Ten artykuł o obiektywie z mikroskopu MBS-2 i jego adaptacji do lustrzanki specjalnie dla Radozhivy przygotowane czytelnik o nicku Iskander.
Soczewka z mikroskopu MBS-2
Soczewka ta jest stosowana w radzieckich mikroskopach typu MBS produkowanych przez Zakłady Szkła Optycznego Lytkarino (LZOS). Szczegółowy opis, schemat optyczny tych mikroskopów tutaj.
Specyfikacje obiektywu:
Konstrukcja optyczna: 4 soczewki w 2 grupach, widok
Ogniskowa: 80mm
Średnica robocza soczewki przedniej: 36 mm
Apertura względna: 1:2,2
Średnica lądowania: 46 mm
Odległość robocza: standardowo 64 mm.
Aby użyć go jako obiektywu fotograficznego, należy przestawić grupy obiektywów (o tym poniżej), w wyniku czego odległość robocza zmniejsza się do 50 mm, co wystarczy, aby zamontować go na większości lustrzanek, a nawet więcej aparaty bezlusterkowe. Trudno mi określić rodzaj tego układu optycznego, jeśli wiesz, powiedz mi w komentarzach.
Jak widzimy schemat nie jest bardzo powszechny., grupy 1 i 2 są wklęsłe w stosunku do obiektu, obiektyw wygląda do góry nogami. Wynika to ze specyfiki działania mikrosoczewek – obiekt znajduje się w niewielkiej odległości porównywalnej z ogniskową, soczewka tworzy równoległy (lub prawie równoległy) strumień światła, który następnie wpada do pryzmatów rozdzielających, a następnie na „elementy galilejskie”, które są małymi teleskopami systemu Galileusza i dopiero potem przez pryzmaty trafiają do okularów. Pod tym względem działa podobnie do soczewki skupiającej latarki lub szperacza.
Już pierwsze ujęcia widokowe pokazały obraz z silnymi aberracjami sferycznymi, bardzo przypominający obraz monokl.
Migawka na MBS-2
Migawka na MBS-2
Podjęto zdecydowaną decyzję o zabawie z przestawianiem soczewek w różne kombinacje, przede wszystkim poprzez obrócenie całego bloku obiektywu o 180 stopni.
Obiektyw jest łatwy w demontażu, wystarczy odkręcić gwintowany pierścień z tyłu obiektywu. Składa się z dwóch klejów, zewnętrznie przypominających achromaty, z pierścieniem dystansowym pomiędzy nimi. Przed przednią soczewką znajduje się również szkło ochronne. Boczne powierzchnie soczewek nie są wyczernione. Oświecenie jest fioletowe, w świetle soczewki lekko żółte.
MBS-2
Boczne powierzchnie soczewek, końce i wewnętrzne powierzchnie przekładki oraz pierścienie gwintowane wyczerniłem czarną matową farbą, a soczewki zmontowałem odwrotnie.
Zrobiłem obudowę z urządzeniem do ogniskowania z 50 mm plastikowych rur instalacyjnych. Wewnętrzna średnica rurki cudownie zbiegła się ze średnicą montażową ramki, a także ze średnicą zewnętrzną pierścienia makro M39, który w moim przypadku pełni rolę chwytu do mocowania do adaptera mocowania Canon EF z chipem . W tubusie zewnętrznym wykonałem spiralny otwór, w którym podczas ustawiania ostrości porusza się śruba wkręcana w ruchomą tubę wewnętrzną. Skok ogniskowania od nieskończoności do MDF wynosi 14 mm, tubus wykonuje pół obrotu. Do ruchomej rury przyklejony jest również kaptur. Projekt można zrozumieć na podstawie zdjęć:
Obiektyw z odwróconym blokiem obiektywu (obie grupy są wybrzuszone do przodu, grupa 2 jest z przodu) daje obraz o niskim kontraście z wyraźną krzywizną pola, w centrum kadru ostrość jest dopuszczalna, ale przy strzelaniu przez JVI często tęskni, nie zaprogramowany „mniszek lekarski” leży zarówno w centrum uwagi, jak i w ekspozycja (niedoświetlenie, więc musisz wprowadzić kompensację ekspozycji). Zauważalny jest również chromatyzm. Poprawiłem kilka zdjęć w galeriach za pomocą prostej autokorekty w Photoshopie
GALERIA 1 przykłady z odwróconym blokiem soczewkowym
Przy wszystkich innych możliwych opcjach przestawiania soczewek obraz przypomina monokl z silnymi aberracjami sferycznymi.
GALERIA 2 przykłady w standardowym montażu fabrycznym
Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj.
Um. Fajnie oczywiście. Iskander, czy jesteś z ciekawości?
Tak, pomyślałem, że obiektyw z mikroskopu powinien dawać rozdzielczość po prostu nie do pomyślenia, zwłaszcza że to szkoła, a nie amatorska, ale naprawdę profesjonalna, do badań w metalurgii, medycynie, biologii.
Poza tym nie słyszałem, żeby ktoś o tym myślał :-)
*nie szkoła*
Obiektyw przeznaczony jest do dużego pola i małych powiększenia. Jakość obrazu MBS nie jest zbyt dobra.
Za pracę oczywiście szacunek i szacunek, ale dręczą mnie niejasne wątpliwości, że zwykły monokl nadal daje lepszy obraz.
Jest to w zasadzie achromat. Wypróbuj każde klejenie osobno - wygląda na to, że opublikowałem recenzję obiektywu podobnego do klejenia MBS. Bardzo ciekawy obraz.
Tak, przeczytałem twoją recenzję. A on sam eksperymentował z achromatem z teleskopu https://radojuva.com/2019/06/zt4-20×50/comment-page-1/
Swoją drogą Rodion, mieliśmy tam spór o prawidłową instalację obiektywów projekcyjnych (od powiększalników fotograficznych i projektorów). Przyznaję, że się myliłem. W praktyce byłem przekonany, że nie ma znaczenia kierunek promieni, ważny jest kąt padania (zbieżności) tych promieni. Czyli w przypadku I-96U czy F-92 matryca powinna znajdować się w tym samym miejscu co film, pomimo odwrotnego kierunku światła. Ponieważ te soczewki są obliczane dokładnie dla tych kątów.
Wydaje mi się, że warto poeksperymentować z klejeniem tego obiektywu osobno. Najprawdopodobniej nie są to czyste achromaty, ale wzajemnie skompensowane – aberracje szczątkowe każdego sklejenia mogą być interesujące. Poza tym zamiast odwracać kleje, myślę, że lepiej odwrócić całą soczewkę.
Rodion, galeria 1 wykonana jest z soczewką odwróconą, bez wzajemnego odwracania się klejów. Wszystkie inne opcje przestawiania klejeń dają obraz jak w galerii 2, natomiast zmienia się segment roboczy. Nie testowałem klejenia osobno, będę musiał wydłużyć rurkę lub zastosować makropierścienie. ponieważ segment będzie jeszcze większy.
Zagrał i wyrzucił)
Całkiem ładny monokl. A MBS-2 to cudowna rzecz, jeśli jest używana zgodnie z jej przeznaczeniem. To raczej nie jest nawet mikroskop, ale potężna lupa dwuokularowa z wieloma możliwościami obserwacji i (tak) fotografii. Do jego „młodszego brata” MBS-10 jest przystawka fotograficzna z matrycą cyfrową, a do MBS-2 jest adapter do montażu „Zenith”. I daje parę stereo! W związku z tym Canon z powodzeniem radzi sobie ze zwykłym adapterem (i czego jeszcze chcieć). Posiada również różne punktowe i wolumetryczne źródła światła, stoły do fotografowania w świetle i w świetle odbitym itp. W żadnym wypadku nie należy go wyrzucać, jeśli w ogóle - witamy w świecie mikrofotografii!
Mikroskop otrzymałem zdemontowany, bez stolika i oświetlacza, z połamanymi elementami nośnymi statywu. Ale okazało się, że ma wiele plusów: nadal używam masywnej podstawy jako statywu do domu (waga to ponad 10 kg, tak naprawdę nie sączysz), używałem tubusów okularu i okularu z celownik i siatka jako szukacz i celownik optyczny, wymienne okulary idealnie pasują jako uzupełnienie lunety w celu zwiększenia jej powiększenia (według receptury czasopisma „Science and Life”). A obiektyw leżał jakby niespokojny. Oto jego zastosowanie.
Ciekawy artykuł, ale oczywiście „monsieur dużo wie o perwersjach” :)
Monsieur udał się do Nowosybirskiej Wytwórni Instrumentów, która jest teraz Shvabe
Obraz przypomina nieco obiektywy do monitoringu wideo (CCTV).