KONICA HEXANON 1:1.8 f=45mm. Recenzja od czytelnika Radozhiva

Przegląd obiektywu KONICA HEXANON 1: 1.8 f = 45mm specjalnie dla Radozhiva przygotowane Roman Uchaniew.

KONICA HEXANON 1:1.8 f=45mm. Recenzja od czytelnika Radozhiva. Powiększ.

Cześć przyjaciele. Od samego początku mojej pasji do fotografii strona Radożowa była moim wiernym asystentem, a teraz miałam okazję podziękować mu wraz z recenzentem.

Dzisiaj porozmawiamy o niezwykle rzadkim obiektywie, który znalazł drugie życie dopiero po pojawieniu się bezlusterkowców, to jest Konica Hexanon 45mm f/1.8, przeszczepiony do SONY E. Początkowo obiektyw był niewymienny i stał na starym aparaty filmowe, bez autofokusa Konica Auto S2. Jest instalowany w nowoczesnych aparatach dopiero po profesjonalnej adaptacji i działa jak wiele innych ręcznych starych obiektywów.

Chciałbym zwrócić uwagę na cechy przekonwertowanych okularów dalmierzowych, w oparciu o moje doświadczenie:

1. Ogromny mdf zawsze. W porównaniu z moim ulubionym PANCOLARem jest to szczególnie widoczne.
2. Winieta. W niektórych przypadkach jest szczególnie mocne, a czasami sprawia, że ​​szkło nadaje się tylko do użytku w aparatach do przycinania.
3. Mały skok pierścienia ostrości. Wynika to zapewne z faktu, że większość ówczesnych fotografów częściej celowała w obiekt w oparciu o skalę odległości, bez możliwości dokładniejszego celowania w pryzmat pentagonalny.
4. Wysoka jakość obrazu. Istnieje opinia, że ​​szczególnie wysokiej jakości okulary zostały wykonane do aparatów jednoobiektywowych, tym samym rekompensując możliwość zainstalowania innych (tak jak robi to SONY RX1).
5. Niska waga.

Na szczęście nasz bohater pozbawiony jest mocnej winiety, jest zauważalnie mniejszy od swoich odpowiedników, ale nieco większy od przeciętnego starego obiektywu do lustrzanek.

Waga również jest bardzo dobra: 212 g, przy czym połowa wagi pochodzi z wbudowanego adaptera z bagnetem. Na przykład ten sam mały PANCOLAR ma masę 250 g i to bez adaptera do twojego systemu.

Świetnie wygląda na aparacie, przykłady zdjęć z nim na SONY A7 poniżej.

KONICA HEXANON 1:1.8 f=45mm

Dla wygody, jak w przypadku każdego ręcznego szkła, trzeba się do tego przyzwyczaić. Małe pociągnięcie pierścienia do ustawiania ostrości nie przeszkadza w precyzyjnym ustawianiu ostrości na portretach, nieskończoność wyłapywana jest lekkim ruchem palców. Ostrość jest dobra z otwartej przysłony. Biorąc pod uwagę jego wagę i rozmiar, jest idealnym towarzyszem podróży i fotografii ulicznej.

Sama membrana jest pięciolistkowa, ma matowe wykończenie, srebrzysto lśniąca, lekko przyciemniona. Przełącza się lekkimi kliknięciami, przy F/2 wygląda jak lekko nierówne koło, przy 2.8 lekko zaokrąglony pięciokąt, minimalna wartość to 16. Jednocześnie na samej skali przysłony jest maksymalna wartość otwarcia 1.8, ale po porównaniu z innymi obiektywami pod względem apertury, staje się jasne, że jest to bardziej chwyt marketingowy.

Gwint do filtrów to 55 mm, trzeba do niego poszukać osłony. Multi-oświecenie oczywiście ratuje, niebieskawe oświecenie, ale z „kapturą” jest zawsze bardziej niezawodne.

Płyta MDF jest naprawdę duża, około 70 cm, myślę, że dam radę to zrekompensować pierścieniem makro do SONY E, bez niego nie dam rady robić zdjęć kwiatów i drobnych detali.

A teraz przejdźmy do najsmaczniejszego, dlatego postanowiłam o tym ogólnie napisać – bokeh! Ciekawie wygląda bokeh, z lekkim zdwojeniem, koła światła w nim są lekko spłaszczone i mają lekkie przyjemne obramowanie, bardzo mi się podobało. Proponuję samemu przyjrzeć się zdjęciom i samemu zdecydować, czy cieszy oko.

Ostatni ważny punkt, moim zdaniem, jest rzadki, a mianowicie obraz filmowy. Wypróbowałem wiele popularnych starych dobrych obiektywów, ale nigdy nie widziałem takiego zdjęcia w stylu vintage. Być może magia tkwi w winiecie lub bokeh... Myślę, że z czasem rozwiążę tę zagadkę.

Wszystkie zdjęcia są delikatnie obrabiane pod kątem ostrości i nasycenia, czasami delikatnie odrywając krzywe, aby nieco wzmocnić efekt filmowy.

Podsumowując, śmiało mogę powiedzieć, że obiektyw zdecydowanie zasługuje na uwagę ze względu na swoją kompaktowość, szybkość działania, obraz i niezwykłą ogniskową. Bardzo mi przykro, że nie miałam go zeszłego lata w Wenecji.

Znajdziesz więcej recenzji od czytelników Radozhiva tutaj.