Pentakta 2.8 (2) / 30 recenzja specjalnie dla Radozhiva przygotowane Rodion Eszmakow (instagram).
Obiektyw Sony Pentakta 2.8(2)/30 dostosowany do E. Powiększ.
Pentakta 2.8/30 to obiektyw z mikrofiszami do projektora Pentakta L100 wyprodukowanego przez VEB Pentacon w NRD. Microfiche to rodzaj mikrofilmu, w którym ramki (fotoreprodukcje dokumentów z redukcją ~30-60 razy) są ułożone w tabeli matrycowej w kilku rzędach. Do mikrofilmowania w NRD wykorzystano optykę serii Carl Zeiss Dokumar i podobno Tevidon, które mają bardzo, bardzo wysoką rozdzielczość. Pentakta musi więc być również obiektywem o wysokiej rozdzielczości, inaczej odczyt mikrofilmów byłby niemożliwy. Taka cecha i atrakcyjne główne parametry sprawiają, że ten mały obiektyw jest obiecujący w dzisiejszej fotografii.
Dane techniczne:
Konstrukcja optyczna - 6 soczewek w 4 grupach, Planar;
Ogniskowa - 30 mm;
Przysłona względna - 1: 2 (fabrycznie ustawiana jest stała przysłona, ograniczająca się do F/2.8);
Format okładek - do APS-C;
Cechy - soczewka projekcyjna, nie posiada mechanizmu ogniskowania i przysłony irysowej.
Cechy konstrukcyjne i adaptacyjne
Obiektyw jest bardzo kompaktowy i łatwo mieści się w helikoidach radzieckiego Mir-1, Industar-61 (dalmierze). Nieco trudniej będzie go zainstalować w obudowie Industar-50. Tył Pentakty jest dość mały, dlatego można go używać tylko w bezlusterkowcach, w dodatku z matrycą nie większą niż format APS-C. W tych aparatach obiektyw będzie równoważny pod względem kąta widzenia i głębi ostrości ze standardowym obiektywem 45/2.8. Do przeróbki użyłem helikoidy Industar-61 z minimalnymi zmianami (stop nieskończoności został usunięty, a wypychacz dalmierza zeszlifowany), w tej wersji udało mi się osiągnąć kompatybilność z mocowaniem Sony E, ale nie z M39*28,8 mocowanie gwintowane.
Pentakta w sprawie Industar-61.
Za pomocą tokarki można było zainstalować w tym małym bloku obiektywu siedmiosełkową przesłonę Industar-50, która idealnie pasowała do rozmiaru otworu, „otwierając” w ten sposób obiektyw do szacowanej przysłony F/2 . Regulacja przysłony w zakresie F/2-F/8 odbywa się w tej wersji poprzez przekręcenie przedniej części bloku obiektywu z tytułowym pierścieniem. To właśnie montaż przysłony wymagał skrócenia długości roboczej obiektywu do długości mocowania Sony E.
Membrana Industar-50 świetnie czuje się w bloku obiektywu Pentakta 30/2 (teraz!).
Oczywiście do pracy nad korpusem obiektyw został całkowicie zdemontowany. Należy tutaj zauważyć, że jeśli przednia jednostka obiektywu Pentakta wykorzystuje konwencjonalne mocowanie gwintowane, to tylne mocuje się 3 śrubami, podobnie jak tylny obiektyw Domiplan 50/2.8. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na regulację tylnego bloku obiektywu, aby uzyskać wyrównanie podczas montażu soczewki, w przeciwnym razie wszelkie wysiłki niemieckich optyków będą daremne.
Optyka Pentakta ma zwykłe jednowarstwowe oświecenie fioletowych odcieni, ale nie można jej winić za zauważalne zażółcenie w świetle.
Kolor oświecenia Pentakta 30/2.
Nie oznacza to, że pełna adaptacja tego niewielkiego obiektywu jest bardzo prosta - zamontowanie przysłony w tym obiektywie wymaga albo obracania, albo alternatywnej obudowy obiektywu. Nawet sam demontaż bloku obiektywu może wymagać późniejszej regulacji. Jednocześnie nie ma problemów ze znalezieniem mechanizmu ustawiania ostrości dzięki małej średnicy obudowy. Jednak to właśnie z przysłoną Pentakta staje się naprawdę ciekawym obiektywem pod względem parametrów: kompaktowym, jasnym i raczej „szerokim”.
Właściwości optyczne
Pentakta uzasadnia swoje przeznaczenie i już przy F/2 pokazuje znakomitą ostrość w centrum kadru. Oczywiście efekt pogarsza się w kierunku brzegów oprawki ze względu na komę charakterystyczną dla soczewek planarnych. Winietowanie występuje w zakresie F/2-F/2.8. Najlepszą jakość obrazu (w terenie) na matrycy APS-C uzyskuje się przy F/5.6-F/8.
Kontrast powstającego obrazu w normalnych warunkach oświetleniowych jest bardzo dobry, przy mocnym podświetleniu maleje, pojawiają się fioletowe refleksy. Ogólnie odporność na światło można ocenić jako bardzo dobrą dla soczewek z pojedynczą powłoką.
Rozpoznawalny, ale dyskretny bokeh Pentakty przypomina Tewidonowskie - Ten obiektyw jest również doskonale skorygowanym planarem. Kręgi zamętu mają niemal równomierny rozkład jasności, bliżej krawędzi kadru, na skutek winietowania zamieniają się w charakterystyczne „cytryny” – niemal symetryczne z powodu lekkiego wpływu komy (w przeciwieństwie do np. Heliosa).
Tylna ogniskowa tego obiektywu jest wystarczająco duża, aby nie powodować problemów z przesunięciem kolorów w nowoczesnych aparatach z małymi pikselami.
Poniżej przykładowe zdjęcia z Sony A7 (tryb APS-C, fotografowanie w RAW, obróbka w Imaging Edge).
odkrycia
Ten mały obiektyw projekcyjny nie jest łatwy w adaptacji, ale możesz być pewien, że efekt będzie wart wysiłku. Dla posiadaczy bezlusterkowców APS-C, Pentakta 30/2 może być nie lada gratką, ponieważ ma dogodne parametry przy doskonałej jakości optycznej.
Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj.
Mam kilka takich, lepiej nie demontować, wtedy się nie wyrówna,
„Dużo młotkuję” (c), ale zdjęcie jest naprawdę ładne
To bardzo pozytywna praktyka, którą wielu „testerów” stosuje wgrywanie plików testowych RAW, znacznie lepiej pokazują wszystkie cechy obiektywu. Nie byłoby źle, gdyby było to obowiązkowe.
Jeżeli, gdy zmienia się apertura, pierwszy blok obiektywu obraca się wzdłuż gwintu, wówczas naruszona jest podłużna szczelina między przednimi i tylnymi blokami obiektywu ??? To już okazuje się być „kreatywnym” obiektywem.
W swoim włożyłem toczoną membranę z I-50 i przez rowek w obudowie doprowadziłem jej sterowanie do tulei z nazwą (mam tę wersję PENTAKTA 2,8/30). Podczas zmiany przysłony soczewki nie obracają się, centrowanie i podłużne szczeliny nie są zakłócane. Zmierzyłem otwór względny, na otwartym 2,2 - brakuje mu dwójki.
Pierwszy blok obiektywu w moim projekcie nie obraca się na przysłonie. Część dekoracyjna obraca się.