Wyrażam wdzięczność Andreiowi Michajłowskiemu za możliwość Recenzja obiektywu Kaleinar-3B 2.8 / 150.
Przegląd Kaleinar-3B 2.8 / 150
Kaleinar-3B 2.8/150 - to stałoogniskowy teleobiektyw ze średnioformatowych aparatów "Kijów" z mocowaniem Pentacon SIX. Należy pamiętać, że były też obiektywy Kaleinar-3В 2.8/150 z kamer 'Salyut' z mocowaniem 'B'. Jest też Kaleinar-3B 2.8/150 pod inną nazwą - Arsat 2.8/150. Na moim obiektywie Kaleinar-3B 2.8/150 widnieje logo kijowskiego zakładu „Arsenał”, a w numerze obiektywu dwie pierwsze cyfry 830310 wskazują, że obiektyw został wyprodukowany w 1983 roku.
Widok obiektywu Kaleinar-3B 2.8 / 150
Obiektyw Kaleinar-3B 2.8 / 150 jest bardzo ciężki, jego waga przekracza 1100ga rozmiar jest po prostu ogromny. Kaleinar-3B 2.8/150 zastosowań Filtry 82mm. W nowoczesnych lekkich aparatach według typu Nikon D5100, Canon 600D obiektyw będzie trudny w użyciu z powodu nieprawidłowego wyważenia pakietu obiektywu aparatu. Na mojej komorze kilo Nikon D700 Kaleinar-3B 2.8/150 czuje się świetnie, ale już po godzinie fotografowania ciężar obiektywu daje o sobie znać.
Widok obiektywu Kaleinar 3B 2.8 150
Przejściówki Kaleinar-3B 2.8/150 można stosować w każdym nowoczesnym aparacie. Na przykład używałem Kaleinar-3B w kamerach Nikon D700, D80 korzystając z przejściówki Pentacon SIX - Nikon F, taki przejściówkę można znaleźć w dziale optyka manualna. Jak korzystać ze starego soczewki sowieckie na dowolnej cyfrowej lustrzance jednoobiektywowej firmy Nikon można przeczytać tutaj, a dla firmy Canon - tutaj.
Zobacz Kaleinara 3B 2.8 150
Lubię używać obiektywów z aparatów średnioformatowych, ponieważ w aparatach pełnoformatowych i aparatach przyciętych działają tylko z ich centralnym obszarem, zwykle obraz z centralnego obszaru obiektywu jest najostrzejszy i wolny od innych pasożytnicze zniekształcenia. Sam Kaleinar-3B 2.8/150 jest dość wyjątkowym obiektywem, jest to jedyny obiektyw stałoogniskowy 150 mm ze Związku Radzieckiego, a są tylko 2 obiektywy marki Kaleinar, ten z tej recenzji, oraz MS Kaleinar-5n 100mm F2.8.
Przykładowe zdjęcie na Kaleinar-3B 2.8/150
Obiektyw posiada ogromny metalowy pierścień do ustawiania ostrości, który obraca się o 270 stopni, a tułów obiektywu jest wydłużony o 2-3 centymetry. Podczas ustawiania ostrości przednia soczewka nie obraca się, podczas ustawiania ostrości wszystkie soczewki wewnętrzne poruszają się wzdłuż helikoidy. Płyta MDF obiektywu ma 1.8 metra. Trudno mi było ustawić ostrość przez wizjer optyczny.
Przykładowe zdjęcie na Kaleinar-3B 2.8/150
Pierścień regulacji przysłony znajduje się w pobliżu przedniego obiektywu. Przysłona zamyka się do F/16.0 z wartościami pośrednimi F/11, 8, 5.6, 4 i F/2.8. Wśród mankamentów obiektywu zwracam uwagę na 6-listkową przysłonę, która tworzy orzechy w strefie rozmycia. Gdyby Kaleinar-3B miał tyle płatków, co np. Jupiter-37A, to nie byłoby za niego ceny. Listwy przysłony są matowe. Kaleinar-3B ma możliwość automatycznego sterowania przesłoną w aparatach średnioformatowych marki „Kijów”, przy zastosowaniu w nowoczesnych aparatach cyfrowych dostępna jest tylko ręczna kontrola przesłony. Obiektyw posiada skalę głębi ostrości dla wszystkich pośrednich wartości przysłony.
Przykładowe zdjęcie na Kaleinar-3B 2.8/150
Jakość obrazu
Przede wszystkim obiektyw jest interesujący ze względu na możliwość pięknego rozmycia tła, co jest bardzo ważne w przypadku niektórych portretów. Przy otwartej przysłonie obiektyw ma przyjemny bokeh. Ostrość na F/2.8 jest raczej słaba, ale do portretu wystarczy z głową, po zamknięciu przysłony ostrość wzrasta. Obiektyw słabo toleruje światło boczne i tylne, brakuje mu multioświecenia. Ze względu na źródła światła w kadrze kontrast obiektywu bardzo spada, a w przypadku aparatów cyfrowych kontrast jest łatwy do skorygowania. Odwzorowanie kolorów jest normalne, obiektyw trochę cierpi HA.
Rozmiary soczewek
Przykładowe zdjęcia
Wszystkie zdjęcia zostały zrobione obiektywem i aparatem Kaleinar-3B 2.8/150 Nikon D700 JPEG L, WYSOKA, VI. Zdjęcia bez obróbki, zmniejszony rozmiar do 3 MP (2048 * 1536) i nadrukowane dane z EXIF.
Osobiste doświadczenie
Ze względu na swoją ogromną wagę Kaleinar-3B 2.8/150 traci użyteczność w aparatach pełnoklatkowych na rzecz innych obiektywów, takich jak np. Jupiter-37A. Generalnie wrażenia z Kaleinar-3B 2.8/150 są pozytywne, jeśli trochę popracuje się nad zdjęciami z Kaleinar-3B 2.8/150 w edytorach graficznych, można uzyskać bardzo przyzwoity obraz.
Przykładowe zdjęcie na Kaleinar-3B 2.8/150
katalog nowoczesny obiektywy marki „Zenitar” и „Helios” puszka zobacz ten link.
Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.
odkrycia
Kaleinar-3B 2.8/150 to wyjątkowy, średnioformatowy, szybki teleobiektyw stałoogniskowy. W aparatach pełnoklatkowych i przyciętych może służyć jako „długi” obiektyw portretowy.
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
Witam Proszę mi powiedzieć, w którym kierunku obrócić nakrętkę złączkową, aby wyjąć soczewkę, mam Kaleinar-3B z zaciętym adapterem, chciałbym wiedzieć, w którym kierunku przyłożyć siłę.Z góry dziękuję za odpowiedź.
Witam!Widzę, że nikt nie odpowiedział.Mam podobny problem.) -: Nie wiesz, w którą stronę skręcić?
Dzień dobry. Jeśli przytrzymasz soczewkę przednią soczewką do siebie, nakrętka łącząca zostanie odkręcona w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.
Dziękuję za informację!Będę kręcić!
Obiektyw jest cudowny! To najlepszy z portretów w pełnym formacie (poprzez adapter), na jaki się natknąłem! Natywny Canon 85/1.8 nie stał obok obrazu. Sharp z 2,8 (może kopia miała tyle szczęścia) Gdyby nie jego waga, nie strzelałbym do niego. Nigdy nie żałowałem zakupu.
Spodziewałem się lepszej jakości od Kaleinara, obraz jest żółtawy dla ostrości, problematyczna jest regulacja przez wizjer wideo, użyłem podglądu życia. Nakręcony na kanonie 600 przez adapter. Wrażenie strzelania jest dwojakie, z jednej strony czuje się całą moc i siłę sowieckiej optyki, z drugiej strony mocowanie na aparacie jest naprawdę przerażające, czuje się jak mały zły ruch i aparat się zepsuje . Przy tak dużej wadze Kaleinarowi po prostu brakuje osobnego mocowania statywowego. Obiektyw mógłby być dobrym obiektywem portretowym, ale 150 mm to dla mnie za dużo, żeby sfotografować osobę w pełni wzrostu, trzeba daleko biec. Nie podobały mi się mocne aberracje chromatyczne, ale myślałem, że nie będą tak zauważalne. Ale obiektyw rozmywa fajne tło, nawet przy niewielkiej odległości tła od obiektu.
Chciałbym usłyszeć analizę porównawczą z Zonarem 180mm. A potem zonar czasami zabierał go na początku na wędrówki, ale niezwykle rzadko go używano (to było na początku 2000 roku z filmem). W efekcie stoi jak pomnik na mojej półce. Kiedy musisz wędrować po górach i ścieżkach, stopniowo zaczynasz rozumieć, że wystarczy jeden obiektyw w SF, maksymalnie dwa. Swoją drogą, jeśli porównasz je ze strefami 150 i 180, ile wygrywasz ostatnią na zdjęciu? Jakie są różnice? W kolorze, ostrości, kontraście? Jeśli to nikomu nie przeszkadza, możesz mi powiedzieć.
Tak, nie idź tutaj do babci - zonnar jest ostrzejszy, bardziej kontrastowy i przyjemniejszy z miską. 5 soczewek, grube klejenie - to nie są zwykłe 4 soczewki Kaleinara. Zonnary są generalnie jednymi z najostrzejszych obiektywów ostatniego stulecia.
Tak, dzięki Rodionowi.