka)
Zdjęcia w galerii zostały zrobione aparatem Canon EOS 5D (Pełna klatka, 13 MP) i adapter Pentax K -> Canon EF. Część zdjęć wykonano za pomocą pierścienie makro do Canona EF, ponieważ SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPT. CO., JAPAN może zawiesić lustro za pomocą długich występów po stronie bagnetu Canon EOS 5D z normalnym adapterem Pentax K -> Canon EF, pierścienie makro usuwają ten problem. Wszystkie zdjęcia w tej recenzji pokazane są bez obróbki, zgodnie z zasadami ZEROJPEG.
Możesz pobierać/przeglądać zdjęcia źródłowe w formacie JPEG ten link (40 plików, galeria na Dysku Google). Testowany obiektyw miał problemy z pierścieniem regulacji przysłony, wówczas wszystkie zdjęcia były robione na maksymalnym otworze F/2.8.
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA
Przykładowe zdjęcia na APS-C (Sony a3500, Nikon D40)
Używany aparat Sony a3500 (przetwornik CMOS Sony Exmor APS-C HD 20 MP) z adapterem FOTGA PENTAX K -> SONY E/NEX. Wszystkie zdjęcia w tej recenzji pokazane są bez obróbki, zgodnie z zasadami ZEROJPEG. Używany także aparat Nikon D40 (legendarny czujnik Sony ICX-453-AQ APS-C CCD 6 MP) z domowym adapterem.
Oryginalne zdjęcia C Sony a3500 Możesz przeglądać/pobierać w formacie JPEG ten link (20 plików, galeria Dysku Google).
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA
Wyniki
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA CO., JAPAN - bardzo kompaktowy i lekki obiektyw, alternatywa dla droższych i wysokoprzysłonowych rozwiązań portretowych klasy 85/1.8/1.9/2.
10 głównych zalet
- świetna konstrukcja
- wygodny pierścień ostrości, który obraca się o 225 stopni
- mała średnica filtra 49 mm
- kompaktowe wymiary
- niski koszt na rynku wtórnym
- automatyczne sterowanie przysłoną w aparatach z mocowaniem Pentax K
- niskie zniekształcenia
- niski poziom winietowania na przysłonie F/2.8
- Przyjemne oddawanie barw (prawdopodobnie dzięki powłoce SMC)
- piękny bokeh przy F/2.8
główne wady
- Skosy obiektywu są słabo wyczernione
- tylko 6 listków przysłony
- na pierścieniu regulacji przysłony nie ma wartości pośredniej pomiędzy parą cyfr F/2.8<->F/4
- musi używać gwintowanej osłony, a nie osłony bagnetowej
- ogniskowanie inne niż wewnętrzne, brak systemu elementów pływających, niewielki efekt „Focus Breathing”.
- problemy podczas pracy przy świetle tylnym i bocznym
- oczekiwano wyższej rozdzielczości przy F/2.8 (szczególnie przy pracy na dużych odległościach ostrzenia, zobacz przykłady z „nieskończonością” w galerii)
- zauważalna ilość aberracji chromatycznej
- brak kontynuacji tej linii obiektywów klasy 100/2.8 wśród analogów autofokusa Pentaxa (makrosetki nie liczy się)
- linia Pentax M nie posiadała w pełni automatycznej regulacji przysłony i została zastąpiona linią Pentax A (obiektyw ten został zastąpiony przez SMC PENTAX-A 1:2.8 100mm)
SMC PENTAX-M 1:2.8 100mm ASAHI OPCJA CO., JAPONIA i SMC PENTAX 1:1.8/55 ASAHI OPCJA. CO., JAPONIA
Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
Dobra widoczność i dobre szkło. Podobał mi się ten kolor. Tyle, że cena na rynku wtórnym jest dość wysoka, jak za podręcznik. Miłośnicy kamer wymierają jak mamuty, miłośnicy manuali wymierają jak dinozaury, a ktoś inny próbuje wskoczyć na ostatnią modę w nadziei, że coś zarobi i złapie kawałek. )))
Dlaczego nie chcesz zapłacić 100 dolarów za taki obiektyw?
Cena optyki do lustrzanek jednoobiektywowych znacznie spadła wraz z przejściem na systemy bezlusterkowe.
100 konwencjonalnych, niezbyt wysoka cena, biorąc pod uwagę, że szkło to w zasadzie dwa w jednym.
Nie powiedziałbym, że cena bardzo spadła. Widzę, że cena nie uległa większym zmianom. UPC są aktywnie wykorzystywane od 2010 roku i ogólnie od 13 lat ceny w dolarach + - pozostają takie same
Mówię wyłącznie o szkle używanym.
Być może wynika to z realiów różnych rynków i mniej dotyczy starych obiektywów (>30 lat, ale tutaj w Niemczech, wraz z przejściem na UPC, stosunkowo nowoczesna optyka stała się znacznie tańsza. Przykładowo AF-S 14 -24 2.8 firmy Nikon, aktualnie w sklepach używanych w dobrym stanie z roczną gwarancją, kosztuje od 479 € Nikon AF-S 24-70 2.8 w dobrym stanie z roczną gwarancją kosztuje tyle samo. W czasach ZTSK , te same okulary, w dobrym stanie, kosztują mniej niż 1000 €, nie były tego warte. Kupiłem Tokinę 100mm f/2.8 AT-X Pro Macro z mocowaniem Nikon, w idealnym/nowym stanie za 180 € z rokiem gwarancja.Z prywatnych rąk bez gwarancji ceny są jeszcze trochę niższe.Wymienione przeze mnie egzemplarze są w dobrym stanie według.W rzeczywistości zawsze kosztują co najmniej 50% nowej ceny.
Prawdopodobnie wynika to z siły nabywczej Europejczyków, którzy w przeciwieństwie do mnie nie bardzo chcą zaprzątać sobie głowę adapterami do nowych UPC, kupują okulary z mocowaniami RF i Z, w efekcie to ich nowoczesne poprzedniki stały się tańsze .
Tekst jest pełen błędów, ale mam nadzieję, że istota jest jasna.
Istnieją obiektywy BZK z autofokusem, których cena spadła półtorakrotnie. Sugerowana cena nowego obiektywu Sony Zeiss Distagon T* FE 35mm F1.4 spadła z 1600 do 1000 dolarów. Prawdę mówiąc, cena 1600 dolarów była dla obiektywu trudna do uzasadnienia nawet w momencie premiery (konkurował na mniej więcej równych warunkach z EF 35/1,4 L II BR), ale to wszystko.
Cena wcale nie jest zła, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak jakość uzyskanego obrazu. Drażnią mnie nowoczesne obiektywy, gdzie różnica w cenie jest 20-krotna i większa, w ogóle nie robi różnicy w jakości obrazu, no cóż, co najmniej dwukrotnie) Czasem jeszcze można się mocno spierać... Wielu posiadaczy nowoczesne aparaty bezlusterkowe chętnie (i w zasadzie wiele) fotografują wyłącznie przy użyciu klasycznej instrukcji. Mnie osobiście wyjątkowe emocje wywołuje para Sony-Pentax 50mm
Subiektywnie nie da się zastosować optyki z takim FR na ZK i BZK z ich matówkami, trzeba włączyć tryb podglądu na żywo x10 (specjalne pozdrowienia dla twórców tego w Nikonie), jest taki taniec na ekranu, że konieczne jest użycie statywu. Jednocześnie obraz nie jest wart tyle zachodu, bokeh z kontrastowymi krawędziami jest nieprzyzwoity. Wszystko można łatwo rozwiązać w Studio.
Tak się złożyło, że wszyscy plują na pięćdziesiąt dolarów, myślę, że to pochopne.
To, że Arkady nie stawia takich tez, być może ma jakiś zysk ze sprzedaży, albo jest wykorzystywany w ciemno jako hobbysta.
Kupno czegoś takiego przekracza granice, ale jeśli dasz mu poważny powód, aby się nad tym zastanowić.
Ale to nie do końca…
Tutaj mam przykłady na Canonie 5D oraz Nikonie D40 i Sony a3500 – to kontrprzykład na Twoją tezę, że „nie da się tego używać”.
Reszta tego co napisałeś w komentarzu powyżej jest równie myląca. I w przeciwieństwie do Twojego komentarza, mogę śmiało powiedzieć - to pewne :)
Sądząc po twierdzeniach dotyczących bokeh, naprawdę spodoba ci się „Zakład Glavuchtekhprom nr 6”. Zamawiasz?)))
Jeśli chodzi o wygodę obsługi takich obiektywów, to się zgodzę. Sam kiedyś kupiłem do testów Nikona E 100/2.8 i przeklinałem za każdym razem, gdy ustawiałem ostrość, było mnóstwo wadliwych kadrów z ostrością w złym miejscu. Być może wraz z doświadczeniem uda się zmniejszyć liczbę defektów. Ale czy warto, biorąc pod uwagę obecność optyki autofokusa?
Nie ma jednak sensu zarzucać autorowi korupcji, jest to nie tylko nieprawdziwe, ale i bardzo niegrzeczne.
Jaki jest nowoczesny autofokus 100/2.8? Nie obiektyw makro, ale obiektyw podobny do tego, najlepiej za 100 dolarów?
Tak, tak, rysowanie światłem, optyką i twoja głowa nie jest już comme il faut) Jest oprogramowanie, prawda? Fi...
))) Długo się zastanawiałeś, drogi teoretyk spiskowy?
W obiektywie zastosowano konstrukcję optyczną zbliżoną do Nikkora 105/2.5 AI, od którego różni się zastosowaniem dwóch cienkich, osobnych soczewek 2 i 3 zamiast masywnego klejenia. To oczywiście wpływa zarówno na masę, jak i na jakość optyczną - w obiektywie Pentaxa decyduje to o innym stopniu i sposobie korygowania aberracji sferycznej i sferochromatyzmu. Zdjęcia tym obiektywem znacznie bardziej podobają mi się niż Nikkora, właśnie ze względu na ten efekt: dyski bokeh nie mają wyraźnego luźnego niebiesko-zielonego brzegu sferochromatyki, bokeh wygląda bardzo schludnie, dyskretnie i przyjemnie. Ostrości jest więcej niż wystarczająco.
Sam schemat jest rodzajem podwójnego Gaussa, ponieważ soczewka jest bardziej symetryzowana względem apertury w stosunku do potomka Tripleta - Ernostara: po obu stronach apertury znajdują się ujemne łąkotki. Dzięki temu osiąga się dobrą korektę śpiączki.