Nikon F50. Recenzja od czytelnika Radozhiva

Recenzja Nikona F50 (D) specjalnie dla Radozhiva przygotowane Nikita Tomiłow.

Nikona F50

Ostatni raz robiłem zdjęcia filmowe piętnaście lat temu. Jednak po przeczytaniu artykułu o „Mirror Full Frame, 28 MP za 240 USD„Chciałem coś takiego powtórzyć i w znacznie bardziej świadomym wieku wypróbować brand™ film color™. I pewnego dnia moje życzenie się spełniło - w sklepie ze sprzętem fotograficznym w Gostiny Dvor znalazłem i kupiłem ten cud koloru szampana za 2000 rubli lub 30 USD. Po wydaniu mniej więcej tej samej kwoty na baterię, film, wywołanie i skanowanie, jakoś powtórzyłem powyższy artykuł, a jednocześnie zdobyłem doświadczenie do tej recenzji.

TTX

Nikona F50

obudowa

Aparat leży w dłoni jak każda inna lustrzanka, z korektą na to, że tu gumki nigdy nie odejdą – po prostu nie istnieją. Ponadto nie ma kółek regulacyjnych - ani z przodu, ani z tyłu. Zamiast tego zachęcamy fotografa do korzystania z przycisków znajdujących się nad wyświetlaczem. Na przednim panelu aparatu można znaleźć, oprócz bagnetu, przełącznik trybu auto/manu focus, przycisk otwierania lampy błyskowej oraz czerwone okienko o nieznanej właściwości (choć może to być okienko odbiornika IR dla zewnętrznego panel sterowania). Na drzwiach znajdziesz dźwignię do ich otwarcia. Na dole, obok gwintu statywu, znajduje się przycisk wymuszonego przewijania filmu oraz dźwignia przełączania w tryb „panoramiczny”, w którym dwie cienkie zasłony są zaciągane nad zasłonami migawki na górze i na dole , zaprojektowany w celu stworzenia wyglądu ramy panoramicznej.

Nikona F50

Z tyłu znajdziemy okienko na informacje o filmie, wizjer z zagubioną gumką, przycisk blokady autofokusa (i jednocześnie blokadę przysłony). Na drzwiach znajduje się bloczek do nadruku w kadrze informacji o dacie i godzinie wykonania zdjęcia, co wraz z trybem panoramicznym wskazuje, że jest to tak naprawdę aparat Nikon F50D, wprowadzony nieco później niż oryginalny F50.

Strzelanie

Jak wspomniano wcześniej, aparat nie ma pokręteł regulacyjnych, podobnie jak nie ma pokrętła trybów. Zamiast tego musisz użyć przycisków znajdujących się na górze aparatu.

Nikona F50

Od lewej do prawej: przełącznik trybu zaawansowanego/prostego, włącznik/wyłącznik, gorąca stopka, przycisk wyboru trybu, cztery przyciski ustawień, przycisk samowyzwalacza. Jeśli przełącznik jest ustawiony w trybie „zaawansowanym”, naciskając przycisk „notatnik”, możesz wywołać menu wyboru zwykłych klasycznych trybów P, A, S, M.

Nikona F50

Tutaj np. wybrałem tryb w pełni manualny, więc lewe dwa przyciski odpowiadają za czas otwarcia migawki, prawy za przysłonę. Nie żeby była to dla mnie duża niedogodność, ale na początku naprawdę szukałem nieistniejących kółek ustawień. Nie ma możliwości ręcznej regulacji ISO filmu, aparat sam odczytuje ISO lub domyślnie uwzględnia ISO 100.

Ponadto nie ma reostatu przysłony, więc podczas korzystania z obiektywów AI / AI-S pomiar nie będzie działał. ekspozycja. Jest jednak silnik ostrości i automatyczne ustawianie ostrości w jednym punkcie na środku kadru, a także światłomierz ze zwykłą skalą w wizjerze na dole.

Autofokus przy wciśnięciu do połowy spustu migawki zawsze działa, podobnie jak w trybie AF-C, ale priorytet ma przycisk migawki i nie można go zmienić. Możesz jednak użyć przycisku AF-L/AE-L i ponownie skomponować zdjęcie. Z doświadczenia, światłomierz działa dobrze, ale autofokus często bywa kiepski, na moim Tamronie 28-75 ostrość często szła na manowce. Dodatkowo pojawia się podejrzenie o błędy w ustawianiu ostrości konkretnie z tym obiektywem – z jakiegoś powodu kadry z ustawianiem ostrości na nieskończoność są trochę nieostre.

Aparat wykonuje autofokus tylko z obiektywami typu AF i nie obsługuje autofokusa z obiektywami AF-I, AF-S i AF-P. Jednocześnie przysłona na tym ostatnim działa poprawnie, działa też ręczne potwierdzanie ostrości. Mogą jednak wystąpić problemy z zewnętrzną lampą błyskową - moja SB-800 nie rozpoznaje tego aparatu i TTL nie działa, ale w trybie manualnym wszystko jest w porządku. Jednak może coś źle ustawiłem. Również stabilizator wbudowany w obiektyw nie będzie działał w tym aparacie.

Jeśli przełącznik jest ustawiony na tryb „prosty”, możesz wybierać między trybem w pełni automatycznym lub „presetami scen” (których, nawiasem mówiąc, jest jeszcze więcej w trybie P).

Nikona F50

W tych trybach aparat zrobi wszystko sam, okazjonalnie włączając lampę błyskową lub zgłaszając brak/nadmiar światła symbolami Hi i Lo w wizjerze i na ekranie. Nie mogę powiedzieć więcej o tych trybach, ponieważ nie korzystałem z nich. Prawie całą testową rolkę filmu nakręciłem w trybie A, ustawiając przysłonę na F/2.8 dla kwiatów lub F/11 dla krajobrazów.

Wszystkie zdjęcia zostały zrobione obiektywem Tamrona 28-75D o jakiejś długiej nazwie, której recenzja również znajduje się na stronie. Film był Fujicolor C200, wywołany w laboratorium fotograficznym, zeskanowany w tym samym miejscu z najwyższą możliwą rozdzielczością, co dało „pełną klatkę 28 MP” podobną do tego eksperymentu. Żadne przetwarzanie nie zostało wykonane, więc niektóre ujęcia sprawią, że będę wyglądać jak złowrogi zabójca horyzontu.

Nikona F50

wniosek

W końcu za około 60 dolarów (nie licząc obiektywu, który już miałem) i kilka godzin spokojnego spaceru, uzyskałem 36 naświetleń Signature™ Film Color™, a niektóre nawet mi się podobały. Podobał mi się też aparat, sterowanie przyciskami nie bardzo mi przeszkadzało - tryb priorytetu przysłony, f/11 i można o tych przyciskach zapomnieć. Myślę, że „powtórzenie” eksperymentu zakończyło się sukcesem.

Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj.