O okazję recenzja obiektywu Carl Zeiss Jena Biotar 1:2 f=5,8cm T wielkie podziękowania dla Vadima Shkurata, który przysłał mi obiektyw z innego obszaru.
Recenzja Carl Zeiss Jena Biotar 2/58
Mój Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 jest bardzo stary, jedna z pierwszych modyfikacji, której znakiem rozpoznawczym jest 17 łopatkowa membrana. Przysłona daje absolutnie równe okręgi w strefie rozmycia przy dowolnej wartości liczby F. Mój egzemplarz jest czarny, spotkałem dokładnie ten sam Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 ale w białej metalowej oprawie wszystko poza kolorem soczewek jest to samo. Jest też kilka innych modyfikacji Carl Zeiss Jena Biotar 2/58, głównie białego metalu Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 z 10 listkami przysłony. Możesz spojrzeć na Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 T z 12 listkami przysłony
Widok 17-listkowej membrany obiektywu Carl Zeiss Jena Biotar 2/58
Obiektyw ma 6 elementów w 4 grupach, ta konstrukcja optyczna stanowiła podstawę radzieckich obiektywów rodziny Helios-44x-X, na przykład pierwszego z nich Helios-44 58mm F2.0 z 13 listkami przysłony. Co zaskakujące, Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 z tego przeglądu wykazał słabszy kontrast niż Helios.
Oświecenie Carl Zeiss Jena Biotar 2/58
Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 ma dobry jasność w połączeniu z ogniskową 58 mm, która w nowoczesnych przyciętych aparatach dobrze nadaje się do wykonywania zdjęć portretowych.
Zobacz Biotar 2/58mm
Sam Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 okazał się bardzo małym obiektywem. Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 posiada gwint M42.
Jak korzystać z nowoczesnych aparatów?
Obiektywy z gwintem M42 (M42 X 1/45.5), takie jak obiektyw z tej recenzji, są bardzo łatwe w użyciu w prawie każdym nowoczesnym aparacie cyfrowym (zarówno lustrzance, jak i bezlusterkowcu), do tego wystarczy wybrać odpowiedni adapter ( adapter). Nie ma potrzeby wykonywania żadnych dodatkowych czynności w celu przerobienia obiektywu.
Najtańsze adaptery można znaleźć pod adresem Aliexpress.com. Istnieją przejściówki (adaptery) z chipem, które zapewniają większą wygodę podczas fotografowania, zwykle chipy służą do potwierdzania ostrości i/lub ekspozycji miernika oraz tworzenia prawidłowego EXIF. Obecność chipa w żaden sposób nie wpływa na jakość obrazu.
W przypadku niektórych lustrzanek jednoobiektywowych (na przykład z mocowaniem Nikon F) konieczne jest użycie adapterów z soczewkami korekcyjnymi, które umożliwiają prawidłowe ustawianie ostrości na wszystkich odległościach ostrzenia. W przypadku jakichkolwiek aparatów bezlusterkowych taki obiektyw nie jest potrzebny, a adapter to prosta, dekorowana wydrążona metalowa rurka z odpowiednim mocowaniem.
Do lustrzanek jednoobiektywowych
- KANON: Do aparatów kanon eos z bagnetem EF/EF-S potrzebujesz adaptera M42-Canon EOS, taki adapter z chipem można znaleźć tutaj, bez chipa tutaj.
- NIKON: Do aparatów Nikona DX/FXa także do aparatów Fujifilm и kodak przy mocowaniu Nikon F potrzebny jest adapter M42-Nikon F, można kupić taki adapter bez obiektywu i chipa tutaj, z soczewką bez chipa tutaj, z chipem bez soczewki tutaj, z soczewką i chipem tutaj. Dlaczego obiektyw? Dlaczego chip??
- PENTAX: Do aparatów z mocowaniem Pentax K potrzebny jest adapter M42-Pentax K, taki adapter można kupić tutaj.
- SONY/MINOLTA: Kamery na mocowanie Sony/Minolta A wymagają adaptera M42-Sony A, taki adapter bez chipa można znaleźć ten link, z chipem ten link.
- OLYMPUS/PANASONIC/LEICA: Do kamer z mocowaniem 4/3 (nie mylić z Mikro 4/3!) potrzebny jest adapter M42-4/3, można taki adapter dokupić tutaj.
Do aparatów bezlusterkowych
- SONY: Do aparatów z mocowaniem „E”/„FE”. seria SonyNEX и Alfa Sony potrzebujesz adaptera M42-Sony E (aka M42-Sony Nex), możesz go znaleźć ten link. Dla tych aparatów dostępny jest również adapter do autofokusa. Techart PRO Leica M — adapter do autofokusa Sony E, które można znaleźć ten link.
- OLYMPUS / PANASONIC / KODAK / XIAOMI: Do montażu kamer Mikro 4/3 (Mikro 4:3) potrzebujesz adaptera M42-Micro 4/3, możesz go znaleźć ten link.
- KANON M: Dla kamer z mocowaniem Canon EF-M potrzebujesz adaptera M42-Canon M, możesz go znaleźć ten link.
- CANON R i RF-S: Dla kamer z mocowaniem Canon RF potrzebujesz adaptera M42-Canon R, możesz go znaleźć ten link.
- Nikon 1: Do aparatów Seria Nikon 1 potrzebujesz adaptera M42-Nikon 1, możesz go znaleźć ten link.
- Nikon Z: Dla kamer Seria Nikon Z (FX/DX) potrzebujesz adaptera M42-Nikon Z, można go znaleźć pod adresem link.
- FUJIFILM X: Dla kamer z mocowaniem X potrzebujesz adaptera M42-Fuji X, możesz go znaleźć ten link.
- FUJIFILM GFX: Do aparatów średnioformatowych z mocowaniem G potrzebujesz adaptera M42-Fuji GFX, możesz go znaleźć ten link.
- SAMSUNG: W przypadku aparatów z mocowaniem NX potrzebny jest adapter M42-Samsung NX, który można znaleźć ten link. Nie ma jeszcze adapterów do minikamery NX.
- PENTAX: W przypadku aparatów z mocowaniem Q potrzebny jest adapter M42-Pentax Q, który można znaleźć ten link.
- SIGMA/PANASONIC/LEICA: Dla kamer z mocowaniem L potrzebujesz adaptera M42-Leica L, możesz go znaleźć ten link.
- LEICA: Do montażu kamer Leica M. potrzebujesz adaptera M42-L/M, możesz go znaleźć ten link.
Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące kompatybilności i adapterów - pytaj w komentarzach (komentarz w ogóle nie wymaga rejestracji).
Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 przy różnych odległościach ogniskowania
Ogniskowanie na obiektywie jest płynne, podczas ustawiania ostrości przednia soczewka nie obraca się, a tułów obiektywu nieznacznie się wydłuża. Pierścień ostrości obraca się o około 270 stopni. Minimalna odległość ostrzenia to tylko 90 centymetrów. Obiektyw posiada skalę odległości ogniskowania i głębię ostrości dla wszystkich wartości przysłony.
Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 z kapturem. Okap wkręcany jest w przedni filtr.
Pierścień regulacji przysłony znajduje się z przodu obiektywu, może zostać przypadkowo dotknięty podczas ustawiania ostrości. Dowolna wartość liczby F jest dostępna od F/2.0 do F/22.0, sterowanie przysłoną jest płynne, bez kliknięć i stałych wartości. 17 poczerniałych płatków - bardzo fajna rzecz.
Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 na nowoczesnym aparacie
Przykładowe zdjęcia
Wszystkie zdjęcia zostały zrobione dnia Nikon D700, bez przetwarzania.
Osobiste wrażenia
Po numerze mojego egzemplarza 3425475 można ustalić, że obiektyw był produkowany w latach 1949-1952. Obiektyw daje ładny obraz. Gdybym miał wybór co do praktycznego zastosowania takiego obiektywu, zostawiłbym dla siebie coś z Heliosa.
Wymiary Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 w porównaniu do Industar-50-2
Katalog nowoczesnych soczewek Carl Zeiss can zobacz ten link.
Komentarze do tego posta nie wymagają rejestracji. Każdy może zostawić komentarz. Wiele różnych urządzeń fotograficznych można znaleźć na AliExpress.
Wnioski:
Carl Zeiss Jena Biotar 1:2 f=5,8cm T - stary dobry obiektyw z ręcznym ustawianiem ostrości i legendarnym skrętem tła w strefie rozmycia. Ciekawe ze względu na 17-łopatkową membranę, jasność i małe rozmiary.
Przygotowany materiał Arkady Shapoval. Szkolenia/Konsultacje | youtube | Facebook | Instagram | Twitter | Telegram
„Obiektyw ma 6 elementów w 4 grupach, ten schemat optyczny stanowił podstawę radzieckich obiektywów rodziny Helios-44x-X, na przykład pierwszego z nich Helios-44 58mm F2.0 z 13 listkami przysłony. Co zaskakujące, Carl Zeiss Jena Biotar 2/58 z tego przeglądu wykazał słabszy kontrast niż Helios.” Nic dziwnego: po prostu – paleta okularów Lytkarino zastosowana w tym schemacie optycznym jest lepsza niż ta Schotta.
Helios-44, który opisałeś, to druga, czysto sowiecka konstrukcja pod względem kadłuba. Pierwszy Helios-44 był dokładną kopią przedwojennego Biotara, we wczesnej partii używano bloków soczewek Zeissa otrzymanych w wyniku naprawy i miał ośmiolistkową przesłonę.
O jakiej wersji Heliosa mówisz?
Mgr o BTK, ale też nie była to dokładna kopia biotaru.
Carl Zeiss Jena Biometar, który był produkowany w teście w latach 1946-60. VEB Carl Zeiss Jena (NRD). Konstrukcja optyczna to nieco zmodyfikowany Planar. Dalszy rozwój tego obiektywu -> Pancolar.
Nie popełnij błędu co do 1. nazwy obiektywu 2. pochodzenia szkła
Obiektyw nie jest powiązany z Carlem Zeissem („Modele Gaussa zaprojektowane w Carl Zeiss Oberkochen nigdy nie używały nazwy Biotar, ale zachowały starszą nazwę marki Planar z powodów historycznych i politycznych.” (c) Planar – Historia i cechy jednego z najważniejsze obiektywy fotograficzne o wysokiej wydajności, Carl Zeiss AG.
Tych. Zeiss nigdy nie używał nazwy Biotar po II wojnie światowej.
W tym przypadku nazwa została użyta przez VEB Carl Zeiss Jena (NRD).
Szkło było używane przez VEB Jenaer Glaswerke (NRD).
Na gruzach powojennego Schotta. Sam Schott AG był już w tym czasie w Moguncji (Niemcy Zachodnie). W 1953 VEB Jenaer Glaswerke (NRD) i Schott AG całkowicie zerwały stosunki z inicjatywy strony sowieckiej.
I wreszcie – soczewka z powłoką jednowarstwową, wynaleziona przed II wojną światową.
A jednak to piękny stary planar :)
Dzięki za przydatne informacje.
Ogólnie rzecz biorąc, prawdziwy Carl Zeiss był właśnie w Jenie, a część specjalistów i resztki sprzętu (na które mieli czas) Amerykanie przewieźli do Oberkochen. W dodatku najstarsza wersja Biotara nie była oświecona i była produkowana przed wojną do aparatów Exact i Praktiflex w mosiężnych oprawkach (choć są też późniejsze wersje obiektywu, jak ten, z chromowanego mosiądzu).
Amerykanie oczywiście przewozili tylko najcenniejsze – najlepszych specjalistów, kierownictwo, rysunki i najbardziej „tajne” maszyny. Prawdziwy Zeiss był w Jenie tuż przed wywozem wszystkiego, co wartościowe, a potem w większości pozostali tylko robotnicy, co pokazał czas.
Więc tak samo, przykłady na Nikona? A potem z obiektywem Canon-350 mnie zmylił :-))
Świetne zdjęcia! Bardzo mi się podobało, jak rysuje, zgadza się, „najbardziej” !!
Otóż to, jak wygląda obiektyw jest pokazane na przykładzie na aparacie 350d kenon, a przykłady z pełnoklatkową d700, żeby można było zobaczyć, jak tło się jak najbardziej skręca, jest to dla wielu ciekawe.
W rzeczywistości różnica w stosunku do zwykłego Helios 44th, który jest bardzo nieznaczny w srebrnej ramie. Helios nieco bardziej obraca tło, a jego bokeh jest nieco brudniejszy. Ale to „prawie” nie jest warte trzy-, czterokrotnej nadpłaty.
A zdjęcia są głośne. Z całym szacunkiem, nie wystarczy, aby zorientować się w obiektywie.
Bardzo duże nudności tekstu (nadmierne powtarzanie słów kluczowych), teraz wyszukiwarki są za to karane, nie mówiąc już o tym, że czytanie jest nieprzyjemne.
O „Biotarze” mogę dodać, że poza napisem „Zeis” nie jest lepszy od wczesnych „Helios-44” (późniejsze Valdai, wykonane w uproszczonej technologii i bez czernienia końcówek soczewek, oczywiście są przykładem bezgranicznej melancholii i przygnębienia), a gdy w obecności ogromnej ilości znacznie lepszych „pięćdziesięciu dolarów” nie ma w tym absolutnie żadnego praktycznego sensu, tylko przedmiot kolekcjonerski… kto by pomyślał o prowadzeniu auta 1938 Opel Olympia na co dzień? Tak samo jest z Biotarem.
Czy naprawdę myślisz, że konkretnie powtarzam coś 100 razy?
Arkady! Najprawdopodobniej oznaczało to, że recenzje mają pewien stereotyp, opracowany ponad miesiąc)))
Naturalne jest napisanie 10-stronicowej opowieści literackiej o każdym obiektywie, myślę, że to nielogiczne.
Twój czytelnik rozumie i docenia ciebie, a także resztę lasu (nie możesz zadowolić wszystkich).
Z poważaniem Andrzej Kopyl!!!
Andrey, czy sam nie jesteś z Petersburga, czy nie służyłeś wcześniej w połowie lat 80. w obronie przeciwrakietowej?
tak, tutaj jest moje E-mail-kolbasik65@mail.ru
Myślę, że tak. Wcześniej kluczowe frazy (takie jak nazwa obiektywu) również były pogrubione.
O nudnościach zobacz na przykład tutaj: http://www.webeffector.ru/wiki/%D0%A2%D0%BE%D1%88%D0%BD%D0%BE%D1%82%D0%B0
Pogrubienie kluczowych punktów w artykule jest całkowicie normalne. Za dużo myślisz.
Drogi nukemall, masz wybór, stwórz swoją stronę internetową, gdzie wszystko będzie jasne, zwięzłe i bez zbędnych słów, a my przyjrzymy się Twojemu stylowi, układowi materiału i umiejętnościom budowania zdania według gramatyki języka rosyjskiego !!!!!! Py.Sy. Dziękuję Arkady za pracę.
„Mdłości tekstu”. Bardzo nieprzyjemnie było spotkać się tutaj z taką obrzydliwością. Proszę tu więcej nie pisać, ludzie kulturalni komunikują się tutaj. Zostaw demonstrację jelitowych odstępstw na blogach śmieciowych.
Google „mdłości tekstowe”. To nie jest odejście jelitowe, ale żargon optymalizacyjny. :)
O tym, że "optymalizuję" artykuł - to bzdura szaleńca. To absolutnie normalne, że nazwa obiektywu jest powtórzona w artykule, artykuł jest o tym.
Arkady! Zabić cię.
Jesteśmy bardzo zadowoleni)))
Pod pewnymi względami masz rację, Biotar to szkło do kreatywności, a nie do codziennego fotografowania, poza tym jest bardzo ważne przy wyborze fabuły. I prawdą jest, że powojenne biotary to praktycznie bliźniaki z wczesnym heliosem 44 w rysunku. Wczesny biotar bardzo różni się od helików i powojennych biotarów w rysunku.
Otóż fakt, że artykuły Arkadego są pisane według pewnego standardu, jest faktem. Widać, że dzięki temu standardowe pytania typu „czy to będzie Nikon”, „czy stanie się Canonem” są od razu ucinane. Ale już kilka razy przyłapałem się na pomijaniu większości tekstu, wyciąganiu osobnych ciekawych kawałków i przejściu do fotografii.
Może warto zmienić szablon? Zostaw obrazy obiektywu, zablokuj charakterystykę działania, subiektywne odczucia, zakres i wnioski. Oraz linki z odpowiedziami na pytania do opublikowania po zdjęciach.
Co ja osobiście bym chciał. Wiem, że to nie jest łatwe, ale jednak. Jak soczewka zachowuje się w uprawie. Jak obiektyw zachowuje się pod szerokim kątem. Jak zachowuje się w porównaniu ze współczesnymi obiektywami, nawet ze zwykłymi zoomami. Oto Biotar, na przykład portrecista namydlany, ale nie widać tego na patykach. Ja też nie widziałem „skrętu” na zdjęciu, ale jest, choć w mniejszym rozmiarze niż Helios. Swoją drogą porównanie z Heliosem też nie zaszkodziłoby na tych samych zdjęciach. Do tej pory dokładnie takie są recenzje. Niezwykle przeglądaj recenzje :)
Gdyby moje recenzje były zwracane, pomyślałbym nawet, żeby zwrócić większą uwagę na niuanse, a ostatnio tylko odwracają uwagę od mojej pracy. Jeśli chodzi o pełną klatkę i crop to wszystko jest bardzo proste, sam obiektyw zachowuje się dokładnie tak samo, tylko że z obrazu z pełnej klatki pozostaje tylko centralny obszar. Możesz zamknąć krawędzie obrazu rękami i uzyskać zachowanie na kadrze. Porównywanie poprawki z powiększeniami jest bardzo niepoprawne. Do testu portretowego potrzeba dużo czasu na łapanie ludzi. Jeśli chodzi o skręcenie tła - spójrz jeszcze raz uważnie, na przykład tutaj https://radojuva.com.ua/wp-content/uploads/sg/biotar-58mm-black/czj-biotar-58mm-f-2-0-17-blades-sample-8.jpg, nie jest tak żarliwa jak helios. Recenzje dają tylko ogólne wrażenie, zwłaszcza, że większość sprzętu dostarczana jest na kilka dni, czasem na kilka godzin. Nawet z dużym doświadczeniem trudno wdrapać się we wszystkie zakamarki duszy obiektywu. Co więcej, jeśli chcesz, aby testy były przeprowadzane zarówno na cropie, jak i na pełnej klatce, wtedy poproszą o wideo z obiektywu. Doprowadzam do tego, że ostatnio dodałem napis „podziel się” wrażeniami z obiektywu. Na szczęście w naszych krajach ludzie bardzo nie reagują, piszę głównie absolutnie bezwartościowe uwagi typu „mydło, śmieci, śmieci”, nikt nie może poświęcić kilku minut na dwa lub trzy zdania w sprawie.
Roman, gdybyś był fotografem, wiedziałbyś, jak zachowuje się obiektyw w kadrze. Reszta bzdur nie chce komentować. Po prostu miej szacunek dla osoby i jej pracy, którą wykonuje dla swoich pieniędzy i kosztem swojego osobistego czasu.
Jaszczurko, gdybyś był fotografem, wiedziałbyś, że 58 mm to ogniskowa portretowa, a 2.0 to dobra przysłona.
Na przykład w Helios i Biotar efekt wirowania na kadrze jest mniej wyraźny niż na pełnej klatce. Ale spadek rozdzielczości w rogach nie jest tak zauważalny. Vega-12 ma bardziej jednorodną ostrość pola, więc pomimo tego, że jest to obiektyw SF, zarówno tam, jak i tam radzi sobie dobrze. Być może nawet na pełnej klatce obraz jest lepiej widoczny. Jeśli cię to nie obchodzi, albo dwa lub trzy ujęcia wystarczą, aby w pełni zrozumieć naturę obiektywu, to ja nie.
Złożyłem kilka konkretnych propozycji, odpowiedział Arkady. Chcesz być mądry? Zrób to gdzie indziej. Można się oburzać na „mdłości tekstu”, moim zdaniem nie wyszło to wystarczająco przekonująco.
Roman, wystarczy ramka na FF, aby zrozumieć, jak będzie wyglądał obraz na kadrze. Na przykład w tym samym Heliosie efekt skrętu nasila się w kierunku zewnętrznym, przez co jest mniej zauważalny na kadrze. Widziałem to – „Dobrze: na szerokim kącie = na pełnej klatce”, przepraszam za „bzdury”, ale trzeba przyznać – zdanie brzmiało dziwnie.
Roman, skąd wpadłeś na pomysł, że 58mm to „portret”? O ile wiem, FR „portretowy” zaczyna się gdzieś w okolicach 75 mm (idealnie 85 mm = 2 (w przybliżeniu) przekątne pełnoklatkowe (24x36). Biotar to więc nadal „laska”, a nie „portret”
Roman, jako fotograf, powinieneś wiedzieć, że obiektywy połówkowe i połówkowe to standardowe obiektywy i nieważne jak obiektywy nieportretowe, ogniskowe obiektywy portretowe od 75mm do 180mm.
58 milimetrów na kadrze zachowuje się bliżej kadru portretowego. Ale to tylko pod względem szerokości pola widzenia obiektywu, które jest obcięte. Wszystko inne zostaje zachowane przez obiektyw. Głębia ostrości zajmuje tylko większą powierzchnię kadru niż na FF.
Ogólnie rzecz biorąc, jest to stary obiektyw, przeznaczony do filmu i słuszniej byłoby uznać go za dokładnie „normalny” pod względem ogniskowej. Fakt, że jest teraz uważany za „pracownika portretowego”, wynika z tego, że poza plonami ci ludzie nie próbowali. Nawet film, choć stał się znacznie bardziej przystępny.
Korekta: szeroki kąt = pełna klatka.
Dodam jeszcze, że np. w recenzjach obiektywów, które mam od dłuższego czasu, gdzie wszystkie szczegóły są wysysane, ludzie nie zwracają uwagi na szczegóły, co jest dla mnie osobiście nieprzyjemne, bo muszę pisać na próżno. Co gorsza, recenzje, które mają 10,000 10 wyświetleń i setki komentarzy, zostają z marnymi XNUMX polubieniami. Dlatego patrząc na sytuację z mojej strony, widzę tylko garstkę niewdzięcznych użytkowników.
Dzień dobry!
Naprawdę potrzebuję informacji jak zdemontować blokadę obiektywu w CZ Biotar 58mm F/2 T* (srebrny)
„17 poczerniałych płatków” – Arkady proszę poprawić. Nie ma potrzeby "-t", tylko 17.
Robicie świetne recenzje i nauczyłem się od nich wielu nowych rzeczy o niektórych obiektywach, ale w artykułach często pojawiają się błędy.
Naprawiony.
Świetna strona, świetne recenzje! Szacunek dla autora!
Pod względem miękkości bokeh jest podobny do Nikona AF-S 58 / 1,4G.
Jaka jest długość robocza soczewki?
Co ciekawe, Biotar i Biotessars jakoś się przecinają? Być może Biotary są kolejnym etapem ewolucyjnym Biotessara?
W Biotessar - 6 soczewek w czterech grupach, w Biotarze - 5 w czterech. Schematy znacznie się różnią. Sądząc po zdjęciu z Biotessar i moim doświadczeniu z ostrzem Biotar 17, soczewki są bardzo różne...
Przepraszam, czy ktoś zna odległość roboczą tego obiektywu? Skupienie się na nieskończoności jest zachowane, jeśli używasz go na tych samych zenitach/praktykach czy EOS/Pentax z normalnym adapterem?
Na EOS-ie mam małe przekroczenie nieskończoności na skrajnym położeniu wyciągu okularowego; tych. jest nieskończoność. Adapter to zwykły M42-EOS z potwierdzeniem ostrości.
Wszystkie obiektywy M42 mają długość roboczą 45,5 mm. Ten M39 miał trzy opcje - dla lustrzanki i dalmierza z filmem 36x24 oraz dla "Mewy" z pół filmu.
Nie wszyscy ... Na „Startach” były wczesne m39, w których długość robocza wynosiła 45,2 mm.
Nasze „Heliosy”, „Jupitery” i „Industary” za „Zeniths” przeniosły się na m42 w drugiej połowie lat 70-tych, a nawet na granicy z latami 80-tymi. A wcześniej przecinają ten sam wątek m39x1 mm. do lustrzanek cyfrowych i dalmierzy.
Dobry wieczór, Arkady chciał zapytać o dwie rzeczy, czy jest różnica między czernią a srebrem? z góry dziękuję
Nie zależy to od adaptera - spójrz konkretnie na recenzje. Różnica między soczewkami nie powinna być duża, bezpieczeństwo ma znacznie silniejszy wpływ.
Każdy, kto potrzebuje nieskończoności, wyostrza się. Chociaż dlaczego ma nieskończoność – nie wiem. Ja nie ostrzyłem swojego.
PS Lekko odkręć helikoidę i przytrzymaj przysłonę - możesz strzelać „w nieskończoność”. Swoją drogą zdjęcie jest dobre nawet w tej wersji, więc nadaje się nie tylko do f2 i bokeh…
jest różnica srebrna m 39 i boli trzpień w pełnej klatce, czarny m 42 nawet zdjęcia są inne od nich lusterko nie boli
Dzień dobry mam taki obiektyw, ale ma inny wątek, był do Practina FX. Powiedz proszę, gdzie mogę znaleźć przejściówki z niego do Canona 6 D i do M42? Z góry dziękuję!!!
Nie ma tych przejściówek - długość obiektywu z gwintem M40 to 44 mm. Musi zostać przerobiony.
Chłopaki
Pisz na mydle, które grzebie w heliosach. Trafiłam na ciekawą kopię Heliosa (może właściciel wybaczy mi za offtopic), ciekawe kto wie co
lilikillia@@icloud.com
dlaczego, załącz zdjęcie wyglądu tutaj, wszyscy są zainteresowani