Za dostarczony obiektyw MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm Wielkie dzięki Konstantin Puczkow.
MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm. Powiększ.
Krótko
MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm to stary manualny focus pięćdziesiątki, przeznaczony do aparatów filmowych, produkowany od 1973 do 1977. Później zastąpiony podobnym obiektywem, ale bez oznaczenia 'PG', główna różnica co było zmniejszoną płytą MDF i mniejszą wagą (obiektyw już wyglądał jak Minolta MD). W 1979 roku obiektyw zmienił konstrukcję optyczną (przejście z 7/5 na 7/6), co pozwoliło zmniejszyć średnicę przedniego filtra do 49 mm.
MINOLTA MC ROKKOR 1:1.2 f=58mm jest interesująca przede wszystkim ze względu na dobre zachowanie przy przysłonie F/1.4. Z natury obrazu jest podobny do wielu innych podobnych pięćdziesięciu dolarów zbudowanych zgodnie ze schematem 7/5.
Wersje „ROKKOR-X” są uważane za rzadsze i lepsze optycznie. Jednak bezpośrednie porównania wskazują na identyczność cech optycznych soczewek o różnych oznaczeniach. Soczewki oznaczone „ROKKOR-X” były wysyłane tylko do wybranych krajów w Ameryce Północnej, podczas gdy zwykłe soczewki „ROKKOR” były sprzedawane na całym świecie.
Recenzja pokazuje przystosowaną wersję do użytku w aparatach z mocowaniem Nikon F. Początkowo obiektyw miał oryginalne mocowanie Minolta MS. przystosowany tak, ze względu na adaptację nie zrobiłem wielu zdjęć wyglądu obiektywu, ponieważ oryginalny wygląd jest znacznie uszkodzony.
MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm
Główne parametry techniczne MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm
| Nazwa instancji z recenzji | W pobliżu przedniej soczewki 'MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm 3729221' |
| Kluczowe właściwości |
|
| Średnica filtra przedniego | 55 mm |
| Ogniskowa | 50 mm |
| Współczynnik powiększenia | 1 X (to jest poprawka) |
| Opracowany przez | do kamer filmowych z mocowaniem Minolta MC |
| Liczba listków przysłony | 6 płatków |
| tagi |
|
| Przysłona | F/1.4 do F/16
Możesz ustawić jedną wartość pośrednią między każdą parą liczb (z wyjątkiem między F / 1.4 i F / 2) |
| MDF (minimalna odległość ogniskowania) | Miernik 0.5 |
| Waga | 310 gram |
| Konstrukcja optyczna | 7 elementy w 5 grupach |
| Blenda | należy wkręcić w gwint przedniego filtra |
| okres | W latach 1973-1977, później zastąpiony przez MINOLTA MC ROKKOR-X 1:1.4 f=50mm |
| Zrobiony | OBIEKTYW MADE IN JAPAN (obiektyw wyprodukowany w Japonii) |
| Cena | Nie sprzedają nowych. W używanej wersji ok. 50 j.m.
Ceny nowoczesnych obiektywów Sony (które pochłonęły Konikę-Minoltę) mogą być Popatrz tutaj. |
Linia obiektywów Minolta 50/1.4 to dalszy rozwój poprzedniej linii Minolta 58/1.4.
MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm
Montaż, kontrola, skupienie
Korpus soczewki wykonane z wysokiej jakości. Pierścień do ustawiania ostrości posiada szeroką wkładkę antypoślizgową wykonaną z twardej gumy lub podobnego materiału.
Membrana składa się z sześciu płatków i tworzy otwór w kształcie sześciokąta foremnego.
Ważne: MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm nie ma wartości pośredniej między F/1.4 a F/2.
MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm wykorzystuje małe filtry o średnicy 55mm. Na korpusie znajduje się skala odległości ogniskowania i skala głębi ostrości + etykieta do pracy w widmie podczerwieni.
Pierścień ogniskujący MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1: 1.4 f = 50mm obraca się w przybliżeniu Stopni 180 (pół pełnego obrotu). Podczas ustawiania ostrości korpus obiektywu przesuwa się do przodu, ale gwint na filtry nie obraca się. Ogniskowanie odbywa się poprzez przesunięcie całego bloku obiektywu. Minimalna odległość ostrzenia to 50 cm, co jest normą dla takich obiektywów.
MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm i 7 Rzemieślnicy 50mm 1:1.05 APO
Jakość obrazu i przykładowe zdjęcia
MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm ma już ponad 40 lat i strzela całkiem przyzwoicie. Przy F/1.4 obiektyw nie jest zły, czasem wręcz zaskakujący. Przy F/2.0 obiektyw wyraźnie się wyostrza, a przy F/2.8 trudno będzie go odróżnić od niektórych nowoczesnych obiektywów. MINOLTA MC ROKKOR-X PG 1:1.4 f=50mm boi się podświetlenia, ale kontrast i odwzorowanie kolorów stoją na dobrym poziomie.
Przykładowe zdjęcia z oryginalnymi plikami RAW pomogły w przygotowaniu fotografa Natalia Romanenko (500px). Konwertowanie oryginalnych plików RAW za pomocą Nikon D700 oryginalne narzędzie Nikon Capture NX-D.
Możesz pobrać oryginalne zdjęcia w formacie JPEG ten link (24 pliki, 200 MB), format RAW może być ten link (10 plików, 150 MB).
Jak korzystać z obiektywów z mocowaniem SR/MC/MD
Aby użyć obiektywu z mocowaniem MINOLTA SR, MC, MD na nowoczesne aparaty bezlusterkowe, należy użyć odpowiedniego adaptera:
- Canon RF/RF-S: adapter SR/MD/MC -> RF/EOS R
- Canon EF-M: adapter SR/MD/MC -> EF-M/EOS M
- Sony NEX/ILCE/FE/E: adapter SR/MD/MC -> NEX/ILCE/FE/E
- Nikon Z: adapter SR/MD/MC -> Z
- Panasonic L/Sigma L/Leica L/T/TL: adapter SR/MD/MC -> L
- fujifilm x: adapter SR/MD/MC -> X/FX
- Samsunga NX: adapter SR/MD/MC -> NX
- Mikro 4/3: adapter SR/MD/MC -> M4/3
- Nikon 1: adapter SR/MD/MC -> N1
Adaptery są kompatybilne z obiektywami z mocowaniem SR, MC i MD, a te mocowania są kompatybilne wstecznie. Jednak użycie obiektywów z mocowaniem MINOLTA SR, MC, MD w lustrzankach jest trudne ze względu na dużą odległość roboczą. W takich przypadkach należy zastosować korekcyjny adapter obiektywu, który pogorszy jakość obrazu.
Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
Obiektyw jest dobry, ale portret na tle patyków jest jakoś niezbyt dobry.
Rokkor-x ma bardzo piękny obraz, ale ostrość trzeba było łapać na ślepo.
Jeden z moich ulubionych obiektywów. Kupiłem go 2 lata temu za 2000 zł, w nowym stanie, bez śladów użytkowania, bez kurzu itp. Bardzo z nich zadowolony.
!!!
Jak rozumiem, teraz, z bandą dobrych studolarowych Chińczyków, takie obiektywy nie mają tak wiele sensu, na pewno bezlusterkowców.
Na uprawie w większości nie działają tak źle - brzegi śmieci są odcięte. Ale na pełnej klatce nawet nie wiem. Tutaj nie mogłem znieść Helios-44 na ff.
Choć Takumar 50/1.4 nie wydaje się być taki zły np. w polu pełnoklatkowym.
Ochipyatka: MINOLTA MC ROKKOR 1:1.2 f=58mm jest interesująca przede wszystkim ze względu na dobrą pracę przy F/1.4.
To najprawdopodobniej NIE jest literówka.
Mimo to jest to bummer. Dosyć trudno ustawić 1.4 na Rokkorze 58/1.2, bo takiego półstopka nie ma =) Użytkownicy uważają, że obiektyw jest bardzo dobry przy f/2.
doskonałe szkło, ale bez cięcia nie wytrzyma nawet na kenonie, nie mówiąc już o nikonie. i tak, jest ostry od samego początku. Strzelałem na 5D MkII, po prostu opierając go o montaż, w tym przypadku długość segmentu roboczego była wystarczająca. powinien być dobry w UPC, gdzie zmieści się w ogóle bez pracy ślusarza.
co niektórzy nazywają całkowicie biało-białym bokeh, podczas gdy inni nazywają to szlachetnym wzorem retro))
To na pewno) Problem starych 50/1.4, które nie są już torem, ale jeszcze nie Milvusem, a nawet Planarem C/Y, jest prosty: to kompromis we wszystkim, nawet w porównaniu z poprzednimi obiektywami 58/1.4 . Utrata ostrości wzdłuż krawędzi z powodu walki o każdy milimetr tylnego segmentu, ogromne HA z powodu braku szkieł niskodyspersyjnych, bardzo kiepska korekcja sferyczna z powodu odrzucenia szkła torowego oraz brak zamiennika zbliżonego właściwościami do to (na przykład tantal).
Stąd biorą się paskudne krawędzie dysków nieostrości i okropne „trójkąty” wzdłuż krawędzi w bokeh.
Uwielbiam, gdy pasemka są otoczone pierścieniem! to wygląda naprawdę niesamowicie! czy to dla ciebie obrzydliwe?
trójkąty wzdłuż krawędzi bokeh przynajmniej w jakiś sposób odróżniają szkło od zwykłych poprawnych i wszystkich szkieł, które od dawna są żłobione. ile osób tyle smaków :)
Odróżniony od czego? Od dwóch tuzinów tych samych osób w śpiączce, które chorowały od dłuższego czasu, chciałeś powiedzieć, co zrobiły setki tysięcy w ciągu ostatniego stulecia?
Wspaniały rysunek.
To bardzo ciekawe, że nawet w naszych czasach, chińskie poprawki super-przysłony i bynajmniej nie wysokie ceny na natywne obiektywy systemowe obecnych systemów na rynku wtórnym, podobne do spuścizny systemów martwego lustra, wciąż nie wahają się sprzedać za solidne pieniądze.
Na przykład ten rockcore na Avito jest nieskromnie oferowany przez wielu w cenie własnego autofokusa Canon 50 / 1.8. Co więcej, już wersja STM, a nie stary dobry plastik science fiction.
Co ciekawe, wielu poważnie wolałoby ten rockcore zamiast nowoczesnego autofokusa za pięćdziesiąt dolarów z ich systemu?
Bardziej słowny blichtr o nalocie „legendarnym”, a wszystko jest ażurowe, klientom nie będzie końca ))
No tak, czasami można spotkać takie bajki na takich stronach Avito... Tam nawet uszate heliosy czasami słowami wepchną wszystkie łosie kanonu do pasa od razu. A rzadkość jest czasami określana przez nieobecność tego samego obiektywu lub aparatu u kogoś innego w promieniu kilku sąsiednich wejść
Commodore 64 z zestawem dyskietek i jedną lub dwiema stacjami dyskietek kosztuje na OLX około 500 USD. Bez monitora. To 64 KB pamięci i procesor MOS 6502 taktowany zegarem 1 MHz.
A jeden z około dwustu egzemplarzy Apple 1 został sprzedany nie tak dawno temu za około 200000 XNUMX dolarów.
Ale Minolta Rokkor to wciąż nie Apple 1. I prawie nawet Commodore 64, kolekcjonerzy ich nie gonią :)
Cóż, po pierwsze, Canon nie jest systemem natywnym dla każdego. Użyłem i teraz mam tego Canona 50 1.8 II i jest winieta na 1.8 jak powinna. Znika przy 3.5 (na pełnej klatce), „trójkątny bokeh” zaczyna się od około 1/3 kadru oglądanego od środka. W ogóle nie nadaje się do astrofotografii, chociaż udało im się coś nakręcić. O tak, robiłem z nimi astrofotografie na cropie, a nie na pełnej klatce, a potem „trójkąty” i wszelkiego rodzaju dziwnie ukształtowane shnyagi zamiast gwiazd nie w centrum też były na f3.5. o 1.8 nie ma w ogóle gadania. Tylko obszar środkowy jest w 30 procentach normalny (na uprawie). Na pełnej klatce nie fotografowałem dla nich gwiazd. Kiedyś zrobiłem test i zdałem sobie sprawę, że nie warto nękać zasobu aparatu tym obiektywem. Można go używać w ciągu dnia, mięknie do 2.8, chociaż 2.8 to już całkiem normalne. 5.6-8 jest już bardzo ostry i nie ma żadnych skarg w ciągu dnia. Cóż, chodzi o jakość pięćdziesiąt dolarów z Canona 1.8. i to był drugi.
Nie trzymałem jeszcze tej minolty w rękach, ale najprawdopodobniej ją kupię.
A o chińskich szybkich poprawkach ... Więc prawie wszystkie są na uprawie. A te na pełnej klatce kosztują tyle, że można kupić kilka starych pięćdziesięciu dolarów (mowa o minolcie 50 mm 1.4). A jakość będzie lepsza (jeśli przepracowali już 40 lat i będą wyglądać jak nowe) i przetrwają kolejne 40 lat. A Chińczycy pękną za kilka lat i oświecenie się oderwie. Jest takie doświadczenie. Oświecenie na przednim obiektywie właśnie zaczęło opadać jak łuski… No cóż, może komuś więcej szczęścia przyniesie chińska niedroga optyka o wysokiej aperturze. Ale głosuję za rzetelnością.
Czy można podać przykład takiego Chińczyka, którego oświecenie odpadło po kilku latach?
Jak to najprościej powiedzieć... Oświecenie to nie pociągnięcie pędzlem gwaszem, to dość skomplikowany proces. I sam (bez wpływu czynników fizykochemicznych) nie znika. Nawet na chińskich filtrach groszowych (to też z doświadczenia)
Cóż, jeśli technologia zostanie naruszona, może łatwo spaść. Arsaty też mają taką wadę. Ale kupienie zamiast 50 1.8 starego 50 1.4 to fiasko.
Dodam ...
Kupiłem trochę inną minoltę, ale MINOLTA MD 50 mm 1:1.4. bez napisów ROKKOR-X PG.
No cóż mogę powiedzieć... Może to wada adaptera Sony, może tak powinno być, ale przy 1.4 nie ma nieskończoności. Nieskończoność pojawia się na 2.8. Nadal grzeszę na adapterze, który jest być może trochę dłuższy niż to konieczne.
To jest przykład zdjęcia wykonanego w przybliżeniu przy minimalnej odległości przysłony 1.4 ostrości na bliskich igłach.
Przy 1.4 obiektyw jest miękki :)) przy 2.0 jest dużo lepiej, przy 2.8 już wszystko jest bardzo dobrze, przy 4.0 - myślę, że Sony a7rII pompuje matrycę jak należy, ale nadal widać ślady winietowania, przy 5.6 wszystko jest super, ostrość i winietowanie. W przyszłym tygodniu kupię Sony SEL50F15F FE 50mm F1.8 i zrobię kilka testów. Testy robiłem canonem 50mm 1.8. Cóż mogę powiedzieć. Kolorystyka Minolty jest ciekawsza. A geometria jest inna :) jeśli nie patrzeć na to, że minolta (moja albo przez adapter) nie ma nieskończoności, to minolta bardziej mi się podobała niż kanon. Ale nie nadaje się do astrofotografii. Nawet jeśli koma na zasłoniętych przysłonach jest taka, że mam wrażenie, że komety lecą na mnie ze wszystkich stron :))) powiedzmy, że komy w centrum nie ma na około 30% kadru. A potem im dalej od centrum, tym większy „ogon” :), więc w ogóle nie nadaje się do fotografowania rozgwieżdżonego nieba. Pod tym względem przegrywa nawet z Canonem 50 1.8.
Jednym słowem tego obiektywu nie można nazwać uniwersalnym. Ma to swoje wady i zalety. Podoba mi się, ale jeśli za pięćdziesiąt kopiejek od Sony bardziej mi odpowiada (choć 1.8 zamiast 1.4), to na pewno rozstanę się z minoltą, no, albo odłożę na półkę :) Bo jej potrzebuję nie tylko do fotografowania wszystkiego pod rząd, ale głównie gwiazd :) i nie zawsze potrzebny jest Sony 20 mm 1.8 (często robię nim zdjęcia rozgwieżdżonego nieba, Drogi Mlecznej i TD). I posypanie fitki... Krótko mówiąc, trzeba pięćdziesiąt dolarów.
Dziękuje ale nie.
Oryginalny obraz. Zbyt oryginalne. Ale dopóki nie znajdę dwóch lub trzech scen, do których naprawdę się nadaje, żebym nie czuł się chory od psychodelicznych rozmyć, a nawet dostałem się w kadr, nakręcę kilkanaście klatek w moim natywnym 50/1.4 - 1.8.
Miałem jeden.
Znakomity obiektyw z bardzo ładnym obrazem.
Ile listków przysłony? Zgodnie z tekstem -6, aw tabeli -9.
6 Naprawiono
Czy w ogóle nie trafi do Canona?
Mam na myśli adapter?
Nie będzie nieskończoności. Lepiej przerobić. Ogólnie rzecz biorąc, rdzenie rockowe 58/1.4 są często sprzedawane niedrogo. Na zdjęciu będą bardziej interesujące niż to.
Poprzez przejściówkę z obiektywem zakłada się Kenon
Mam podobny obiektyw Minolta MD Rokkor-X 50/1.4. Używam go na Olympusie 4/3, adapterze z chipem. Bez chipa ogniskowanie przy otwartej przysłonie jest prawie niemożliwe, z chipem (Lushnikov) jest bardzo dobre. Bardzo ciekawy, artystyczny obiektyw. Niektóre „akwarelowe” kolory, niesamowity miękki, obszerny świat. Mocno wyróżnia się na tle innych 50mm: Helios 58/2, Industar 50/3.5, Nikkor 50/1.8 itd. Aby zrozumieć, musisz się zastrzelić. Nadjeżdżające światło nie lubi, zwłaszcza przy f1.4. Możesz uzyskać całkowicie rozmazany obraz, przypominający monokl. Lubię go. Myślę, że popularność tego obiektywu będzie tylko rosła, gdyż ujawnia swoje możliwości dopiero teraz, na bliskim dystansie, kiedy możliwa jest przemyślana praca z bezpośrednim porównaniem kilku opcji fotograficznych.
„Światło nadjeżdżające nie lubi, zwłaszcza przy f1.4”
Ale moim zdaniem jest ciekawie z boku