Na mojej stronie można znaleźć recenzję obiektywu Jupiter-9 czarny, roślina Lytkarinsky na gwint M42 и Jupiter-9 P kolor biały z kamer z mocowaniem Contax-Kyiv. Swoją drogą, pierwsze Jowisze Lytkarino też były białe, co utrudnia ich odróżnienie od krasnogorskich, można zobaczyć przegląd takiego starego białego okazu tutaj.
Ta recenzja dotyczy obiektywu: biały Jupiter-9 z zakładu w Krasnogorsku, pierwotnie przeznaczony do lustrzanek z gwintem M39. Jowisz-9 jest w pierwszej piątce najlepsze radzieckie obiektywy portretowe.
Pokazane poniżej lista głównych wersji JUPITER/JUPITER-9:
- JUPITER-9 2/85 AUTOMATYCZNY. W obudowie na kamery Kijów-10/15, Zakład Arsenał (Kijów), mocowanie Kijów-Awtomat
- JUPITER-9 1:2 F=8.5 cm. W białym etui Krasnogorsk, Góra Kontakt-Kijów
- JUPITER-9 1:2 F=8.5cm P. W białym etui, fabryka Arsenalu (Kijów), montaż Kontakt-Kijów
- Jowisz-9 1:2 F=8,5cm P. W białym etui KMZ, M39 do aparatów Zenith
- JUPITER-9 2/85. W białym etui Lytkarinsky, M39 do aparatów Zenith
- W czarnej obudowie starego typu, Lytkarinsky, M42 (jeszcze bez recenzji)
- JUPITER-9 2/85. W nowym typie czarnej obudowy, Lytkarinsky, M42
- MC JUPITER-9 2/85. W nowym typie czarnej obudowy, Lytkarinsky, z „MS”, M42
W przeciwieństwie do swojego brata Lytkarinsky'ego, biały Jowisz ma gwint dla M39 i fioletowe oświecenie. Główną różnicą w obrazie jest ostrość już z otwartej przysłony. Jak stwierdzono w recenzji czarnego wariantu, Lytkarinsky jest bardzo miękki i pieni się na otwartych membranach.
Moja wersja ma gwint M42, w rzeczywistości wszystkie białe Jowisz-9 przechodzą pod M39, jeśli M42 się pojawi, to albo zostanie przerobiony, albo ze zwykłym pierścieniem adaptera M39-M42.
Wszystkie niezbędne specyfikacje i inne ważne punkty zostały opisane w recenzja czarnego Jupitera-9. Jak korzystać z Jupiter-9 w nowoczesnych cyfrowych lustrzankach jednoobiektywowych firmy Nikon, przeczytaj rozdział optyka radzieckai jak korzystać z systemu Canon - w dziale Stare obiektywy w Canonie. Osobiście wszystkie przykładowe zdjęcia zrobiłem do wglądu aparatem. Nikon D90 oraz adapter do bezobiektywów KP-42\N, podczas gdy nie mogłem ustawić ostrości na nieskończoność.
Odnośnie zdjęcia białego Jowisza-9: Zdjęcie jest już dość ostre, zaczynając od F2.0. Ale ostrości nie należy gonić z tym obiektywem. Przy przysłonie 2.8 wydawało się nawet zbyt ostre, jeśli dokładnie trafisz w ostrość. W przypadku portretu taka ostrość jest już zbyt duża, więc bardzo wygodnie jest uzyskać dokładnie portrety podczas pracy przy przysłonach od 2.0 do 2.4. Bokeh jest bardzo przyjemny, plastyczny, dyskretny, choć w strefie rozmycia pojawiają się lekkie zmarszczki. Kółka w strefie rozmycia mają nieznaczny charakterystyczny wzrost jasności w pobliżu krawędzi (pierścień). Ha całkiem normalny. Jeśli na przykładowych zdjęciach widzisz nieostry obraz, oznacza to brak ostrości. Podczas pracy z obiektywem przekroczyło to wszelkie oczekiwania, chociaż pierwsze wrażenia z czarna wersja bardzo zdenerwowany. Warto też zauważyć, że obiektyw normalnie trzyma boczne, a nawet tylne podświetlenie, są spadki kontrastu, ale dobrze mieszczą się w akceptowalnym zakresie. Winietowanie na mojej przyciętej matrycy nie zostało zauważone. Nie cierpi również na zniekształcenia, a zatem nie zniekształca obrazu na zdjęciu, dlatego można go wykorzystać do wykonywania zdjęć portretowych.
Jeśli chcesz zakupić którąś z opcji Jupiter-9, możemy Ci w tym pomóc - skontaktuj się z kontaktami wymienionymi w dziale optyki manualnej.
Przykładowe zdjęcia na Jowiszu-9
Prawie wszystkie zdjęcia są nieedytowane. Tylko zmniejszony rozmiar i nadruk EXIF dane kamery. Nie zawsze pamiętałem wartości przysłony, dlatego granice są po prostu wskazane. Wyobraź sobie, jak Jupiter-9 pokazałby się na pełnej klatce.
katalog nowoczesny obiektywy marki „Zenitar” и „Helios” puszka zobacz ten link.
Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.
Wniosek:
Jowisz-9 w wersji białej fabryka w Krasnogorsku to idealny obiektyw portretowy. Dzięki niemu możesz fotografować z dowolną przysłoną, obiektyw jest lekki i mały, ma ładny pierścień do ustawiania ostrości i daje wspaniały obraz. Czasami twierdzi, że jest w stanie konkurować z Helios-40-2 ze względu na jego zwartość i łatwość obsługi.
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
Arkady, zmień pierwszy link w recenzji - odnosi się do tej samej recenzji, a nie do recenzji czarnego obiektywu Jupiter-9, fabryki Lytkarino na gwint M42.
Bardzo dziękuję za ciężką pracę!
Naprawiony.
Arkady, gdzie mogę znaleźć taki nie boleśnie drogi biały Jupiter 9 do lustrzanki cyfrowej ... nie drogi ... w granicach 5000 rubli ??
może ty wiesz??? mój mail
brigadir70@inbox.ru
http://www.gsi.ru/art.php?id=447
kto może być zainteresowany?
Z entuzjazmem przeczytałem w Arkadach (bardzo dziękuję za recenzje Arkady!), kupiłem biały KMZ „P” z 1960 roku. Obstawiam Canona 5D. Kliknąłem na cel do rozpieszczania, spojrzałem na surowo, to właśnie znalazłem. Na otwartej – ostrej, kontury są narysowane dość wyraźnie, ale w ogóle nie ma kontrastu. W centrum uwagi, jasne fragmenty wydają się mieć aurę, czarne stają się jasnoszare. Przy f/2.8 – zarówno ostry, jak i kontrastowy. Dalsze zawężenie apertury nie daje żadnego efektu.
O dziwo, na surowo różnica między f/2 a f/2.8 jest po prostu ogromna. W wizjerze NIE WIDZĘ tak dużej różnicy między f/2 a f/2.8. Wziąłem nawet niedawno wyczyszczonego Spotmatica (z jasnym, dużym wizjerem), nie robiłem zdjęć, tylko patrzyłem w wizjer - naprawdę wspaniała jakość na otwartej przestrzeni! I to samo, wizualnie nie zauważyłem dużej różnicy między f/2 a f/2.8.
W rezultacie wymyśliłem teorię. Czy to możliwe, że obraz rzucany przez obiektyw na element CCD (który jest praktycznie lustrem) jest odbijany z powrotem do soczewki, powodując wielokrotne wewnętrzne odbicia w soczewkach iz powrotem na CCD. Co powoduje spadek kontrastu. W końcu obiektyw został pierwotnie zbudowany do filmu, który ma prawie matową powierzchnię. A jak to działa z lustrzaną powierzchnią elementu CCD? Czy tak może być i jak sobie z tym poradzić?
Z góry dziękuję za komentarze. Z poważaniem,
Alexey
Robisz fotografię od dłuższego czasu?)))) napisz takie bzdury))) obraz jest lustrzany ...))))
Spadek kontrastu i miękkość na otwartej przestrzeni to typowe dla wielu jasnych obiektywów
Dzieje się tak za sprawą XA czy jakichś innych właściwości optyki np mam Nikkor 50 1.4D, na w pełni otwartym kontrast też spada i jest bardzo miękki, przy 1.6 prawie nic takiego nie ma, przy 1.8 - wszystko jest ogólnie doskonały
Dzięki za odpowiedzi! Przepraszam, jeśli obraziłem jakiegoś wysokiego profesjonalistę moim głupim pytaniem. W międzyczasie kupiłem taniego Jupitera 9 do kontaktów, ten sam rok produkcji co mój Krasnogorsk m39 io podobnym numerze seryjnym. Wyrzuciłem blokadę obiektywu, kliknąłem - ten „nowy” do kontaktu okazał się znacznie wyraźniejszy, ostrzejszy i bardziej kontrastowy! Bawiłem się obiektywami, rzucałem nimi w tę iz powrotem, okazało się, że przedni obiektyw mojego Krasnogorska najwyraźniej nie jest natywny lub uszkodzony. To ona daje dużo „mydła”. (z wyglądu - całkiem piękny) Klejenie środkowe i tylne są absolutnie równoważne. Również kolor oświecenia „wadliwej” przedniej soczewki jest bardziej czerwonawy niż fioletowy. W każdym razie soczewki różnią się kolorem oświecenia, pomimo niemal identycznych numerów seryjnych (różnica kilkudziesięciu). Myślę więc, że sprzedawca zmienił swoją zniszczoną przednią soczewkę na inną, z innego Jowisza. I vtyuhal, jak wszyscy tubylcy. Krótko mówiąc, przyczyną był przedni obiektyw.
Co więcej, kupiłem na aukcji NOWY Lytkarinsky MS 2009 „Made in Russia” dość tanio. Bardzo zadowolony! Ostrzejsze, bardziej kontrastowe niż „białe”, które miałem. (Nie tak ostry jak Canon 85/1.8 przy f2.0, ale blisko) Bez obaw! Idź i zrób zdjęcie! Mniej pozytywną cechą (dla mnie!) nowego Lytkarino MC jest bardziej neutralne odwzorowanie kolorów w porównaniu z „retro” kolorem bieli. Otóż to.
Alexey, masz absolutną rację, jeśli chodzi o ponowne odbicie z matrycy na wewnętrzne powierzchnie soczewek. Gdybyście byli zainteresowani, to np. Marumi wprowadza na swoje filtry światła specjalną warstwę antyrefleksyjną (oczywiście odpowiadającą kategorii cenowej), aby zminimalizować ten efekt, tzw. technologię DHG. Jego istotą jest to, że (cytuję) „pozwala pozbyć się zabłąkanego olśnienia, które jest plagą poważnych aparatów cyfrowych. Matryca odbija padające na nią promienie światła znacznie aktywniej niż film. Wewnętrzna mechanika obiektywu, elementy obiektywu oraz sam filtr świetlny zaczynają odbijać blask matrycy – wiązka wpada w „pułapkę”. Powłoka DHG umożliwia odbijanym promieniom swobodne „wychodzenie” z układu optycznego”.
Podobnie postępują producenci optyki, początkowo „naostrzonej” do użytku z matrycami, a nie z filmem.
Ale powiedziałeś: „Fotografowałem światy”. W odniesieniu do soczewki Jupiter-9 jest to całkowicie bezużyteczne ćwiczenie. Ten obiektyw trzeba przetestować tylko na światach wolumetrycznych, a przynajmniej strzelić w głowę rzeźby. Rozdzielczość nie jest tutaj istotna, w centrum wystarczy przy przysłonach od 2,8 do wydruku 20x30 z negatywu, o matrycy nie wspominając. Ale plastik to cudowna właściwość Jowisza-9. Ale tutaj musisz dostać się do szczeliny, w zależności od fabuły. Wiele z nich kręciłem w Kijowie. Potem go upuścił. Teraz zastanawiam się czy kupić. Tak, więcej. Najlepiej ustawiać ostrość przy działającej przysłonie. Jest to pochodna Tripletu, Zonnar, i ma dość zauważalne przesunięcie punktu ostrości, gdy przysłona wynosi od dwóch do ośmiu. Częściowo jest to konsekwencją specjalnie wyregulowanej sfery, dzięki której obiektyw jest taki, jaki jest. Należy to wziąć pod uwagę podczas robienia portretów. Bardzo wygodnie jest pracować w tym trybie na aparatach Sony, tam z działającą przysłoną jasność EVI się nie zmienia i jest elektroniczna lupa, ale to już inna historia.
Tak, dodam jeszcze jedną cechę, że głębia ostrości tego obiektywu ma prawie kształt litery U, czyli nie rozciąga się w przestrzeni. Za i przed strefą ostrości od razu znajduje się stromy klif. Dlatego konieczne jest również kontrolowanie ostrości za pomocą działającej przysłony, a co za tym idzie.
Jechałem na tym szkle, dzięki Arkady. To prawda, że za rozsądne pieniądze nie można było znaleźć lustra „Krasnogorsk”. Wziąłem Latyrkinsky'ego, ale białego, pod M39, na lustrzanki cyfrowe. Swoją drogą obiektyw kupiłem na Ukrainie. To prawda, że sprzedawca nie chciał wysyłać na Białoruś. musiałem przez przyjaciół. I dopiero wtedy pomyślałem, że to konieczne przez Arkady, będzie testował przez tydzień, a potem mi przyśle)
Ogólnie otrzymałem go wczoraj - obiektyw z 67. roku, jeśli policzysz po liczbach. Akceptowalna ostrość zaczyna się od 2.8. To prawda, że przy tej wartości jeszcze się nie „goli” (jest już w wersji 4.0), ale już obserwuje się „dermatologię”. Postaram się w każdy możliwy sposób osiągnąć ostrość na poziomie 2.0 (wibracje, druciany pierścień - jak się okazuje).
Rozumie jak Helios 44-2. Konieczne jest nasmarowanie bloku ogniskującego, ponieważ. gdzieś pośrodku zakresu ostrości idzie bardzo ciasno, co utrudnia skupienie się na i tak już żmudnym procesie.
Funkcja Bockenator jest dobra. Światło kryje się we wspaniałych kręgach. Czekam na wiosnę, aby pięknie przetestować się na „naturze”. W międzyczasie przypomnimy sobie mechanizmy.
Dzięki Arkady za wskazówkę)
Dobry wieczór :-)
Arkady, dziękuję za twoją pracę.
Taki obiektyw dostałem za darmo, stary zasób dobrych ludzi. prawdopodobnie z dalmierza: biały, gwint M42, 67 lat, napis po łacinie. więc nie szczędził pieniędzy (35ue) dał go człowiekowi z rękami i zrobił to dla Nikona z umiejętnością skupienia się na ∞. To szkło nigdy nie przestaje mnie zadziwiać. ostry w środku kadru od 2, dalej szerszy. Strzelam na d80. to takie kolory, taki obrazek...mm piosenka. Nigdy bym nie pomyślał, że to szkło nabierze nowego życia, i to nowego.
dostał białego Jupitera-9, 68 lat, ale ma znak rośliny Lytkarino
Dzień dobry. Do tego dobrze znany fakt, że w niektórych, a może we wszystkich wersjach M39, znajduje się pierścień dystansowy, po usunięciu którego pole ostrości zwiększa się gdzieś do 5 metrów. http://evtifeev.com/5108-9-852-nikon-leica.html
Oleg: Czy możesz nam powiedzieć, co dokładnie zmieniło się w obiektywie Nikona? Aby przynajmniej mieć pojęcie, na jakie pytanie skontaktować się z mistrzami, jeśli samo to nie zadziała. Dzięki
Obiektyw jest niesamowity, robię nim tylko portrety. Ale coś w mojej wersji jest nie tak lub nie rozumiałem logiki ustawiania przysłony - jest to wyjątkowo niewygodne.
Był zupełnie nowy czarny Yu9 Laktyrino, wydawał się mydlany i nudny. Sprzedany. Ostatnio zabrałem białe lustro KMZ. Jak ktoś tutaj już zauważył powyżej, Arsenałowski wydaje się być naprawdę przedstawiony na jedynym zdjęciu obiektywu z tej recenzji. Biały lustrzany KMZ wygląda tak:
http://savepic.org/5649788.jpg
http://savepic.org/5678463.jpg
Kilka zdjęć od niego, ale pomniejszonych i poprawionych w jakiś sposób (kontrast, kolory), ale rysunek jest magiczny. Trochę ciepłe/zielone.
http://savepic.org/5661055.jpg
http://savepic.org/5665151.jpg
http://savepic.org/5646719.jpg
Kolor pająka i kontrast nie dotknęły.
Mam czarnego jowisza 88g wyeksportowano z ms enlightenment, jeśli robisz zdjęcia w słabo kontrastowym oświetleniu, ostrość jest doskonała nawet przy pełnym otwarciu, myślę, że nie warto szukać białego jowisza, ciężko znaleźć okaz dobrze zachowany, tak czy inaczej na soczewkach będą zadrapania, to zajmie jego czas
Całkiem słusznie, całkowicie się zgadzam. Moje doświadczenie to potwierdza. Znalezienie „białego” w dobrym stanie, niemęczonego „zręcznymi rękami” jest prawie niemożliwe. Nie za żadne pieniądze! Przez 50-55 lat, którzy po prostu ich nie kopali! Dostałem BARDZO dobrego ostrego czarnego Lytkarinsky MC z 2009 roku, za niewielkie pieniądze (w końcu wszyscy biegają za „białymi” ...). Bardzo zadowolony! Idę i robię zdjęcia dla mojej przyjemności.
Witam, jak odróżnić go od Lytkarinsky'ego? dzięki
Najprościej: po logo fabryki. Wpisz w wyszukiwarce: Znaki przedsiębiorstw przemysłu optycznego ZSRR. Aczkolwiek nie możemy zapominać, że są oszuści, którzy potrafią zmienić pierścionek z napisem, by jeden obiektyw wymienić na inny, bardziej wartościowy. Nie wiem, czy są takie przypadki z Jupiterem 9, jeszcze tego nie widziałem.
http://www.gsi.ru/art.php?id=447
Arkady, czy jest różnica między soczewkami fabryk Krasnogorsk i Lytkarinsky? Znalazłem kopię białego 65-latka, ale z Lytkarino nie będziesz w stanie dotknąć go rękami, tylko zdjęcie. Więc nie wiem, czy warto kupować.
A czy ktoś może pomóc w konwersji białego Jupitera 9 (dalmierz rf contax) na mocowanie Nikon F z nieskończonością??
poczta epson@bigmir.net
To nie jest trudne! Możesz bezpiecznie przerobić w domu, potrzebujesz piły do metalu, kilku pilników - dużych i cienkich. Potrzebujesz również pierścienia makro M42 i dobrej linijki. Pożądany jest dobry klej, taki jak żywica epoksydowa. Zajmuje pół dnia, bez norm dotyczących instrumentów. Instrukcje są dostępne online. Szukaj - znalazłem.
Mam teraz kilka Jowiszów-9.Kmz i Lytkarino. Czarne, lata 1960. były lakierowane. Najlepsze w moich testach są Lytkarinsky 1965, 1966 biały. KMZ nie powie, że coś jest lepsze (jeśli weźmiesz biel i lakierowaną czerń). Ale bardzo dobre 1961, 1959... O późnych czarnych m-42, powiem, że nie zrobiły na nich wrażenia... nawet wersja ms.
Oto mój test Jupiter-9 (biały) http://abrezd.livejournal.com/78389.html
Dlaczego w twojej recenzji nie znalazłem zdjęcia samego obiektywu. Nadal nie rozumiem, testowałeś beczkowaty lub cylindryczny (wydłużony). Sam napisałeś, że istnieje wiele odmian Yu9. Swoją drogą mam czarny M42 LZOS z 1976 roku jako lufę z pierścieniem do ustawiania ostrości jak G44 od Startu (w formie przekładni z rumianku, patrz załączone zdjęcie). Jak rozumiem - nie testowałeś tego? Co możesz o tym powiedzieć? Dzięki.
ENJOY https://radojuva.com.ua/2011/06/jupiter-9-85mm-f2-otzuvu/
Niedawno kupiłem z krasnogorskiej fabryki białego Jowisza 9. Początkowo obiektyw był 60-letnim dalmierzem, majątek byłego właściciela, obiektyw został przetarty pod m42 i wymieniony tył obiektywu. do mojego Nikona osiągnąłem nieskończoność.Zamieszczam jedno ze zdjęć testowych.
przerażenie
Twoja gramatyka jest okropna.
przerażenie
Wow… 8-(
Miałem trzy wersje Jupiter-9 do lustrzanek: zwykłą, eksportową i MS
Ale ponieważ nie lubię zonnarów, nie zakorzenił się ani jeden obiektyw
Jednak ostatnio testowałem białego Jupitera-9 do aparatów dalmierzowych - eksport i wydany w 1963 r.
To jest rzecz
To jest coś, z czego nasz kraj mógłby być dumny. Co można i należy teraz usunąć. Ogólnie rzecz biorąc, klasyk gatunku portretowego
Kilka zdjęć z niego jest tutaj:
http://mihanev.ru/blog/yupiter-9.html
Szkoda, że wszędzie pada śnieg
Są tacy dalmierzami
Szczegółowy przegląd i test krasnogorskiego Jupiter-9 z 1958 roku na pełnoklatkowym bezlusterkowcu Sony.
Na jednej z najpopularniejszych stron o ręcznej optyce na używanej Sony.
https://phillipreeve.net/blog/review-jupiter-9-85mm-2-0/